Orzecznictwo lekarskie w systemie ubezpieczenia społecznego rolników

Prezentacja na temat: "Orzecznictwo lekarskie w systemie ubezpieczenia społecznego rolników"— Zapis prezentacji:

1 Orzecznictwo lekarskie w systemie ubezpieczenia społecznego rolników

2 Podstawa prawna:. Ustawa z dnia 20 grudnia 1990 r
Podstawa prawna: Ustawa z dnia 20 grudnia 1990 r. – o ubezpieczeniu społecznym rolników (DzU z 1998 r. nr 7, poz. 25 z późn. zm.) Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. – o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (DzU nr 60, poz.636 z późn. zm.) rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 27 lipca 1999r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu wystawiania zaświadczeń lekarskich, wzoru zaświadczenia lekarskiego i zaświadczenia lekarskiego wydanego w wyniku kontroli lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (DzU nr 65, poz. 741)

3 Podstawa prawna: ( Dz.U. nr 199, poz. 1673)
Ustawa z dnia 30 października 2002r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych ( Dz.U. nr 199, poz. 1673) rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia r. w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu, trybie postępowania przy ustalaniu tego uszczerbku oraz postępowania o wypłatę jednorazowego odszkodowania (Dz U nr 234 poz.1974)

4 Ustawa o ubezpieczeniu społecznym rolników wprowadziła nowe uregulowania prawne dotyczące przyznawania świadczeń dla rolników, ich małżonków i pracujących z nimi domowników, którzy: posiadają obywatelstwo polskie, - przebywają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie wizy lub karty pobytu wydanej w związku z uzyskaniem zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony lub zezwolenia na osiedlenie się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub - są obywatelami państw członkowskich Unii Europejskiej.

5 Ubezpieczenie realizuje Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (KRUS)
Ustawa przewiduje dwie formy objęcia ubezpieczeniem, w zależności od warunków spełnianych przez osoby zainteresowane: - ubezpieczenie obowiązkowe - ubezpieczenie dobrowolne.

6 Ubezpieczeniu obowiązkowemu na mocy ustawy podlega rolnik prowadzący osobiście na własny rachunek działalność rolniczą we własnym gospodarstwie rolnym o powierzchni powyżej 1 hektara użytków rolnych lub prowadzący dział specjalny produkcji rolnej oraz jego małżonka i domownicy pracujący stale w jego gospodarstwie, jeśli rolnik jego małżonka i domownicy nie podlegają innemu ubezpieczeniu społecznemu i nie mają ustalonego prawa do emerytury lub renty albo nie mają ustalonego prawa do świadczeń z ubezpieczeń społecznych. Ubezpieczeniu dobrowolnemu maja prawo podlegać osoby nie spełniające warunków ubezpieczenia obowiązkowego, dla których praca w gospodarstwie rolnym stanowi stałe źródło utrzymania. .

7 Ustawa o ubezpieczeniu społecznym rolników wprowadziła nowe uregulowania dotyczące przyznawania świadczeń dla rolników i pracujących z nimi domowników . Obejmuje ona: - ubezpieczenia emerytalno – rentowe - ubezpieczenia wypadkowe, chorobowe i macierzyńskie. Składki ubezpieczeniowe opłacane są kwartalnie. Wysokość tych składek jest niezależna od wielkości gospodarstwa i jego dochodowości.

8 Wymiar kwartalnych składek ubezpieczeniowych w 2005 roku
Składka na ubezpieczenie I kwartał II kwartał IIIkwartał IV kwartał emerytalno- rentowe 168,80 wypadkowe chorobowe i macierzyńskie 60 72

9 W 2004 roku ubezpieczonych w KRUS było 1 589 325 osób świadczenia pobierało 1 755 312 osób
Wpływy ze składek ubezpieczeniowych pokrywają około 6 % wydatków na świadczenia wypłacane z tytułu tego ubezpieczenia. od orzeczenia lekarza orzecznika nie

