PABLO PICASSO POMAGA W DYSKALKULII ĆWICZENIA STYMULUJĄCE PODCZAS NAUKI MATEMATYKI W KLASACH 1-3 SZKOŁY PODSTAWOWEJ (Z WYKORZYSTANIEM REPRODUKCJI OBRAZÓW ARTYSTY Z OKRESU KUBISTYCZNEGO) Opracowała: MAGDALENA SOBAŃ Model edukacyjny projektu „Praktyka czyni mistrza”

Projekt ma na celu udzielenia pomocy dzieciom ze stwierdzoną dysfunkcją – dyskalkulią.

Projekt: Pablo Picasso pomaga w dyskalkulii – ćwiczenia stymulujące podczas nauki matematyki w klasach 1-3 szkoły podstawowej (z wykorzystaniem reprodukcji obrazów artysty z okresu kubistycznego)  Celem projektu jest udzielenie pomocy dzieciom ze stwierdzoną dysfunkcją – dyskalkulią. DYSKALKULIA - charakteryzuje się miedzy innymi trudnościami w:  operowaniu liczbami,  opanowaniu pojęć matematycznych,  operowaniu pojęciem liczby, tzw. niskim rozumowaniem operacyjnym.

Rodzaje dyskalkulii  Dyskalkulia werbalna (słowna) – ujawnia się w postaci zaburzeń zdolności nazywania pojęć i relacji matematycznych, trudności z określaniem liczby obiektów, problemów z nazywaniem cyfr i numerów.  Dyskalkulia leksykalna (związana z czytaniem) – to zaburzenie odczytywania symboli matematycznych, cyfr, liczb i znaków operacyjnych, trudności w kojarzeniu symboli operacyjnych (+, -, x, ≤, ≥) z ich nazwami.

 Dyskalkulia graficzna - objawia się trudnościami w zapisywaniu liczb i symboli operacyjnych, problemami z zapisem liczb przy pisemnym dodawaniu i odejmowaniu, mnożeniu i dzieleniu.  Dyskalkulia wykonawcza - polega na zaburzeniu manipulowania realnymi lub obrazkowymi obiektami w celach matematycznych - obliczania liczebności zbioru, porównywanie ilości i wielkości; trudnościach z uszeregowaniem obiektów według kolejności rosnącej lub malejącej; problemach z wskazywaniem, który z porównywanych obiektów jest mniejszy, większy, które obiekty są tej samej wielkości.

 Dyskalkulia pojęciowo-poznawcza – to zaburzenie rozumienia idei matematycznych, relacji niezbędnych do dokonywania obliczeń pamięciowych; dziecko wykazuje trudności w dostrzeganiu zależności liczbowych (np. 6 to połowa 12).  Dyskalkulia operacyjna – jest zaburzeniem dotyczącym dokonywania działań matematycznych mimo możliwości wzrokowo-przestrzennych oraz umiejętności czytania i pisania liczb.

Modelowe trudności związane z dyskalkulią  kłopoty z wykonywaniem podręcznikowych działań na materiale liczbowym (dodawanie, odejmowanie, dzielenie, mnożenie),  wtórny zanik zdolności rozumowania logicznego na materiale liczbowym,  problemy w myśleniu, analizowaniu oraz wyciąganiu wniosków z działań matematycznych,  silne ataki stresu o podłożu nerwicowym przed podjęciem wykonania działań matematycznych,  problem z poprawnym odczytaniem godziny na zegarku,  problemy z liczeniem na palcach,  kłopoty rozróżnianiem lub grupowaniem pewnych liczb czy przedmiotów (przedmioty muszą być liczone pojedynczo).

Reprodukcje artysty zostaną wykorzystane do stworzenia logicznych układanek, dzięki którym dziecko będzie mogło policzyć np.:  ile trójkątów, kwadratów, rombów, trapezów artysta użył w danym portrecie czy pejzażu (dodawanie, odejmowanie),  jak dużo potrzeba np. czarnych lub żółtych kół i prostokątów, by ułożyć owoce w martwej naturze (mnożenie i dzielenie).

