MIKOŁAJ REJ

Życiorys Urodził się w zamożnej rodzinie szlacheckiej w Żurawnie na Rusi Czerwonej jako syn wdowca, Stanisława, i Barbary Herburt (1480–1550). Mikołaj odebrał fragmentaryczne wykształcenie; najpierw 2 lata w Skalmierzu, potem kolejne 2 we Lwowie – w 1518 został zapisany w poczet studentów Akademii Krakowskiej, gdzie nie kwapił się do nauki i – jak napisał w swojej biografii – poznał co to dobre towarzystwo.

Życie prywatne Ożenił się z Zofią Kościeniówną z Sędziszowa – siostrzenicą arcybiskupa lwowskiego Andrzeja Boryszewskiego, który kupił krewnym wiele dóbr ziemskich (1531). Przebywał u boku kalwinisty hetmana wielkiego koronnego Mikołaja Sieniawskiego, zetknął się z przedstawicielami reformacji i między rokiem 1541 a 1548 przeszedł na luteranizm, potem na kalwinizm i rozpoczął intensywną działalność religijną. Uczestniczył w synodach, zakładał w swoich dobrach zbory i szkoły.

Twórczość Dawne miano ojca literatury polskiej Mikołaj Rej zawdzięczał autorskiemu posłaniu zawartemu w zbiorze satyrycznych epigramatów Zwierzyniec (1562): A niechaj narodowie wżdy postronni znają, iż Polacy nie gęsi, iż swój język mają.

Przykładowe utwory Apocalypsis, to jest dziwna sprawa skrytych tajemnic Pańskich Catechismus, to jest nauka barzo pożyteczna każdemu wiernemu krześcijaninowi Kupiec, to jest Kstałt a podobieństwo Sądu Bożego ostatecznego

„ Krótka rozprawa między trzema osobami , Panem Wójtem a Plebanem”

Kolejne utwory Postylla (utwór Reja) Psałterz Dawidów Wizerunk własny Źwierciadło (książka Reja) Źwierzyniec Żywot człowieka poczciwego Żywot Józefa

Słynne cytaty Mikołaja Reja „ A niechaj narodowie wżdy postronni znają, iż Polacy nie gęsi, iż swój język mają”. „Nie ten jest mądry, kto wiele spraw umie, lecz kto złe od dobrego rozeznać rozumie” . „A to miej na pilnej pieczy, abyś czytał, kiedy tylko możesz.”

Nagłowice Mikołaj Rej odziedziczył Nagłowice po swym wuju Piotrze. W aktach z 1545 r. występuje on już jako dziedzic Nagłowic. Siedziba ta stała się centrum gospodarczej działalności Reja. Po śmierci Mikołaja posiadłość odziedziczyli jego synowie. Nie wiadomo jak długo Nagłowice pozostawały w posiadaniu Rejów.

Rejowiec – wieś założona przez Mikołaja Reja W roku 1547 Mikołaj Rej uzyskał od króla Zygmunta I Starego przywilej lokacyjny i prawo używania nazwy Rejowiec (od nazwiska założyciela miasta). Z inicjatywy Reja powstał tu również silny ośrodek kalwinizmu. Miejscowy zbór kalwiński przetrwał do 1700. Być może w Rejowcu zmarł Mikołaj Rej, który został pochowany w ufundowanym przez siebie zborze kalwińskim w Oksie[3][4][5]. W rękach spadkobierców Mikołaja Reja Rejowiec pozostawał do końca XVII wieku.

Wykonawcy Emilia Nykiel Julia Bartnik Dziękujemy za uwagę