10 Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 27 sierpnia 2004r
Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 27 sierpnia 2004r. o świadczeniach opieki zdrowotnej (Dz.U 2004r. nr 210 poz.2135) finansowanych ze środków publicznych ubezpieczeniu zdrowotnemu podlegają: - rolnicy lub ich domownicy spełniający warunki do objęcia ubezpieczeniem społecznym rolników - rolnicy i ich domownicy , którzy nie podlegają ubezpieczeniu społecznemu rolników na podstawie ustawy o ubezpieczeniu społecznym i nie podlegający ubezpieczeniu społecznemu z innego tytułu - osoby pobierające emeryturę rolniczą lub rentę -członkowie rodzin rolników, domowników, emerytów, rencistów, którzy zostali zgłoszeni do ubezpieczenia społecznego

11 Ubezpieczenie zdrowotne, któremu rolnicy podlegają na mocy ustawy z dnia 27 sierpnia 2004r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych również finansowane jest z budżetu państwa. Składka na ubezpieczenie zdrowotne dla rolnika, który prowadzi działalność rolniczą, podlegającemu ubezpieczeniu społecznemu rolników jest równa kwocie odpowiadającej cenie połowy kwintala żyta z każdego hektara użytków rolnych w prowadzonym gospodarstwie. Zgodnie z treścią komunikatu Prezesa GUS z 17 października 2005 roku składa ta wynosi 13,94 zł za każdy hektar przeliczeniowy gospodarstwa i jest płatna co miesiąc

12 W instytucjach ubezpieczeniowych orzecznictwo lekarskie odgrywa znaczącą rolę. W postępowaniu dowodowym ustalającym prawo ubezpieczonego do pobierania świadczenia z tytułu niezdolności do pracy czy też odszkodowania właśnie orzeczenie lekarskie wydane po przeprowadzeniu badania ubezpieczonego, analizie dokumentacji i ocenie stanu zdrowia stanowi podstawę do wydania decyzji o wypłacie świadczenia. W 1997r.wprowadzono w KRUS aparat orzecznictwa lekarskiego.

13 W toku postępowania o ustalenie prawa do świadczeń z ubezpieczenia społecznego rolników orzeczenia wydaje: - lekarz rzeczoznawca KRUS – w I instancji - komisja lekarska KRUS – II instancja odwoławcza Lekarzem rzeczoznawcą KRUS może być lekarz medycyny posiadający co najmniej pierwszy stopień specjalizacji z następujących specjalności: choroby wewnętrzne, medycyna przemysłowa, medycyna rodzinna, medycyna ogólna, reumatologia, chirurgia ogólna, chirurgia ortopedyczno-urazowa, neurologia i psychiatria. Członkami komisji lekarskiej KRUS mogą być lekarze posiadający II stopień specjalizacji.

14 Od orzeczenia lekarza rzeczoznawcy KRUS ubezpieczonemu przysługuje odwołanie do komisji lekarskiej KRUS w ciągu 14 dni od dnia doręczenia orzeczenia. Do zadań komisji lekarskiej KRUS należy rozpatrywanie spraw, w których: – ubezpieczony odwołał się od orzeczenia lekarza rzeczoznawcy Kasy, – lekarz inspektor orzecznictwa lekarskiego wniósł zarzut wadliwości wobec orzeczenia wydanego przez lekarza rzeczoznawcę Kasy. Od orzeczenia komisji lekarskiej KRUS przysługuje odwołanie się do Sadu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

15 Bezpośredni nadzór nad orzekaniem w oddziałach regionalnych Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego sprawują regionalni lekarze inspektorzy orzecznictwa lekarskiego. Posiadają oni drugi stopień specjalizacji. Zwierzchni nadzór nad działalnością lekarzy rzeczoznawców KRUS oraz komisji lekarskich KRUS sprawuje prezes Kasy poprzez naczelnego lekarza Kasy.