Cel ćwiczeń Ćwiczenia te mają na celu:  stymulację umysłu dziecka do rozpoznawania i zapamiętywania nie tylko działań matematycznych i figur geometrycznych,  wyobrażenia sobie przez dziecko konkretnej treści działania,  wprowadzenie ucznia w świat sztuki,  rozbudzenie świadomości poczucia estetycznego,  zwrócenie uwagi dziecka na kolor, kształt i układ kompozycyjny dzieła.

Zamiast standardowych środków dydaktycznych, np. patyczków do liczenia, uczeń ma przed sobą fantazyjne, kolorowe plansze, które w pierwszym momencie nie kojarzą mu się z zadaniem, jakie ma do wykonania. Dziecko musi policzyć i rozpoznać figury geometryczne, które zostały zaznaczone na reprodukcji kolorem.

Przykładowe plansze z zadaniami:

W przykładowym ćwiczeniu dziecko ma policzyć, ile na obrazku znajduje się zaznaczonych kolorem kółek, trapezów i trójkątów.

W przykładowym ćwiczeniu dziecko ma policzyć, ile na obrazku znajduje się zaznaczonych kolorem kółek i trójkątów.

W przykładowym ćwiczeniu dziecko ma policzyć, ile na obrazku znajduje się zaznaczonych kolorem kółek, trapezów, trójkątów i prostokątów.

Pablo Picasso

Ludzie są dziwni. Powiecie im, że istnieje gwiazd we wszechświecie – uwierzą wam na słowo. Gdy natomiast ustawicie na ławce w parku tabliczkę z napisem „świeżo malowane", wówczas każdy przechodzień sprawdzi to własnym palcem. Pablo Ruiz Picasso

Pablo Picasso Pablo Picasso – ur. 25 października 1881 w Maladze, zm. 8 kwietnia 1973 w Mougins.  Pablo Picasso, właściwie Pablo Ruiz Picasso. Malarz, grafik, rzeźbiarz i ceramik.  Talent Picassa został odkryty przez jego ojca, znakomitego rysownika. Od najmłodszych lat Pablo ujawniał swój talent malarski i plastyczny. Kształcił się w Hiszpanii, później w Paryżu ( ), gdzie znaczny wpływ na jego twórczość miało zetknięcie z postimpresjonistami (m.in. Henrim de Toulouse-Lautrekiem, który miał duży wpływ na jego twórczość sprzed 1901 roku).  Razem z malarzem Georges’em Brakiem dał początek kubizmowi – stylowi, który stał się jednym z ważniejszych kierunków modernistycznych pierwszej połowy XX wieku.

Picasso odwiedził Polskę z okazji Międzynarodowego Kongresu Pokoju we Wrocławiu w 1948, zaprojektował też symbol festiwalu: gołębia jako znaku komunistycznego ruchu na rzecz pokoju. Podarował wówczas cykl własnoręcznie malowanych talerzy dla Muzeum Narodowego w Warszawie.

 Za manifest kubizmu uważana bywa premiera utworu scenicznego Parady do libretta Jean Cocteau, do którego muzykę napisał Erik Satie, a scenografię zaprojektował Picasso. Utwór wystawiony został w 1917 przez Balety Rosyjskie Siergieja Diagilewa.  Zapowiedzią malarstwa kubistycznego był obraz Picassa Panny z Avignon (1907). W 1908 krytyk Louis Vauxelles, w związku z pejzażami Braque'a odznaczającymi się geometrycznym uproszczeniem brył, napisał o artyście, że „sprowadza wszystko do kubów”.

 W 1909 roku Piccaso w recenzji z Salonu Jesiennego użył z intencją ironiczną określenia „kubista". Termin ten wszedł w powszechne użycie od 1911, tracąc powoli znaczenie pejoratywne. Głównym obrońcą i teoretykiem kubizmu był G. Apollinaire, który wydał w 1913 książkę Les peintres cuhistes.

