Dowód Osobisty i obowiązek meldnkowy opr. Jakub Mrożek

I. Dowód osobisty a paszport

Dowód osobisty a paszport Art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 13 lipca 2006r. o dokumentach paszportowych wprowadza następujące definicje legalne: dokument paszportowy, którym to jest: paszport, paszport tymczasowy, paszport dyplomatyczny, paszport służbowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Art. 4 tejże ustawy z kolei reguluje, że: dokument paszportowy uprawnia do przekraczania granicy i pobytu za granicą oraz poświadcza obywatelstwo polskie, a także tożsamość osoby w nim wskazanej w zakresie danych, jakie ten dokument zawiera. Ponadto w art. 5 uregulowano, iż: dokumenty paszportowe w okresie ich ważności stanowią własność Rzeczypospolitej Polskiej. Powyższe oznacza, że paszport sensu stricte, jest wyłącznie jednym z dokumentów paszportowych. Definiując zaś charakter i uprawnienia jakie za sobą niesie ów „paszport” należy szeroko posiłkować się regulacjami dotyczącymi dokumentów paszportowych

Paszport a dowód osobisty Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 6 sierpnia 2010r. o dowodach osobistych Dowód osobisty jest dokumentem stwierdzającym tożsamość i obywatelstwo polskie osoby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz innych państw członkowskich Unii Europejskiej, państw Europejskiego Obszaru Gospodarczego nienależących do Unii Europejskiej oraz państw niebędących stronami umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, których obywatele mogą korzystać ze swobody przepływu osób na podstawie umów zawartych przez te państwa ze Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi oraz na podstawie jednostronnych decyzji innych państw, uznających ten dokument za wystarczający do przekraczania ich granic. W powyższym zakresie dowód osobisty uprawnia do przekraczania granic ww. państw

Dokument paszportowy Dowód osobisty Dzieli się na różne rodzaje: (paszporty „zwykłe”, tymczasowe, służbowe MSZ, dyplomatyczne) Nie dzieli się na rodzaje, jedyną różnicą jest termin ważności Jego właścicielem jest osoba, której go wystawiono W okresie ważności jest własnością Rzeczpospolitej Jest wydawany przez organ wykonawczy gminy Jest wydawany przez Wojewodę, Ministra Spraw Zagranicznych lub konsula Nie pobiera się do niego danych biometrycznych Jest wydawany na wniosek, po pobraniu danych biometrycznych Za jego wydanie nie pobiera się opłaty Jest pobierana opłata za jego wydanie (za wyjątkiem paszportów służbowych MSZ i dyplomatycznych) Ma do niego prawo każdy obywatel RP, przy czym osoba dla osoby pełnoletniej jest to obowiązek Jest dokumentem fakultatywnym – nie ma obowiązku jego posiadania jest dokumentem stwierdzającym tożsamość i obywatelstwo polskie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz państw UE, Europejskiego Obszaru Gospodarczego oraz państw stron Układu Schengen oraz innych państw na uznających go za dokument wystarczający do przekraczania ich granic. Ma do niego prawo każdy obywatel Rzeczpospolitej Polskiej uprawnia do przekraczania granicy i pobytu za granicą oraz poświadcza obywatelstwo polskie, a także tożsamość osoby w nim wskazanej

II. Zasady wydawania dowodu osobistego

Zasady wydania dowodu osobistego Zgodnie z art. 5 ustawy o dowodach osobisty, obecnie w Polsce każdy obywatel polski ma prawo do posiadania dowodu osobistego. Jednakże pełnoletni obywatel polski ma już obowiązek posiadać takowy dowód osobisty. Oznacza to, że do 18 roku życia jest to fakultatywne uprawnienie, Zaś po ukończeniu 18 roku życia (bez względu na zdolność do czynności prawnych), jest to obowiązek.

