Meteorologia

Co to jest meteorologia? Meteorologia to nauka zajmująca się badaniem zjawisk fizycznych i procesów zachodzących w atmosferze, szczególnie w jej niższej warstwie - troposferze. Bada, jak te procesy wpływają na przebieg procesów atmosferycznych i stan pogody na danym obszarze. Meteorologia, klimatologia, fizyka atmosfery i chemia atmosfery są jednymi z głównych dyscyplin nauk o atmosferze. Hydrometeorologia jest nauką zajmującą się badaniem zjawisk związanych z atmosferą i hydrosferą np. przy badaniu cyklonów tropikalnych lub zmian klimatycznych. Dzień Meteorologii obchodzony jest 23 marca

Na początek trochę historii Pierwszy raz terminu meteorologia użył w roku 334 p.n.e. Arystoteles. Według niego meteorologia to „...każde oddziaływanie pomiędzy powietrzem i wodą, i rodzaje i części Ziemi i oddziaływania pomiędzy tymi rodzajami...”. Również Arystoteles jako pierwszy opisał mechanizm powstawania deszczu. Arystoteles

W 278r. p.n.e. Aratus w swojej księdze znaków zapisuje pierwsze przepowiednie pogodowe. Jednak prawdziwy rozwój meteorologii rozpoczął się dopiero w XVII wieku, kiedy to w 1607r. Galileusz konstruuje termoskop, który umożliwia mierzenie temperatury (niestety pomiary były bardzo niedokładne ponieważ termoskop Galileusza był zależny od ciśnienia atmosferycznego). Zmienił on jednak sposób myślenia ludzi i bezpośrednio przyczynił się do rozwoju meteorologii.

Barometr, higrometr, anemometr W 1643r. asystent Galileusza Evangelista Torricelli konstruuje pierwszy barometr pokazując, że ciśnienie atmosferyczne jest zmienne w czasie. W 1644 wynaleziono higrometr do pomiaru wilgotności powietrza. W 1648 Blaise Pascal odkrywa, że ciśnienie atmosferyczne spada z wysokością i twierdzi, że ponad atmosferą musi być próżnia. W 1667 Robert Hooke buduje pierwszy anemometr do pomiaru prędkości wiatru.

Kolejne wynalazki W 1714 Daniel Fahrenheit konstruuje pierwszy termometr rtęciowy umożliwiający dokonywanie dokładnych pomiarów temperatury i wprowadza skalę temperatury (skala Fahrenheita). W 1735 w Anglii George Hadley jako pierwszy uwzględnia ruch obrotowy ziemi w opisie wiatrów pasatowych. Mimo że opis nie jest prawidłowy i przewidywał wiatry pasatowe słabsze niż obserwowane, to średnią cyrkulację w tropikach nazywamy do tej pory komórką Hadleya. W latach 1743-1784 Benjamin Franklin stwierdza, że systemy pogodowe w Ameryce Północnej poruszają się z zachodu na wschód, opisuje błyskawicę jako zjawisko elektryczności atmosferycznej, publikuje pierwszą mapę prądu Gulfstream, spekuluje na temat związku zalesienia i klimatu.

W latach 1802-1803 Luke Howard opisuje nazwy chmur. W 1806 Francis Beaufort wprowadza skale Beauforta w celu klasyfikacji siły wiatru. Dopiero w 1860 Robert Fitzroy używa telegrafu w celu zbierania informacji pogodowych w Anglii i konstruuje mapy synoptyczne wprowadzając termin prognoza pogody. Pierwsza prognoza pogody jest opublikowana w „The Times” tego samego roku.

W latach 1918-1936 Wladimir Köppen opracował klasyfikację klimatu. W czasie II wojny światowej w 1941 opracowano pierwszy system radarowy w Anglii. Przyczyniło się to do rozwoju radarów meteorologicznych. 1 kwietnia 1960 Amerykanie wystrzelili satelitę do zastosowań wyłącznie meteorologicznych nazwaną TIROS 1 (Television and Infrared Observational Satelite). Ważył 120 kilogramów. Na pokładzie miał zmodyfikowaną kamerę telewizyjną. Zdjęcia z kamery na pokładzie TIROS 1 po raz pierwszy dobitnie zwróciły uwagę na fakt, że systemy pogodowe na ziemi i atmosfera ziemska są całością. Był to jeden z kluczowych momentów współczesnej meteorologii.

Jak robimy pomiary? Instrumenty meteorologiczne służą do pomiarów takich wielkości jak temperatura, ciśnienie, wilgotność, kierunek i prędkość wiatru. Pomiary naziemne dokonywane są w specjalnych klatkach meteorologicznych. Dokonuje się także pomiarów tych wielkości za pomocą sondaży meteorologicznych, najczęściej za pomocą bezpośrednich pomiarów za pomocą aparatury zawieszonej na balonach meteorologicznych. Inne pomiary dokonywane są metodami teledetekcyjnymi. Np ocena prędkości wiatru może być dokonana na podstawie pomiarów ruchu chmur. Pomiary satelitarne wykorzystują różne długości fal elektromagnetycznych do oceny prędkości wiatru na powierzchni ziemi, ilości pary wodnej w atmosferze, czy rozkładu temperatury z wysokością w atmosferze.

To już koniec Tym slajdem kończy się etap prezentacji multimedialnej. Jednak nasze koleżanki zaprowadzą Was teraz do naszej szkolnej stacji meteorologicznej, gdzie objaśnią Wam jakie przyrządy znajdują się w tzw. klatce i do czego służą. Zapraszamy! Wykonane przez uczniów klasy III B: Bartka Styczyńskiego Pawła Wiącka Patryka Wąsowskiego