Demokracja ma swój początek w Starożytnej Grecji. Słowo pochodzi z języka greckiego od słów demos, co znaczy lud oraz kratos – władza. W znaczący wkład w jej rozwój ma także kultura Starożytnego Rzymu oraz kultura Zachodu (Europa, Ameryka Północna i Południowa). Demokracja została nazwana ostatnią formą rządów i rozpowszechniła się znacząco wokół globu. Jest formą ustroju politycznego, w której obywatele (naród) sprawują rządy bezpośrednio albo też za pomocą wybranych przez siebie przedstawicieli.
Demokracja pośrednia (demokracja przedstawicielska) jest dominującym systemem władzy w państwie współczesnym. Opiera się na okresowej wymianie przynajmniej części członków politycznego aparatu państwowego, głównie w formie wyborów powszechnych do parlamentu; system ten polega raczej na kontroli działania aparatu państwowego przez obywateli niż na faktycznym i stałym braniu przez nich udziału w podejmowaniu decyzji państwowych.
Demokracja bezpośrednia polega na bezpośrednim podejmowaniu decyzji państwowych przez ogół obywateli; do aparatu państwowego należy przygotowanie projektów decyzji o znaczeniu zasadniczym i podejmowanie decyzji wykonawczych lub o charakterze technicznym; demokracja bezpośrednia jest swoistym ideałem demokracji, trudnym do zrealizowania w państwach większych, toteż występuje w ograniczonym zakresie (np. w Szwajcarii); jest także znana w innych krajach, głównie w formie referendum.
wybór organów władzy (prezydenta, parlamentu i samorządow ych organów władzy) referendum inicjatywa obywatelska plebiscyt
zasada suwerenności narodu zasada poszanowania praw mniejszości trójpodział władz państwo prawa pluralizm