Fazy kubizmu:  prekubistyczna ( )-odrzucenie perspektywy i przestrzeni atmosferycznej, geometryzacja, wydobycie struktury podziału przedmiotu, tłumienie koloru;  analityczna ( )-rozbicie form przedmiotu, dekompozycja w celu osiągnięcia efektu profilów zachodzących na siebie, widzianych z kilku stron jednocześnie;  syntetyczna (od 1912/13)-wprowadzenie collages, podkreślenie konstrukcji obrazu, a nie przedmiotu przedstawianego, przywrócenie koloru.

Kubizm był uprawiany jeszcze w latach 20. czerpali z niego: Marc Chagall, Tadeusz Makowski, Marcel Gromaire. Kubizm dał początek kilku kierunkom sztuki współczesnej:  konstruktywizmowi,  neoplastycyzmowi,  ekspresjonizmowi,  kubizmowi w architekturze.

 Na początku lat 20. pod wpływem podróży włoskich Piccaso tworzył kompozycje o cechach klasycznych, np. Czytająca (1921), Źródło (1921), następnie zbliżył się do surrealizmu ekspresyjną deformacją i dynamizmem, np. Taniec (1915), Kąpiące się kobiety (1928).  Po II wojnie światowej Piccaso uprawiał nadal twórczość wielotematyczną – malował sceny mitologiczne, fantastyczne, pejzaże, kompozycje figuralne. Dokonał też reinterpretacji dzieł E. Delacroix, D.R. Velázqueza, E. Maneta. Jednocześnie kontynuował bogatą twórczość graficzną – tworzył akwatinty, akwaforty, litografie i liczne rysunki.

 Okres twórczości powojennej Picassa jest bardzo bogaty, różnorodny i nie poddaje się klasyfikacji. Na tle sztuki XX wieku osobowość twórcza Picassa miała olbrzymi wpływ na każdą dziedzinę współczesnej plastyki.

Nie zrozumiecie sztuki dopóty, dopóki nie zrozumiecie, że w sztuce 1+1 może dać każdą liczbę, za wyjątkiem 2. Pablo Ruiz Picasso Przykładowe reprodukcje obrazów Picassa

Il.1. Głowa Il.2. Jacqueline Rocque

Il.3. Marie-Therese WalterIl.4. Naga w fotelu

Il.5. Portret PalomyIl.6. Maya z lalką

Il.7. MarzenieIl.8. Jacqueline z kwiatami

Il.9. GitaraIl.10. Gitara

Il.11. Mandolina i gitaraIl.12. Dora Maar

Il.13. Portret Nusche EluardIl.14. Panny z Awinionu

Il.15. Trzech muzykantówIl.16. Taniec

Il.17. Portret Dory MaarIl.18. Zakochani

Il.19. Głowa czytającej kobietyIl.20. Popiersie kobiety w kapeluszu

Il.21. Płacząca kobietaIl.22. Sylwetta

Il.23. Guernica

Il.24. Portret Kahnweilera Il.25. Portret Daniela-Henry’ego Kahnweilera

Il.26. Mężczyzna z fajkąIl.27. Mężczyzna w kapeluszu

Il.28. Portret Maxa JakobaIl.29. Portret Renoira

Il.30. Portret Józefa Stalina

Il. 31. Portret kobietyIl.32. Gitara

Kubizm w architekturze

Il.33. Baskijskie Ministerstwo Zdrowia Il.34.. Baskijskie Ministerstwo Zdrowia – wnętrze

Il.35. Muzeum Żydowskie w Berlinie Il.36. Dom Czarnej Madonny w Pradze

Kubizm w designie

Il.37. LustroIl.38. Wnętrze łazienki

Il.39. StolikiIl.40. Wazon

Spis ilustracji: Il.1. Il.2. lish/1-41/pablo_picasso_jacqueline_rocque_230.htm Il.3. Il.4. Il.5. heather-james-fine-art/ Il.6. Il.7. Il.8.

Il.9. Il Il Il Il Il Il Il.16.

Il Il Il Il.20. owym,Kalendarium,5577x772.html Il Il Il Il Il.25.

Il Il Il Il Il Il Il guitar.shtml

Il Il Il zdjec.html Il Il Il Il Il40.