10 grudnia minęło 60 lat od uchwalenia Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka. Dziecko to mały człowiek. Jednak nie wszyscy dorośli o tym pamiętali. W związku z tym 19 lat temu Organizacja Narodów Zjednoczonych spisała prawa dzieci w Konwencji o Prawach Dziecka. Państwo, które do konwencji przystąpi, to znaczy podpisze ją, zobowiązuje się do przestrzegania zawartych w niej praw. W Polsce Konwencja obowiązuje od 1991roku - to dopiero 20 lat.
Niech się wreszcie każdy dowie I rozpowie w świecie całym, Że dziecko to także człowiek, Tyle, że jeszcze mały. Dlatego ludzie uczeni, Którym za to należą się brawa, Chcąc wielu dzieci los odmienić, Stworzyli dla dzieci mądre prawa
My polskie dzieci mamy na przykład prawo do: - życia i rozwoju; - nazwiska, imienia, obywatelstwa, wiedzy o własnym pochodzeniu; - wolności, godności, szacunku, nietykalności osobistej; - wychowywania w rodzinie i kontaktów z rodzicami w przypadku rozłączenia z nimi; - wolności od przemocy fizycznej lub psychicznej, wyzysku, nadużyć seksualnych i wszelkiego okrucieństwa; - nierekrutowania do wojska poniżej 15 roku życia; - odpowiedniego standardu życia; - ochrony zdrowia; - wypoczynku i czasu wolnego, rozrywki i zabawy; - nauki; - informacji; - znajomości swoich praw; - opieki zastępczej lub opieki państwa; - łagodniejszego traktowania niż dorosłych przestępców; - Prawa dzieci niepełnosprawnych do pełni normalnego życia w społeczeństwie.
Dzieckiem być w dorosłym świecie nie jest łatwo. To nie żarty. Ty człowiekiem jesteś przecież ważnym i szacunku wartym. Gdy ci ludzie zagrażają pełni złości i przemocy, jeśli ci się dzieje źle – krzyknij NIE!
Gdy koledzy na boisku pobić chcą lub skrzywdzić cię myślą, że im wolno wszystko – krzyknij NIE! W szkole ktoś ze starszej klasy postępuje bardzo źle, znęca się nad tobą czasem – krzyknij NIE!
Może czasem ktoś z twych bliskich chce ci robić rzeczy złe. Nie wstydź się i powiedz wszystkim – krzyknij NIE! Jeśli ktoś, gdy nikt nie widzi, dziwnie chce dotykać cię, a ty boisz się i wstydzisz – krzyknij NIE!
Nie wstydź się na alarm dzwonić. Krzyknąć NIE CHCĘ! Nie bój się. Ty masz prawo by się bronić przed przemocą oraz złem. Jeśli ci się dzieje źle – krzyknij NIE!
Drodzy Rodzice zapamiętajcie: Dziecko wciąż krytykowane, uczy się potępiać. Dzieci wychowywane w atmosferze wrogości, uczą się walczyć. Dzieci wzrastające w strachu, uczą się bać. Dzieci, które spotykają się wciąż z politowaniem, uczą się użalać nad sobą. Dzieci ciągle ośmieszane, uczą się nieśmiałości. Dzieci wzrastające pośród zazdrości uczą się, czym jest zawiść. Dzieci bezustannie zawstydzane, uczą się poczucia winy.
Dzieci: - otoczone tolerancją, uczą się cierpliwości; - otrzymujące dość zachęty, uczą się śmiałości; - którym nie szczędzi się pochwał, uczą się uznawać wartości; - w pełni aprobowane, uczą się lubić samych siebie; - akceptowane, uczą się odnajdywać w świecie miłość; - które często słyszą słowa uznania, uczą się stawiać sobie cele; - wzrastające w atmosferze wspólnoty, uczą się hojności; - otoczone rzetelnością i uczciwością, uczą się, czym jest prawda i sprawiedliwość; - wychowywane w poczuciu bezpieczeństwa, uczą się ufać sobie i innym; - dorastające w klimacie przyjaźni uczą się, jak wspaniale jest żyć; - otoczone łagodnością, uczą się spokoju ducha.
Tato... Szanuj mnie, żebym szanował innych. Wybaczaj, żebym umiał wybaczać. Słuchaj, żebym umiał słuchać. Nie bij, żebym nie bił. Tato... Nie poniżaj, żebym nie poniżał. Rozmawiaj ze mną, żebym umiał rozmawiać. Nie wyśmiewaj, nie obrażaj, nie lekceważ. Kochaj mnie, żebym umiał kochać - uczę się życia... od Ciebie.
"Mamo!" Nie zostawiaj mnie samego, kiedy się boję - Posiedź przy mnie wieczorem. Nie mów: "bo ja tak chcę" - wytłumacz mi, dlaczego. Proszę, odpowiadaj na moje pytania. Uszanuj moje tajemnice. Przytulaj mnie często. Nie trzymaj się sztywno wszystkich reguł Pozwól mi czasem na coś szczególnego. Pozwól mi uczyć się w moim własnym tempie. Pozwól mi popełniać błędy, pomyłki. Przyznaj, że i ja mam czasem prawo do złości i gniewu. Nie karz mnie zbyt surowo. Nie wyładowuj na mnie swojej złości. Ty także miej odwagę przyznać się do błędu. Przepraszaj mnie, jeśli zrobisz coś złego. Nie wciągaj mnie w sprawy dorosłych. Pozwól mi wybrać własną drogę. Pozwól mi być sobą.
Musimy jednak pamiętać, że korzystając z praw nie można ograniczać praw innych - kolegów, koleżanek i dorosłych. Każdy człowiek, czy to dziecko czy dorosły, ma prawo do godnego życia w pokoju, miłości i w poczuciu bezpieczeństwa.