16 W postępowaniach o ustalenie prawa do świadczeń z tytułu ubezpieczenia społecznego rolników wydawane są orzeczenia w sprawach dotyczących: - ustalenie trwałej i okresowej całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym - jednorazowego odszkodowania z tytułu stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu lub śmierci wskutek wypadku przy pracy rolniczej lub rolniczej choroby zawodowej - niezdolności do samodzielnej egzystencji - czasowej niezdolności do pracy trwającej dłużej niż 180 dni - celowości przekwalifikowania zawodowego z powodu trwałej całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym ustalenia wskazań do rehabilitacji

17 Renta rolnicza z tytułu niezdolności do pracy
przysługuje ubezpieczonemu który łącznie spełnia następujące warunki: - jest trwale lub okresowo całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym, - całkowita niezdolność do pracy powstała w okresie ubezpieczenia lub nie później niż niż 18 miesięcy od ustania ubezpieczenia - posiada wymagany okres ubezpieczenia , który wynosi dla osoby powyżej 30 roku życia wynosi 20 kwartałów . Dla osób młodszych ten okres wynosi odpowiednio mniej Podstawowa renta rolnicza wynosi 562 zł 58 gr.

18 Za całkowicie niezdolnego do pracy w gospodarstwie rolnym uważa się ubezpieczonego, który z powodu naruszenia sprawności organizmu utracił zdolność do osobistego wykonywania pracy w gospodarstwie rolnym.

19 Zgodnie z ustawą całkowita niezdolność do pracy w
gospodarstwie rolnym może być trwała stała lub okresowa. Jeśli stwierdzone u ubezpieczonego naruszenie sprawności, zgodnie z wiedzą medyczną, nie rokuje odzyskania zdolności do pracy w gospodarstwie rolnym, ubezpieczonego uznaje się za trwale całkowicie niezdolnego do pracy w gospodarstwie rolnym. W przypadku jeśli ubezpieczony rokuje odzyskanie zdolności do pracy , całkowitą niezdolność do pracy uznaje się za okresową. W przypadku trwałej całkowitej niezdolności do pracy, gdy lekarz rzeczoznawca Kasy orzeknie celowość przekwalifikowania zawodowego, przyznawana jest renta szkoleniowa na czas określony..

20 Przy ocenie zdolności do pracy w gospodarstwie rolnym uwzględnia się:
- wiek i sprawność psychofizyczną ubezpieczonego, - stopień przystosowania do ubytków anatomicznych, kalectwa i skutków choroby - charakter i przebieg schorzeń, ich wpływ na stan czynnościowy - w przypadkach o ustalenie prawa do renty rolniczej z tytułu wypadku przy pracy lub rolniczej choroby zawodowej, także związek przyczynowy z tym wypadkiem lub chorobą zawodową - możliwość przywrócenia zdolności do pracy poprzez leczenie i rehabilitację oraz zaopatrzenie w pomoce ortopedyczne, protezy i środki pomocnicze - celowość przekwalifikowania zawodowego - zakres prac dotychczas wykonywanych przez ubezpieczonego w gospodarstwie rolnym.

21 W przypadku orzekania o związku niezdolności do pracy z określonymi okolicznościami takimi jak choroba zawodowa lekarz rzeczoznawca KRUS czy też komisja lekarska związana jest decyzją organu Państwowej Inspekcji Sanitarnej stwierdzającą chorobę zawodową. Ale związanie taką decyzją nie oznacza wprost, że takim przypadku musi być orzeczona niezdolność do pracy. Tak jak w przypadku każdej innej choroby, lekarz orzekający musi ustalić czy następstwa tej choroby zawodowej powodują całkowitą niezdolność rolnika do pracy. Renta przysługuje wyłącznie wtedy jeśli następstwa choroby zawodowej powodują niezdolność do pracy rolnika.