Zasady wydania dowodu osobistego Dowód osobisty wydają organy gminy. Powyższa regulacja, mimo swojej lakoniczności, oznacza, że dowód osobisty jest wydawany przez organy wykonawcze gmin (miast) – wójta/burmistrza/prezydenta miasta Wydawanie dowodów osobistych jest zadaniem zleconym z zakresu administracji rządowej. Oznacza to również, że ewentualne odwołanie podczas procesu uzyskania tegoż dokumentu będą rozpatrywane przez wojewodę – terenowego przedstawiciela administracji rządowej w województwie (a nie przez Samorządowe Kolegia Odwoławcze) Dzisiejsze unormowania wskazują, że organem wydającym dowód osobisty jest dowolny organ wykonawczy gminy, nie ma tutaj więc właściwości miejscowej. Innymi słowy istnieje 100% dowolność w zakresie złożenia wniosku o wydanie dowodu osobistego (art. 24 ust. 2 ustawy o dowodach osobistych)

Zasady wydania dowodu osobistego Jak wspomniano wcześniej – organem wyższego stopnia w postępowaniu o wydanie dowodu osobistego jest wojewoda. Zwierzchni nadzór nad działalnością wojewody w tym zakresie sprawuje natomiast Minister właściwy do spraw wewnętrznych Organ sprawujący zwierzchni nadzór nad działalnością wojewody w zakresie dowodów osobistych Minister właściwy do spraw wewnętrznych Organ wyższego stopnia (w sprawach z zakresu dowodów osobistych) w stosunku do wójta Wojewoda Organ uprawniony do wydawania dowodów osobistych Wójt/Burmistrz/ Prezydent Miasta

Zasady wydania dowodu osobistego Mimo, że po ukończeniu 18 roku życia posiadanie dowodu osobistego jest obowiązkowe, sam dowód osobisty jest wydawany wyłącznie na wniosek Wniosek o wydanie dowodu osobistego może złożyć osoba mająca pełną zdolność do czynności prawnych lub rodzic (opiekun prawny) osoby dla której ma być wydany dowód Wyjątkiem od powyższego jest sytuacja, gdy wniosek o dowód osobisty składa tzw. osoba obowiązana do posiadania dowodu osobistego – a więc niepełnoletni, który w niedługim okresie będzie kończył 18 lat taka to osoba może złożyć samodzielnie wniosek o dowód osobisty jednak nie wcześniej niż 30 dni przed datą 18 urodzin Powyższy wniosek może być złożony również w formie dokumentu elektronicznego

Zasady wydania dowodu osobistego Wniosek o wydanie dowodu osobistego zawiera: 1) numer PESEL; 2) nazwisko i imię (imiona); 3) nazwisko rodowe; 4) imię ojca; 5) imię i nazwisko rodowe matki; 6) datę i miejsce urodzenia; 7) płeć; 8) obywatelstwo; 9) powód ubiegania się o wydanie dowodu osobistego; 10) adres do korespondencji, opcjonalnie adres poczty elektronicznej lub numer telefonu; 11) własnoręczny czytelny podpis wnioskodawcy, a w przypadku wniosku złożonego w formie dokumentu elektronicznego - kwalifikowany podpis elektroniczny albo podpis potwierdzony profilem zaufanym ePUAP; 12) pouczenie o odpowiedzialności karnej za podanie nieprawdziwych danych lub zatajenie danych. Do powyższego wniosku należy dołączyć fotografię

Zasady wydania dowodu osobistego Odbiór dowodu osobistego potwierdza się na formularzu odbioru dowodu osobistego. Formularz odbioru dowodu osobistego zawiera: 1) oznaczenie organu wydającego dowód osobisty; 2) numer wniosku o wydanie dowodu osobistego; 3) serię i numer dowodu osobistego; 4) numer PESEL osoby, której wydano dowód osobisty; 5) nazwisko i imię (imiona) osoby, której wydano dowód osobisty; 6) nazwisko i imię (imiona) wnioskodawcy; 7) datę odbioru dowodu osobistego; 8) własnoręczny czytelny podpis osoby, której wydano dowód osobisty; 9) własnoręczny czytelny podpis wnioskodawcy.

