Tensor naprężeń Cauchyego

Slides:



Advertisements
Podobne prezentacje
Wykład 4 2. Przykłady ruchu 1.5 Prędkość i przyśpieszenie c.d.
Advertisements

ELEKTROSTATYKA II.
Oddziaływania ładunków – (73) –zadania.
Zasady dynamiki Newtona - Mechanika klasyczna
Kinematyka punktu materialnego
KINEMATYKA Kinematyka zajmuje się związkami między położeniem, prędkością i przyspieszeniem badanej cząstki – nie obchodzi nas, skąd bierze się przyspieszenie.
ELEKTROSTATYKA I.
Dr hab. Ewa Popko pok. 231a
Wykład II.
Wykład 1 dr hab. Ewa Popko
Wykład 2 Pole skalarne i wektorowe
Wykład IV Pole magnetyczne.
Elektryczność i Magnetyzm II semestr r. akademickiego 2002/2003
Wykład Opory ruchu -- Siły tarcia Ruch ciał w płynach
Test 1 Poligrafia,
FIZYKA dla studentów POLIGRAFII Pole magnetyczne
Wielkości skalarne i wektorowe
Nieinercjalne układy odniesienia
Elektryczność i Magnetyzm
równanie ciągłości przepływu, równanie Bernoulliego.
STATYKA PŁYNÓW 1. Siły działające w płynach Siły działające w płynach
Biomechanika przepływów
Biomechanika przepływów
Wykład 6 Elektrostatyka
Biomechanika przepływów
Wektory SW Department of Physics, Opole University of Technology.
MECHANIKA 2 Wykład Nr 11 Praca, moc, energia.
II. Matematyczne podstawy MK
MECHANIKA I WYTRZYMAŁOŚĆ MATERIAŁÓW
Wytrzymałość materiałów Wykład nr 2
Politechnika Rzeszowska
MECHANIKA 2 Wykład Nr 10 MOMENT BEZWŁADNOŚCI.
Dynamika układu punktów materialnych
RUCH PŁASKI BRYŁY MATERIALNEJ
Projektowanie Inżynierskie
dr hab. inż. Monika Lewandowska
DYNAMIKA Dynamika zajmuje się badaniem związków zachodzących pomiędzy ruchem ciała a siłami działającymi na ciało, będącymi przyczyną tego ruchu Znając.
Projektowanie Inżynierskie
RUCH KULISTY I RUCH OGÓLNY BRYŁY
Fizyka z astronomią technikum
MECHANIKA 2 Wykład Nr 12 Zasady pracy i energii.
Trochę algebry liniowej.
REAKCJA DYNAMICZNA PŁYNU MECHANIKA PŁYNÓW
Ruch jednowymiarowy Ruch - zmiana położenia jednych ciał względem innych, które nazywamy układem odniesienia. Uwaga: to samo ciało może poruszać się względem.
Wykład Rozwinięcie potencjału znanego rozkładu ładunków na szereg momentów multipolowych w układzie sferycznym Rozwinięcia tego można dokonać stosując.
Ruch – jedno w najczęściej obserwowanych zjawisk fizycznych
Geometria na płaszczyźnie kartezjańskiej
Dynamika bryły sztywnej
Niech f(x,y,z) będzie ciągłą, różniczkowalną funkcją współrzędnych. Wektor zdefiniowany jako nazywamy gradientem funkcji f. Wektor charakteryzuje zmienność.
Dipol elektryczny Układ dwóch ładunków tej samej wielkości i o przeciwnych znakach umieszczonych w pewnej odległości od siebie. Linie sił pola pochodzącego.
Trochę matematyki - dywergencja Dane jest pole wektora. Otoczymy dowolny punkt P zamkniętą powierzchnią A. P w objętości otoczonej powierzchnią A pole.
Wektory i tensory.
Trochę matematyki Przepływ cieczy nieściśliwej – zamrozimy ciecz w całej objętości z wyjątkiem wąskiego kanalika o stałym przekroju – kontur . Ciecz w.
POTENCJALNY OPŁYW WALCA
Prowadzący: dr Krzysztof Polko
Równania konstytutywne
Prawa ruchu ośrodków ciągłych
Parcie hydrostatyczne
Równania konstytutywne
Statyczna równowaga płynu
Prawa ruchu ośrodków ciągłych
Tensor naprężeń Cauchyego
Prawa ruchu ośrodków ciągłych c. d.
Statyczna równowaga płynu
Przepływ płynów jednorodnych
Tensor naprężeń Cauchyego
ELEKTROSTATYKA.
Wytrzymałość materiałów
2. Ruch 2.1. Położenie i tor Ruch lub spoczynek to pojęcia względne.
Podstawy teorii spinu ½
Zapis prezentacji:

