ZAMIEŃ RANĘ NA BLIZNĘ. O PRZEBACZENIU.

Prezentacja na temat: "ZAMIEŃ RANĘ NA BLIZNĘ. O PRZEBACZENIU."— Zapis prezentacji:

1 ZAMIEŃ RANĘ NA BLIZNĘ. O PRZEBACZENIU

2 Ranimy i jesteśmy ranieni…
Ranimy i jesteśmy ranieni…. (…zgrzeszyłem myślą, mową uczynkiem i zaniedbaniem….)

3 PO CO ? -powrót do otwartości i szczerości w relacjach -poszerzenie naszej wolności

4 CO ZNACZY? przebaczyć… przestać baczyć…..
gr. aphesis, aphiemi: uwalniać, odrzucić, wypuścić, uniewinnić łac. dimittere: zwolnić, darować, wypuścić (dużo działania !)

5 CZYM NIE JEST PRZEBACZENIE ?
nie jest uczuciem nie oznacza postawy „nic się nie stało” nie oznacza poddania się dalszemu krzywdzeniu i rezygnacji ze sprawiedliwości nie zawsze oznacza natychmiastowe uzdrowienie zbolałych emocji

6 CO MOŻNA RZEC O PRZEBACZENIU ?
jest głębokim wewnętrznym indywidualnym procesem, jest decyzją (jaką postawę przyjmę wobec osoby, która mnie skrzywdziła) a celem jest zmiana negatywnych emocji na pozytywne

7 Przebaczenie = pojednanie?
przebaczenie to przywrócenie komuś jego poprzedniego miejsca, znaczenia …….otwiera drogę do pojednania – obustronnego odbudowywania więzi

8 DLACZEGO NIE POTRAFIĘ PRZEBACZYĆ?
Może nie wierzę, że ono jest możliwe? Może nie potrafię sam przyjmować przebaczenia, w tym Bożego przebaczenia? Może nie jestem świadomy głębokości krzywdy? Może chcę odwetu? Może lękam się, że przebaczając pozbawię się ochrony przez tym, kto mnie skrzywdził? Może nieprzebaczenie pomaga mi utrzymywać się w roli ofiary i usprawiedliwiać np. swoją bierność czy nieudolność?

9 KOMU ? sobie drugiemu Bogu

10 POJEDNAĆ SIĘ Z SOBĄ czy zgadzam się na moje życie takie jakie jest?
Czy godzę się z faktem: że żyję? że urodziłem się tu, w tych czasach ? w takiej a nie innej rodzinie ? że moje ciało, mój wygląd jest jaki jest? że jestem kobietą/mężczyzną? że mam określone cechy (charakter, temperament, poczucie humoru etc.), talenty, zdolności ale i słabości, ograniczenia? czy zgadzam się na moje życie takie jakie jest? czy przebaczyłem sobie popełnione błędy?

11 POJEDNAĆ SIĘ Z SOBĄ Dojrzale pojednać się z sobą to przyjąć siebie w zgodzie z Bożą Miłością (Czy mogę kochać innego nie kochając siebie? Co będę myślał o miłości Boga do mnie skoro nie będę się czuł przez Niego kochany?) To pamiętać o swojej przeszłości, wyciągać z niej wnioski i traktować siebie z miłością i odpowiedzialnością, nie rezygnując ze stawiania sobie wymagań.

12 PRZEBACZYĆ DRUGIEMU Najgłębiej ranią nas Ci, których „otrzymujemy” – im często ufamy najbardziej (Mama, Tato, Babcia, Dziadek…) Ci, których wybieramy i obdarzamy zaufaniem (Mąż, Żona, dalsza rodzina, przyjaciele, znajomi, współpracownicy…) Ci, od których oczekujemy wsparcia (kapłan, lekarz, psycholog…)

13 PRZEBACZYĆ DRUGIEMU Dlaczego chcę przebaczyć ? Obowiązek moralny?
…lecz wtedy… Co zrobić z uczuciami, które mam w sobie, co się stanie gdy je stłumię, wyprę, zapomnę….

