Cechy dobrej i udanej strony

Prezentacja na temat: "Cechy dobrej i udanej strony"— Zapis prezentacji:

1 Cechy dobrej i udanej strony

2 1. NET-ETYKIETA Net-etykieta jest to tzw. sieciowy Savoir-Vivre
1.NET-ETYKIETA Net-etykieta jest to tzw. sieciowy Savoir-Vivre. Zawiera on kilka podstawowych zasad Internetowego dobrego wychowania. Odnosi się on przede wszystkim do użytkowników grup dyskusyjnych i zawartych informacji również w redagowaniu i przesyłaniu poczty E –mail . Oto niektóre z nich: Wymagane jest wypełnianie zawsze pola "Subject" (Temat) listu. Żadna linia listu nie powinna mieć więcej niż 70 znaków. Dłuższe linie mogą sprawiać problemy niektórym systemom pocztowym. W liście nie powinno być linii zawierających jedynie znak "=". Może to sprawiać problemy z akceptacją przez serwery takich listów, ponieważ niektóre systemy pocztowe automatycznie wstawiają taką linie po nagłówku listu (przed jego treścią).

3 2.Ergonomia ] nauka o pracy, czyli dyscyplina naukowa zajmująca się dostosowaniem pracy do możliwości psychofizycznych człowieka. Ma na celu humanizowanie pracy poprzez taką organizację układu: człowiek - maszyna - warunki otoczenia, aby wykonywana była przy możliwie niskim koszcie biologicznym i najbardziej efektywnie, co uzyskuje się m.in. poprzez eliminację źródeł chorób zawodowych. Ergonomia jest nauką interdyscyplinarną. Korzysta z dorobku takich nauk lub dziedzin naukowych jak: psychologia pracy, socjologia pracy, fizjologia pracy

4 2a.Nawigacja Łatwość nawigacji jest niedocenianą cechą serwisu WWW. Jakże często użytkownik traci czas tylko z tego powodu, że projektant po prostu o nim zapomniał... System nawigacji ma ułatwiać wyszukiwanie informacji, musi być przejrzysty i konsekwentny: Odnośniki muszą być rozpoznawalne na pierwszy rzut oka. Odnośniki muszą dawać jasną podpowiedź dokąd prowadzą. Styl w jakim odnośniki są wyświetlane powinien być spójny w obrębie strony, lub przynajmniej w obrębie jej obszarów funkcjonalnych takich jak: nagłówek i stopka, menu nawigacyjne, główny obszar. Wybrany styl powinien być konsekwentnie stosowany w obrębie całego serwisu. Użytkownik powinien wiedzieć w którym miejscu właśnie się znajduje a także: jaka jest lokalizacja odwiedzanej strony względem stron które odwiedził uprzednio. Użytkownik powinien wiedzieć, że stronę do której prowadzi odnośnik już kiedyś odwiedził.

5 2b.Prostota interfejsu. Prostota zapewnia "jednowymiarowość" - to znaczy silne skojarzenie u użytkownika, że Google służy tylko do wyszukiwania i przez to jest w tym wyspecjalizowany. Elementarny zestaw funkcji i brak rozpraszaczy czyli treści dodatkowych - przed których umieszczeniem zwykle autorzy stron nie mogą się powstrzymać. To daje prostotę obsługi.

6 2c.Ładowanie strony Podstawowym powodem dla którego odwiedzający rezygnują z odwiedzenia serwisu jest zbyt długi czas ładowania się strony - jest to czas od wpisania adresu w przeglądarkę do pojawienia się jej na ekranie. Serwisy internetowe muszą więc być projektowane pod kątem jak najszybszego ładowania się w przeglądarce użytkownika. Osiągamy ten cel poprzez używanie obrazków tylko w miejscach gdzie jest to konieczne, oraz poprzez optymalizację rozmiaru i struktury grafiki i kodu HTML.

7 3.Aktualizacja strony Najprostszym sposobem określenia aktualności strony, jest podanie w widocznym miejscu (np. na samym początku) daty jej ostatniej modyfikacji. Można to zrobić oczywiście wpisując "ręcznie" datę, ale po którejś z kolei aktualizacji możesz zapomnieć o tej czynności, nie mówiąc już o tym, że jest to bardzo uciążliwe - szczególnie w przypadku większej ilości stron. Aby pozbyć się wszystkich tych problemów, wystarczy wstawić na każdą ze stron prościutki "skrypcik" (programik), który automatycznie wypisze datę ostatniej modyfikacji strony.

8 4.Poprawność kodu Powszechnie stosowaną metodą w celu sprawdzenia poprawności kodu jest ,,ręczne'' sprawdzanie za pomocą wybranej dowolnie ,,przeglądarki testowej'' takiej jak np. Lynx, Netscape, lub MS IE. Jest to działanie co najmniej wątpliwe: przeglądarka powinna wyświetlać wszystkie (nawet z błędami składniowymi) strony poprawnie, choć niekoniecznie zgodnie z intencjami jej autorów. Właściwą formą sprawdzania strony jest raczej użycie parsera --- validatora SGML takiego jak na przykład SP Jamesa Clarka (dostępny tak dla DOS (32-ext.), Win32, jak i UNIXa wraz z odpowiednim DTD dla stosowanego dialektu HTMLa W wyniku kontroli np. nsgmls -m /usr/lib/pubtext/catalog -f nazwa.err -o nazwa.out nazwa.htm powstaje lista błędów (przez skierowanie potoku błędów do pliku) na podstawie, której należy ,,ręcznie'' poprawić dokument.