Tensor naprężeń Cauchyego Wykład 2 Tensor naprężeń Cauchyego Wprowadzenie do biomechaniki przepływów

Wykład 2 – Tensor naprężeń Skalar, wektor , tensor Wielkość skalarna –liczba , wartość. Danemu punktowi w przestrzeni przypisuje się określoną wartość, np. temperaturę, lub ciśnienie, stężenie, pH itp.. pole skalarne Wprowadzenie do biomechaniki przepływów

Wykład 2 – Tensor naprężeń Wektor – obiekt który posiada wartość i kierunek w przestrzeni. pole wektorowe – w danym punkcie przestrzeni umieszczony jest wektor prędkość, przyśpieszenie, siła Wprowadzenie do biomechaniki przepływów

Wykład 2 – Tensor naprężeń tensor – ( nie wchodząc w szczegóły matematyczne) uogólnienie pojęcia wektora; wielkość (tablica liczb), której własności pozostają identyczne niezależnie od wybranego układu współrzędnych. Operować będziemy w przestrzeni trój wymiarowej stosując różne układy odniesienia Wprowadzenie do biomechaniki przepływów

Wykład 2 – Tensor naprężeń Kartezjański układ odniesienia: wersory jednostkowe których długość wynosi 1 y x Wprowadzenie do biomechaniki przepływów

Wykład 2 – Tensor naprężeń Cylindryczny układ odniesienia: Wprowadzenie do biomechaniki przepływów

Wykład 2 – Tensor naprężeń Tensor rzędu n ma 3n komponentów. Tensor rzędu „0”  jeden komponent skalar ( Temperatura) Tensor rzędu „1”  3 składowe  wektor lub ogólnie: Tensor rzędu „2”  9 składowych  tensor np. tensor naprężenia: Wprowadzenie do biomechaniki przepływów

Wykład 2 – Tensor naprężeń Podstawowe operacje na wektorach: iloczyn skalarny (dot product) (skalar) interpretacja geometryczna: u gdy wektory są prostopadłe !!!! v Wprowadzenie do biomechaniki przepływów

Wykład 2 – Tensor naprężeń iloczyn wektorowy (cross product) wektor !!!!! Wprowadzenie do biomechaniki przepływów

Wykład 2 – Tensor naprężeń interpretacja geometryczna: Wprowadzenie do biomechaniki przepływów

Wykład 2 – Tensor naprężeń Ważne : Wprowadzenie do biomechaniki przepływów

Wykład 2 – Tensor naprężeń Wprowadźmy operator: Gdy zadziałamy tym operatorem na skalar ( np. ciśnienie) to otrzymamy wektor: gradient ciśnienia dla współrzędnych cylindrycznych: Wprowadzenie do biomechaniki przepływów

Wykład 2 – Tensor naprężeń Gdy działamy tym operatorem na wektor to możemy otrzymać : skalar gdy działamy przez iloczyn skalarny dywergencja Wprowadzenie do biomechaniki przepływów

Wykład 2 – Tensor naprężeń wektor gdy działamy przez iloczyn wektorowy Wprowadzenie do biomechaniki przepływów

