 Rozporządzenie (WE) nr 861/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lipca 2007 r. ustanawiające europejskie postępowanie w sprawie drobnych roszczeń861/2007

◦ Europejskie postępowanie w sprawie drobnych roszczeń mające na celu uproszczenie i przyspieszenie postępowania spornego dotyczącego drobnych roszczeń w sprawach transgranicznych, a także służące obniżeniu kosztów. ◦ Europejskie postępowanie w sprawie drobnych roszczeń jest dostępne stronom jako alternatywa dla istniejących postępowań przewidzianych w prawie państw członkowskich.

 transgraniczne sprawy cywilne i gospodarcze bez względu na rodzaj sądu lub trybunału, w przypadku gdy wartość przedmiotu sporu, z wyłączeniem wszystkich odsetek, wydatków i nakładów, nie przekracza EUR w momencie wpłynięcia formularza pozwu do właściwego sądu lub trybunału

 Rozporządzenie nie ma zastosowania w szczególności do spraw podatkowych, celnych lub administracyjnych ani dotyczących odpowiedzialności państwa za działania i zaniechania w wykonywaniu władzy publicznej („acta iure imperii”).

 a)stanu cywilnego, zdolności prawnej i zdolności do czynności prawnych oraz przedstawicielstwa ustawowego osób fizycznych;  b)praw majątkowych wynikających ze stosunków małżeńskich, testamentów i dziedziczenia oraz obowiązków alimentacyjnych;  c)postępowań upadłościowych, postępowań związanych z likwidacją niewypłacalnych spółek lub innych osób prawnych, postępowań układowych oraz innych analogicznych postępowań;  d)ubezpieczeń społecznych;  e)sądownictwa polubownego;  f)prawa pracy;  g)najmu lub dzierżawy nieruchomości, z wyłączeniem powództw dotyczących roszczeń pieniężnych; lub  h)naruszenia prywatności i dóbr osobistych, w tym zniesławienia.

 Procedura jest opcjonalna i uzupełnia możliwości oferowane przez prawo państw członkowskich.  Procedura ma zastosowanie od 1 stycznia 2009 r. we wszystkich państwach członkowskich Unii Europejskiej z wyjątkiem Danii.

 przez sprawę transgraniczną rozumie się sprawę, w której przynajmniej jedna ze stron ma miejsce zamieszkania lub miejsce zwykłego pobytu w państwie członkowskim innym niż państwo członkowskie sądu lub trybunału rozpatrującego sprawę.  Miejsce zamieszkania ustala się zgodnie z art. 59 i 60 rozporządzenia Rady (WE) nr 44/2001.  Odpowiednim momentem dla rozstrzygnięcia, czy sprawa ma charakter transgraniczny, jest data wpłynięcia formularza pozwu do właściwego sądu lub trybunału.

 Powód wszczyna europejskie postępowanie w sprawie drobnych roszczeń, wypełniając formularz pozwu A zawarty w załączniku A i składając go we właściwym sądzie lub trybunale bezpośrednio, za pośrednictwem poczty lub innych środków komunikacji, takich jak faks lub poczta elektroniczna, akceptowanych przez państwo członkowskie, w którym wszczyna się postępowanie.

 Powództwo musi być złożone w języku lub w językach sądu lub trybunału, do którego jest skierowane, Odpowiedź na pozew, powództwo wzajemne oraz wszelkie opisy istotnych dokumentów uzupełniających itp. są również składane w języku lub jednym z języków sądu lub trybunału.  Jeśli jakikolwiek inny dokument otrzymany przez sąd jest sporządzony w innym języku, sąd może wymagać tłumaczenia takiego dokumentu w przypadku, gdy tłumaczenie takie jest niezbędne do wydania orzeczenia.

 W przypadku gdy wytoczone powództwo nie dotyczy spraw objętych zakresem zastosowania niniejszego rozporządzenia, sąd lub trybunał informuje o tym powoda.  Jeżeli powód nie cofnie pozwu, sąd lub trybunał prowadzi postępowanie zgodnie z odpowiednimi przepisami proceduralnymi państwa członkowskiego, w którym prowadzone jest postępowanie.

