Czym jest agresja i przemoc? AGRESJA- to działanie zmierzające do spowodowania szkody, wyrządzenia krzywdy psychicznej lub fizycznej, skierowane na inną osobę, przedmiot lub siebie samego (autoagresja); także zamiar takiego działania lub względnie trwała tendencja do takich działań.

Czy przemoc jest tym samym co agresja? „AGRESJA” i „PRZEMOC” to pojęcia używane często zamiennie, jednak określają one nieco inne zjawiska.

Różnice między agresją a przemocą: zachowanie jest jednorazowe, układ sił ofiary i sprawcy jest zbliżony, ofiara jest często przypadkowa, zachowanie ustaje gdy emocje zostaną rozładowane lub cel zostanie osiągnięty, sprawca może stać się ofiarą innego sprawcy. PRZEMOC zachowanie stale się powtarza, sprawca ma przewagę nad ofiarą, ofiara jest starannie wybrana, zawsze ta sama, zachowanie utrwala się, sprawca i ofiara są uwięzieni w swoich rolach, ciągle je odgrywają.

Warto pamiętać, że… Pewna doza AGRESJI jest niezbędna dla zapewnienia bezpieczeństwa sobie i najbliższym. Prawidłowo działający mózg powinien poprawnie oceniać skalę zagrożenia, dobierać adekwatne środki i uwzględnić skutki przemocy. Ważne jest, abyśmy nauczyli się rozpoznawać nasze UCZUCIA. Każdy powinien identyfikować zjawiska, fakty (tzw. „zapalniki”), którym towarzyszy jego podwyższona emocjonalność. To pomoże zapanować nad naszą agresją. Przemoc natomiast jest zjawiskiem niepożądanym, przynoszącym jedynie straty.

Jak się przejawia agresja? Czyli…. różne formy agresji: FIZYCZNA- bicie, kopanie, plucie, wymuszanie pieniędzy, zamykanie w pomieszczeniach, niszczenie własności; SŁOWNA- przezywanie, wyśmiewanie, obrażanie, plotkowanie, obgadywanie, namawianie, grożenie, szantażowanie; BEZ UŻYCIA SŁÓW I KONTAKTU FIZYCZNEGO- wrogie gesty, miny, manipulowanie związkami przyjaźni, wykluczenie z grupy.

Symptomy umożliwiające identyfikację ofiar przemocy: zamykanie się w sobie, smutek, przygnębienie, zmienność nastrojów, opuszczanie się w nauce, drwiny ze strony kolegów, ślady przemocy: sińce, zadrapania, wagary, spóźnianie się do szkoły lub jej unikanie, zniszczone ubrania i przybory szkolne, objawy psychosomatyczne: bóle głowy, brzucha.

Ważne jest, aby uświadomić sobie, że przejawianie wymienionych symptomów może, ale nie musi świadczyć o funkcjonowaniu w roli ofiary przemocy. Natomiast występowanie tych zachowań u ucznia powinno budzić niepokój rodziców, nauczycieli, kolegów. Tylko rozmowa pomoże ustalić co jest źródłem takiego zachowania. Jeśli nie wiemy, jak pomóc, szukajmy pomocy u innych. To też jest forma reagowania.

Co robić, gdy w klasie pojawi się agresja? Agresja nie może być tematem tabu i nie wolno pomijać najdrobniejszych przejawów niewłaściwych zachowań. Konieczna jest rozmowa, czytelny komunikat o tym, że agresja jest zachowaniem, na które uczeń/nauczyciel/rodzic absolutnie się nie zgadza. Jeśli jesteś uczniem, świadkiem agresji/ przemocy REAGUJ! Rodzicu/ uczniu, jeśli widzisz problem agresji w klasie, zwróć się do dyrekcji, pedagoga, nauczycieli. Możesz szukać pomocy u specjalistów. W walce z agresją konieczne jest współdziałanie całej społeczności szkolnej i zaangażowanie w nią rodziców. Agresja w jednej klasie nie jest problemem jej wychowawcy, ale problemem całej szkoły, nad rozwiązaniem którego wszyscy pracują.

Gdzie jeszcze możesz szukać pomocy? Gdy masz jakiś problem możesz bezpłatnie zadzwonić pod nr 116111 (telefon zaufania dla dzieci i młodzieży), lub napisać: www.116111.pl Telefon zaufania stowarzyszenia „Opta” dla dzieci i nastolatków zaniedbywanych, wykorzystywanych seksualnie, których rodzice piją- 22 827 61 72 Telefon zaufania „Szkoła bez przemocy”: 801 171 701 (czynny od poniedziałku do soboty w godz. 12.00- 17.00), Dziecięcy telefon zaufania Rzecznika Praw Dziecka: 0 800 12 12 12 ( od poniedziałku do piątku w godz. 8.15- 20.00).