Wykład 2 – Tensor naprężeń Wprowadzenie do biomechaniki przepływów

Wykład 2 – Tensor naprężeń Wprowadzenie do biomechaniki przepływów

Wykład 2 – Tensor naprężeń tensor gdy działamy przez dyadic product tensor Wprowadzenie do biomechaniki przepływów

Wykład 2 – Tensor naprężeń Wprowadzenie do biomechaniki przepływów

Podstawowa Koncepcja Mechaniki Ośrodków WYKŁAD 2 : TENSOR NAPRĘŻENIA Rozważmy ciało B w danej chwili czasu t Wyodrębnijmy zamkniętą powierzchnię S wewnątrz obszaru ciała B. x2 ΔF Jakie jest oddziaływanie materiału części zewnętrznej na materiał ograniczony powierzchnią S? n ΔS S x1 Podstawowa Koncepcja Mechaniki Ośrodków Ciągłych B x3 Rozpatrzmy nieskończenie mały element na powierzchni S  ΔS. Można poprowadzić jednostkowy wektor n normalny do ΔS skierowany na zewnątrz powierzchni S. Zasada naprężeń Eulera i Cauchy`ego Możemy teraz rozróżnić dwie strony ΔS w stosunku do wektora n

WYKŁAD 2 : TENSOR NAPRĘŻENIA Rozpatrzymy materiał leżący po dodatniej stronie normalnej zewnętrznej. Materiał ten wywiera siłę ΔF na przyległą część leżącą po ujemnej stronie normalnej zewnętrznej. Siła ΔF jest punkcją pola elementu powierzchniowego ΔS oraz jego orientacji na powierzchni S. Założymy że gdy to oraz że moment sił działających na element powierzchniowy ΔS względem dowolnego punktu tego elementu znika Graniczny wektor możemy zapisać w postaci: wektor naprężenia wskaźnik n oznacza kierunek normalnej zewnętrznej przedstawia on siłę przypadająca na jednostkę powierzchni (N/m2) (Pa)

WYKŁAD 2 : TENSOR NAPRĘŻENIA Stwierdzenie, że na dowolnej, myślowo poprowadzonej powierzchni S wewnątrz danego kontinuum istnieje wektorowe pole naprężeń, którego działanie na materiał zawarty we wnętrzu S jest równoznaczne z oddziaływaniem przyległego materiału zewnętrznego stanowi zasadę naprężeń EULERA i CAUCHY`EGO Rozpatrzmy przypadek szczególny, gdy element ΔS jest równoległy do jednej z płaszczyzn współrzędnych. Normalna zewnętrzna jest skierowana w dodatnim kierunku osi xk oznacza wektor naprężenia którego trzy składowe są odpowiednio równe: ΔSk n płaszczyzna prostopadła kierunek osi xk

WYKŁAD 2 : TENSOR NAPRĘŻENIA W tak zdefiniowanym przypadku szczególnym wprowadzić można nowy układ oznaczeń dla składowych stanu naprężenia: Składowe wektora naprężenia działające na elementarne pola k=1, k=2, k=3 można zapisać: 1 2 3 Pow. normalna do x1 Pow. normalna do x2 Pow. normalna do x3

WYKŁAD 2 : TENSOR NAPRĘŻENIA Notację dobrze uwidacznia rys: Składowe : x3 zwane są naprężeniami normalnymi podczas gdy pozostałe składowe zwane są naprężeniami stycznymi x2 Istnieje wielka rozbieżność oznaczeń stanu naprężenia. x1 Najbardziej rozpowszechniony dla prostokątnego kartezjańskiego układu współrzędnych x,y,z: dla naprężeń normalnych

Wykład 2 – Tensor naprężeń Można więc zdefiniować tensor: lub w postaci: naprężenia styczne(lepkościowe) (deviatoric part) ciśnienie (isotropic part) reprezentuje pole sił na jednostkę powierzchni powstałych w płynie w odpowiedzi na deformację elementu płynu. Wprowadzenie do biomechaniki przepływów