22 Renta rolnicza szkoleniowa
Jest nowym świadczeniem dla osób spełniających warunki wymagane dla uzyskania renty rolniczej z tytułu trwałej, całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym, w stosunku do których orzeczono celowość przekwalifikowania zawodowego . Świadczenie to adresowane jest do ludzi stosunkowo młodych, wystarczająco sprawnych intelektualnie i posiadających motywację do wyuczenia się nowego zawodu. Jest to świadczenie korzystniejsze niż zwykła renta rolnicza, umożliwia zdobycie nowych kwalifikacji i zaistnienie na rynku pracy, stanowi możliwość samorealizacji

23 Świadczenie wypłacane jest z funduszu emerytalno – rentowego, natomiast na szkolenie ubezpieczony kierowany jest do powiatowego urzędu pracy. Koszty nauki są finansowane z funduszu prewencji i rehabilitacji KRUS. W pierwszym etapie świadczenie przyznawane jest na okres 6 miesięcy i jest przedłużane na wniosek starosty na okres potrzebny do wyuczenia się nowego zawodu, ale nie dłuższy niż do 36 miesięcy.

24 Prawo do renty szkoleniowej ustaje w przypadku:
- otrzymania zawiadomienia o braku możliwości przekwalifikowania - w przypadku otrzymania zawiadomienia, że ubezpieczony nie poddaje się przekwalifikowaniu - w przypadku podjęcia zatrudnienia, wykonywania robót publicznych lub interwencyjnych w sytuacji gdy ubezpieczony poprzednio odmówił, bez uzasadnionej przyczyny przyjęcie propozycji zatrudnienia złożonej przez powiatowy urząd pracy. W razie ustania prawa do renty szkoleniowej wypłacana jest stała renta rolnicza z tytułu niezdolności do pracy.

25 Jednorazowe odszkodowanie z tytułu stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu lub śmierci wskutek wypadku przy pracy rolniczej lub rolniczej choroby zawodowej Za wypadek przy pracy rolniczej uważa się nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną, które nastąpiło podczas wykonywania czynności związanych z prowadzenie działalności rolniczej albo pozostających w związku z wykonywaniem tych czynności:

26 Jednorazowe odszkodowanie z tytułu stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu lub śmierci wskutek wypadku przy pracy rolniczej lub rolniczej choroby zawodowej Za wypadek przy pracy rolniczej uważa się nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną, które nastąpiło podczas wykonywania czynności związanych z prowadzenie działalności rolniczej albo pozostających w związku z wykonywaniem tych czynności:

27 Jednorazowe odszkodowanie z tytułu stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu lub śmierci wskutek wypadku przy pracy rolniczej lub rolniczej choroby zawodowej przysługuje: ubezpieczonemu, który doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu w następstwie wypadku przy pracy rolniczej lub w wyniku rolniczej choroby zawodowej członkom rodziny ubezpieczonego, który zmarł wskutek wypadku przy pracy rolniczej lub w następstwie rolniczej choroby zawodowej.

28 Za stały uszczerbek na zdrowiu uznaje się takie naruszenie sprawności organizmu, które powoduje upośledzenie czynności organizmu nie rokujące poprawy. Za długotrwały uszczerbek na zdrowiu uznaje się takie naruszenie sprawności organizmu, które spowodowało upośledzenie czynności organizmu na okres przekraczający 6 miesięcy, mogące jednak ulec poprawie. Oceny orzeczniczej określającej wysokość uszczerbku na zdrowiu dokonuje się po zakończeniu leczenia lub po uzyskaniu stabilizacji w stanie zdrowia ubezpieczonego. Kwota jednorazowego zasiłku przysługująca za 1% długotrwałego uszczerbku na zdrowiu wynosi aktualnie 470 zł.

29 Jednorazowe odszkodowanie nie przysługuje osobie, która:
spowodowała wypadek umyślnie lub wskutek rażącego niedbalstwa będąc w stanie nietrzeźwym lub pod wpływem środków odurzających, substancji psychotropowych czy tez innych środków o podobnym działaniu czym sama w znacznym stopniu przyczyniła się do wypadku.

30 Zasiłek Chorobowy Zasiłek chorobowy przysługuje rolnikowi, jego małżonkowi, który wskutek choroby jest niezdolny do pracy nieprzerwanie co najmniej przez 30 dni, nie dłużej jednak niż przez okres 180 dni. Podstawą do wypłaty świadczenia jest zaświadczenie lekarskie o czasowej niezdolności do pracy z powodu choroby ( na druku ZUS – ZLA) wystawione przez upoważnionego przez ZUS lekarza.

