wykonawcy projektu: N. Oniszczuk, E. Pszczółka, Ł. Żukowski nauczyciel nadzorujący: mgr Ewa Karpacz
Wspólnie opracowywaliśmy odpowiedzi na nurtujące nas pytania związane z tematem projektu. Następnie wykonywaliśmy doświadczenia. Potem postanowiliśmy udokumentować je poprzez robienie zdjęć. Po wykonanych pracach, wypełnialiśmy otrzymane wcześniej karty pracy, w których opisaliśmy, krok po kroku, nasze doświadczenia. W kolejnym tygodniu wykonaliśmy trzy prezentacje. Wspólnie je omówiliśmy i poprawiliśmy je. Ta prezentacja jest owocem naszej wielotygodniowej pracy i przygotowań nad tym projektem.
Pod wpływem niskiej temp. woda zamarza. Podczas zamarzania zwiększa swoją objętość, co prowadzi do pęknięcia butelki i wysadzenia zakrętki.
Woda w stawie zamarza, ale tylko na powierzchni. Na dnie woda posiada temp. dodatnią, mimo tego, że temp. powietrza jest ujemna. Dzieje się tak dzięki rozszerzalności temperaturowej wody.
Aby rozpuścić kostkę masła należy przygotować patelnię i włączyć gaz, położyć masło na patelni. Pod wpływem wysokiej temp. masło rozpuści się. Można wystawić masło w pudełku lub sreberku za okno w ciepły dzień. Efekt będzie taki sam jak z patelnią.
Przyrządy i opis eksperymentu: plastikowa foremka, 20ml wody, 20ml oleju, 20ml soku malinowego Do przygotowanej foremki wlewamy takie same ilości wody, oleju i soku. Następnie wstawiamy ją do zamrażalnika (temp. -5˚C).
Obserwacje i wyniki pomiarów: Po ok. 24h pobytu foremki w zamrażarce substancje zmieniły swój stan skupienia. Największą zmianę było widać w foremce z wodą. Natomiast olej i sok malinowy zakrzepł.
Wnioski: Nie wszystkie substancje w stanie ciekłym krzepną tak samo. Zależy to m.in. od gęstości i właściwości badanych substancji. Można jedna stwierdzić, że wszystkie ciecze krzepną.
Doświadczenie 2:
Sprawdzenie, czy woda osolona, osłodzona i zwykła zamarzają tak samo. Przygotowane naczynia z wodą słoną, słodką i zwykłą.
Potrzebne są dwa naczynia, w których przygotujemy wodę słoną i słodką oraz trzy jednakowe pojemniki, w których będziemy przeprowadzali proces krzepnięcia wody. Do naczyń nalewamy jednakowe ilości wody i pozostawiamy do zamarznięcia w jednakowej temperaturze.
Faza pierwsza, przed zamrażaniem
Faza druga, częściowe zamarznięcie
Faza ostatnia, całkowite zamarznięcie
z wody słodkiej z wody zwykłej z wody słonej
Obserwujemy, że najszybciej zaczyna krzepnąć zwykła woda, następnie woda słodka, a najwolniej słona. Zwykła woda zaczyna zamarzać od góry, natomiast dwie pozostałe od dołu. Po zamarznięciu wody słonej, sól wyszła na wierzch, woda słodka zamieniła się w klejącą kostkę, a zwykła zamarzła cała i miała mleczny odcień.
Czysta woda najszybciej zamarza. Różnego rodzaju dodatki (w tym przypadku cukier i sól) spowalniają zamarzanie. Ten proces i szybkość jego przebiegu zależy od domieszek dodawanych do wody, więc od gęstości cieczy.
Cel eksperymentu: Sprawdzenie, czy kostka lodu wrzucona do słonej wody zachowuje się tak samo jak kostka wrzucona do zwykłej wody.
Potrzebne są dwa jednakowe naczynia: jedno z wodą słoną, a drugie z wodą zwykłą. W naczyniach znajdują się takie same ilości wody, o jednakowych temperaturach, a kostki są jednakowych rozmiarów i kształtów. Wrzucamy po jednej kostce do każdego z naczyń i obserwujemy.
Obserwacje: Faza pierwsza: Kostki zostały wrzucone do naczyń. Faza druga: Kostki uległy częściowemu stopieniu.
Faza trzecia: Widoczna różnica w wielkościach kostek. Kostka w wodzie zwykłej rozpuściła się.
Obserwacje: Kostka w naczyniu z wodą zwykłą roztapia się szybciej. Wnioski: Szybkość roztapiania się lodu zależy od gęstości cieczy, a co za tym idzie od ciepła właściwego cieczy, w której przebiega proces topnienia.
KRIOLOGIA - nauka o lodzie naturalnym, występującym w różnych postaciach w przyrodzie, atmosferze, hydrosferze i litosferze. GLACJOLOGIA - nauka z rodziny kriologii; zajmuje się badaniem lodowców, lądolodów oraz własnościami lodów, ich występowaniem, procami ich powstawania oraz badaniem ich wpływo na środowisko.
Stany skupienia: Przemiany fazowe: *ciekły; *gazowy; *stały; GAZ skraplanie CIECZ parowanie krzepnięcie topnienie CIAŁO STAŁE resublimacja sublimacja
Ciepło topnienia: jest to ilość potrzebnej energii do stopienia jednostki masy danej substancji. Temperatura topnienia: to temperatura w której kryształ zmienia się w ciecz. To najwyższa możliwa temperatura w której może się rozpocząć krystalizacja tej substancji.
Gdy woda zamarza to temperatura otoczenia podnosi się, ponieważ energia jest przekazywana od krzepnącej cieczy dla otoczenia.
Cel eksperymentu: Zbadanie właściwości wody i lodu podczas oziębiania i ogrzewania. Opis eksperymentu: Podgrzewanie świeczką lodu. Oziębianie w zamrażalniku wody.
Woda podczas oziębiania zmienia swój stan skupienia w stały (lód). Jej temperatura spada.
Lód podczas ogrzewania nad świeczką zaczyna pękać i topić się. Jego temperatura wzrasta i przechodzi ze stanu stałego w ciekły.
Woda pod wpływem niskiej temperatury zaczyna krzepnąć, a lód ogrzewany nad płomieniem topi się (pękanie lodu związane jest z siłami, które działają miedzy cząsteczkami lodu). Zmieniają swój stan skupienia.
Cel eksperymentu: Zbadanie jakie czynniki wpływają na temperaturę topnienia lodu. Opis eksperymentu: Użyto trzy różne objętości w naczyniu wody zwykłej i trzy różne objętości w naczyniu wody z sokiem bardzo słodkiej.
Sześć naczyń z wodą i wodą z sokiem przed wstawieniem do zamrażarki.
Największe objętości. Średnie objętości.Najmniejsze objętości.
Porównanie objętości po 10 minutach od wyjęcia z lodówki przy temperaturze podanej obok.
Porównanie objętości po 30 minutach od wyjęcia z lodówki w stałej temperaturze.
Różnice w tempie topnienia lodu wynikają z tego, że każdy miał inną objętość. Najszybciej stopił się lód z wodą z sokiem o najmniejszej objętości, a najdłużej topił się zwykły lód o największej objętości.
Szybkość topnienia lodu zależy od temperatury otoczenia, od objętości lodu i od tego z czym woda była zmieszana przed zamrożeniem.