Czołg na gąsienice Wynaleziono wiele sposobów zamiany mocy silników w ruch posuwisty pojazdu. Samochody osobowe i ciężarówki jeżdżą na kołach , które.

Prezentacja na temat: "Czołg na gąsienice Wynaleziono wiele sposobów zamiany mocy silników w ruch posuwisty pojazdu. Samochody osobowe i ciężarówki jeżdżą na kołach , które."— Zapis prezentacji:

1 Maszyny, które zostały zaprojektowane ale niewykorzystane podczas II wojny światowej

2 Czołg na gąsienice Wynaleziono wiele sposobów zamiany mocy silników w ruch posuwisty pojazdu. Samochody osobowe i ciężarówki jeżdżą na kołach , które są jednym z najstarszych rozwiązań umożliwiających maszynom poruszanie się. Czołgi i koparki suną na gąsienicach , aby móc pokonywać nierówności terenu. Czołgi mające gąsienice zamiast kół, skręcają dzięki poruszaniu się gąsienic z różną prędkością. Mogą one pokonywać teren, a niektóre także pływać i jeździć pod wodą. Najszybszy czołg osiągał prędkość 80 km/h

3 Landkrezuer p-1000 Ratte Landkreuzer P-1000 Ratte (niem. "Szczur") miał być gigantycznym czołgiem superciężkim przeznaczonym dla sił zbrojnych III Rzeszy. Ważący 1000 ton P-1000 Ratte byłby ponad 5 razy cięższy od największego wyprodukowanego kiedykolwiek czołgu Maus. Zaprojektowany przez Friedricha Kruppa w 1942 i zaaprobowany przez Adolfa Hitlera, został ostatecznie zarzucony na początku 1943 z inicjatywy Alberta Speera. Rozpoczęto budowę czołgu, ale nigdy jej nie dokończono. W planach miał być uzbrojony w dwa działa kalibru 280 mm (zamontowane w wieżyczkach użytych także w pancernikach typu Scharnhorst), pojedyncze działo 128 mm, osiem działek przeciwlotniczych Flak 38 kalibru 20 mm i dwa karabiny maszynowe MG 151/15 kalibru 15 mm. Po każdej stronie czołgu miały znajdować się po 3 gąsienice o szerokości 1,2 metra. Napęd miały stanowić dwa 24 cylindrowe silniki MAN V12Z32/44 o mocy 8500 KM lub osiem 20 cylindrowych silników Daimler- Benz MB501 o mocy 2000 KM każdy, aby osiągnąć wymagane KM potrzebne do poruszenia czołgu. Podstawowym uzbrojeniem miały być dwa działa 280 mm w wieżyczkach z krążowników – jedna z wieżyczek została wyprodukowana przed ostatecznym zarzuceniem projektu, a następnie użyta w baterii dział nabrzeżnych w Norwegii.

4 Centurion A43 Jest przykładem broni długo oczekiwanej przez angielskich czołgistów, dającej im możliwość walki z "Tygrysami" i "Panterami". Pierwsze maszyny wysłano w 1945 roku na front, lecz nie zdążyły one wziąć udziału w walkach. "Centurion„ to czołg, który z powodzeniem mógł walczyć z "niemieckimi kotami", lecz się spóźnił. Całą wojnę Brytyjczycy czekali na taką broń, lecz zawsze byli o krok za Niemcami. Uzbrojony w potężną armatę (105 mm, 51,5 tony) wzbudzał respekt. Takiego wyglądu nie można by się powstydzić i dziś. Czołg miał długi żywot, był używany z powodzeniem jeszcze w 1973 roku, przez wojska Izraela na wzgórzach Golan (ale na swój debiut się spóźnił).

5 IS-3 Czołg ciężki IS-3 powstał częściowo w oparciu o konstrukcję czołgu IS-2, lecz wprowadzał całkowicie nowy kształt kadłuba i wieży. Czołg miał starannie zaprojektowany pancerz o znacznej odporności na ostrzał dział przeciwpancernych. Charakteryzował się dużym nachyleniem płyt pancernych, sprzyjającym rykoszetowaniu pocisków i zwiększającym efektywną grubość pancerza. Kształt płyt nosa kadłuba określano jako tzw. "nos szczupaka"; czołg ten był także nieoficjalnie nazywany szczuka (szczupak), a na Zachodzie: Stalin. Pierwsze seryjne wozy zjechały z linii montażowych w maju 1945 r. i nie zdążyły wziąć udziału w wojnie. Konstrukcja ta wzbudziła duże zainteresowanie wśród aliantów zachodnich, którzy uznali IS-3 za niezwykle groźną broń.

6 Panzerkampfwagen VIII Maus
Decyzja produkcji superciężkiego czołgu Maus (mysz) - nazwanego tak w celach dezinformacyjnych - podjęta została na najwyższym szczeblu. 8 czerwca 1942 roku podczas konferencji dotyczącej uzbrojenia wojsk pancernych Adolf Hitler nakazał osobiście prof. Ferdinandowi Porsche podjęcie prac projektowych nad opracowaniem super czołgu. Porsche rozpoczął niezwłocznie prace nad projektem, któremu nadano oznaczenie Nr Początkowe założenia to masa 150 ton. Ważył 188 ton (masa bojowa). Jego głównym uzbrojeniem była armata kalibru 128 mm z zapasem 68 pocisków (planowano wyposażenie go w armatę 150 mm) i sprzężona z nią armata kalibru 75 mm z amunicją 200 pocisków, oraz karabin maszynowy MG 34 kaliber 7,92 mm z zapasem 1000 pocisków. Osiągał prędkość do 20 km/h, miał zasięg 193 km i zużywał l paliwa na 100km.

7 NSU Kettenkrad Kettenkrad ‘’motocykl gąsienicowy’’ Typ HK 101 jest jednym najbardziej unikatowych pojazdów opracowanych podczas II wojny światowej . Pomysł ‘’motocykla na gąsienice’’ został opracowany i opatentowany przez niemieckiego wynalazcę Heinricha Ernesta. Przed wprowadzeniem do służby pojazd był testowany m.in. przez samego ministra Uzbrojenia i Amunicji III Rzeszy Alberta Speera , który był pod silnym wrażeniem możliwości terenowych pojazdu.

8 Nazis secret weapons- latające spodki
Niemieccy inżynierowie i naukowcy w latach trzydziestych prowadzili prace nad tajemniczą technologią, która łamałaby dotychczasowe prawa fizyki. Podczas II wojny intensywnie poszukiwano tak zwanej cudownej broni - Wunderwaffe , która miałaby przechylić szalę zwycięstwa na ich stronę. Źródła niemieckie mówią, że nawiązano kontakt z wysoko rozwiniętą cywilizacją z układu Aldebarana i miało to miejsce przed drugą wojną światową. Według różnych źródeł do takiego kontaktu miało dojść w Kołobrzegu lub w Sudetach, lecz bardziej prawdopodobne jest, że do owego spotkania doszło w Sudetach choćby dlatego, że w miejscu zwanym Hexenplatz, wielu mieszkańców widziało NOLE w postaci kul ognistych i nocnych świateł. W całej sprawie kluczową rolę pełniły tajne organizacje o charakterze mistycznym. Motocykl na gąsienicach

9 Nad prezentacją pracowały : Dorota Dziak i Kamila Masierak
Źródła informacji : Jak pracują maszyny , David Burnie wyd. Polska Oficyna Wydawnicza ‘’BGW” Warszawa 1991 r.