Jan Bytnar- Rudy Aleksander Kamiński Tadeusz Zawadzki- Zośka.

Prezentacja na temat: "Jan Bytnar- Rudy Aleksander Kamiński Tadeusz Zawadzki- Zośka."— Zapis prezentacji:

1 Jan Bytnar- Rudy Aleksander Kamiński Tadeusz Zawadzki- Zośka

2 Oczami młodego człowieka, obserwującego ten świat może się wydawać, że w dzisiejszych czasach ludzie obawiają się przyjaźni, boją się sprawiedliwości, nie chcą angażować w życie kraju. Można powiedzieć, że boją się być obywatelami własnego państwa, Powoli zapominamy o tych najprostszych wartościach, które powinny być przecież wiecznie żywe. Musimy pamiętać o tych, którzy walczyli za ojczyznę i za świat, o harcerzach, którzy ponad wszystko cenili sobie przyjaźń i poświęcenie, braterstwo i miłość do swojej ojczyzny. Opowiadamy o ludziach, którzy potrafili pięknie umierać, ale równocześnie jeszcze piękniej żyć. Pragniemy by każdy z nas, był godnym pomysłowości Rudego (Jana Bytnara) oraz bohaterstwa Zośki (Tadeusz Zawadzkiego), którego dzisiaj pragniemy Wam bliżej przedstawić.

3 Tadeusz Zawadzki „Zośka”

4 Nasz bohater urodził się 24 stycznia 1921r. w Warszawie.
Syn Józefa Zawadzkiego- prorektora Politechniki Warszawskiej i Leony -nauczycielki, działaczki oświatowej, z domu Siemieńskiej. Instruktor harcerski, harcmistrz, podporucznik AK, komendant GS na terenie Warszawy, bohater książki Aleksandra Kamińskiego "Kamienie na szaniec"

5 Tadek jako chłopiec był spokojny, wrażliwy,
Tadek jako chłopiec był spokojny, wrażliwy, przywiązany do domu, do matki - ją kochał ponad wszystko. Zapytacie zapewne, dlaczego więc porwał się w wir działań antywojennych, przynoszących jego domowi zagładę? Odpowiedź jest prosta... Tadeusz, a raczej Zośka, bo tak go nazywali przyjaciele miłość do ojczyzny miał zawartą w genach. Otóż rodzice Zośki także działali w tajnych organizacjach spiskowych. Jego pseudonim bojowy to Kotwicki. Dlaczego? Wiąże się to z pewnym wydarzeniem. Zośka bowiem namalował największą ilość kotwic w miejscach obleganych przez gestapowców i odziały SS.

6 Od jesieni 1933r. był harcerzem w 23. Warszawskiej Drużynie Harcerzy im. Bolesława Chrobrego ”Pomarańczarni”, członkiem zastępu "Lwów Morskich", a od października pełnił funkcję komendanta pocztu sztandarowego 23. WDH. W marcu 1941 wszedł wraz z kierowaną przez siebie drużyną do "Szarych Szeregów" i objął tu komendę nad Hufcem "Mokotów Górny." Po wybuchu wojny poczuł się do obowiązku stawienia czoła wrogom Ojczyzny. Działał w organizacji Małego Sabotażu, był łącznikiem w komórce więziennej. Uczestniczył w akcjach propagandowych przeciwko wrogom kraju, którzy byli także wrogami całego kontynentu i świata. Tadeusz skrywał w sobie cechy prawdziwego przywódcy. Wybitna inteligencja, upór, ambicja, wyjątkowe zdolności organizatorskie sprawiały, że chłopak zjednywał sobie ludzi.

7 Nasz bohater uczestniczył w wielu akcjach i wykazał się prawdziwym bohaterstwem. Każdy czyn skierowany przeciwko wrogowi napawał go dumą. Jest jednak pewne wydarzenie, które w szczególności powinno pozostać w naszej pamięci i w naszych sercach. 26 marca 1943 "Akcja pod Arsenałem”. To była największa rzecz w historii jego pięknego życia, jakiej udało mu się dokonać. Jako dowódca grupy „Atak”- Zośka odbił przyjaciela z rąk gestapo. Nie było to łatwe zadanie, lecz Zośka, przygotował swoich ludzi w najlepszy sposób... wszystko było dopracowane. I rzeczywiście udało się. Rudy niestety był tak skatowany, że zmarł... Zośka czuwał przy nim. Po śmierci załamał się... Wojna powoli zabierała mu to, co najcenniejsze... Zabrała Rudego i Alka , ale Zośka musiał żyć dalej. Musiał żyć, choć innych już nie było... Musiał żyć właśnie dla nich.

8 Zasłużył się także jako:
Uczestnik akcji "Wieniec II" - dowodził patrolem, który wysadził w powietrze przepust kolejowy pod Kraśnikiem, Dowodził także wykonaniem wyroku śmierci przy ul. Walecznych 26 na Ludwiku Herbercie (winnym wydania w ręce Gestapo i śmierci Andrzeja Honowskiego, prowadzącego przy ul. Asfaltowej 12 konspiracyjną wytwórnię materiałów wybuchowych dla Kedywu KG AK), uczestniczył (jako obserwator) w próbie porwania Herberta Schultza (prowadzącego w Gestapo śledztwo w sprawie Grup Szturmowych) zakończonej jego likwidacją, w tym samym czasie uczestniczył również w przygotowaniach do odbicia z rąk niemieckich Naczelnika "Szarych Szeregów„- Floriana Marciniaka (nieudane akcje: "Meksyk IV", "Chicago" i "Biała Róża").

9 Zginął śmiercią godną żołnierza w ataku na strażnicę w Sieczychach
w nocy z 20 na 21 sierpnia 1943 będąc uczestnikiem akcji "Taśma„

10 Odznaczenia Krzyżem Walecznych:
po raz pierwszy: 3 kwietnia 1943 za Akcję pod Arsenałem po raz drugi: za akcję w Sieczychach (pośmiertnie - wrzesień 1943). Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (V klasy), za akcję pod Celestynowem. Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski pośmiertnie 26 września 2009, za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej.