„Współczesne wyzwania prawa konsumenckiego” Kraków, 15-17.09.2015 r. dr Piotr Cybula, radca prawny AWF w Krakowie „Odpowiedzialność odszkodowawcza państwa członkowskiego UE za nieprawidłową implementację dyrektywy konsumenckiej a art. 4171 § 1 k.c.” „Współczesne wyzwania prawa konsumenckiego”  Kraków, 15-17.09.2015 r.

problem implementacji art. 7 dyrektywy 90/314 „Na wypadek swojej niewypłacalności organizator i/lub punkt sprzedaży detalicznej, będący stroną umowy, powinni zapewnić dostateczne zabezpieczenie umożliwiające zwrot nadpłaconych pieniędzy oraz powrót konsumenta z podróży”

implementacja w RP proces implementacji w ustawie o usługach turystycznych („uszczelnianie”) częste przypadki nieotrzymania pełnego zwrotu ceny, m.in. Sky Club, Aquamaris, Oriac (Summerelse), Alba Tour, Atena, Blue Rays poszkodowanych klientów jest około 35.000

czy RP może ponosić odpowiedzialność odszkodowawczą? MSiT MF RPO NIK UOKiK ECK Rzecznik Ubezpieczonych

norma prawa UE jest nakierowana na przyznanie praw jednostkom przesłanki odpowiedzialności odszkodowawczej za naruszenie prawa unijnego (orzecznictwo) norma prawa UE jest nakierowana na przyznanie praw jednostkom naruszenie jest wystarczająco poważne istnieje bezpośredni związek przyczynowy pomiędzy naruszeniem a szkodą

art. 4171 § 1 k.c. Jeżeli szkoda została wyrządzona przez wydanie aktu normatywnego, jej naprawienia można żądać po stwierdzeniu we właściwym postępowaniu niezgodności tego aktu a Konstytucją, ratyfikowaną umową międzynarodową lub ustawą.

dwa pytania czy w przypadku odpowiedzialności odszkodowawczej państwa członkowskiego UE za nieprawidłową implementację dyrektywy konsumenckiej potrzebny jest prejudykat? jaki teoretycznie prejudykat jest możliwy?

charakter wymogu przesłanka materialna? – niedopuszczalność w świetle prawa unijnego przesłanka proceduralna? – wymóg skuteczności i efektywności ochrony prawnej

cel/skutek zasada legalizmu (art. 7 Konstytucji) (+) zasada podziału władzy (art. 10 Konstytucji) (+) „trudna” przesłanka (-)

doktryna – argumenty przeciwko prejudykatowi - prof. Z doktryna – argumenty przeciwko prejudykatowi - prof. Z. Radwański i inni wykładnia językowa brak kompetencji sądów unijnych do badania kontroli legalności i interpretacji aktów prawa krajowego brak kompetencji TK zasada efektywnej i skutecznej ochrony prawnej art. 17 „nowego” prawa konsularnego: „Funkcjami konsularnymi jest ogół działań i czynności, do których konsul jest uprawniony zgodnie z przepisami prawa polskiego, prawa międzynarodowego, prawa Unii Europejskiej oraz zwyczajami międzynarodowymi”

doktryna – argumenty za prejudykatem - prof. Safjan i inni wykładnia językowa (naruszenie umowy międzynarodowej) uzasadnienie projektu KKPC argument systemowe argument ograniczania odpowiedzialności państwa

prof. Z. Banaszczyk („3xBeck”) Prejudykat ten będzie możliwy do uzyskania przez zwrócenie się sądu krajowego z wnioskiem do Trybunału Sprawiedliwości w trybie art. 267 TFUE i uzyskania wiążącej go odpowiedzi w zakresie wykładni prawa unijnego. Przy czym rolę prejudykatu będzie pełnić odmowa wydania przez Trybunał orzeczenia prejudycjalnego, z powołaniem się na argumentację, że określone uregulowanie nie wymaga wykładni Trybunału, bowiem jest jasne i nie budzi wątpliwości (doktryna acte clair), lub też wcześniej wydane orzeczenia Trybunału, które wyjaśniały wykładnię prawa wspólnotowego w materialnie identycznej kwestii prawnej (doktryna acte eclaire).

art. 267 Traktatu o funkcjonowaniu UE Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej jest właściwy do orzekania w trybie prejudycjalnym: (…) b) o ważności i wykładni aktów przyjętych przez instytucje, organy lub jednostki organizacyjne Unii; W przypadku gdy pytanie z tym związane jest podniesione przed sądem jednego z Państw Członkowskich, sąd ten może, jeśli uzna, że decyzja w tej kwestii jest niezbędna do wydania wyroku, zwrócić się do Trybunału z wnioskiem o rozpatrzenie tego pytania

orzecznictwo TS UE – postanowienie z 16.01.2014 r., C-430/13 SN – wyrok z 19.06.2013 r., I CSK 392/12 SO w Warszawie – wyrok z 28.11.2014 r., V Ca 594/14 SR dla Warszawy-Śródmieścia („11/3”)

pytanie o przyszłą regulację Czy potrzebna jest „wyraźna” regulacja?

dziękuję za uwagę