14 PRZEBACZYĆ DRUGIEMU Co mi przeszkadza przebaczyć drugiemu…
pragnienie odwetu jako formy swoistej rekompensaty kierowanie się emocjami, bez szukania ich źródeł urażona duma budująca niezdrowy dystans wobec innych korzyści wynikające z bycia ofiarą nieujawnianie swego udziału w powstaniu krzywdy brak „budujących doświadczeń z przebaczeniem” (okazywanym i otrzymywanym)

15 PRZEBACZYĆ BOGU Gorszy mnie myśl o przebaczeniu Bogu?

16 PRZEBACZYĆ BOGU Miłosierny czy Krzywdziciel ?
Bóg – Stwórca i Dawca moich krzywd, kiepskiego statusu, nieatrakcyjnego wyglądu, zbyt małych talentów, nie dający lub odbierający mi bliskich, zsyłający choroby i nieszczęścia…..

17 PRZEBACZYĆ BOGU Jaki jesteś MÓJ Boże?
Boże, gniewam i złoszczę się na Ciebie…. Ty nie krzywdzisz, działasz z Miłością Nie rozumiem wielu sytuacji z mojego życia…. co mam z tym zrobić… mogę zaufać Boże jesteś w Swoim działaniu wolny…

18 NIE JESTEM SAM…

19 PSALM 139 11 Jeśli powiem: "Niech mię przynajmniej ciemności okryją
i noc mnie otoczy jak światło": 12 sama ciemność nie będzie ciemna dla Ciebie, a noc jak dzień zajaśnieje: <mrok jest dla Ciebie jak światło>. 13 Ty bowiem utworzyłeś moje nerki, Ty utkałeś mnie w łonie mej matki. 14 Dziękuję Ci, że mnie stworzyłeś tak cudownie, godne podziwu są Twoje dzieła. I dobrze znasz moją duszę, 15 nie tajna Ci moja istota, kiedy w ukryciu powstawałem, utkany w głębi ziemi. 16 Oczy Twoje widziały me czyny i wszystkie są spisane w Twej księdze; dni określone zostały, chociaż żaden z nich [jeszcze] nie nastał. 17 Jak nieocenione są dla mnie myśli Twe, Boże, jak jest ogromna ich ilość! 18 Gdybym je przeliczył, więcej ich niż piasku; gdybym doszedł do końca, jeszcze jestem z Tobą. 1 Panie, przenikasz i znasz mnie, 2 Ty wiesz, kiedy siadam i wstaję. Z daleka przenikasz moje zamysły, 3 widzisz moje działanie i mój spoczynek i wszystkie moje drogi są Ci znane. 4 Choć jeszcze nie ma słowa na języku: Ty, Panie, już znasz je w całości. 5 Ty ogarniasz mnie zewsząd i kładziesz na mnie swą rękę. 6 Zbyt dziwna jest dla mnie Twa wiedza, zbyt wzniosła: nie mogę jej pojąć. 7 Gdzież się oddalę przed Twoim duchem? Gdzie ucieknę od Twego oblicza? 8 Gdy wstąpię do nieba, tam jesteś; jesteś przy mnie, gdy się w Szeolu położę. 9 Gdybym przybrał skrzydła jutrzenki, zamieszkał na krańcu morza: 10 tam również Twa ręka będzie mnie wiodła i podtrzyma mię Twoja prawica.

