AutoCAD – informacje adaptacyjne Pliki menu

Prezentacja na temat: "AutoCAD – informacje adaptacyjne Pliki menu"— Zapis prezentacji:

1 AutoCAD – informacje adaptacyjne Pliki menu

2 AutoCAD – pliki menu Można automatyzować ciąg poleceń wykonywanych regularnie modyfikując lub tworząc własne menu. Pliki menu definiują także paski narzędzi i klawisze skrótów. Standardowym plikiem szablonu menu AutoCAD jest acad.mnu. Edytując tekst w pliku menu, można zdefiniować wygląd i położenie elementów menu. Można przypisać do nich makra menu , które wykonają określone operacje po wybraniu odpowiednich elementów menu. Makra menu mogą być prostymi nagraniami naciśnięć klawiszy realizujących zadanie lub złożoną kombinacją poleceń i kodu języka DIESEL lub AutoLISP. Aby używać plików menu, należy je wczytać.

3 AutoCAD – używanie plików menu
Pliki menu definiują wygląd menu i wykonywane przez nie operacje. Elementy w każdej sekcji pliku menu zawierają łańcuchy poleceń AutoCAD i makr, które definiują operację wykonywaną po wybraniu elementu menu. Pliki menu definiują: Menu przycisków urządzenia wskazującego, Menu rozwijalne i kursora, Paski narzędzi, Menu ikonowe, Menu ekranowe, Menu pulpitu, Łańcuchy pomocy i etykietki, Klucze dostępu menu, Klawisze skrótów.

4 AutoCAD – typy plików menu
Termin plik menu odnosi się do grupy plików, które działają razem oraz definiują i kontrolują wygląd i funkcjonalność obszarów menu. MNU – Plik szablonu menu. MNC – Skompilowany plik menu. Plik binarny – zawiera łańcuchy poleceń i wyrażenia definiujące funkcjonalność i wygląd menu. MNR Plik zasobów menu. Plik binarny zawiera bitmapy używane przez menu. MNS Plik źródłowy menu (generowany przez AutoCAD).

5 AutoCAD – wczytywanie plików menu
Menu bazowe jest to menu wczytywane przy inicjalizacji AutoCAD. W AutoCAD jest to plik acad.mnc. Termin menu bazowe odnosi się do pełnego opisu menu i zwykle zawiera sekcje przycisków, ikon i inne. Można wczytywać menu częściowe i modyfikować pasek menu korzystając z okna dialogowego Adaptacja menu polecenia MENUWCZYTAJ. AutoCAD wymusza dokładne definiowanie grup menu; dwa menu nie mogą definiować tej samej grupy menu. Wczytywanie plików menu: Polecenie OPCJE, zakładka Pliki określa nowe menu. Polecenia MENUWCZYTAJ i MENUUSUŃ wczytują i usuwają menu częściowe oraz dodają i usuwają pojedyncze menu rozwijalne z paska menu. AutoCAD przechowuje nazwę ostatnio wczytanego menu w rejestrze systemowym. Ta nazwa jest także zapisywana w rysunku, ale jest używana tylko do zapewnienia wstecznej zgodności.

6 AutoCAD – informacje adaptacyjne Zaadaptowane wzory kreskowania

7 Tworzenie zaadaptowanych wzorów kreskowania
Oprócz korzystania z predefiniowanych wzorów kreskowania dostarczonych z programem AutoCAD, można zaprojektować i utworzyć własne wzory kreskowania. Uwaga: Długość nazwy zaadaptowanego wzoru kreskowania jest ograniczona do 31 znaków. Dostarczone z programem AutoCAD wzory kreskowania są zapisane w pliku tekstowym acad.pat. Użytkownik może dodawać definicje wzorów do tego pliku lub tworzyć własne pliki.

8 Proste wzory kreskowania (1)
Wzór kreskowania składa się z jednego lub więcej wierszy wzoru. Wzór kreskowania jest definiowany przez jeden wiersz nagłówka: *nazwa_wzoru[,opis] Wiersze z deskryptorami wzoru należy wprowadzać w następującym formacie: kąt, początek-x,początek-y, delta-x,delta-y [, kreska-1, kreska-2,…] Definicje wzorów kreskowania są zgodne z poniższymi regułami: Każdy wiersz definicji wzoru może zawierać do 80 znaków. Włączać można litery, cyfry i znaki specjalne: znak dolara ($), myślnik (-) i podkreślenie (_). Definicję wzoru należy rozpocząć od litery lub cyfry, a nie od znaku specjalnego. AutoCAD LT ignoruje zarówno puste wiersze, jak i tekst po prawej stronie średnika.

9 Proste wzory kreskowania (2)
Wartość delta-x wskazuje przesunięcie między elementami rodziny w kierunku danej linii; jest ona używana tylko dla linii kreskowych. Wartość delta-y wskazuje odstępy między elementami rodziny; to znaczy, że jest ona mierzona prostopadle do tych linii. Linia jest uważana za element o nieskończonej długości; wzór kreskowania jest nakładany na tę linię. W przypadku utworzenia bardzo gęstego kreskowania, AutoCAD LT może odrzucić to kreskowanie i wyświetlić komunikat informujący, że skala kreskowania jest zbyt mała lub jego kreski są zbyt krótkie.