Zasady wydania dowodu osobistego Odmawia się wydania dowodu osobistego, w przypadku gdy fotografia załączona do wniosku przesłanego przy wykorzystaniu środków komunikacji elektronicznej nie spełnia wymogów (osoba nie jest podobna do tej z fotografii) lub wnioskodawca składa wniosek o wydanie dowodu osobistego z naruszeniem innych przepisów niniejszej ustawy. Odmowa wydania dowodu osobistego następuje w drodze decyzji administracyjnej, która posiada rygor natychmiastowej wykonalności. Odwołanie od decyzji rozpatruje wojewoda w terminie 14 dni od daty jego złożenia

III. Wymiana, unieważnianie i stwierdzenie nieważności dowodu osobistego

Wymiana, unieważnianie i stwierdzenie nieważności dowodu osobistego Wydanie nowego dowodu osobistego następuje w przypadku: 1) upływu terminu ważności dowodu osobistego; 2) zmiany danych zawartych w dowodzie osobistym, z wyjątkiem zmiany nazwy organu wydającego; 3) zmiany wizerunku twarzy posiadacza dowodu osobistego w stosunku do wizerunku twarzy zamieszczonego w dowodzie osobistym w stopniu utrudniającym lub uniemożliwiającym identyfikację jego posiadacza; 4) utraty lub uszkodzenia dowodu osobistego w stopniu utrudniającym lub uniemożliwiającym identyfikację jego posiadacza; 5) przekazania do organu gminy lub do placówki konsularnej Rzeczypospolitej Polskiej przez osobę trzecią znalezionego dowodu osobistego

Wymiana, unieważnianie i stwierdzenie nieważności dowodu osobistego W przypadku utraty ważności dowodu osobistego, jego posiadacz jest zobowiązany o wystąpienie o nowy dowód osobisty nie wcześniej niż 30 dni przed datą upływu jego ważności W pozostałych przypadkach z wnioskiem o wydanie nowego dowodu osobistego jego posiadacz zobowiązany jest wystąpić niezwłocznie

Wymiana, unieważnianie i stwierdzenie nieważności dowodu osobistego Posiadacz dowodu osobistego, którego dowód osobisty został utracony lub uszkodzony, zgłasza niezwłocznie, osobiście ten fakt organowi dowolnej gminy, a posiadacz dowodu osobistego przebywający poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - dowolnej placówce konsularnej Rzeczypospolitej Polskiej. Gdy dowód osobisty został utracony (lub uszkodzony) rzez osobę niepełnoletnią, zgłoszenia tego faktu dokonują jego rodzice (opiekunowie prawni). Zgłoszenie o utracie (lub uszkodzeniu) dowodu osobistego można dokonać w formie elektronicznej Osoba, której dowód osobisty został utracony lub uszkodzony otrzymuje bezpłatne zaświadczeni o tym fakcie. Zaświadczenie to jest ważne do czasu wydania nowego dowodu osobistego, nie dłużej jednak niż przez 2 miesiące.

Wymiana, unieważnianie i stwierdzenie nieważności dowodu osobistego Znalazca cudzego dowodu osobistego, jest obowiązana niezwłocznie przekazać ten dokument organowi dowolnej gminy, Policji, innemu organowi administracji publicznej lub placówce konsularnej Rzeczypospolitej Polskiej. Organy te przekazują niezwłocznie dowód osobisty organowi, który go wydał, w celu unieważnienia dokumentu. Osoba, która znalazła cudzy dowód osobisty, może, bez zbędnej zwłoki, przekazać ten dokument posiadaczowi dowodu osobistego. W tym przypadku posiadacz dokumentu może również zawiadomić o utracie dowodu osobistego, w celu jego unieważnienia.

Wymiana, unieważnianie i stwierdzenie nieważności dowodu osobistego W okresie ważności dowód osobisty unieważnia się w następujących przypadkach: a) zmiany danych zawartych w dowodzie osobistym, z wyjątkiem zmiany nazwy organu wydającego; b) zmiany wizerunku twarzy posiadacza dowodu osobistego w stosunku do wizerunku twarzy zamieszczonego w dowodzie osobistym w stopniu utrudniającym lub uniemożliwiającym identyfikację jego posiadacza; c) utraty lub uszkodzenia dowodu osobistego w stopniu utrudniającym lub uniemożliwiającym identyfikację jego posiadacza; d) przekazania do organu gminy lub do placówki konsularnej Rzeczypospolitej Polskiej przez osobę trzecią znalezionego dowodu osobistego e) utraty obywatelstwa polskiego, zgonu posiadacza dowodu osobistego oraz f) wydania decyzji o odmowie wydania dowodu osobistego, jeżeli dowód został uprzednio wystawiony.