20 Duszo Chrystusowa… Św.Ignacy Loyola
Duszo Chrystusowa, uświęć mnie. Ciało Chrystusowe, zbaw mnie, Krwi Chrystusowa, napój mnie. Wodo z boku Chrystusowego, obmyj mnie. Męko Chrystusowa, pokrzep mnie. O dobry Jezu, wysłuchaj mnie. W ranach swoich ukryj mnie. Nie dopuść mi oddalić się od Ciebie. Od złego ducha broń mnie. W godzinę śmierci wezwij mnie. I każ mi przyjść do siebie, Abym z świętymi Twymi chwalił Cię, Na wieki wieków. Amen. Anima Christi, sanctifica me. Corpus Christi, salva me. Sanguis Christi, inebria me. Aqua lateris Christi, lava me. Passio Christi, conforta me. O bone Iesu, exaudi me. Intra tua vulnera absconde me. Ne permittas me separari a te. Ab hoste maligno defende me. In hora mortis meae voca me. Et iube me venire ad te, ut cum Sanctis tuis laudem te in saecula saeculorum. Amen

21 PROCES PRZEBACZENIA wg D. i M. Linn
wypieram się czuję gniew targuję się mam depresję akceptuję

22 PROCES PRZEBACZANIA – wypieram się
Zaprzeczam samemu zdarzeniu lub je banalizuję W pierwszym momencie chroni mnie to przed bardzo intensywnymi emocjami, jest czasem któremu nie należy przeciwdziałać, ale też pozostanie w tym miejscu nie przynosi upragnionego spokoju, przeciwnie, rodzi niepokój Nie warto wchodzić do emocjonalnego zamrażalnika… Bezpieczny i akceptowany mam szansę wypowiedzieć co przeżywam

23 PROCES PRZEBACZANIA – czuję gniew
Gdy skręcę nogę – czuję ból; gdy doznam urazu psychicznego czuję gniew Odkrywając w sobie gniew wiem, że to jak na niego zareaguję może mi pomóc przezwyciężyć lęk i domagać się swoich praw Gdy wyrażam gniew i jego przyczynę (o ile to możliwe wprost temu, kto mnie skrzywdził), chronię siebie przed konsekwencjami udawania, że nie ma we mnie gniewu (psychicznymi i somatycznymi)

24 PROCES PRZEBACZANIA – targuję się
Obwiniam, oskarżam tego kto mnie skrzywdził chcę mieć wpływ na zmianę jego postawy, dopuszczam z jednej strony myśl o przebaczeniu, ale określam jego warunki Dostrzegając własny wysiłek oczekuję takiego od drugiej osoby (uznania krzywdy, przeprosin rekompensaty) Zdarza się, że zaczynam dostrzegać swój udział w powstaniu krzywdzącej dla mnie sytuacji

25 PROCES PRZEBACZANIA – mam depresję Widzę nierealność mojej wizji przebaczenia Dostrzegam wyraźniej swoją odpowiedzialność w całej sprawie kierunek kierunek gniew kieruję na siebie, czasem nienawidzę siebie i zło utożsamiam z samym sobą akceptacja innych pomaga mi odzyskać mnie samego gniew kieruję na zło którego doświadczyłem akceptuję jednak siebie i ostatecznie sobie wybaczam (np., że nie potrafiłem sam siebie zabezpieczyć przed złem, przewidzieć go….)

26 PROCES PRZEBACZANIA – akceptuję
Doświadczyłem swojej słabości, dostrzegam wielość uczuć, emocji, przeżyć we mnie; wiem że zostałem skrzywdzony, ale potrafię z tym żyć Traci na sile tendencja do wyrażania pretensji i wobec siebie i drugiego Staję się wolny zdolny do akceptacji mojej sytuacji i przeszłości Czasem nawet wdzięczny za trudne doświadczenie

