KOMBINATORYKA.

Slides:



Advertisements
Podobne prezentacje
Temat 2: Podstawy programowania Algorytmy – 1 z 2 _________________________________________________________________________________________________________________.
Advertisements

Proces doboru próby. Badana populacja – (zbiorowość generalna, populacja generalna) ogół rzeczywistych jednostek, o których chcemy uzyskać informacje.
Równowaga chemiczna - odwracalność reakcji chemicznych
1 Dr Galina Cariowa. 2 Legenda Iteracyjne układy kombinacyjne Sumatory binarne Sumatory - substraktory binarne Funkcje i układy arytmetyczne Układy mnożące.
Postanowienie Śląskiego Kuratora Oświaty w Katowicach z dnia 29 stycznia 2016 r. w sprawie terminów składania dokumentów i terminów rekrutacji uczniów.
Literowe oznaczenia dla wielkości niewiadomych stosował już starożytny myśliciel Diofantos. Za ojca współczesnej algebry uważany jest matematyk francuski.
Zajęcia 1-3 Układ okresowy pierwiastków. Co to i po co? Pojęcie masy atomowej, masy cząsteczkowej, masy molowej Proste obliczenia stechiometryczne. Wydajność.
Pionierka ogół umiejętności związanych z budowaniem przez harcerzy.
Stężenia Określają wzajemne ilości substancji wymieszanych ze sobą. Gdy substancje tworzą jednolite fazy to nazywa się je roztworami (np. roztwór cukru.
Teoria gry organizacyjnej Każdy człowiek wciąż jest uczestnikiem wielu różnych gier. Teoria gier zajmuje się wyborami podejmowanymi przez ludzi w warunkach.
MATLOS „JAK TEORIA MA SIĘ DO PRAKTYKI?”. Cel projektu: Sprawdzamy, jaka jest zależność między prawdopodobieństwem a częstością zdarzenia.
© Matematyczne modelowanie procesów biotechnologicznych - laboratorium, Studium Magisterskie Wydział Chemiczny Politechniki Wrocławskiej, Kierunek Biotechnologia,
Excel 2007 dla średniozaawansowanych zajęcia z dnia
Wyrażenia Algebraiczne Bibliografia Znak 1Znak 2 Znak 3 Znak 4 Znak 5 Znak 6 Znak 7 Znak 8 Znak 9 Znak 10 Znak 11.
Harmonogram rekrutacji do szkół ponadgimnazjalnych oraz kryteria przeliczania punktów.
REKRUTACJA DO GIMNAZJÓW NA ROK SZKOLNY 2015/2016.
EGZAMIN USTNY ZGŁASZANIE SIĘ NA EGZAMIN Zdający winien zgłosić się ok. 20 minut przed wyznaczonym czasem zdawania egzaminu.
Zmienne losowe Zmienne losowe oznacza się dużymi literami alfabetu łacińskiego, na przykład X, Y, Z. Natomiast wartości jakie one przyjmują odpowiednio.
… przemy ś lenia pedagogiczne. „Najważniejszym okresem w życiu nie są lata studiowania na wyższej uczelni, ale te najwcześniejsze, czyli okres od narodzenia.
Rozwiązywanie równań I-go stopnia z jedną niewiadomą
Funkcja liniowa Przygotował: Kajetan Leszczyński Niepubliczne Gimnazjum Przy Młodzieżowym Ośrodku Wychowawczym Księży Orionistów W Warszawie Ul. Barska.
© Prof. Antoni Kozioł, Wydział Chemiczny Politechniki Wrocławskiej MATEMATYCZNE MODELOWANIE PROCESÓW BIOTECHNOLOGICZNYCH Prezentacja – 4 Matematyczne opracowywanie.
STATYSTYKA – kurs podstawowy wykład 10 dr Dorota Węziak-Białowolska Instytut Statystyki i Demografii.
Dodawania i odejmowanie sum algebraicznych. Mnożenie sumy algebraicznej przez jednomian. Opracowanie Joanna Szymańska Konsultacja Bożena Hołownia.
W KRAINIE TRAPEZÓW. W "Szkole Myślenia" stawiamy na umiejętność rozumowania, zadawania pytań badawczych, rozwiązywania problemów oraz wykorzystania wiedzy.
Metoda kartogramów. Definicja Metoda służy do przedstawiania średniej intensywności zjawiska w granicach określonych pól odniesienia. Wartości obliczane.