10 Prosty wzór kreskowania - przykład
     Prosty wzór kreskowania - przykład Standardowy wzór kreskowania ANSI31 pokazany w oknie dialogowym GKRESKUJ wygląda w sposób następujący: Jest zdefiniowany następująco: *ANSI31, ANSI Iron, Brick, Stone masonry 45, 0,0, 0,.125 Po nazwie wzoru w pierwszym wierszu: *ANSI31, następuje opis: ANSI Iron, Brick, Stone masonry . Ta definicja określa linię rysowaną pod kątem 45 stopni, pierwsza linia z rodziny linii kreskowania ma przechodzić przez początek rysunku (0,0), odstęp między liniami kreskowania tej rodziny ma wynosić jednostki rysunku.     

11 AutoCAD – informacje adaptacyjne Zaadaptowane rodzaje linii

12 Tworzenie zaadaptowanych rodzajów linii (1)
Nazwa i definicja rodzaju linii określają dokładną sekwencję kresek i kropek, lub długości kresek i pustych odstępów oraz cechy zawartych tekstów lub symboli. Użytkownik może wykorzystywać dowolne ze standardowych rodzajów linii oferowanych przez AutoCAD lub może tworzyć własne rodzaje linii. Rodzaje linii są zdefiniowane w jednym lub w kilku plikach definicji rodzaju linii. Rozszerzenie pliku zawierającego definicje linii: *. lin

13 Tworzenie zaadaptowanych rodzajów linii (2)
Plik LIN może zawierać definicje wielu prostych i złożonych rodzajów linii. Użytkownik może dodać nowe rodzaje linii do istniejącego pliku LIN lub może utworzyć własny plik LIN. Aby utworzyć lub zmodyfikować definicje rodzajów linii, należy poddać plik LIN edycji przy użyciu edytora lub procesora tekstu. Po utworzeniu rodzaju linii, należy ją wczytać, aby mogła być użyta. Dostarczane z programem AutoCAD pliki LIN to acad.lin oraz acadiso.lin.

14 Tworzenie prostych rodzajów linii
Każdy rodzaj linii jest zdefiniowany w dwóch wierszach w pliku definicji rodzajów linii (LIN). Pierwszy wiersz definiuje nazwę rodzaju linii i podaje opcjonalny opis. Drugi wiersz zawiera kod, który definiuje rzeczywisty wzór rodzaju linii i zaczyna się od litery A (alignment – dopasowanie), po której następuje lista deskryptorów wzoru definiujących długości podniesień pisaka (przerwy), długości opuszczeń pisaka (kreski), kropki i wstawiane znaki. Do pliku LIN można również włączyć komentarze, rozpoczynając wiersz od średnika (;).

15 Tworzenie prostych rodzajów linii cd.
Format definicji rodzaju linii to: * nazwa_rodzaju_linii, opis A, deskryptor1, deskryptor2, ... Na przykład, rodzaj linii o nazwie DASHDOT jest zdefiniowany jako: *DASHDOT,Dash dot __ . __ . __ . __ . __ . __ . __ . __ A,.5,-.25,0,-.25 Oznacza to powtarzający się wzór rozpoczynający się od kreski o długości 0.5 jednostki rysunku, przerwy o długości jednostki rysunku, kropki i kolejnej przerwy o długości jednostki rysunku. Wzór ten jest kontynuowany na całej długości linii i kończy się kreską o długości 0.5 jednostki rysunku. Ten rodzaj linii byłby wyświetlany następująco: __ . __ . __ . __ . __ . __ . __ . __ Pliki LIN muszą być zapisywane w formacie ASCII z rozszerzeniem .lin.

16 Tworzenie prostych rodzajów linii cd.
Nazwa rodzaju linii zaczyna się od gwiazdki (*) i powinna stanowić unikalną, opisową nazwę rodzaju linii. Pole opisu zawiera opis rodzaju linii pomocny w wizualizacji danego rodzaju linii podczas edycji pliku LIN. Opis jest opcjonalny i może zawierać: Prostą reprezentację wzoru rodzaju linii przy użyciu tekstu ASCII Rozszerzony opis rodzaju linii Komentarz typu "Rodzaj linii dla krawędzi niewidocznych" W przypadku pominięcia komentarza, nie należy wstawiać przecinka po nazwie rodzaju linii. Opis nie może być dłuższy niż 47 znaków. Pole dopasowania określa sposób dopasowania wzoru na końcach poszczególnych linii, okręgów i łuków. Aktualnie, AutoCAD obsługuje tylko dopasowanie typu A, które gwarantuje, że końce linii i łuków zaczynają i kończą się kreską. Dopasowanie typu A należy określić poprzez wprowadzenie a w polu dopasowania.

17 Tworzenie prostych rodzajów linii cd. - Deskryptory wzoru
Każde pole deskryptora wzoru określa oddzielone przecinkami długości segmentów tworzących wzór linii (spacje nie są dozwolone): Dodatnia liczba dziesiętna oznacza segment z opuszczonym pisakiem (kreska) o danej długości. Ujemna liczba dziesiętna oznacza segment z podniesionym pisakiem (przerwa) o danej długości. Kreska o długości 0 to kropka. Dla danego rodzaju linii można wprowadzić do 12 specyfikacji długości kreski, zakładając że zmieszczą się one w jednym 80-znakowym wierszu w pliku LIN. Wystarczy umieścić tylko jedno kompletne powtórzenie wzoru rodzaju linii zdefiniowane przez deskryptory wzoru. Podczas rysowania rodzaju linii, AutoCAD wykorzystuje dla kreski początkowej i końcowej pierwszy deskryptor wzoru. Pomiędzy kreską początkową i końcową specyfikacje wzoru kreski są rysowane sekwencyjnie, zaczynając od specyfikacji drugiej kreski i ponownie zaczynając wzór od specyfikacji pierwszej kreski, gdy jest to wymagane.