Wymiana, unieważnianie i stwierdzenie nieważności dowodu osobistego Unieważnienie dowodu osobistego następuje: 1) z dniem zgłoszenia do organu dowolnej gminy lub placówki konsularnej Rzeczypospolitej Polskiej utraty lub uszkodzenia dowodu osobistego przez jego posiadacza lub przekazania do organu dowolnej gminy lub do placówki konsularnej Rzeczypospolitej Polskiej przez osobę trzecią znalezionego cudzego dowodu osobistego; 2) z dniem utraty obywatelstwa polskiego lub zgonu posiadacza dowodu osobistego lub wydania decyzji o odmowie wydania dowodu osobistego; 3) z dniem przekazania posiadaczowi nowego dowodu osobistego, w przypadku istotnej zmiany wizerunku twarzy; 4) z dniem przekazania posiadaczowi nowego dowodu osobistego, w przypadku utraty ważności dowodu, o ile termin ten nie upłynął wcześniej; 5) z dniem przekazania posiadaczowi nowego dowodu osobistego, w przypadku, zmiany danych w dowodzie osobistym; 6) po upływie 4 miesięcy od zaistnienia okoliczności, zmiany danych w dowodzie osobistym, o ile wcześniej nie nastąpiło unieważnienie dowodu osobistego na podstawie przepisu pkt 5.

Wymiana, unieważnianie i stwierdzenie nieważności dowodu osobistego Organem właściwym do unieważnienia dowodu osobistego jest: 1) organ gminy, do którego zgłoszono utratę lub uszkodzenie dowodu osobistego lub do którego został przekazany znaleziony dowód osobisty; 2) organ gminy, który wystawił dowód osobisty - w przypadku wydania decyzji, odmowy wydania dowodu osobistego, jeżeli zdarzenia te wystąpiły przed przekazaniem dowodu osobistego wnioskodawcy; 3) organ gminy, który wydał dowód osobisty - gdy osoba obowiązana nie wystąpiła z wnioskiem o wydanie nowego dowodu osobistego w przypadku, zmiany danych w dowodzie osobistym; 4) organ gminy wydający nowy dowód osobisty - w pozostałych przypadkach. Dowód osobisty podlega unieważnieniu z mocy prawa na podstawie przekazanych przez rejestr PESEL do Rejestru Dowodów Osobistych informacji o utracie obywatelstwa polskiego lub zgonie posiadacza dowodu osobistego.

Wymiana, unieważnianie i stwierdzenie nieważności dowodu osobistego Stwierdza się nieważność dowodu osobistego wydanego osobie, która we wniosku o jego wydanie podała nieprawdziwe dane. Stwierdzenie nieważności dowodu osobistego następuje w drodze decyzji administracyjnej, mającej rygor natychmiastowej wykonalności. Odwołanie od decyzji stwierdzającej nieważność dowodu osobistego rozpatruje wojewoda, w terminie 14 dni od daty jego złożenia.

IV. Ewidencja ludności (zakres podmiotowy, organy ewidencji ludności, zakres przedmiotowy).

Ewidencja ludności Ewidencja ludności polega na rejestracji określonych w ustawie podstawowych danych identyfikujących tożsamość oraz status administracyjnoprawny osób fizycznych. Ewidencja ludności ma zatem zupełne inny cel niż np. rejestracja stanu cywilnego (odbywająca się w aktach stanu cywilnego), którym w przypadku ewidencji ludności jest identyfikacja tożsamości oraz administracyjnoprawnego statusu danej osoby (wyłącznie osoby fizycznej) Ewidencję ludności prowadzi się w: 1) Powszechnym Elektronicznym Systemie Ewidencji Ludności - rejestrze PESEL; 2) Rejestrach mieszkańców oraz 3) rejestrach zamieszkania cudzoziemców. Powyższe rejestry są prowadzone w systemie teleinformatycznym (przy czym rejestr cudzoziemców może być prowadzony również w formie kartotecznej).

