Protokoły sieciowe.

Prezentacja na temat: "Protokoły sieciowe."— Zapis prezentacji:

1 Protokoły sieciowe

2 Adresacja IP

3 (32 – bitowa liczba binarna) np.:
Adres IP Adres IP - unikalny identyfikator każdego urządzenia połączonego do Internetu (32 – bitowa liczba binarna) np.: Do Internetu podłączono ogromną liczbę komputerów, zatem musi istnieć sposób na odróżnienie każdego z nich. Do każdej porcji danych przesyłanych w Internecie dołącza się więc identyfikatory opisujące komputer, który wysyłał te dane oraz komputer, do którego te dane mają trafić.

4 Sposoby zapisu adresu IP
Podział kropkami na 4 człony (oktety), zawierające po 8 cyfr (32 – bitowa liczba binarna) np.:

5 Sposoby zapisu adresu IP
Przeliczenie każdego oktetu 8-bitowego (1 bajt) na wartość dziesiętną wartości: od 0 ( ) do 255 ( ) (32 – bitowa liczba binarna) np.: przybierze postać

6 DNS Adres IP w postaci układu liczb dziesiętnych jest łatwiejszy do zapamiętania niż 32 bitowa liczba binarna, ale nadal niezbyt prosty. Dużo łatwiej posługiwać się nazwą. W tym celu zamienia się adres IP na nazwę – domenę np.: czyli DNS (ang. Domain Name System) – system serwerów potrafiących tłumaczyć nazwę komputera na adres IP rozpoznawany w sieci.

7 Klasy adresów IP

8 Zakres (dopuszczalne wartości 1 oktetu)
Klasy adresów IP Adresy IP, w zależności od wartości pierwszego oktetu, należą do jednej z klas: Klasa Adres IP Zakres (dopuszczalne wartości 1 oktetu) Liczba hostów A n.h.h.h (127 zarezerwowany) 224 – 2 hosty ( ) B n.n.h.h 216 – 2 hosty (65534) C n.n.n.h 28 – 2 hosty (254) D Multicast - E zarezerwowane

9 Klasy adresów IP n – (Network) - 8 bitów należących do części sieci
h – (Host) – 8 bitów należących do części hosta Multicast – (one - to - communication) – skierowania do większej liczby hostów (np.: wideokonferencja)

10 W praktyce najczęściej korzysta się z klas: A, B i C
Klasy adresów IP W praktyce najczęściej korzysta się z klas: A, B i C Identyfikator sieci Identyfikator hosta Identyfikator sieci hosta 1 oktet 3 oktet 2 oktet Klasa A Klasa B Klasa C 4 oktet

11 Reguły określające przynależność adresu IP do danej klasy
To, do jakiej klasy należy dany adres IP, ustala się według poniższych reguł: jeżeli pierwszy bit adresu (a dokładniej pierwszego oktetu) ma wartość 0, adres należy do klasy A, jeżeli pierwsze dwa bity adresu mają wartość 1 0, adres należy do klasy B, jeżeli pierwsze trzy bity adresu mają wartość 1 1 0, adres należy do klasy C, jeżeli pierwsze cztery bity adresu mają wartość , adres należy do klasy D, jeżeli pierwsze cztery bity adresu mają wartość , adres należy do klasy E

12 Podział adresów IP Podział adresów IP Adres Funkcja Zastosowanie
publiczne – ogólne, są stosowane do adresowania hostów w Internecie. Adres Funkcja Zastosowanie Adres domyślnej trasy Użycie w tablicach routingu Adres pierwszej pętli zwrotnej Komunikacja sieciowa hosta ze sobą samym (adres lokalny komputera) Adres rozgłoszeniowy w sieci lokalnej Komunikacja hosta ze wszystkimi hostami (one-to-evryone transmission). Ten adres nie może być trasowany.

13 Podział adresów IP Podział adresów IP A B C
prywatne – do zastosowań specjalnych, są używane tylko w ramach sieci lokalnej Klasa Zakres adresów Maska domyślna A – (/88) B – (/12) C – (/16)

14 Maski podsieci Strukturę sieci można dzielić na mniejsze części nazywane podsieciami. Podsieć 2 Podsieć 1 Podsieć 3

15 Maski podsieci Podział na podsieci stosuje się w celu usunięcia trudności topologicznych lub organizacyjnych w organizacji struktury danej sieci. Dzięki zastosowaniu podsieci zmniejsza się rozmiar domeny rozgłoszeniowej. Ruch pakietów rozgłoszeniowych (broadcastowych) obciąża cała sieć. Podzielenie całej sieci na mniejsze podsieci ogranicza ruch broadcastów do podsieci, której te broadcasty dotyczą.

16 Maski podsieci Maska podsieci swoją budową przypomina adres IP – składa się z 32 bitów rozdzielonych na cztery oktety, gdzie każdy z oktetów może przyjąć (jako liczba dziesiętna) wartość od 0 do 255. Maska podsieci dzieli adres IP na dwie części: identyfikuje sieć – składającą się z wielu komputerów określa indywidualny komputer (host) w tej sieci Podobnie jak przy adresowaniu listu – podaje się miasto (odpowiadające adresowi sieci) oraz ulicę, numer domu i nazwisko adresata (odpowiadające adresowi hosta)

17 Maski podsieci Adres IP 200 Maska podsieci Identyfikator sieci
200 Adres IP Maska podsieci Identyfikator sieci 2 oktet

18 Maski podsieci Aby z adresu IP uzyskać identyfikator sieci, należy wykonać operację logiczną AND maski podsieci z danym adresem IP W przypadku domyślnych masek zasada jest prosta: wszystkie bity należące do części sieci są ustawione na 1 wszystkie bity należące do części hosta są ustawione na 0

19 Maski podsieci A B C Klasa Adres IP w.x.y.z w.0.0.0 w.x.0.0 w.x.y.0
Maska podsieci Identyfikator sieci Identyfikator hosta A w.x.y.z w.0.0.0 x.y.z B w.x.0.0 y.z C w.x.y.0 z

20 Maski podsieci klasa B – N N H H klasa C – N N N H
Część sieci w adresie IP jest zwykle budowana z pełnych oktetów zgodnie ze schematem: klasa A – N H H H klasa B – N N H H klasa C – N N N H Istnieje możliwość rozszerzenia części sieci przez zapożyczenie bitów z części hosta. Dzięki temu można utworzyć dodatkowe podsieci. Należy jednak pamietać, że zmieniając liczbę bitów hosta , zmniejsza się tym samym ich maksymalną liczbę w każdej podsieci. Minimalna liczba zapożyczonych bitów z części hosta na potrzeby podsieci – 2 Maksymalna zaś to ogólna liczba bitów należących do części hosta minus 2