31 Jeżeli po wyczerpaniu tego okresu zasiłkowego ubezpieczony jest nadal niezdolny do pracy a w wyniku dalszego leczenia czy rehabilitacji rokuje odzyskanie zdolności do pracy, okres zasiłkowy przedłuża się, jednak nie dłużej niż na okres 360 dni. Podstawą do wypłaty zasiłku chorobowego w przypadku niezdolności do pracy trwającej ponad 180 dni jest orzeczenia lekarza rzeczoznawcy KRUS lub komisji lekarskiej KRUS.

32 W przypadku nieprzerwanej niezdolności do pracy, do okresu zasiłkowego wlicza się wszystkie okresy niezdolności do pracy, niezależnie od tego czy są spowodowane tą samą czy też innymi chorobami. Do okresu zasiłkowego wlicza się okresy poprzedniej niezdolności do pracy, spowodowane tą samą chorobą, jeśli przerwa pomiędzy ustaniem poprzedniej a powstaniem ponownej niezdolności do pracy nie przekraczała 60 dni.

33 Zasiłek chorobowy nie przysługuje za okres pobytu ubezpieczonego (na koszt KRUS) w zamkniętym zakładzie opieki zdrowotnej, lub rehabilitacji jak również w przypadku ustania ubezpieczenia. Zasiłek chorobowy jest wypłacany za każdy dzień niezdolności do pracy dłuższej niż 30 dni i wynosi 7 zł. za dzień

34 Utrata prawa do zasiłku następuje w przypadku:
wykonywania w okresie orzeczonej niezdolności do pracy, pracy zarobkowej lub wykorzystywanie zwolnienia niezgodnie z jego celami jeżeli niezdolność do pracy powstała w wyniku przestępstwa lub wykroczenia popełnionego przez ubezpieczonego i okoliczność ta jest potwierdzona wyrokiem sądu lub orzeczeniem kolegium do spraw wykroczeń. jeśli niezdolność do pracy była spowodowana nadużyciem alkoholu, ubezpieczony traci prawo do zasiłku chorobowego za okres pierwszych 5 dni tej niezdolności.

35 Niezdolność do samodzielnej egzystencji
Zgodnie z obowiązującymi przepisami osobą niezdolną do samodzielnej egzystencji jest osoba, której naruszenie sprawności organizmu powoduje konieczność stałej lub długotrwałe opieki i pomocy innej osoby w zaspakajaniu podstawowych potrzeb życiowych.

36 Przy orzekaniu uwzględniane są takie czynności jak samodzielne spożywanie posiłków, samodzielne ubranie się. wykonanie toalety. Poza stanem fizycznym przy ocenie orzeczniczej brane są pod uwagę również stan psychiczny i ewentualne schorzenia psychiczne w takim stadium, że człowiek wymaga pomocy drugiej osoby lub stwarza zagrożenie dla siebie lub otoczenia. W przypadku niezdolności do samodzielnej egzystencji ubezpieczonym przysługuje dodatek pielęgnacyjny do renty lub emerytury. Z urzędu taki dodatek wypłacany jest każdej osobie, która ukończyła 75 lat.

37 Świadczenie rehabilitacyjne
Głównym celem świadczenia rehabilitacyjnego jest zapobieganie niepełnosprawności lub ograniczenie jej do poziomu, który umożliwia ubezpieczonemu dalsze wykonywanie pracy w gospodarstwie rolnym.

38 Świadczenie rehabilitacyjne przyznawane jest:
ze wskazań prewencyjnych, gdy ubezpieczony zagrożony jest utratą zdolności do pracy lub utracił zdolność do pracy, ale dalsze leczenie i rehabilitacja rokują jej odzyskanie.