Ewidencja ludności Zadanie związane z ewidencją ludności wykonują organy gminy, które realizują je jako zadania zadania zlecone z zakresu administracji rządowej Powyższe implikuje również fakt, że organem wyższego stopnia w stosunku do organów gmin wydających rozstrzygnięcia administracyjne na podstawie ustawy jest wojewoda. On również sprawuje nadzór nad działalnością organów gmin w zakresie realizacji obowiązków określonych w ustawie.

1) przeprowadzaniu kontroli, w tym na badaniu: Ewidencja ludności Z kolei organem nadzorującym działalność wojewody w zakresie realizacji obowiązków określonych w ustawie jest Minister właściwy do spraw wewnętrznych Sprawowanie nadzoru przez Ministra właściwego do spraw wewnętrznych polega na: 1) przeprowadzaniu kontroli, w tym na badaniu: a) prawidłowości prowadzonych przez wojewodę postępowań administracyjnych, b) terminowości załatwiania spraw z zakresu spraw określonych w ustawie; 2) kształtowaniu jednolitej polityki w zakresie realizacji obowiązków określonych w ustawie i kontroli wykonywania ustalonych sposobów postępowania.

Ewidencja ludności Minister właściwy do spraw wewnętrznych Wojewoda Organ sprawujący zwierzchni nadzór nad działalnością wojewody w zakresie ewidencji ludności Minister właściwy do spraw wewnętrznych Organ nadzoru oraz wyższego stopnia (w sprawach z ewidencji ludności) w stosunku do wójta Wojewoda Organ wykonujący zadania z zakresu ewidencji ludności Wójt/Burmistrz/ Prezydent Miasta

Rejestr PESEL i rejestr mieszkańców są zbiorami danych, zawierającymi następujące informacje: 1) nazwisko i imię (imiona); 2) nazwisko rodowe; 3) imiona i nazwiska rodowe rodziców; 4) data urodzenia; 5) miejsce urodzenia; 6) kraj urodzenia; 7) stan cywilny; 8) oznaczenie aktu urodzenia i urzędu stanu cywilnego, w którym został on sporządzony; 9) płeć; 10) numer PESEL; 11) obywatelstwo albo status bezpaństwowca; 12) imię i nazwisko rodowe oraz numer PESEL małżonka, jeżeli został mu nadany; 13) data zawarcia związku małżeńskiego, oznaczenie aktu małżeństwa i urzędu stanu cywilnego, w którym został on sporządzony, data rozwiązania związku małżeńskiego, sygnatura akt i oznaczenie sądu, który rozwiązał małżeństwo, sygnatura akt i oznaczenie sądu, który ustalił nieistnienie małżeństwa, sygnatura akt i oznaczenie sądu, który unieważnił małżeństwo, data zgonu małżonka albo data znalezienia jego zwłok, oznaczenie jego aktu zgonu i urzędu stanu cywilnego, w którym ten akt został sporządzony; 14) adres i data zameldowania na pobyt stały; 15) kraj miejsca zamieszkania; 16) kraj poprzedniego miejsca zamieszkania; 17) data wymeldowania z miejsca pobytu stałego; 18) adres i data zameldowania na pobyt czasowy oraz data upływu deklarowanego terminu pobytu; 19) data wymeldowania z miejsca pobytu czasowego; 20) data wyjazdu poza granice Rzeczypospolitej Polskiej trwającego dłużej niż 6 miesięcy i wskazanie kraju wyjazdu; 21) data powrotu z wyjazdu poza granice Rzeczypospolitej Polskiej trwającego dłużej niż 6 miesięcy; 22) seria, numer i data ważności ostatniego wydanego dowodu osobistego obywatela polskiego oraz oznaczenie organu wydającego dokument; 23) seria, numer i data ważności ostatniego wydanego paszportu obywatela polskiego; 24) seria, numer i data ważności dokumentu podróży cudzoziemca, a w przypadku cudzoziemców, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 3 lit. a i b, ważnego dokumentu podróży lub innego ważnego dokumentu potwierdzającego tożsamość i obywatelstwo; 25) data upływu deklarowanego przez cudzoziemca terminu pobytu; 26) data zgonu albo data znalezienia zwłok, numer aktu zgonu i oznaczenie urzędu stanu cywilnego, w którym ten akt został sporządzony.

