Znieczulenia oraz premedykacja

Prezentacja na temat: "Znieczulenia oraz premedykacja"— Zapis prezentacji:

1 Znieczulenia oraz premedykacja

2 Premedykacja Ma na celu zniesienie lęku, niepokoju i pobudzenia oraz przygotowanie pacjenta do zabiegu stomatologicznego. Opiera się głównie na podaniu leków przeciwlękowych, a także rozmowie z pacjentem (uspokojenie go oraz wytłumaczenie procedury zabiegu) Do premedykacji zalicza się również podanie innych leków np. przeiwwymiotnych

3 Przykłady srodków do premedykacji
Narkotyki np. morfina Nasenne np. midazolam, diazepam Przeciwhistaminowe np. hydroksyzyna

4 Hydroksyzyna Działanie przeciwlękowe, przeciwwymiotne, przeciehistaminowe, nasenne Stosunkowo bezpieczny lek (stosowany również u dzieci) Nie powoduje uzależnień Nie łączy się go z alkoholem Nie można po nim prowadzić pojazdów mechanicznych

5 Znieczulenie ogólne 4 składowe: Uśpienie Zniesienie odczuwania bólu
Blokada autonomiczna (zmniejszenie reakcji na bodźce uszkadzające) Zmiejszenie napięcia mięśni

6 Właściwości idealnego środka do znieczulenia ogólnego
Dobre właściwości p-bólowe i znieczulające Niewielki wpływ na oddychanie i krążenie Biotransformacja bez szkodliwych metabolitów Mała toksyczność Szybkie występowanie i ustąpowanie działania Dogodne właściwości fizykochemiczne (trwałść, niepalność) Nieszkodliwość dla środowiska

7 Podział środków znieczulających ogólnie
Wziwne anastetyki np. Halotan Izofluran Podtlenek azotu Dożylne anastetyki Pochodne kwasu barbiturowego np. Tiopental Pochodne benzodiazepin np. diazepam, midazolam Inne np. Ketamina, Propofol

8 Podtlenek azotu Stosunkowo słabo działający anastetyk
Silne działanie p-bólowe Szybkie wprowadzanie i wybudzanie ze znieczulenia

9 Midazolam Dormicum Lek z grupy benzodiazepin
Stosowany w premedykacji i wprowadzaniu do znieczulenia („głupi jaś”) Krótkie działanie Może być stosowan u dzieci

10 Znieczulenia miejscowe
Polega na wyłączeniu czucia bólu w określonej części organizmu poprzez odwracalne blokowanie przewodnictwa nerwowego.

11 Mechanizm działania znieczulenia
Wprowadzenie leku w okolicę znieczulanego nerwu. Lek pozostaje niezjonizowany, przenika przez błonę śluzową komórki nerwowej Lek w komórce dysocjuje i blokuje kanały sodowe zależne od potencjału Blokowane jest tym samym depolaryzacja i przewodzenie pobudzenia we włóknie nerwowym

12 Działanie znieczulenia miejscowego w stanie zapalnym
Tkanki zmienione zapalnie charakteryzuje zmniejszenie pH (zakwaszenie środowiska) To z kolei wpływa na przyspieszoną dysocjację leku przed wniknięciem do komórki nerwowej i osłabia lub niweluje jego działanie blokujące przewodnictwo nerwowe

13 Podział środków znieczulających miejscowo
Dzieli się na dwie grupy: Estry Amidy

14 Pochodne estrów Ogólnie szybciej rozkładane niż pochodne amidów (metabolizowane w osoczu) – krócej działają Odnotowuje się wiecęj uczuleń na tą grupę zniczuleń miejscowych W stomatologii wyparte przez pochodne amidowe Przykłady: prokaina, kokaina

15 Pochodne amidowe Metabolizowane w wątrobie Średnio i długo-działąjące
Bardzo powszechnie stosowane w stomatologii Stwierdza się mniejszą ilość uczuleń niż w przypadkach estrów Ew. reakcje alergiczne pojawiają się częściej na substacje pomocnicze Przykłady: Lidokaina, Mepiwakaina, Artykaina

16 Lidokaina (lignokaina, ksylokaina)
Do wstrzykiwań stosowana w postaci 2% chlowodorku lidokainy Stosowany do znieczuleń powierzchownych (żel 2-5% i spray 10%) Czas działania min Wykazuje działanie antyarytmiczne Dawka maksymalna (bez środka obkurczającego) – 200 mg Przeciwwskazania - myasthenia gravis, bradykardia, alergia na lek

17 Mepiwakaina 3% chlorowodorek mepiwakainy (Mepidont 3%, Scandonest 3%)
Działa dłużej niż lignokaina ok min Posiada nieznaczne właściwości obkurczające naczynia Dawka maksymalna (bez środka obkurczającego) – 200 mg

18 Artykaina 4% chlowodorek artkainy z adrenaliną 1:200 000 i 1:100 000
Charakteryzuje się szybkim i długim działaniem 1-4h W porównaniu z innymi lekami dobrze dyfunduje do tkanki kostnej Bardzo dobrze rozprzestrzenia się w tkankach miękkich Niewielka toksyczność Dawka maksymalna – 500mg Np. Citocartin 100 i 200, Ubistesin i Ubistesin forte

19 Działania niepożądane
o.u.n. – bóle głowy, sedacja, niepokój, oczopląs, drgawki, przy zatruciu – śpiączka, depresja oddychania i krążenia Układ krążenia – rozszerzenia naczyń (wyj. kokaina, mepiwakaina) Reakcje alergiczne – szczególnie estrów W wysokich stężeniach – uszkodzenie nerwów obwodowych

20 Środki obkurczające Dodatek środków obkurczjących naczynia krwinośne do znieczuleń ma na celu: Przedłużenie działania środka znieczulającego Zmniejszenie wchłaniania – toksyczności W przypadku chirurgii, zmniejszenie krwiwienia Najczęściej stosowana adrenalina i noradrenalina Szczególna ostrożność u pacjentów po przebytym zawale, wylewie, chorych i leczonych na nadciśnienie, przyjmujących leki nasercowe (pewność, że nie podaje się leku dożylnie) Bezwględne przeciwwskazanie to nie leczona nadczynność tarczycy

21 Rodzaje zniczuleń w stomatologii
Powierzchowne Nasiękowe Śródwięzadłowe Domiazgowe Przewodowe Ogólne*

22 Bibliografia Mutschler E., Geisslinger G, Kroemer HK . Farmakologia i toksykologia Mutschlera. MedPharm 2010. Bobkiewicz-Kozłowska T.: Podstawy farmakologii ogólnej z elementami receptury dla studentów medycyny. Wydawnictwo AMiKM, Poznań 2001. Janiec W.: Kompendium farmakologii. PZWL, Warszawa, 2010 Cenajek-Musiał D, Okulicz-Kozaryn I.: Stany zagrożenia życia – postępowanie lecznicze i leki stosowane w ratownictwie medycznym. Wydawnictwo AMiKM, Poznań 2004. Katzung B.G.: Basic & Clinical Pharmacology, The McGraw-Hill Companies, 2011. Kryst L. (red)  Chirurgia Szczkowo twarzowa.  PZWL., Warszawa 2007 Arabska-Przedpełska B., Pawlicka H.: Współczesna endodoncja w praktyce, wydanie I, Bestom Łódź 2011 Jańczuk Z.: Stomatologia zachowawcza. Zarys kliniczny. Podręcznik dla studentów Stomatologii. PZWL Warszawa Wydanie III (dodruk) Piątowska D.: Kariologia Współczesna. Postępowanie kliniczne. Med. Tour Press, Warszawa 2009.