ISDN

Styk U Lokalizacja styku U odpowiada odcinkowi linii abonenckiej, łączącej użytkownika sieci ISDN z jego centralą. Linia abonencka sieci ISDN jest zakończona po stronie użytkownika blokiem NT. Po stronie centralowej łącze styku U jest zakończone elementem LT. Styk U posiada 2 przewody. Problemem wymiany informacji na styku U jest zagwarantowanie odpowiednio wysokiej jakości transmisji sygnałów cyfrowych na odległość rzędu kilku kilometrów. Zagadnienie to wiąże się z koniecznością wykorzystania istniejących obecnie linii abonenckich jako medium transmisyjnego, łączącego użytkownika z centralą. Postępowanie takie ma na celu ograniczenie kosztów wdrażania sieci ISDN. Parametry i stan techniczny łączy abonenckich są w poszczególnych krajach bardzo zróżnicowane. Dlatego też początkowo zrezygnowano z narzucania międzynarodowych standardów w zakresie techniki transmisji informacji na styku U.

Styk U Trudności opracowania odpowiedniej metody wymiany informacji w rozważanym przekroju wynikają ze struktury i parametrów klasycznego łącza abonenckiego. Wykorzystywana do jego budowy linia symetryczna (wykonana w postaci skrętki dwóch przewodów) utrudnia transmisję sygnałów cyfrowych w obu kierunkach jednocześnie (uzyskanie pełnego dupleksu). Osobnym zagadnieniem pozostaje zapewnienie odpowiednio szerokiego pasma transmisyjnego. Dla zapewnienia dwukierunkowej transmisji cyfrowej w łączu dwuprzewodowym stosowano początkowo technikę nazywaną „ping-pongiem". Ogólna zasada jej działania polega na czasowym rozdzieleniu kierunków transmisji. W ciągu pierwszej połowy okresu linia służy przesyłaniu strumienia danych w jednym kierunku, natomiast w drugiej połowie okresu przenosi informację w przeciwną stronę. Ponieważ transmisja trwa dla każdego z kierunków tylko połowę pełnego cyklu wymiany danych (a w rzeczywistości jeszcze krócej, gdyż należy uwzględnić czas propagacji fali przez linię), to jest konieczne stosowanie w tym przypadku dwukrotnie większej szybkości bitowej, niż wyliczona przepustowość styku U. Wspomniana metoda ping-pong jest prosta w realizacji i stosunkowo niedroga. Jednak ze względu na wymaganą szybkość transmisji (min. 320 kbit/s), jej zasięg ogranicza się obecnie do około 3 km, mimo stosowania specjalnych kodów liniowych

Styk U Kompensacja (lub kasowania) echa. Jej idea polega na jednoczesnym prowadzeniu transmisji w obu kierunkach z wykorzystaniem układu rozgałęźnego.

Styk U Sygnał z nadajnika N bloku NT trafia na wejście układu rozgałęźnego R. Zadanie rozgałęźnika polega na rozdzieleniu kierunków transmisji. Strumień danych otrzymanych z nadajnika jest przenoszony na linię styku U i przesyłany w kierunku bloku LT. Jednocześnie sygnały wysyłane przez LT muszą zostać skierowane na wyjście rozgałęźnika, współpracujące z odbiornikiem O układu NT. Bardzo istotne jest natomiast, aby na wyjście to nie przedostawała się informacja z wyjścia własnego nadajnika. W przeciwnym przypadku odbiornik otrzyma sumę obu sygnałów, co uniemożliwi prawidłowe odczytanie danych wysyłanych przez blok LT. W identyczny sposób pracuje rozgałęźnik na drugim końcu łącza, separując informacje nadawane i odbierane z linii styku U. Klasyczne układy rozgałęźne są wykonywane najczęściej w postaci transformatorów z odpowiednio nawiniętymi trzema uzwojeniami. Tak prosta realizacja jednoczesnej transmisji sygnałów cyfrowych w obu kierunkach nie jest niestety możliwa w praktyce. Przyczyną tego jest zarówno nieidealność rzeczywistego układu rozgałęźnika, jak i zjawisko odbicia sygnału, występujące w linii transmisyjnej.