Materiały pochodzą z Platformy Edukacyjnej Portalu Wszelkie treści i zasoby edukacyjne publikowane na łamach Portalu
Lekcja 17 Budowanie wyrażeń algebraicznych Opracowała Joanna Szymańska Konsultacje Bożena Hołownia.
Metody Analizy Danych Doświadczalnych Wykład 9 ”Estymacja parametryczna”
BADANIA STATYSTYCZNE. WARUNKI BADANIA STATYSTYCZNEGO musi dotyczyć zbiorowościstatystycznej musi określać prawidłowościcharakteryzujące całą zbiorowość.
Matematyka przed egzaminem czyli samouczek dla gimnazjalisty Przygotowała Beata Czerniak FUNKCJE.
Teoria masowej obsługi Michał Suchanek Katedra Ekonomiki i Funkcjonowania Przedsiębiorstw Transportowych.
Budżet rodzinny Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego.
Mgr inż. Gabriela Smętek Wrocław Podstawowe Pojęcia 2. Model Gry 3. Przykłady 4. Dominacja 5. Wartość Oczekiwana 6. Przykłady 7. Gry Wielochodowe.
Menu Jednomiany Wyrażenia algebraiczne -definicja Mnożenie i dzielenie sum algebraicznych przez jednomian Mnożenie sum algebraicznych Wzory skróconego.
W społeczności ludzkiej i zwierzęcej funkcjonują rozmaite systemy znaków, za pomocą których jednostka nawiązuje więź z gromadą i przekazuje jej informacje.
Instalacja nienadzorowana windows xp Jakub klafta.
Ocena ryzyka zawodowego może być prosta – wystarczy tylko pięć kroków, by wykonać ją właściwie! Co to jest ryzyko zawodowe? Mówiąc najprościej, ryzyko.
Optymalna wielkość produkcji przedsiębiorstwa działającego w doskonałej konkurencji (analiza krótkookresowa) Przypomnijmy założenia modelu doskonałej.
Metody sztucznej inteligencji - Technologie rozmyte i neuronowe 2015/2016 Perceptrony proste nieliniowe i wielowarstwowe © Kazimierz Duzinkiewicz, dr hab.
Alfabety dla niewidomych:
Papierosy to zła rzecz, z nim zdrowie idzie precz!!! Autor: Weronika Pączek.
HOTEL HILBERTA O NIESKOŃCZONOŚCI Do paradoksów dotyczących nieskończoności należy seria dziwnych zdarzeń w hotelu Hilberta. Na początku XX wieku Dawid.
Elektron(y) w atomie - zasada nieoznaczoności Heisenberga - orbital atomowy (poziom orbitalny) - kontur orbitalu - reguła Hunda i n+l - zakaz Pauliego.
Definiowanie i planowanie zadań typu P 1.  Planowanie zadań typu P  Zadania typu P to zadania unikalne służące zwykle dokonaniu jednorazowej, konkretnej.
WYDZIAŁ OSWIATY URZEDU MIASTA POZNANIA REKRUTACJA ZASADY REKRUTACJI DO SZKÓŁ PONADGIMAZJALNYCH WSPOMAGANEJ SYSTEMEM KOMPUTEROWYM.
Sieci przepływowe: algorytmy i ich zastosowania.
Każdy człowiek ma prawo do... - problem łamania praw człowieka w Azji.
POP i SIR POK1 i POK2.
Zapraszam na spotkanie z wyrażeniami algebraicznymi!
1 Definiowanie i planowanie zadań budżetowych typu B.
Renata Maciaszczyk Kamila Kutarba. Teoria gier a ekonomia: problem duopolu  Dupol- stan w którym dwaj producenci kontrolują łącznie cały rynek jakiegoś.
Zadanie 4. Treść zadania Oto początkowy fragment pewnego nieskończonego ciągu liczbowego: Jego kolejne wyrazy powstają zgodnie z.
O PARADOKSIE BRAESSA Zbigniew Świtalski Paweł Skałecki Wydział Matematyki, Informatyki i Ekonometrii Uniwersytet Zielonogórski Zakopane 2016.
Schematy blokowe.
DEFINICJA I ZASTOSOWANIE W JĘZYKU HASKELL
Liczby pierwsze.
Przybliżenia dziesiętne liczb rzeczywistych
Funkcja – definicja i przykłady
Wstęp do Informatyki - Wykład 3
Prezentacja Julia Hamala 3B.
ALGORYTMY I STRUKTURY DANYCH
Implementacja rekurencji w języku Haskell
Elementy Kombinatoryki
WYBRANE ZAGADNIENIA PROBABILISTYKI
Grazyna Mirkowska Matematyka Dyskretna PJWSTK 2001
Zapis prezentacji:

