ALKOHOL Monika Nikodem Kl. III b

Czym jest alkohol ? Alkohol jest najczęściej spożywaną trucizną na świecie. Handlarze narkotyków mogą na szczęście jeszcze tylko pomarzyć o takim popycie, jaki zaspakajają gorzelnie, browary itp. Alkoholami nazywana jest grupa organicznych związków chemicznych, pochodnych węglowodorów, do której obok alkoholu etylowego (etanolu), należą m.in. metanol, propanol oraz butanol. Dla celów spożywczych wykorzystywany jest jedynie alkohol etylowy, który spożywany jest pod postacią: wódek, koniaków, whisky, wina i piwa. Alkohol etylowy jest cieczą lżejszą od wody, przezroczystą o charakterystycznej woni i piekącym smaku. W normalnych warunkach występuje w organizmie człowieka jako alkohol fizjologiczny, w stężeniu nie przekraczającym 0,15 promila. Wchłanianie rozpoczyna się natychmiast po wprowadzeniu alkoholu do organizmu, już w jamie ustnej. Proces metabolizowania alkohol przebiega wolniej niż proces jego wchłaniania.

Wpływ alkoholu na organizm człowieka Alkohol sprawia, że czujemy się szczęśliwsi, łatwiej nawiązujemy kontakty z ludźmi, mamy mniejsze zahamowania podczas wyrażania swoich myśli. Ujmując rzecz naukowo, alkohol należy do depresantów , co nie oznacza jednak, że wpędza w depresję. Oznacza tylko, że spowalnia aktywność ośrodkowego układu nerwowego, tak że informacje wędrują dłużej wzdłuż włókien nerwowych. Stajemy się bardziej odprężeni i zbyt pewni swoich możliwości, przy czym zdolność reakcji jest obniżona, a mowa staje się bardziej poplątana. Dzieje się tak dlatego, że alkohol wypiera cząsteczki wody otaczające komórki nerwowe, to zaś z kolei wpływa na ruch naładowanych elektrycznie atomów odpowiedzialnych za przekazywanie informacji wzdłuż włókna nerwowego.

Alkoholizm, choroba alkoholowa, uzależnienie od alkoholu, toksykomania alkoholowa – zaburzenie polegające na utracie kontroli nad ilością spożywanego alkoholu.

Choroby spowodowane spożywaniem alkoholu układu nerwowowego: polineuropatia, zmiany zanikowe móżdżku i mózgu, zwyrodnienia w płatach czołowych, ubytek szarej substancji mózgu, encefalopatia i inne, układu pokarmowego: przewlekłe stany zapalne błon śluzowych jamy ustnej, przełyku, żołądka i dwunastnicy, zaburzenia perystaltyki jelit oraz upośledzenie wchłaniania, stany zapalne trzustki i wątroby (stłuszczenie, zwłóknienie i marskość) i inne, układu krążenia: nadciśnienie tętnicze, kardiomiopatia alkoholowa (zmiany zwyrodnieniowe włókien mięśnia sercowego, stłuszczenie i powiększenie serca)

układu oddechowego: przewlekłe zapalenie błony śluzowej tchawicy i oskrzeli. U osób nadużywających alkoholu 10-krotnie częściej występuje rak jamy ustnej, krtani oraz tchawicy, układu moczowego: ostra niewydolność nerek, wzrost stężenia kwasu moczowego we krwi i związane z tym objawy dny moczanowej (zapalenie stawów spowodowane gromadzeniem się złogów moczanowych), układu hormonalny: nieprawidłowe wydzielanie testosteronu, zmniejszenie ruchliwości plemników i zniszczenie ich struktury. Hypogonadyzm i feminizacja u mężczyzn, u kobiet zaburzenia miesiączkowania, zanik jajników i maskulinizacja.

