Każdy człowiek, nawet ten najmniejszy ma prawo do Miłości i Szacunku. Rodzina wolna od przemocy
PRZEMOC W RODZINIE - PRZEMOC W RODZINIE - TO ZAMIERZONE I WYKORZYSTUJĄCE PRZEWAGĘ SIŁ DZIAŁANIE PRZECIW CZŁONKOWI RODZINY, NARUSZAJĄCE PRAWA I DOBRA OSOBISTE, POWODUJĄCE CIERPIENIE I SZKODY. PRZEMOC W RODZINIE CHARAKTERYZUJE SIĘ TYM, ŻE: JEST INTENCJONALNA Przemoc jest zamierzonym działaniem człowieka i ma na celu kontrolowanie i podporządkowanie ofiary. SIŁY SĄ NIERÓWNOMIERNE W relacji jedna ze stron ma przewagę nad drugą. Ofiara jest słabsza a sprawca silniejszy. NARUSZA PRAWA I DOBRA OSOBISTE NARUSZA PRAWA I DOBRA OSOBISTE Sprawca wykorzystuje przewagę siły narusza podstawowe prawa ofiary (np. prawo do nietykalności fizycznej, godności, szacunku itd.). POWODUJE CIERPIENIE I BÓL POWODUJE CIERPIENIE I BÓL Sprawca naraża zdrowie i życie ofiary na poważne szkody. Doświadczanie bólu i cierpienia sprawia, że ofiara ma mniejszą zdolność do samoobrony.
Rodzaje przemocy Przemoc fizyczna Przemoc fizyczna Przemoc psychiczna Przemoc psychiczna Przemoc seksualna Przemoc seksualna Przemoc ekonomiczna Przemoc ekonomiczna Zaniedbanie Zaniedbanie 3
SPRAWCY PRZEMOCY 1.DOROŚLI - przemoc wobec małżonka, dzieci. 2.DZIECI – przemoc wobec rodzeństwa, rodziców. 3.DOROŚLI I DZIECI – przemoc wobec osób starszych.
Czynniki kształtujące przemoc Czynniki stresujące Wpływ środowiska (modele kulturowe) Doświadczanie przemocy w dzieciństwie Stres sytuacyjny Negatywne relacje w rodzinie Czynniki związane z ciążą i porodem – bardzo młoda matka, niechciana ciąża, zaniedbania w czasie ciąży (alkohol, narkotyki), nieprawidłowa ciąża, brak kontaktu noworodka z matką. Czynniki związane z dzieckiem – wcześniactwo, zaburzony rozwój, upośledzenie, dziecko urodzone po śmierci poprzedniego, zachowanie dziecka (agresywne, nieposłuszne, moczenie nocne), dziecko z pierwszego małżeństwa (nieakceptowane przez partnera) Czynniki związane z rodzicami i środowiskiem – izolacja społeczna, bezrobocie, trudne warunki bytowe i ekonomiczne, choroby psychiczne, alkoholizm i narkomania, tradycje rodzinne i społeczne (grupy endemiczne), doświadczenia przemocy przez rodziców w dzieciństwie, wzorce społeczne, przekazy medialne, zaburzone relacje w rodzinie, samotne rodzicielstwo, rodzina zrekonstruowana, obojętni rodzice, nietolerancyjni lub nadopiekuńczy rodzice. CZYNNIKI RYZYKA STWARZAJĄCE POTENCJALNY WYBÓR OFIARY
CHARAKTERYSTYKA SPRAWCÓW ZAHAMOWANIA EMOCJONALNE, HOMOFOBIA, OBSEJA WŁADZY I SUKCESU, WZORZEC OPARTY NA ZACHOWANIACH AGRESYWNYCH, STOSOWANIE ODRĘBNY MODEL WYCHOWANIA CHŁOPCÓW I DZIEWCZYNEK, BICIE – SPOSÓB NA WPROWADZENIE SWOJEJ WOLI UWIKŁANIE W CYKL PRZEMOCY DOMOWEJ (OFIARA), PRZENOSZENIE AGRESJI SKIEROWANĄ DO SPRAWCY NA DZIECKO, NIEROZWIĄZANIE „KRYZYSU CIĄŻY”. NIEDOJRZAŁOŚĆ EMOCJONALNA, BRAK WIĘZI Z DZIECKIEM, BRAK BEZPIECZNYCH INTERAKCJI, MINIMALIZACJA KONSEKWENCJI SWOJEGO ZACHOWANIA, BRAK SZACUNKU DLA DZIECKA, NIETOLERANCJA I OBOJĘTNOŚĆ, NADMIERNE OCZEKIWANIA WOBEC DZIECKA, UPATRYWANIE PRZYCZYN AGRESJI W CZYNNIKACH ZEWNĘTRZNYCH
