POMYSŁY DO PRACY Z PRZEDSZKOLAKIEM NAD KSZTAŁTOWANIEM JEGO TOLERACJI Edyta Ciach Ewelina Bobyk Paulina Hybner Monika Kornet

Spis treści: Przedmowa…………………………..3 Bajka „Przedszkole na chmurce”……5 Pytania do bajki……………………...13 Ćwiczenia w formie zabawy………...14 Podsumowanie………………………16

  Drodzy rodzice!  Nasze rozważania odnoszą się bardzo często do problematyki tolerancji. Dziś termin "tolerancja" odnosi się do dystansu, do obojętności bardziej, niż do współdziałania. Sugeruje, że postępowanie, wygląd, myśli drugiej osoby są odstępstwem od (mojej) normy. Często słyszymy ,że jakieś społeczeństwo jest tolerancyjne bądź też nie . W większości uważamy swoje społeczności za tolerancyjne , a czy zastanawiamy się w jaki sposób wychowujemy swoje dzieci aby również były tolerancyjnymi ludźmi?? Tak naprawdę dzieci rodzą się jako bardzo tolerancyjne istotki – są bardzo otwarte na odmienność i różnorodność. Małe dziecko bardzo chętnie bawi się ze swoim rudym kolegą, czy z niedosłyszącą koleżanką w piaskownicy – zupełnie nie zwraca na to uwagi. Pamiętając o fakcie, że dziecko jest najlepszym obserwatorem, możemy być pewni tego, że za kilka lat, dziecko powie, że nie będzie się bawić z „kalekom”, czy „rudzielcem”. Z czego wyniknie ta nietolerancja? Z obserwacji rodziców oraz osób dorosłych.

Małe pociechy posiadają naturalną umiejętność naśladowania dorosłych, dlatego tak ważne jest dawanie dobrego przykładu dziecku m.in. w czasie rozmowy z sąsiadem, z cudzoziemcem, z ludźmi o odmiennym wyglądzie, wyznaniu, czy poglądach.  Tak więc kształtowanie postaw tolerancji musi być wpisane w nasze życie. Powinniśmy do tego wykorzystać każdą nadarzającą się okazję. Należy wyjaśniać i tłumaczyć dzieciom, że każdy człowiek ma prawo do odmienności, że to że ktoś jeździ na wózku czy jest osobą niesłyszącą wcale nie oznacza, że jest gorszy od nas.  Należy także pamiętać, że badania i doświadczenia wykazują, że raz wyuczona postawa nietolerancji związana z silnymi uczuciami, pogardy, nienawiści i strachu, jest bardzo odporna na próby jej zmiany.     Więc to od Was rodzice zależy czy wasze dziecko będzie tolerancyjne czy też nie. To Wy musicie uczyć wasze pociechy tolerancji , czyli zrozumienia dla ludzkiej inności , poszanowania innych poglądów. Poprzez własne zachowanie i postawy wobec innych     Dlatego powstał ten poradnik. Adresowany jest do dzieci, bo mają wyobraźnię i wrażliwość a dla rodziców – by mieli czynny wkład w kształtowaniu tolerancji u swojej pociechy.

Pytania do bajki: 1.Jakie szczególne talenty miała Zosia, Maciuś i Henio? 2.Jak nasi bohaterowie: Zosia, Maciuś i Henio pomogli uratować przedszkole? 3.Jak reszta przedszkolaków pomogła naszym bohaterom? 4.Jak Ty mógłbyś/mogłabyś pomóc swojemu koleżance/koledze, który jeździ na wózku (jak Henio), nie widzi na oczka (jak Zosia) lub nie słyszy (jak Maciuś)? Pamiętaj aby za każdym razem uświadamiać dziecku jaki cel maja wykonywane ćwiczenia!

Ćwiczenie w formie zabawy 1: Rodzic stawia ławeczkę i prosi dwóch ochotników. Jednemu dziecku związuje oczy. Drugie dziecko, lub też drugo rodzic podtrzymując pierwsze, prowadzi je przez ławeczkę (rodzic asekuruje). Na trasie mogą znajdować się przeszkody. Dziecko prowadzące udziela instrukcji słownych i łagodnymi ruchami przeprowadza między przeszkodami. Po zakończeniu ćwiczenia pyta uczestników o wrażenia. Pamiętaj aby za każdym razem uświadamiać dziecku jaki cel maja wykonywane ćwiczenia!

Ćwiczenie w formie zabawy 2: Dziecko ma za zadanie trzymać jedną rączkę z tylu głowy, natomiast za pomocą drugiej, wolnej rączki musi się samodzielnie ubrać. Rodzic nadzoruje zmaganie się dziecka z utrudnieniem w postaci aktywności tylko jednej rączki i tuż po wykonaniu zadania rozmawia z dzieckiem na temat trudności jakie maja dzieci niepełnosprawne oraz wspomina o tym jakimi bohaterami są osoby niepełnosprawne. Pamiętaj aby za każdym razem uświadamiać dziecku jaki cel maja wykonywane ćwiczenia!

Podsumowanie: Mamy nadzieję, że nasze porady będą przydatne w procesie kształtowania postaw tolerancji Waszych pociech. Pamiętajcie o tym, że to Wy jesteście wzorem do naśladowania dla swoich dzieci- dlatego pamiętajmy, że to od nas zależy na jakich ludzi wyrosną!