Teoria Bohra Paula Augustyn ZiIP Gr. I
Niels Henrik David Bohr Ur. 7 października 1885 w Kopenhadze Zm. 18 listopada 1962 r. Kopenhadze. 1912r. Doktor Uniwersytetu w Kopenhadze 1913r. opracowanie teorii budowy atomu wodoru 1916r. objęcie katedry fizyki na Uniwersytecie Kopenhaskim, tytuł Profesora 1920r. Kopenhaski Instytut Fizyki Teoretycznej 1922r. Nagroda Nobla w dziedzinie fizyki za ’badania struktury atomów oraz emitowanego przez nie promieniowania’ 1928r. zasada komplementarności
Model atomu Bohra elektron krąży wokół jądra przyciągany siłami elektrostatycznymi, elektron może krążyć tylko po wybranych orbitach zwanych stabilnymi, krążąc po tych orbitach nie emituje promieniowania.
Postulaty Bohra
Drugi postulat Bohra stany elektronu znajdującego się są stacjonarne, że elektron znajdujący się na tych orbitach nie wysyła fal elektromagnetycznych. elektron na orbicie porusza się z przyśpieszeniem dośrodkowym nie wypromieniowuje on fali elektromagnetycznej.
Postulaty Bohra
Konsekwencje postulatów Bohra promienie orbit elektronu oraz energie elektronu na poszczególnych orbitach są również skwantowane, elektron może krążyć tylko po określonych orbitach zwanych stabilnymi oraz nie emituje promieniowania, promieniowanie jest emitowane tylko wówczas, gdy elektron zmienia orbitę.
Wyznaczanie promienia orbit
Energia elektronu
Zastosowanie Modelu atomu Bohra
Bibliografia Niels Bohr, Fizyka atomowa a wiedza ludzka, PWN, Warszawa Aage Bohr, Ben R. Mottelson, Struktura jądra atmowa, PWN, Warszawa Abraham Pais, Czas Nielsa Bohra. W Fizyce, filozofii i polityce. Prószyński i S-ka, Fizykon.org
Dziękuję za uwagę.