Nasze Nadleśnictwo

Nadleśnictwo Łuków  Nadleśnictwo Łuków wchodzi w skład Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Warszawie.  Gospodarka leśna prowadzona jest na podstawie planu urządzenia lasu sporządzanych na okresy 10-letnie. Nasze lasy spełniają wiele funkcji: produkcyjne, ochronne, rekreacyjne, dydaktyczne, obronne i inne.  Lasy Nadleśnictwa położone są w centralnej części Polski wschodniej - na Nizinie Podlaskiej, w województwie lubelskim (na terenie 9 gmin: Łuków, Trzebieszów, Stoczek, Stanin, Wola Mysłowska, Krzywda, Adamów, Wojcieszków i Serokomla) oraz mazowieckim (w 1 gminie - Domanice), w rejonie miast Łuków i Stoczek Łukowski.

 Po I Wojnie Światowej, władze polskie Rozporządzeniem Ministra Rolnictwa z dnia 23.XI.1920 r. utworzyły Nadleśnictwo Łuków. Podlegało ono Dyrekcji Lasów Państwowych w Siedlcach. W 1933 r. utworzono rezerwaty „Jata" i „Topór". W rezerwatach tych nie prowadzono pozyskania, lecz ograniczano się do usuwania posuszu. Podczas II wojny światowej lasy łukowskie były schronieniem dla partyzantów AK oraz radzieckich.  Po II wojnie na 6362 ha utworzono Nadleśnictwo Adamów, które w takiej formie przetrwało do 1973 roku, kiedy zostało połączone z Nadleśnictwem Kryńszczak. W 1945 roku z lasów Nadleśnictwa Łuków utworzone zostało Nadleśnictwo Kryńszczak. W 1973 powrócono do tradycyjnej nazwy z XIX w. i z Nadleśnictwa Adamów i Kryńszczak utworzono Nadleśnictwo Łuków.

 4 września Grzegorz Uss, w obecności pełniącego obowiązki Dyrektora Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Warszawie, Pana Roberta Jaśkiewicza przejął agendy Nadleśnictwa Łuków od dotychczasowego nadleśniczego Pana Zbigniewa Kozioła, który z dniem 1 września 2012 roku przeszedł na emeryturę.

Rezerwat Jata  Rezerwat Jata został utworzony roku z inicjatywy prof. W. Szafera. Miał wówczas powierzchnię 335 ha i status rezerwatu częściowego. Powodem powołania rezerwatu była ochrona najdalej wysuniętego na północ naturalnego, wyspowego stanowiska jodły (Abies alba), która znalazła tu znakomite warunki rozwoju oraz niezwykle korzystny dla siebie mikroklimat.  Zawierucha II wojny światowej w latach nie ominęła również rezerwatu. Poważniejsze straty rezerwat poniósł w latach , kiedy ludność okolicznych wsi dokonała wycięcia znacznej masy drewna w celu odbudowy zniszczonych przez pożogę wojenną gospodarstw. Jata jest obecnie jednym z 83 rezerwatów na terenie woj. lubelskiego (i jednym z 6 rezerwatów ścisłych na wymienionym terenie). Jest wyjątkowym miejscem - to najstarszy i największy rezerwat w województwie lubelskim.

Historia rezerwatu  roku dokonano restytucji (przywrócenia) rezerwatu Jata. Rezerwat zyskał jednocześnie statut ścisłego. Powierzchnia ustalona została na 335,21 ha. Wreszcie roku powiększono rezerwat o 780 ha (rezerwat częściowy) tworząc istniejącą do dziś formę ochrony przyrody o łącznej pow ha (z czego 337 ha to rezerwat ścisły).  Na terenie rezerwatu miały miejsce wydarzenia historyczne z czasów Powstania Listopadowego, Powstania Styczniowego (ks. Stanisław Brzóska) oraz II Wojny Światowej (obóz partyzancki).  Rezerwat ukształtowało zlodowacenie środkowopolskie, który wycofując się utworzył równinę peryglacjalną o wysokości ok. 170 m n.p.m. Dominującymi typami gleb są gleby rdzawe i glejobielicowe. Rezerwat Jata położony jest w północno - wschodniej części Równiny Łukowskiej, stanowiącej centralną część Niziny Południowopodlaskiej.

Flora  Przyroda rezerwatu jest bogata. Największą osobliwość stanowią wspaniałe bory jodłowe z udziałem świerka i sosny. Drzewostan buduje 14 gatunków drzew (jodła, świerk, grab, jawor, lipa, wiąz, jesion, klon i inne) w wieku lat, ale zdarzają się okazy drzew w wieku ok. 250 lat.  Zbiorowiska roślinne mają dużą zmienność i tworzą ciekawą mozaikę - od borów poprzez grądy, olsy, lęgi aż po torfowiska i bagna. Bardzo bogata jest flora rezerwatu. Znajdziemy tu widłaki, storczyki, sasanki, wawrzynek wilcze łyko, lilię złotogłów, narecznice, żywiec, marzankę wonną.

Fauna  Teren rezerwatu stanowi bezpieczną ostoję dla licznie występującej zwierzyny (łoś, jeleń, sarna, dzik, lis, zając, bardzo rzadko wilk) oraz ptaków (żuraw, bocian czarny, czapla, orlik krzykliwy, jastrząb, krogulec, kania, myszołów, sowy, słonki, dudek, wilga, liczne gatunki dzięciołów i wiele innych). Występują tu także: traszka grzebieniasta, zaskroniec zwyczajny, padalec, żmija zygzakowata, orlik krzykliwy, orzechówka, mysikrólik zwyczajny, gil, krzyżodziób świerkowy, bocian czarny, brodziec samotny, dzięcioł średni, muchołówka mała, puchacz zwyczajny, trzmielojad zwyczajny i 12 gatunków nietoperzy.

Miejsca pamięci  W granicach rezerwatu znajdują się pomniki upamiętniające wydarzenia historyczne związane z walką wyzwoleńczą na tym terenie: Pomnik - Krzyż Virtuti Militari upamiętniający miejsce obozu żołnierzy AK w latach 1943– 1944 Pomnik pamięci ks. Brzóski z 1928 wybudowany w 63 rocznicę śmierci bohatera powstania styczniowego Pomnik partyzantów polskich i radzieckich z 1969 roku Obelisk z 1996 roku upamiętniający żołnierzy AK uczestniczących w operacji Burza

WYKONAŁA: Patrycja Jedlak kl. II a Gimnazjum w Starych Kobiałkach Kategoria gimnazjum