 Jeśli w sprawie z powództwa wzajemnego wartość przedmiotu sporu przekracza wartość 2000 euro, roszczenia dochodzone z powództwa głównego, a także roszczenia dochodzonego z powództwa wzajemnego nie można dochodzić w ramach europejskiego postępowania w sprawie drobnych roszczeń, lecz zgodnie z odpowiednimi przepisami proceduralnymi mającymi zastosowanie w państwie członkowskim, w którym prowadzone jest postępowanie.

 W przypadku gdy informacje przedstawione przez powoda są niewystarczające, sąd lub trybunał przesyła powodowi formularz B (załącznik II) z wnioskiem o uzupełnienie lub skorygowanie danych zawartych w formularzu pozwu. We wniosku jest podany termin.  Jeżeli w tym terminie powód nie poprawi i/lub nie uzupełni pozwu, sąd odrzuca pozew.  To samo następuje, gdy powództwo jest w oczywisty sposób bezzasadne lub niedopuszczalne.

 Po otrzymaniu właściwie wypełnionego formularza pozwu sąd wypełnia formularz odpowiedzi (formularz C, załącznik III) zaadresowany do pozwanego.  Odpis pozwu wraz z ewentualnymi załącznikami oraz z wypełnionym formularzem odpowiedzi zostaje doręczony pozwanemu w terminie 14 dni.

 Pozwany ma trzydzieści dni na udzielenie odpowiedzi. Okres ten jest liczony od daty doręczenia formularza.  W terminie 14 dni od otrzymania odpowiedzi pozwanego, sąd przesyła powodowi kopię odpowiedzi wraz ze stosownymi dokumentami.  Wszelkie powództwa wzajemne złożone przez pozwanego na standardowym formularzu A jest doręczane powodowi w taki sam sposób jak pozwanemu (patrz wyżej). Powód ma 30 dni od daty doręczenia, aby odpowiedzieć na powództwo wzajemne.

 Sąd musi wydać orzeczenie w terminie trzydziestu dni od daty otrzymania odpowiedzi pozwanego lub powoda (w przypadku powództwa wzajemnego).  Jednakże, sąd może wezwać strony do przedstawienia dodatkowych informacji w terminie do trzydziestu dni.  Ponadto sąd może zadecydować o przeprowadzeniu postępowania dowodowego lub wezwaniu stron na rozprawę

 W żadnych okolicznościach orzeczenie nie może zostać ponownie zbadane pod względem merytorycznym w państwie członkowskim wykonania.

 Wykonanie orzeczenia przebiega zgodnie z prawem proceduralnym państwa członkowskiego wykonania. Strona dochodząca wykonania przedstawia odpis orzeczenia i zaświadczenia oraz jego tłumaczenie sporządzone przez uprawnioną osobę na język urzędowy lub jeden z języków urzędowych państwa wykonania.

 Organy nie mogą żądać składania żadnego zabezpieczenia, gwarancji lub kaucji z tytułu, że strona jest cudzoziemcem lub nie ma miejsca zamieszkania ani miejsca pobytu w państwie członkowskim wykonania

 Na wniosek pozwanego, sąd państwa członkowskiego wykonania może odmówić wykonania orzeczenia, jeżeli:  - orzeczenia nie można pogodzić z wcześniejszym orzeczeniem wydanym w odniesieniu do tego samego roszczenia i dotyczyło tych samych stron,  - wcześniejsze orzeczenie zostało wydane w państwie członkowskim wykonania lub spełnia warunki niezbędne do uznania go w państwie członkowskim wykonania, oraz  - niemożność pogodzenia nie była i nie mogła być podniesiona w formie zarzutu w europejskim postępowaniu w sprawie drobnych roszczeń.