39 Jest świadczeniem rzeczowym – leczenie i rehabilitacja organizowana jest w ośrodkach rehabilitacyjnych KRUS w formie 21 - dniowych turnusów, Rehabilitacja może być kontynuowana w miejscu zamieszkania w gabinetach rehabilitacyjnych, Kasa doposażyła w niezbędny sprzęt około 400 gabinetów w wiejskich i gminnych ośrodkach zdrowia. Udział w rehabilitacji leczniczej jest bezpłatny, ubezpieczonemu zwracane są koszty dojazdu do ośrodka rehabilitacyjnego

40 Świadczenie przyznawane jest na wniosek o ustalenie wskazań do przeprowadzenia rehabilitacji leczniczej. Uprawnionymi do wypełnienia takiego wniosku są: lekarz rzeczoznawca KRUS i komisja lekarska KRUS lekarze ośrodków zdrowia inni lekarze prowadzący leczenie ubezpieczonych Wnioski są oceniane pod względem formalnym i merytorycznym przez lekarza regionalnego inspektora orzecznictwa lekarskiego KRUS i po jego akceptacji rolnicy otrzymują skierowanie do ośrodka rehabilitacyjnego.

41 Pierwszeństwo do skierowania na rehabilitację leczniczą mają osoby:
dla których potrzeba rehabilitacji jest uzasadniona następstwem wypadku przy pracy którym ustalono prawo do zasiłku chorobowego z tytułu niezdolności do pracy trwającej ponad 180 dni a lekarz rzeczoznawca lub komisja lekarska orzekli wskazania do świadczenia rehabilitacyjnego.

42 Świadczenia rehabilitacji leczniczej są finansowane z funduszu prewencji i rehabilitacji KRUS
Z rehabilitacji leczniczej rocznie korzysta około 14,5 tysięcy osób

43 Orzecznictwo pozaubezpieczeniowe
Świadczenia rentowe dla żołnierzy zawodowych, emerytów i rencistów wojskowych; funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej, emerytów i rencistów policyjnych

44 Podstawa prawna: Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. – o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (t. jedn. DzU z 2002 r. nr 11, poz. 108 z późn. zm.) • rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 2 grudnia 1994 r. – w sprawie orzekania o inwalidztwie żołnierzy zawodowych, emerytów i rencistów wojskowych (DzU nr 131, poz. 665 z późn. zm.) Ustawa z dnia 18 lutego 1994 r. – o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (DzU nr 53, poz. 214 z późn. zm.) • rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 16 stycznia 1995r. – w sprawie zasad orzekania o inwalidztwie funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej, emerytów i rencistów policyjnych, trybu postępowania i właściwości komisji lekarskich w tych sprawach, sposobu przeprowadzania kontrolnych badań lekarskich oraz wzywania inwalidów na te badania (DzU nr 8, poz. 41)

45 Żołnierzom zawodowym zwolnionym ze służby wojskowej oraz funkcjonariuszom zwolnionym ze służby przysługuje z budżetu państwa zaopatrzenie emerytalne z tytułu wysługi lat lub w razie całkowitej niezdolności do służby. W ramach tego zaopatrzenia przysługują określone świadczenia pieniężne, w tym m.in. wojskowa lub policyjna renta inwalidzka. Zasady orzekania o inwalidztwie we wszystkich rodzajach służb mundurowych są podobne.

46 O inwalidztwie funkcjonariuszy i związku inwalidztwa lub śmierci ze służbą orzekają wojewódzkie i okręgowe komisje lekarskie podległe Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji. Nadzór nad działalnością tych komisji sprawuje Centralna Komisja Lekarska. O inwalidztwie i jego związku ze służbą wojskową żołnierzy zawodowych uznanych za niezdolnych do zawodowej służby wojskowej orzekają terenowe i rejonowe wojskowe komisje lekarskie. Nadzór nad działalnością wojskowych komisji lekarskich sprawuje Centralna Wojskowa Komisja Lekarska.

47 O inwalidztwie funkcjonariuszy i związku inwalidztwa lub śmierci ze służbą orzekają wojewódzkie i okręgowe komisje lekarskie podległe Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji. Nadzór nad działalnością tych komisji sprawuje Centralna Komisja Lekarska. O inwalidztwie i jego związku ze służbą wojskową żołnierzy zawodowych uznanych za niezdolnych do zawodowej służby wojskowej orzekają terenowe i rejonowe wojskowe komisje lekarskie. Nadzór nad działalnością wojskowych komisji lekarskich sprawuje Centralna Wojskowa Komisja Lekarska.