KOMBINATORYKA

Treść wykładu Wprowadzenie Permutacje Kombinacje Wariacje Bez powtórzeń Z powtórzeniami Kombinacje Wariacje Zalecana literatura

Wprowadzenie Kombinatoryka to teoria obliczania liczby elementów zbiorów skończonych. Powstała dzięki grom hazardowym, a swój rozwój zawdzięcza rachunkowi prawdopodobieństwa, teorii grafów, teorii informacji i innym działom matematyki stosowanej. Stanowi jeden z działów matematyki dyskretnej. Kombinatoryka posługuje się terminologią nie występującą w innych działach matematyki, stąd pozorna jej odrębność. Najważniejszym jej zadaniem jest konstruowanie spełniających pewne określone warunki odwzorowań jednego zbioru skończonego w drugi oraz znajdowanie wzorów na liczbę tych odwzorowań.

Permutacje bez powtórzeń Permutacja jest szczególnym przypadkiem wariacji bez powtórzeń. Definicja: Permutacją bez powtórzeń zbioru złożonego z n różnych elementów nazywamy każdy n wyrazowy ciąg utworzony ze wszystkich wyrazów zbioru. Wszystkich możliwych permutacji zbioru n-elementowego jest: Pn = n! Przykład: Elementy zbioru A = {a,b,c} można ustawić w ciąg na P3 = 3! = 6 sposobów: abc, acb, bac, bca, cab, cba. Wyjaśnienie: W każdej z permutacji mamy do zapełnienia trzy wolne miejsca. W pierwszym z nich możemy umieścić dowolną z liter na trzy sposoby (Pn = 3 * …), na drugim dowolną spośród pozostałych jeszcze dwóch liter na dwa sposoby (Pn = 3 * 2 * …), itd. Na ostatnim miejscu musi znaleźć się ostatnia dostępna litera (element zbioru), a zatem możemy to zrobić tylko na jeden sposób. Ostatecznie otrzymujemy: Pn = 3 * 2 * 1 = 3!

Permutacje z powtórzeniami Niech A oznacza zbiór złożony z k różnych elementów A = {a1, a2, …, ak}. Permutacją n elementową z powtórzeniami, w której elementy a1, a2, …, ak powtarzają się odpowiednio n1, n2, …, nk razy, n1 + n2 + … + nk = n, jest każdy n-wyrazowy ciąg, w którym elementy a1, a2, …, ak powtarzają się podaną liczbę razy. Liczba takich permutacji z powtórzeniami wynosi n!/(n1! * n2! * … * n3!). Przykład: Przestawiając litery b, a, b, k, a można otrzymać 5!/(2! * 2! * 1!) różnych napisów. Wyjaśnienie: "Zwykłe" przestawianie liter w słowie babka spowoduje kilkukrotne powstanie identycznych wyrazów, np. zamieniając miejscami pierwszą i trzecią literę znów otrzymamy słowo babka. Należy to uwzględnić przy zliczaniu, dlatego rezultat trzeba podzielić każdorazowo przez liczbę "zbędnych" permutacji, które nie prowadzą do powstania nowych słów (ciągów uporządkowanych). Spostrzeżenie: Można wobec tego zapisać wzór na permutację bez powtórzeń następująco: Pn = n! = n!/(1! * 1! * … * 1!) (każdy z elementów występuje dokładnie raz).

