perspektywa trójzbieżna zestawu graniastosłupów Roman Trębacz dla III roku WSA, 8.XII.2013-trójzbieg

Roman Trębacz dla III roku WSA, 8.XII.2013 Roman Trębacz dla III roku WSA, 8.XII.2013-trójzbieg

Roman Trębacz dla III roku WSA, 8.XII.2013 Roman Trębacz dla III roku WSA, 8.XII.2013-trójzbieg

Roman Trębacz dla III roku WSA, 8.XII.2013 Roman Trębacz dla III roku WSA, 8.XII.2013-trójzbieg

Roman Trębacz dla III roku WSA, 8.XII.2013 Roman Trębacz dla III roku WSA, 8.XII.2013-trójzbieg

Roman Trębacz dla III roku WSA, 8.XII.2013 Roman Trębacz dla III roku WSA, 8.XII.2013-trójzbieg

Roman Trębacz dla III roku WSA, 8.XII.2013 Roman Trębacz dla III roku WSA, 8.XII.2013-trójzbieg

Roman Trębacz dla III roku WSA, 8.XII.2013 Roman Trębacz dla III roku WSA, 8.XII.2013-trójzbieg

UHF UHF A C K E B F D H M J L P G N I U X S Y Ł Ż O W R Z Ś T   C K E B F D H M J L P G N I U X S Y Ł Ż O W R Z Ś T Roman Trębacz dla III roku WSA, 8.XII.2013-trójzbieg UHF UHF

UHF przykładowy inicjał przykładowy inicja Roman Trębacz dla III roku WSA, 8.XII.2013-trójzbieg

HF U Roman Trębacz dla III roku WSA, 8.XII.2013 Roman Trębacz dla III roku WSA, 8.XII.2013-trójzbieg

Roman Trębacz dla III roku WSA, 8.XII.2013 Roman Trębacz dla III roku WSA, 8.XII.2013-trójzbieg Roman Trębacz dla III roku WSA, 8.XII.2013-trójzbieg

Roman Trębacz dla III roku WSA, 8.XII.2013 Roman Trębacz dla III roku WSA, 8.XII.2013-trójzbieg

Roman Trębacz dla III roku WSA, 8.XII.2013 Roman Trębacz dla III roku WSA, 8.XII.2013-trójzbieg

Roman Trębacz dla III roku WSA, 8.XII.2013 Roman Trębacz dla III roku WSA, 8.XII.2013-trójzbieg

Roman Trębacz dla III roku WSA, 8.XII.2013 Roman Trębacz dla III roku WSA, 8.XII.2013-trójzbieg Roman Trębacz dla III roku WSA, 8.XII.2013

Roman Trębacz dla III roku WSA, 8.XII.2013 Roman Trębacz dla III roku WSA, 8.XII.2013-trójzbieg Roman Trębacz dla III roku WSA, 8.XII.2013

Roman Trębacz dla III roku WSA, 8.XII.2013 Roman Trębacz dla III roku WSA, 8.XII.2013-trójzbieg Roman Trębacz dla III roku WSA, 8.XII.2013

Roman Trębacz dla III roku WSA, 8.XII.2013 Roman Trębacz dla III roku WSA, 8.XII.2013-trójzbieg

Roman Trębacz dla III roku WSA, 8.XII.2013 Roman Trębacz dla III roku WSA, 8.XII.2013-trójzbieg

Roman Trębacz dla III roku WSA, 8.XII.2013 Roman Trębacz dla III roku WSA, 8.XII.2013-trójzbieg

Roman Trębacz dla III roku WSA, 8.XII.2013 Roman Trębacz dla III roku WSA, 8.XII.2013-trójzbieg

Roman Trębacz dla III roku WSA, 8.XII.2013 Roman Trębacz dla III roku WSA, 8.XII.2013-trójzbieg

Roman Trębacz dla III roku WSA, 8.XII.2013 Roman Trębacz dla III roku WSA, 8.XII.2013-trójzbieg

Roman Trębacz dla III roku WSA, 8.XII.2013 Roman Trębacz dla III roku WSA, 8.XII.2013-trójzbieg

Roman Trębacz dla III roku WSA, 8.XII.2013 Roman Trębacz dla III roku WSA, 8.XII.2013-trójzbieg

Roman Trębacz dla III roku WSA, 8.XII.2013 Roman Trębacz dla III roku WSA, 8.XII.2013-trójzbieg

Roman Trębacz dla III roku WSA, 8.XII.2013 Roman Trębacz dla III roku WSA, 8.XII.2013-trójzbieg

Roman Trębacz dla III roku WSA, 8.XII.2013 Roman Trębacz dla III roku WSA, 8.XII.2013-trójzbieg