48 Renta inwalidzka przysługuje żołnierzowi lub
funkcjonariuszowi, zwolnionemu ze służby, który stał się inwalidą wskutek stałego lub długotrwałego naruszenie sprawności organizmu : w czasie pełnienia służby w ciągu 18 miesięcy po zwolnieniu ze służby, jeżeli inwalidztwo jest następstwem urazów doznanych w czasie pełnienia służby chorób powstałych w tym czasie w ciągu 3 lat po zwolnieniu ze służby, jeżeli inwalidztwo jest następstwem wypadku pozostającego w związku z pełnieniem czynnej służby albo choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby.

49 Za stałe naruszenie sprawności uważa się takie naruszenie sprawności, które nie rokuje zgodnie z wiedzą medyczną poprawy. Za długotrwałe naruszenie sprawności organizmu uważa się takie naruszenie, które spowodowało upośledzenie funkcji organizmu na okres przekraczający 12 miesięcy mogące jednak ulec, według wiedzy medycznej, poprawie.

50 Żołnierz zwolniony z zawodowej służby wojskowej lub funkcjonariusz zwolniony ze służby, którego uznano za inwalidę, może być zdolny do pracy, częściowo niezdolny do pracy lub całkowicie niezdolny do pracy. W ocenie możliwości pracy żołnierzy lub funkcjonariuszy uznanych za całkowicie niezdolnych do służby ze względów zdrowotnych bierze się pod uwagę, czy i jakie zatrudnienie oraz w jakim wymiarze czasowym mogliby wykonywać, wykorzystując posiadane kwalifikacje ogólne i przygotowanie zawodowe, po uwzględnieniu istniejących przeciwwskazań zdrowotnych do zatrudnienia.

51 Ustalone są trzy grupy inwalidztwa żołnierzy lub
funkcjonariuszy całkowicie niezdolnych do służby: I grupę inwalidztwa – obejmującą osoby całkowicie niezdolne do służby i całkowicie niezdolne do pracy, II grupę inwalidztwa – obejmującą osoby całkowicie niezdolne do służby i częściowo niezdolne do pracy, III grupę – obejmującą osoby całkowicie niezdolne do służby ale zdolne do pracy. Renta inwalidzka wynosi dla inwalidów I grupy – 80 % II grupy – 60 % III grupy – 40 % podstawywymiaru

52 Za całkowicie niezdolną do pracy uważa się osobę niezdolną do podjęcia jakiegokolwiek zatrudnienia, z wyjątkiem zatrudnienia w warunkach specjalnie stworzonych lub na specjalnych stanowiskach pracy. Za częściowo niezdolną do pracy uważa się osobę, która może wykonywać pracę w zmniejszonym zakresie bądź też pracować w warunkach specjalnie stworzonych lub na specjalnych stanowiskach pracy.

53 Przy orzekaniu o inwalidztwie żołnierzy zawodowych i funkcjonariuszy komisje lekarskie są zobowiązane do ustalenia: czy nastąpiła całkowita utrata zdolności do służby oraz czy istnieje zdolność do pracy określenia grupy inwalidzkiej daty powstania inwalidztwa, także daty powstania stwierdzonej grupy inwalidzkiej czy zachodzi potrzeba leczenia, protezowania lub szkolenia przysposabiającego do pracy wskazań i przeciwwskazań dotyczących zatrudnienia inwalidów terminu badania kontrolnego

54 c.d. w stosunku do każdej grupy inwalidzkiej, czy inwalidztwo powstało w skutek wypadku lub choroby pozostających w związku ze służbą wojskową , z tytułu których przysługują świadczenia odszkodowawcze Przy orzekaniu o związku śmierci żołnierza, funkcjonariusza, emeryta lub rencisty, komisja lekarska ustala równocześnie, czy śmierć jest następstwem wypadku lub choroby pozostających w związku ze szczególnymi warunkami służby , z tytułu których przysługują świadczenia odszkodowawcze odwoławcze zdolności do służby na wypadek powszechnej mobilizacji zdolności do samodzielnej egzystencji,