Ewidencja ludności Rejestr PESEL jest centralnym zbiorem ww. danych, prowadzonym przez ministra właściwego do spraw informatyzacji. Rejestr mieszkańców jest prowadzony zgodnie z właściwością miejscową przez wójta (burmistrza, prezydenta miasta)

1. Rejestracji danych w rejestrze PESEL dokonują: 1) kierownik urzędu stanu cywilnego właściwy do sporządzenia aktu urodzenia i dokonywania w nim zmian oraz sporządzenia przypisku przy tym akcie - w zakresie danych, o których mowa w art. 8 pkt 1-11, 13-15, 18 i 26; 2) kierownik urzędu stanu cywilnego właściwy do sporządzenia aktu małżeństwa i dokonywania w nim zmian oraz sporządzenia przypisku przy tym akcie - w zakresie danych, o których mowa w art. 8 pkt 1, 7, 12, 13 i 26; 3) kierownik urzędu stanu cywilnego właściwy do sporządzenia aktu zgonu i dokonywania w nim zmian - w zakresie danych, o których mowa w art. 8 pkt 7, 13, 17, 19 i 26; 3a) kierownik urzędu stanu cywilnego, do którego wpłynął zagraniczny dokument stanu cywilnego lub inny dokument wydany w państwie, w którym nie jest prowadzona rejestracja stanu cywilnego, jeżeli osoba, której nadano numer PESEL, nie ma polskich aktów stanu cywilnego - w zakresie zmiany danych, o których mowa w art. 8 pkt 7, 13 i 26; 4) kierownik urzędu stanu cywilnego, który wydał decyzję o zmianie imienia i nazwiska - w zakresie danych, o których mowa w art. 8 pkt 1 i 2; 5) organ gminy właściwy do zameldowania na pobyt stały i czasowy obywatela polskiego - w zakresie danych, o których mowa w art. 8 pkt 14-21; 6) wojewoda lub minister właściwy do spraw wewnętrznych, każdy zgodnie ze swoją właściwością - w zakresie danych, o których mowa w art. 8 pkt 11; 7) organ gminy właściwy do wydania dowodu osobistego - w zakresie danych, o których mowa w art. 8 pkt 22; 8) organy właściwe do wydania paszportu - w zakresie danych, o których mowa w art. 8 pkt 23; 9) organ gminy właściwy do zameldowania na pobyt stały i czasowy cudzoziemca, któremu nadano numer PESEL - w zakresie danych, o których mowa w art. 8 pkt 1, 3-7, 9-12, 14-21 i 24-26; 10) organ gminy właściwy do złożenia wniosku o nadanie numeru PESEL, w stosunku do osób, o których mowa w art. 7 ust. 2 - w zakresie danych, o których mowa w art. 8 pkt 1-13, 15 i 22-24.

V. Obowiązek meldunkowy cudzoziemców

Obowiązek meldunkowy cudzoziemców Cudzoziemiec przebywający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest obowiązany wykonywać obowiązek meldunkowy na zasadach określonych w art. 24, art. 25 ust. 1-3, art. 26, art. 27 ust. 2, art. 28 oraz w art. 30-39 Od wykonywania obowiązku meldunkowego zwolnieni są, pod warunkiem wzajemności, szefowie i członkowie personelu przedstawicielstw dyplomatycznych oraz urzędów konsularnych państw obcych, łącznie z członkami ich rodzin pozostającymi z nimi we wspólnocie domowej, a także inne osoby na podstawie ustaw, umów lub powszechnie ustalonych zwyczajów międzynarodowych Cudzoziemcy zwolnieni są z obowiązku meldunkowego, jeżeli ich pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie przekracza 14 dni.