Roman Trębacz dla III roku WSA, 8.XII.2013 Roman Trębacz dla III roku WSA, 8.XII.2013-trójzbieg

Ćwiczenie przeznaczone do oceny prowadzącej do zaliczenia przedmiotu ; Prowadzący zajęcia: Roman Trębacz 8 XII 2013 Do wykreślenia( w technice suchej ) w perspektywie trójzbieżnej na formatce A3 w miarę sztywnego kartonu (lub bristolu) , ołówkiem z grafitem o grubości 0,25; 0,35 do 0,5 mm i twardości H2 do H3 lub (w technice mokrej) cienkopisami ew. długopisami kolorowymi lub rapidografem: ćwiczenie wymaga wykonania analogicznego rysunku według podanych wyżej przez Prowadzącego zajęcia klatek prezentacji obrazującej widok w perspektywie trójzbiegowej (trójzbieżnej) grupy graniastosłupów o krawędziach pionowych i należących do płaszczyzn poziomych podstawy brył i ich przekrycia. w płaszczyźnie górnej graniastosłupów – zarys złożony z inicjałów (z dużych liter alfabetu początkowych dla własnych imion i nazwiska, z czcionki o kroju uproszczonym do zestawu kwadracików zbliżonym do Arialu lub dawnej czcionki pisma blokowego, różnego dla każdej Studentki lub Studenta. Prowadzący zajęcia sugeruje zakomponowanie układu liter takie, aby powstała zwarta graficznie kompozycja. Dla uzyskania efektu symetrii można zastosować dodatkową, powtórzoną literę w odbiciu lustrzanym (podobnie jak w przykładzie litera „F”) Wymiary (pożądana wielokrotność kwadratowego modułu uzyskanego przy projektowaniu podziału pola wierzchu graniastosłupów i szczelin między nimi na kwadraciki) 10 x 10 modułów : Wysokość graniastosłupów jednakowa, w granicach dostępnego pola między trzema horyzontami - na arkuszu, możliwie duża – tak, aby uzyskać komopozycję wertykalną, w granicach ok. 12 – 30 modułów (zaznaczonych na co najmniej jednej ze ścianek pionowych graniastosłupa – położonej przy krawędzi narożne, pozornie najwyższej, bo najbliższej obiektywu czy oka obserwatora) W załączeniu – powyżej przykład powstawania analogicznego rysunku podany przez Prowadzącego zajęcia - z użyciem czarnego tła.Rysunek ten jest wykreślony w formacie .dwg; klatki wklejane do prezentacji w formacie .ppt, całość zarchiwizowana w formacie .pdf. Praca winna być wykonana starannie, na białym arkuszu A3 – do archiwum Studenta czy Studentki, z załączoną kopią xero, do archiwum WSA. Za zgodą Prowadzącego – dopuszcza się samodzielne wykonanie (przez Studentkę czy Studenta) rysunku w zapisie cyfrowym na CD – z warunkiem przedstawienia postępów w rysowaniu „krok po kroku” w ilości 20 do 40 klatek, i wydruku albumu (oryginału dla WSA i kopii dla Studenta czy Studentki ) z obrazkami zmieszczonymi na 1 do 2 arkuszy A3 oraz rezultatu ćwiczenia (ostatecznej formy obrazu) w wydruku na 1 formacie A3. Zalecenia do pracy kreślarskiej: osoby praworęczne lampę winny ustawić z lewej strony, krawędź klosza lampy winna chronić oczy kreślącej osoby przed tzw. olśnieniem, różnica natężenia światła (i jasności) między polem bezpośrednio oświetlonym, a resztą pomieszczenia winna być możliwie mała (do 15%) arkusz stale zamocować do równej i czystej płaszczyzny podłoża (deski kreślarskiej) przed kreśleniem, po umyciu- starannie osuszyć dłonie podczas kreślenia nie używać gumki, kreślić lekko, nie żłobiąc papieru twardym grafitem używać linijek i trójkątów o sprawdzonej prostolinijności krawędzi, bez wygięć i wyszczerbień używać cyrkla nierozchwianego o dobrze przykręconych śrubkach w przegubach punkty charakterystyczne oznaczyć kółkami wykreślonymi przy pomocy kółkownika (szablonu) w punkty zbiegu i punkty mierzenia, skąd wyprowadzane są pęki półprostych wbić prostopadle sztywne szpilki lub igły i o nie opierać krawędź linijki podczas kreślenia linii zbieżnych. Na wystające główki igieł lub szpilek założyć kapturki ochronne, zabezpieczające przed przypadkowym przekłuciem dłoni. na rysunku (i obok powyżej), na stole lub desce kreślarskiej nigdy nie stawiać kałamarzy z tuszem, naczyń z płynami, talerzy z posiłkami itp. Roman Trębacz dla III roku WSA, 8.XII.2013