 Odwołanie od orzeczenia wydanego w ramach europejskiego postępowania w sprawie drobnych roszczeń odbywa się zgodnie z prawem postępowania państw członkowskich

 Rozporządzenie (WE) nr 1896/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. ustanawiające postępowanie w sprawie europejskiego nakazu zapłaty.

 Postępowanie w sprawie europejskiego nakazu zapłaty ma zastosowanie do transgranicznych spraw cywilnych i handlowych, bez względu na rodzaj sądu lub trybunału.  Przez sprawę transgraniczną należy rozumieć sprawę, w której przynajmniej jedna ze stron ma miejsce zamieszkania lub miejsce stałego pobytu w państwie członkowskim innym niż państwo członkowskie sądu rozpoznającego sprawę.  Rozporządzenie to ma zastosowanie do wszystkich państw członkowskich z wyjątkiem Danii.

 Nie ma ono zastosowania do spraw skarbowych, celnych lub administracyjnych, ani dotyczących odpowiedzialności państwa za działania i zaniechania przy wykonywaniu władzy publicznej („acta iure imperii”).

 - praw majątkowych wynikających ze stosunków małżeńskich,  - upadłości, postępowania związanego z likwidacją niewypłacalnych spółek lub innych osób prawnych, postępowań pojednawczych, układów oraz innych analogicznych postępowań,  - zabezpieczenia społecznego,  - roszczeń wynikających z zobowiązań pozaumownych, chyba że są one przedmiotem umowy między stronami lub nastąpiło uznanie długu lub dotyczą długów oznaczonych wynikających ze współwłasności mienia.

 Rozporządzenie zawiera formularz A, określony w załączniku I, przy użyciu którego składa się pozew o wydanie europejskiego nakazu zapłaty.  Postępowanie ustanawia się w celu dochodzenia roszczeń pieniężnych o oznaczonej wysokości, które są wymagalne w chwili wniesienia pozwu o wydanie europejskiego nakazu zapłaty.

 Sąd, do którego kierowany jest pozew o wydanie europejskiego nakazu zapłaty, możliwie jak najszybciej określa, czy spełnione zostały warunki stosowalności (transgraniczny charakter przypadku w sprawach cywilnych i handlowych, właściwość danego sądu itp.) i bada, czy pozew wydaje się być uzasadniony.  Jeśli formularz pozwu nie jest uzupełniony, sąd umożliwia powodowi uzupełnienie lub poprawienie pozwu, chyba że roszczenie jest oczywiście nieuzasadnione lub pozew jest niedopuszczalny. W tym celu sąd korzysta z formularza określonego w załączniku II (formularz B).

 Jeżeli wymogi są spełnione jedynie w odniesieniu do części roszczenia, sąd może zażądać wprowadzenia poprawek do pozwu.  W tym celu sąd korzysta z formularza określonego w załączniku III (formularz C). .

 Jeżeli spełnione są warunki złożenia pozwu o wydanie europejskiego nakazu zapłaty sąd, tak szybko jak to możliwe, zwykle w terminie 30 dni od wniesienia pozwu, wydaje europejski nakaz zapłaty. Termin 30 dni nie obejmuje czasu, który zajęły powodowi uzupełnienie, poprawienie lub zmiana pozwu.  Europejski nakaz zapłaty jest wydawany wyłącznie na podstawie informacji przekazanych przez powoda i niezweryfikowanych przez sąd. Nakaz staje się wykonalny, chyba że pozwany wniesie sprzeciw do sądu wydania.

 Europejski nakaz zapłaty jest uznawany i wykonywany w innych państwach członkowskich bez potrzeby stwierdzania wykonalności i bez możliwości sprzeciwienia się jego uznaniu.  Postępowanie wykonawcze podlega prawu państwa członkowskiego wykonania, w którym wnioskowano o wykonanie europejskiego nakazu zapłaty.

 Europejski nakaz zapłaty może zostać doręczony pozwanemu zgodnie z prawem krajowym państwa, w którym ma nastąpić doręczenie.  Rozporządzenie określa minimalne standardy proceduralne dotyczące doręczenia nakazu za potwierdzeniem lub bez potwierdzenia odbioru przez pozwanego.