DZIECKO W RODZINIE DOTKNIĘTE PRZEMOCĄ 1)Przemoc w rodzinie jest wzorcem negatywnym dla dzieci. 2)Dla przyszłego dobra dzieci należy dążyć do zatrzymania przemocy i pokazania wzorców życia rodzinnego opartych na wsparciu, miłości, przyjaźni, życzliwym i dobrym wzajemnym traktowaniu. 3)Przemoc wobec dzieci nie może być traktowana w kategoriach sprawy prywatnej. 4)Przemoc narusza podstawowe prawa człowieka i prawa dziecka, w tym, bardzo często prawo do zdrowia i życia. Jest złem, któremu my – dorośli mamy moralny i prawny obowiązek się przeciwstawiać.
SKUTKI KRZYWDZENIA DZIECKA Najbardziej krytycznym wiekiem, kiedy dziecko jest narażone na krzywdzenie jest okres między 3 miesiącem życia, a 4 rokiem życia. Dzieci krzywdzone w tym wieku są najczęściej hospitalizowane, ponieważ podatność na uszkodzenia ciała jest dużo większa niż w późniejszym okresie życia. Skutki krzywdzenia mogą być tylko doraźne, w większości jednak są trwałe. Konsekwencje dla dzieci: dzieci ofiary przemocy fizycznej przeżywają stany depresyjne i lęki, są egocentryczne, nadpobudliwe, ze skłonnościami do autodestrukcji, krzyczenie na dzieci i poniżanie powoduje poważne konsekwencje w ich dorosłym życiu, mają poczucie winy, niską samoocenę, a także zaburzone poczucie własnej tożsamości, Od sposobu postępowania rodziców zależy całe późniejsze życie ich dzieci. Reakcjami na krzywdzenie dziecka mogą być: nadpobudliwość, impulsywność i agresja, a także zaburzenia nerwicowe. W sytuacjach skrajnych mogą wystąpić reakcje psychotyczne.
Dziecko świadek przemocy = dziecko ofiara przemocy Wpływ przemocy w rodzinie na dziecko może być bezpośredni – wskutek zagrożenia agresją dorosłego, a także bardziej pośredni – poprzez bycie świadkiem przemocy. Dzieci mogą nie widzieć awantur i bicia matki, ale słyszą np. płacz, wyzwiska. Widzą skutki przemocy: zdemolowane mieszkanie, ślady krwi, siniaki, policjantów w domu. Czują atmosferę napięcia w rodzinie, lęk i obawy matki, kiedy sprawca przemocy wraca do domu. Bycie świadkiem przemocy jest silnym urazem psychicznym, który wzrasta, jeżeli dzieci są nie tylko świadkami przemocy ale i jej ofiarami. Przejawiają wtedy bardziej nasilone objawy zaburzeń emocjonalnych, zwłaszcza jeżeli przemoc ma charakter chroniczny.
Przemoc rodzi przemoc Prawie wszyscy sprawcy przemocy w dzieciństwie lub młodości byli krzywdzeni, zaniedbywani, bici czy molestowani seksualnie. Oddają to, co dostali jako słabi i bezbronni. Dorośli sprawcy uczą dziecko jak być sprawcą przemocy, lub przyjąć rolę ofiary w dorosłym życiu. Dzieci powielają wzorce zachowań wyniesione z domu.
