NADLEŚNICTWO BEŁCHATÓW Nadleśniczy Jarosław Zając

Informacje ogólne o Nadleśnictwie Powstało 01.01.1976 r. na podstawie Zarządzenia Dyrektora Naczelnego Lasów Państwowych z dnia 15 listopada 1975 Nadleśnictwo Bełchatów zarządza niemalże 20 tys. ha lasów. Tutejsi leśnicy sprawują nadzór także nad ok. 15 tys. ha lasów prywatnych. Lesistość terenu wynosi ok 28.8% Gatunki lasotwórcze to: sosna, brzoza, olsza, dąb, jodła. 85% pozyskanego drewna to gatunki iglaste - głównie sosna, a 15% stanowi drewno gatunków liściastych. Dominującym typem gleb na gruntach Nadleśnictwa są gleby rdzawe (49,78%). Znaczną powierzchnię zajmują też gleby bielicowe (22,27%). Pozostałe typy gleb leśnych występują rzadziej - gleby brunatne, czarne ziemie, gleby gruntowo glejowe, arenosole , gleby płowe, gleby torfowe, gleby murszowate . Ochrone przyrody na terenie nadleśnictwa obejmują – rezerwat przyrody „Łuszczanowice, liczne użytki ekologiczne, 34 pomniki przyrody w tym 7 na gruntach nadleśnictwa

Wpływ działalności człowieka na miejscowe lasy Nadleśnictwo ze względu na usytuowanie w sąsiedztwie kopalni węgla brunatnego oraz elektrowni Bełchatów, działa na styku przyrody i wielkiego przemysłu. Wiąże się to z koniecznością wylesień oraz przejmowaniem powierzchni poprzemysłowych. Są one w części zrekultywowane i przygotowane do powtórnego zagospodarowania w kierunku leśnym . Postęp prac górniczych powoduje zmiany powierzchni leśnej nadleśnictwa. Wynika to z faktu przekazywania gruntów leśnych w użytkowanie kopalni oraz przejmowanie gruntów już zrekultywowanych. Kopalnia w istotny sposób wpływa na zmianę krajobrazu, poprzez powstanie wyrobiska oraz zwałowisk i składowiska popiołu. Działalność człowieka rozwija turystykę naszego regionu : Góra Kamieńska , tarasy widokowe wokół kopalni .

Rezerwat Przyrody Łuszczanowice Uroczysko Łuszczanowice zlokalizowane jest na południe od Kleszczowa. Jego powierzchnia wynosi 174 ha. Drzewostan uroczyska stanowi głownie sosna i jodła, która objęta jest ochroną rezerwatową. Rezerwat Łuszczanowice został utworzony w 1979r.,. Całkowita powierzchnia rezerwatu wynosi 41,10 ha. Oprócz jodły w drzewostanie rośnie sosna, dąb szypułkowy, grab pospolity i inne. Celem powołania rezerwatu było zachowanie fragmentu lasu jodłowego, pochodzenia naturalnego na granicy zasięgu jodły. O jego wyjątkowości świadczy fakt lokalizacji w niewielkiej odległości od krawędzi odkrywki KWB Bełchatów oraz elektrowni. Pomimo tak „uciążliwych sąsiadów” rezerwat istnieje do dziś i ma się dobrze, a jego stan zdrowotny ulega systematycznej poprawie.

Uroczysko „Święte Ługi” Położone na północnej granicy gminy Szczerców w powiecie bełchatowskim. Większość tego obszaru stanowią wyrobiska potorfowe eksploatowane od połowy lat dziewięćdziesiątych. Chluba nadleśnictwa stanowi kompleks leśno-torfowiskowy o powierzchni 133,91 ha. Większość tego obszaru zajmują zbiorniki wodne, powstałe w miejscu wyeksploatowanego przez miejscową ludność torfu. Teren ten obecnie stanowi ostoję wielu rzadkich i chronionych gatunków roślin i zwierząt, których walory były chronione w postaci utworzonego tu użytku ekologicznego, a obecnie jako obszar „Natura 2000”. Są to prawne formy ochrony przyrody, które pozwalają na zachowanie unikatowych zasobów genowych. Obecnie ochrona torfowisk i obszarów podmokłych należy do najważniejszych zadań w ochronie polskiej przyrody. „Święte Ługi” stanowią „dom wielu niezwykłych mieszkańców”i dlatego tak ważna jest ochrona tego miejsca, tym skuteczniejsza im lepiej je poznamy. „Święte Łąki” to pierwsza nazwa tego terenu związana z legendą istniejącego niegdyś kościoła, który stał na miejscu dzisiejszego wyrobiska otoczony łąką „polskiej bawełny”. Niestety kościół w niewyjaśnionych okolicznościach zapadł się pod ziemię, nie pozostawiając po sobie śladu, jednocześnie przyczyniając się do powstania wielu legend o tym uroczysku. Świat roślinny reprezentowany jest przez 144 gatunki roślin naczyniowych i 18 gatunków mszaków, z czego 19 gatunków podlega prawnej ochronie. Niezwykle cennym gatunkiem prawnie chronionym jest tutaj widłaczek torfowy . Świat zwierząt również zadziwia swoją różnorodnością i bogactwem form. Najliczniejszą grupą są ptaki związane z terenem wodno-błotnym.

Historia i walory lasów nadleśnictwa Praca konkursowa Historia i walory lasów nadleśnictwa Grzegorz Sobiech Kinga Mirowska Magdalena Mateusiak Klasa II c (Usportowiona) Liceum Ogólnokształcące im Czesława Miłosza 97-420 Szczerców ul. Piłsudskiego 66