 Doręczenie za potwierdzeniem odbioru:  doręczenie osobiste: potwierdzone podpisanym przez pozwanego poświadczeniem odbioru, zawierającym datę odbioru,  doręczenie osobiste: potwierdzone dokumentem podpisanym przez właściwą osobę, która dokonała doręczenia, stwierdzającym, że pozwany otrzymał dokument lub bezpodstawnie odmówił jego przyjęcia, zawierającym datę doręczenia,  doręczenie drogą pocztową lub elektroniczną, taką jak faks lub poczta elektroniczna, za podpisanym i zwróconym przez pozwanego poświadczeniem odbioru zawierającym datę odbioru.

 Doręczenie bez potwierdzenia odbioru:  doręczenie osobiste: na prywatny adres pozwanego osobie zamieszkałej z pozwanym w tym samym gospodarstwie domowym lub tam zatrudnionej,  doręczenie osobiste: w przypadku pozwanego prowadzącego działalność gospodarczą lub osoby prawnej, w lokalu przedsiębiorstwa pozwanego osobie zatrudnionej przez pozwanego,  złożenie nakazu w skrzynce pocztowej pozwanego,  złożenie nakazu w urzędzie pocztowym lub w siedzibie właściwego organu władzy publicznej, za pisemnym powiadomieniem o takim złożeniu pozostawionym w skrzynce pocztowej pozwanego, z wyraźnym określeniem charakteru dokumentu,  drogą elektroniczną, za automatycznym potwierdzeniem dostarczenia pod warunkiem, że pozwany uprzednio wyraźnie zgodził się na taki sposób doręczania.

 Pozwany może wnieść do sądu wydania sprzeciw od europejskiego nakazu zapłaty.  Sprzeciw musi zostać wysłany w terminie 30 dni od doręczenia nakazu pozwanemu.  Sprzeciw można wnieść przy użyciu formularza, określonego w załączniku VI (formularz F), który jest doręczany pozwanemu wraz z europejskim nakazem zapłaty.  W sprzeciwie pozwany wskazuje, że kwestionuje roszczenie, bez konieczności precyzowania powodów.

 W przypadku wniesienia sprzeciwu dalsze postępowanie odbywa się przed właściwymi sądami w państwie członkowskim wydania zgodnie z przepisami regulującymi zwykłe postępowanie cywilne, chyba że powód wyraźnie zażądał w takim przypadku zakończenia postępowania.

 Rozporządzenie uprawnia pozwanego do złożenia przed właściwym sądem wniosku o ponowne zbadanie europejskiego nakazu zapłaty po upływie 30-dniowego terminu do wniesienia sprzeciwu pod warunkiem, że:  - nakaz zapłaty doręczono bez poświadczenia odbioru przez pozwanego oraz doręczenie nie nastąpiło w odpowiednim czasie umożliwiającym mu przygotowanie się do obrony,  - pozwany nie miał możliwości sprzeciwienia się roszczeniu z powodu siły wyższej lub z powodu nadzwyczajnych okoliczności,  - wydanie nakazu zapłaty było błędne.

 Jeżeli sąd odrzuci wniosek pozwanego, europejski nakaz zapłaty pozostaje w mocy.  Jeżeli sąd uzna, że ponowne zbadanie nakazu jest uzasadnione, europejski nakaz zapłaty traci moc.

 Na wniosek pozwanego sąd właściwy w państwie członkowskim wykonania odmawia wykonania, jeżeli europejskiego nakazu zapłaty nie można pogodzić z wcześniejszym orzeczeniem lub nakazem wydanym w jednym z państw członkowskich albo w państwie trzecim, pod warunkiem że: orzeczenie to zostało wydane w odniesieniu do tego samego przedmiotu sporu i dotyczy tych samych stron oraz spełnia warunki niezbędne do uznania go w państwie członkowskim wykonania.