Styk U Zasada kasowania echa sprowadza się do wytworzenia sygnału identycznego z przebiegiem echowym i odjęciu go od całkowitego sygnału odbieranego z wyjścia rozgałęźnika. Operacja taka pozwoli wyeliminować zakłócenia z toru odbiornika tak, że pozostanie w nim już tylko sygnał użyteczny. Filtr F powinien mieć transmitancję identyczną jak układ rozgałęźny wraz z linią, widziane od strony zacisków nadajnika i odbiornika.

2B1Q – kodowanie styku U Bity Poziom napięcia 10 +3V 11 +1V 01 -1V 00

Styk S

Kod odwrócony AMI – kodowanie w styku S Binarnej jedynce odpowiada brak sygnału w łączu, podczas gdy zeru odpowiada impuls dodatni lub ujemny o amplitudzie 0.75V. Kolejne zera binarne zmieniają polaryzację na przeciwną w stosunku do impulsu poprzedniego.

Styk U

System ISDN

Warstwowy model odniesienia

Warstwa aplikacji – nr 7 Służy do udostępniania użytkownikowi prostych w obsłudze programów, aby mógł wykorzystać zalety sieci. Należą do nich min. programy do komunikacji z bankiem, do wysłania sms czy do obsługi poczty elektronicznej.

Warstwa prezentacji – nr 6 Jej zadaniem jest transkodowanie danych powstałych w warstwie aplikacji aby były zrozumiałe dla każdej platformy, która uruchamiać będzie te dane.

Warstwa sesji – nr 5 Służy do

System kopertowy

Format pakietu

Urządzenie NT1+2ab NT1+2a/b umożliwia abonencki dostęp do publicznej sieci ISDN, z wykorzystaniem istniejącego łącza telefonicznego. Wyposażone jest w interfejs sieciowy U z kodowaniem liniowym 2B1Q oraz redukcję echa. Interfejs abonencki S można łączyć w zależności od potrzeb z magistralą typu punkt-punkt lub z magistralą pasywną krótką i rozszerzoną. Oprócz ośmiu terminali ISDN można podłączyć dwa urządzenia analogowe tj. telefon, faks, modem. Posługując się terminalami analogowymi można korzystać z wielu funkcji charakterystycznych dla standardu ISDN tj. przekierunkowania połączeń, oczekiwania na połączenie, prezentacja i blokada numeru linii. NT1+2a/b może pracować w trybie normalnym, zasilane jest wtedy z lokalnej sieci energetycznej i dostarcza napięć zasilających do wszystkich terminali, lub w trybie awaryjnym, w którym zakończenie sieciowe zasilane jest z centrali i dostarcza zasilanie do jednego dowolnie wybranego terminala. przełączanie z normalnego trybu pracy na awaryjny wykonywane jest automatycznie.

NT1+2a/b+V.24 NT1+2a/b+V.24 - zakończenie sieciowe podstawowego dostępu (2B+D) ISDN, przeznaczone jest do realizacji łącza ISDN wykorzystując istniejącą linię telefoniczną. Urządzenia dostarcza następujących funkcji: NT1 zgodny z zaleceniami ITU-T nr I.412 i ETSI ETR 080 interfejs U o kodach liniowych 2B1Q interfejs S z możliwością przyłączenia do 8 terminali ISDN dwa adaptery analogowe dla terminali analogowych szeregowy interfejs danych V.24 (RS232) dla transmisji danych z prędkością do 230 kbit/s przy wykorzystaniu agregacji kanałów Styk S0 można skonfigurować, za pomocą przełącznika znajdującego się wewnątrz urządzenia, jako magistrala krótka pasywna lub punkt-punkt / rozszerzona magistrala pasywna. Każdemu z portów analogowych można przypisać 1...3 numerów MSN (maksymalnie 20 cyfr). Dzięki zastosowaniu szeregowego interfejsu danych możliwy stał się szybki upgrade oprogramowania firmowego.