55 W zależności od przyczyny powstania inwalidztwo
pozostaje lub nie pozostaje w związku ze służbą. Inwalidztwo pozostaje w związku ze służbą , gdy powstało wskutek: zranienia, kontuzji lub innych obrażeń w czasie wykonywania obowiązków służbowych wypadku pozostającego w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych chorób zakaźnych panujących w miejscu służbowego pobytu żołnierza lub funkcjonariusza chorób, które powstały w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby chorób i schorzeń, które istniały przed wstąpieniem do służby, lecz uległy pogorszeniu czasie trwania służby wskutek szczególnych właściwości lub warunków służby na określonych stanowiskach.

56 Inwalidztwo nie pozostaje w związku z pełnieniem służby, jeśli powstało z innych przyczyn niż poprzednio wymienione i jest następstwem wypadku lub choroby, których wyłączną przyczyną było naruszenia przez żołnierza lub funkcjonariusza obowiązujących przepisów czy rozkazów i był on należycie przeszkolony w zakresie ich znajomości. Również wtedy, gdy inwalidztwo jest następstwem wypadku spowodowanego nadużyciem alkoholu, czy też spowodowane zostało przez żołnierza lub funkcjonariusza rozmyślnie.

57 kontrolne badania lekarskie:
1) ustawowo pierwsze badanie kontrolne inwalidy odbywa się po upływie 3 lat od wydania orzeczenia, następne nie rzadziej niż co 5 lat 2)komisja ustala datę badania kontrolnego w okresie wcześniejszym , jeśli istnieje przypuszczenie, że ustalona w orzeczeniu grupa inwalidzka może ulec zmianie w okresie wcześniejszym niż wymieniony w pkt. 1

58 c.d. 3) w przypadku jeśli charakter i przebieg choroby powodującej inwalidztwo wskazuje, że zmiana grupy inwalidzkiej nie nastąpi lub może nastąpić później niż w okresie wymienionym w pkt.1, komisja lekarska może orzec, ze badanie kontrolne jest zbędne lub ustalić jego termin na okres późniejszy niż wymieniony w pkt. 1 4) nie przeprowadza się badań kontrolnych inwalidów, którzy ukończyli 55 lat( kobiety) i 60 lat ( mężczyźni) lub gdy inwalidztwo trwa dłużej niż 10 lat.

59 Podczas badania kontrolnego ocenia się :
czy naruszenie sprawności organizmu uzasadniające uznanie żołnierza lub funkcjonariusza za całkowicie niezdolnego do służby nadal istnieje czy inwalidztwo nadal istnieje i do której grupy inwalidów zalicza się badanego czy inwalidztwo nadal pozostaje w związku ze służbą czy badany inwalida jest zdolny do pracy i czy istnieją przeciwwskazania zdrowotne do podjęcia określonych rodzajów zatrudnienia.

60 Inwalida ma prawo, w przypadku istotnego pogorszenia w stanie zdrowia zgłosić wniosek o przeprowadzenia badania w celu zaliczenia do innej grupy inwalidzkiej.

61 Zasady orzekania o inwalidztwie we wszystkich rodzajach służb mundurowych są podobne.
O inwalidztwie funkcjonariuszy i związku inwalidztwa lub śmierci ze służbą orzekają wojewódzkie i okręgowe komisje lekarskie podległe Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji. Nadzór nad działalnością tych komisji sprawuje Centralna Komisja Lekarska. O inwalidztwie i jego związku ze służbą wojskową żołnierzy zawodowych uznanych za niezdolnych do zawodowej służby wojskowej orzekają terenowe i rejonowe wojskowe komisje lekarskie. Nadzór nad działalnością wojskowych komisji lekarskich sprawuje Centralna Wojskowa Komisja Lekarska. Od orzeczenia komisji lekarskiej przysługuje zainteresowanemu odwołanie do komisji lekarskiej wyższego szczebla , w terminie 14 dni od dnia doręczenia orzeczenia.