Obowiązek meldunkowy cudzoziemców Cudzoziemiec będący obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej, obywatelem państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub obywatelem Konfederacji Szwajcarskiej, przebywający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest obowiązany zameldować się w miejscu pobytu stałego lub czasowego najpóźniej w 30 dniu, licząc od dnia przybycia do tego miejsca. Pozostali cudzoziemcy przebywający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, mają obowiązek zameldować się w miejscu pobytu stałego lub czasowego najpóźniej czwartego dnia, licząc od dnia przybycia do tego miejsca.

Obowiązek meldunkowy cudzoziemców Deklarowany przez cudzoziemców (nie będącego obywatelami UE, EFTA, Konfederacji Szwajcarskiej itp.) okres pobytu czasowego pod określonym adresem nie może przekroczyć okresu, w którym cudzoziemiec ten może legalnie przebywać na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zgodnie z dokumentem potwierdzającym jego prawo pobytu

Obowiązek meldunkowy cudzoziemców Cudzoziemiec, z państw UE, EFTA itp., dokonujący zameldowania na pobyt stały, przedstawia ważny dokument podróży lub inny dokument potwierdzający jego tożsamość i obywatelstwo oraz ważny dokument potwierdzający prawo stałego pobytu albo zaświadczenie o zarejestrowaniu pobytu obywatela Unii Europejskiej lub oświadczenie o zarejestrowaniu pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Ten sam cudzoziemiec dokonujący zameldowania na pobyt czasowy, przedstawia ważny dokument podróży lub inny ważny dokument potwierdzający jego tożsamość i obywatelstwo oraz ważny dokument potwierdzający prawo stałego pobytu lub zaświadczenie o zarejestrowaniu pobytu obywatela Unii Europejskiej lub, w przypadku braku zaświadczenia, składa oświadczenie o zarejestrowaniu pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej

Obowiązek meldunkowy cudzoziemców Cudzoziemiec (inny niż z pańtw UE, EFTA itp.) dokonujący zameldowania na pobyt stały przedstawia kartę pobytu wydaną w związku z udzieleniem zezwolenia na pobyt stały, zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej, zgody na pobyt ze względów humanitarnych, ochrony uzupełniającej, albo nadaniem statusu uchodźcy w Rzeczypospolitej Polskiej, dokument „zgoda na pobyt tolerowany” albo zezwolenie na pobyt stały, zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej, decyzję o nadaniu statusu uchodźcy w Rzeczypospolitej Polskiej, udzieleniu w Rzeczypospolitej Polskiej ochrony uzupełniającej, zgody na pobyt ze względów humanitarnych albo zgody na pobyt tolerowany.

Obowiązek meldunkowy cudzoziemców Cudzoziemiec spoza UE, EFTA itp. dokonujący zameldowania się na pobyt czasowy przedstawia wizę, a w przypadku gdy wjazd cudzoziemca nastąpił na podstawie umowy przewidującej zniesienie lub ograniczenie obowiązku posiadania wizy albo cudzoziemiec przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie art. 108 ust. 1 pkt 2 lub art. 206 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (Dz.U. poz. 1650, z późn. zm.1)) lub na podstawie umieszczonego w dokumencie podróży odcisku stempla, który potwierdza złożenie wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej - dokument podróży, tymczasowe zaświadczenie tożsamości cudzoziemca, kartę pobytu, dokument "zgoda na pobyt tolerowany" albo zezwolenie na pobyt czasowy, zezwolenie na pobyt stały, zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej lub decyzję o nadaniu statusu uchodźcy w Rzeczypospolitej Polskiej, udzieleniu w Rzeczypospolitej Polskiej ochrony uzupełniającej, zgody na pobyt ze względów humanitarnych albo zgody na pobyt tolerowany.

Ceterum censeo Carthaginem delendam esse