Nie należy karać dziecka za objawy – trzeba zadać sobie pytanie: „Co się pod nimi kryje?”
MITY, STEREOTYPY I FAKTY DOTYCZĄCE PRZEMOCY W RODZINIE Mnie też bili i wyrosłem na ludzi Tyłek to nie szklanka Przemoc jest wtedy, gdy są widoczne ślady na ciele ofiar. Jeśli ktoś jest bity to znaczy, że na to zasłużył.
Perspektywa prawna przemocy domowej Przemoc domowa jest przestępstwem. Przemoc domowa jest przestępstwem. Przestępstwo to znane jest w polskim kodeksie karnym jako przestępstwo znęcania się nad rodziną. Przestępstwo to znane jest w polskim kodeksie karnym jako przestępstwo znęcania się nad rodziną. Zgodnie z artykułem 207 Kodeksu Karnego za fizyczne i psychiczne znęcanie się nad członkiem rodziny grozi kara od 5 do 10 lat pozbawienia wolności. Jest to przestępstwo ścigane z urzędu, co oznacza, że organy ścigania prowadzą postępowanie niezależnie od woli i zgody osoby pokrzywdzonej.
Pomoc interdyscyplinarna ze strony: Szkoły Służby Zdrowia Kuratora Policji Prokuratury i Sądu GOPS - u Każdego, który widzi sceny upokorzenia, bicia. Dzieci nie mogą same składać zawiadomień o przestępstwie. Ten obowiązek zgodnie z regulacjami prawa karnego i cywilnego spoczywa na rodzicach, opiekunach lub innych osobach stykających się z dziećmi np.: nauczycielach, pedagogach, znajomych.
Zareaguj ! Nie bądź obojętny na objawy przemocy wobec dzieci. Jeśli masz wątpliwości porozmawiaj z kimś o tym Zadzwoń na infolinię: Poinformuj dziecko o bezpłatnym telefonie zaufania dla Dzieci i Młodzieży
Gdzie szukać pomocy? 1.Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie w Kielcach ul. Wrzosowa 44 TERESA JAKUBOWSKA TERESA JAKUBOWSKA – konsultant do spraw współpracy z rodziną i dzieckiem tel , .: 2. Centrum Interwencji Kryzysowej ul. Urzędnicza 7b, Kielce, tel (telefon całodobowy) .: 3. Ośrodek Interwencji Kryzysowej i Psychoterapii przy Świętokrzyskim Centrum Profilaktyki i Edukacji w Kielcach ul. Jana Nowaka Jeziorańskiego – 432 Kielce, tel
TELEFONY ZAUFANIA: Telefon zaufania Urzędu Miasta w Kielcach -,,Przemoc w rodzinie - zareaguj! tel ( anonimowy, bezpłatny, całodobowy ) Telefon zaufania w sprawach rodzinnych tel (pon. - pt ) Telefon zaufania dla dzieci tel Gdy nie czujesz się gotowa/gotowy do dokonania zmiany w swoim życiu, nie wiesz do kogo możesz się zgłosić, czujesz lęk przed mówieniem o tym co się stało ze specjalistą w bezpośrednim kontakcie skorzystaj z TELEFONÓW ZAUFANIA: Ogólnopolski Telefon dla Ofiar Przemocy w Rodzinie - Niebieska Linia - tel Ogólnopolskie Pogotowie dla Ofiar Przemocy w Rodzinie - Niebieska Linia - tel
Dziękuje za uwagę Kochani rodzice, tak naprawdę wychowanie Waszych dzieci leży w Waszych rękach głowach. Wychowawca proces ten chce wspomagać. Pomóżcie mu w tym! To tylko i wyłącznie dla dobra naszych dzieci! „mów dziecku, że jest dobre, że może, że potrafi” ( J. Korczak)