Objawy uzależnienia Aby móc mówić o uzależnieniu od alkoholu muszą wystąpić minimum trzy z poniższych objawów. Do objawów należą: Silna, natrętna potrzeba spożywania alkoholu (głód alkoholowy). Upośledzona zdolność kontrolowania picia alkoholu (trudności w unikaniu rozpoczęcia picia, trudności w zakończeniu picia albo problemy z kontrolowaniem picia do wcześniej założonego poziomu). Picie alkoholu w celu złagodzenia albo zapobieżenia alkoholowemu zespołowi abstynencyjnemu oraz subiektywne poczucie skuteczności takiego postępowania. Objawy abstynencyjne (drżenia mięśniowe, nadciśnienie tętnicze, tachykardia, nudności, wymioty, biegunki, bezsenność, rozszerzenie źrenic, wysuszenie śluzówek, wzmożona potliwość, zaburzenia snu, nastrój drażliwy lub obniżony, lęk). Zmieniona (najczęściej zwiększona) tolerancja alkoholu (ta sama dawka alkoholu nie przynosi oczekiwanego efektu, potrzeba spożywania większych dawek alkoholu dla wywołania oczekiwanego efektu). Zawężenie repertuaru zachowań związanych z piciem alkoholu do 1-2 wzorców. Postępujące zaniedbywanie alternatywnych do picia przyjemności, zachowań i zainteresowań. Picie alkoholu mimo oczywistej wiedzy o jego szczególnej szkodliwości dla zdrowia pijącego.

Picie alkoholu staje się problemem gdy: zwiększa się ilość i częstotliwość spożywania alkoholu, zmienia się funkcja picia i rola alkoholu w życiu (picie nie jest już tylko elementem wzorca kulturowego, ale staje się lekarstwem na stres, smutek, samotność, lęk), postępuje przywiązanie do sytuacji picia (narasta koncentracja na sytuacjach związanych z piciem, oczekiwanie na moment picia, celebrowanie picia, niepokój w sytuacji niemożności napicia się), alkohol spożywany jest w nieodpowiednich sytuacjach jak: okres ciąży i karmienia piersią, prowadzenie pojazdów, przy spożywaniu leków wchodzących w reakcje z alkoholem, pomimo chorób wykluczających spożywanie alkoholu itp.

Picie alkoholu staje się problemem gdy: nasilają się objawy upojenia alkoholowego pojawia się zaniepokojenie i uwagi krytyczne wyrażane przez osoby bliskie oraz sygnały sugerujące zmniejszenie ilości picia używanie alkoholu staje się sposobem usuwania skutków picia z poprzedniego dnia (kac) rosną negatywne skutki picia alkoholu, a mimo to picie jest nadal kontynuowane pojawiają się trudności z tym co dzieje się działo poprzedniego dnia w sytuacjach związanych z piciem.

Życie rodziny z problemami alkoholowymi Bardzo trudne jest życie dzieci w rodzinie z problemami alkoholowymi DYSŁUNKCJE TAKIEJ RODZINY: zakłóca prawidłowy rozwój dziecka /poznawczy, emocjonalny i społeczny/ długotrwały stres powoduje, że dzieci te są słabe fizycznie i często chorują dzieci doświadczają traumatycznych sytuacji, w tym bardzo często przemocy ze strony rodziców, które często zagrażają ich bezpieczeństwu i zdrowiu mają problemy z przystosowaniem się do środowiska zewnętrznego: czują się gorsze, bezwartościowe, nie potrafią zaufać i nawiązać prawidłowych kontaktów z innymi ludźmi dzieci w takiej rodzinie nie maja prawidłowych wzorców, norm i systemu wartości, przekazywanych dzieciom w procesie ich wychowania

DZIECI Z RODZINY ALKOHOLOWEJ

DDA DOROSŁE DZIECI ALKOHOLIKÓW Część osób wychowujących się w rodzinach alkoholowych , wynosi z nich takie doświadczenie, które zakłóca ich prawidłowe funkcjonowanie w dorosłym życiu. Przyjmują w nim postawę wyniesioną z domu np.: maskotki /błazna/, zagubionego.

Kto nie powinien pic alkoholu młodzi ludzie (ze względu na ryzyko poważnych zaburzeń rozwojowych), osoby chore, przyjmujące leki wchodzące w reakcje z alkoholem, wszyscy, którzy znajdują się w okolicznościach wykluczających picie (kierując pojazdami, przebywając w pracy, w szkole, itp.), osoby, którym szkodzi każda, nawet najmniejsza, ilość alkoholu.

Musimy pamiętać, iż człowiek po pewnym czasie staje się niewolnikiem alkoholu z jarzma którego nie łatwo jest się uwolnić. Osoba uzależniona powinna pamięta, że nie tylko niszczy swoje zdrowie i życie, ale również swoją rodzinę, która przezywa ogromną traumę co odbija się na ich psychice i zachowaniu.

Zanim wypijesz - pomyśl ! Czy chcesz skończyć tak jak oni…

Myśląc o dorosłym życiu PAMIĘTAJ o ...

…KONSEKWENCJACH!!!