Kombinacje bez powtórzeń Kombinacja bez powtórzeń to każdy podzbiór zbioru skończonego, poza zbiorem pustym. Kombinacją k- elementową zbioru n-elementowego A nazywa się każdy k-elementowy podzbiór zbioru A (0 ≤ k ≤ n). Używa się też terminu "kombinacja z n elementów po k elementów" lub wręcz "kombinacja z n po k". Dopełnieniem kombinacji z n po k jest kombinacja z n po n−k. Liczba kombinacji z n po k wyraża się wzorem: Liczba kombinacji 2-elementowych zbioru 4- elementowego A={a, b, c, d} jest równa 4!/(2!*2!) = (1*2*3*4)/(2*2) = 6. Kombinacjami są podzbiory: {a, b}, {a, c}, {a, d}, {b, c}, {b, d}, {c, d}. Prawdopodobieństwo trafienia "szóstki", tj. wszystkich liczb podczas losowania Lotto (wszystkich 6 z 49) wynosi

Kombinacje z powtórzeniami Kombinacja z powtórzeniami (pojęcie matematyczne), to każdy multizbiór którego elementami są elementy pewnego zbioru skończonego. k-elementową kombinacją z powtórzeniami zbioru n-elementowego A nazywa się każdy k-elementowy multizbiór składający się z elementów zbioru A. W odróżnieniu od kombinacji bez powtórzeń tu elementy mogą się powtarzać. Liczba k-elementowych kombinacji z powtórzeniami zbioru n-elementowego wyraża się wzorem: Liczba kombinacji 2-elementowych z powtórzeniami zbioru 4-elementowego A = {a, b, c, d} jest równa 5!/(2!*3!) = 120/12 = 10. Można je wymienić: {a, b}, {a, c}, {a, d}, {b, c}, {b, d}, {c, d}, {a,a}, {b,b}, {c,c}, {d,d}. Kolejność nie ma tutaj znaczenia, równie dobrze można napisać {c,d}, jak {d,c}.

Wariacje bez powtórzeń Wariacją bez powtórzeń k-wyrazową zbioru n-elementowego A (1 ≤ k ≤ n) nazywa się każdy k-wyrazowy ciąg różnych elementów z tego n-elementowego zbioru (kolejność tych elementów ma znaczenie). Gdy k=n, wariację bez powtórzeń nazywa się permutacją. Liczba wszystkich k-wyrazowych wariacji bez powtórzeń zbioru n-elementowego wyraża się wzorem: Każda k-wyrazowa wariacja bez powtórzeń zbioru n- elementowego jest funkcją różnowartościową, ze zbioru k- elementowego do zbioru n-elementowgo. Na kalkulatorach liczbę wszystkich wariacji bez powtórzeń ze zbioru r- elementowego do zbioru n-elementowego wyraża się znakiem nPr. Z cyfr 1, 2, 3, 4, 5 można utworzyć 5!/(5-3)! = 60 liczb trzycyfrowych o różnej kolejności cyfr.

Wariacje z powtórzeniami Wariacją z powtórzeniami k-wyrazową zbioru n- elementowego A nazywa się k-wyrazowy ciąg elementów tego zbioru (dowolny element może wystąpić wielokrotnie w ciągu). Należy zauważyć, iż kolejność elementów ma znaczenie. Liczba wszystkich k-wyrazowych wariacji z możliwymi powtórzeniami zbioru n-elementowego jest równa Każda wariacja jest funkcją ze zbioru k- elementowego do zbioru n-elementowego. Funkcje na ogół nie są różnowartościowe. Powtórzenia mogą wystąpić, ale nie muszą. Za pomocą cyfr 1, 2, 3, 4, 5 można zapisać 5^2=25 liczb dwucyfrowych (niekoniecznie różnocyfrowych).

Zalecana literatura Plucińska Agnieszka, Pluciński Edmund, Probabilistyka Rachunek prawdopodobieństwa, statystyka matematyczna, procesy stochastyczne, WNT 2006 Cieciura Marek, Zacharski Janusz, Podstawy probabilistyki z przykładami zastosowań w informatyce, Warszawa 2011 Gersternkorn Tadeusz, Kombinatoryka i rachunek prawdopodobieństwa, PWN 1979 Feller William, Wstęp do rachunku prawdopodobieństwa, PWN 2007 Ostasiewicz Walenty, Myślenie statystyczne, Wolters Kluwer 2012