Ćwiczenie przeznaczone do oceny prowadzącej do zaliczenia przedmiotu ; Prowadzący zajęcia: Roman Trębacz 8 XII 2013 Do wykreślenia( w technice suchej ) w perspektywie trójzbieżnej na formatce A3 w miarę sztywnego kartonu (lub bristolu) , ołówkiem z grafitem o grubości 0,25; 0,35 do 0,5 mm i twardości H2 do H3 lub (w technice mokrej) cienkopisami ew. długopisami kolorowymi lub rapidografem: ćwiczenie wymaga wykonania analogicznego rysunku według podanych wyżej przez Prowadzącego zajęcia klatek prezentacji obrazującej widok w perspektywie trójzbiegowej (trójzbieżnej) grupy graniastosłupów o krawędziach pionowych i należących do płaszczyzn poziomych podstawy brył i ich przekrycia. w płaszczyźnie górnej graniastosłupów – zarys złożony z inicjałów (z dużych liter alfabetu początkowych dla własnych imion i nazwiska, z czcionki o kroju uproszczonym do zestawu kwadracików zbliżonym do Arialu lub dawnej czcionki pisma blokowego, różnego dla każdej Sudentki lub Studenta. Prowadzący zajęcia sugeruje zakomponowanie układu liter takie, aby powstała zwarta graficznie kompozycja. Dla uzyskania efektu symetrii można zastosować dodatkową, powtórzoną literę w odbiciu lustrzanym (podobnie jak w przykładzie litera „F”) Wymiary (pożądana wielokrotność kwadratowego modułu uzyskanego przy projektowaniu podziału pola wierzchu graniastosłupów i szczelin między nimi na kwadraciki) 10 x 10 modułów : Wysokość graniastosłupów jednakowa, w granicach dostępnego pola między trzema horyzontami - na arkuszu, możliwie duża – tak, aby uzyskać komopozycję wertykalną, w granicach ok. 12 – 30 modułów (zaznaczonych na co najmniej jednej ze ścianek pionowych graniastosłupa – położonej przy krawędzi narożne, pozornie najwyższej, bo najbliższej obiektywu czy oka obserwatora) W załączeniu – powyżej przykład powstawania analogicznego rysunku podany przez Prowadzącego zajęcia - z użyciem czarnego tła.Rysunek ten jest wykreślony w formacie .dwg; klatki wklejane do prezentacji w formacie .ppt, całość zarchiwizowana w formacie .pdf. Praca winna być wykonana starannie, na białym arkuszu A3 – do archiwum Studenta czy Studentki, z załączoną kopią xero, do archiwum WSA. Za zgodą Prowadzącego – dopuszcza się samodzielne wykonanie (przez Studentkę czy Studenta) rysunku w zapisie cyfrowym na CD – z warunkiem przedstawienia postępów w rysowaniu „krok po kroku” w ilości 20 do 40 klatek, i wydruku albumu (oryginału dla WSA i kopii dla Studenta czy Studentki ) z obrazkami zmieszczonymi na 1 do 2 arkuszy A3 oraz rezultatu ćwiczenia (ostatecznej formy obrazu) w wydruku na 1 formacie A3. Zalecenia do pracy kreślarskiej: osoby praworęczne lampę winny ustawić z lewej strony, krawędź klosza lampy winna chronić oczy kreślącej osoby przed tzw. olśnieniem, różnica natężenia światła (i jasności) między polem bezpośrednio oświetlonym, a resztą pomieszczenia winna być możliwie mała (do 15%) arkusz stale zamocować do równej i czystej płaszczyzny podłoża (deski kreślarskiej) przed kreśleniem, po umyciu- starannie osuszyć dłonie podczas kreślenia nie używać gumki, kreślić lekko, nie żłobiąc papieru twardym grafitem używać linijek i trójkątów o sprawdzonej prostolinijności krawędzi, bez wygięć i wyszczerbień używać cyrkla nierozchwianego o dobrze przykręconych śrubkach w przegubach punkty charakterystyczne oznaczyć kółkami wykreślonymi przy pomocy kółkownika (szablonu) w punkty zbiegu i punkty mierzenia, skąd wyprowadzane są pęki półprostych wbić prostopadle sztywne szpilki lub igły i o nie opierać krawędź linijki podczas kreślenia linii zbieżnych. Na wystające główki igieł lub szpilek założyć kapturki ochronne, zabezpieczające przed przypadkowym przekłuciem dłoni.; na rysunku (i obok powyżej), na stole lub desce kreślarskiej nigdy nie stawiać kałamarzy z tuszem, naczyń z płynami, talerzy z posiłkami itp. Roman Trębacz dla III roku WSA, 8.XII.2013