27 ETAPY PRZEBACZENIA: E. Worthington (profesor psychologii na Virginia Commonwealth University., napisał ponad 200 artykułów i 20 książek poświęconych przebaczeniu) Przywołanie krzywdy To normalne, że czujemy strach lub złość, gdy jesteśmy krzywdzeni. Naturalnym odruchem jest wtedy unikanie agresora oraz myśli o przykrych zdarzeniach. Jednak, by dać sobie szansę na przebaczenie, trzeba ponownie powrócić do bolesnych wydarzeń i wizualizować je. Empatia ze sprawcą Należy zrozumieć bolesne zdarzenie, spojrzeć na nie z perspektywy sprawcy, tak, jak zrobiłby to jego adwokat. Znajdując obiektywne wyjaśnienie czynu będziemy mogli dalej żyć, zostawiając traumatyczne zdarzenie za sobą. Próba powstrzymania negatywnych myśli ma skutek przeciwny – wzmacnia je. Altruistyczny dar przebaczenia Przebaczając czujemy się lepiej. Ofiaruj dar przebaczenia oprawcy nie tylko dla jego dobra, ale przede wszystkim dla własnego spokoju ducha. Zaangażowanie Najlepiej dokonać aktu przebaczenia publicznie, likwidując możliwość wycofania się z tego. Zaangażowanie może polegać na określeniu swoich intencji przed osobą lub grupą osób ze swojego otoczenia, napisaniu do oprawcy listu z przebaczeniem i głośnym odczytaniu go lub powiedzeniu komuś zaufanemu o swoim akcie przebaczenia. Utrzymanie przebaczenia Przebaczenie należy podtrzymywać, bo mimo pojednania bolesne wspomnienie wypłynie jeszcze nie raz na powierzchnię, jednak wspomnienia te nie będą tak silne i niszczące jak przed wybaczeniem.

28 CZY MOŻNA PRZEBACZYĆ COŚ TAKIEGO?
…„Aleksander Król: - Od 28 lat prowadzi Pan badania nad przebaczeniem: kto, kiedy i dlaczego jest skłonny przebaczyć temu, kto go skrzywdził, a kto pała chęcią zemsty i chowa urazy w pamięci "do piątego pokolenia". Artykuł za artykułem, książka za książką i... nagle los przeprowadził na Panu dramatyczny eksperyment - postawił przed Panem mordercę Pana matki. Everlett L. Worthington:- W przeddzień Nowego Roku, 1996, mama została zamordowana przez włamywacza. Sprawca - młody człowiek - zatłukł ją łomem. Wybaczyłem mu. Dlaczego? - Z wielu powodów. Po pierwsze, jestem chrześcijaninem, a przebaczenie stoi wysoko w hierarchii wartości chrześcijańskich. Po drugie, zajmując się naukowo przez wiele lat badaniem przebaczenia i ucząc przebaczania pary małżeńskie, byłem przygotowany do wybaczania bardziej niż inne osoby, którym przytrafiły się podobne dramaty. Po trzecie, morderca doprowadził mnie do takiej złości, że powiedziałem do mojego brata i siostry, że gdyby stanął teraz przede mną, to zmusiłbym go do zastanowienia się nad tym, co zrobił. Przywołanie własnych emocji pomogło mi wytworzyć empatię wobec tego człowieka. Pomyślałem o nim nie tylko jako o sprawcy okropnego zła. Dzięki temu dostrzegłem własną moralną słabość. Zacząłem zastanawiać się nad tym, co sprawia, że myślę o sobie jak o kimś lepszym i dlatego mogę oskarżać tego młodego człowieka... I wreszcie, po czwarte, pamiętałem, że mama od dziecka uczyła nas, by nie chować urazy i nie szukać zemsty. To był zaszczyt wypełnić jej nauki.”…. CHARAKTERY 04/2010

29 CO MOGĘ ZROBIĆ BY WYTRWAĆ W PRZEBACZENIU?
MOGĘ PAMIĘTAĆ, ŻE: Przebaczyć nie oznacza zapomnieć Przypominający się ból krzywdy nie oznacza nieprzebaczenia Nie warto pielęgnować trudnych emocji (trochę humoru, „wybicie się” z nastroju) Gdy odwiedzą mnie wątpliwości mogę sobie przypomnieć, że już przebaczyłem Przyjaciel bywa pomocny Jeśli mam – zaglądam do „dokumentów” Praktykuję przebaczenie codziennie

30 MOJE ŻYCIE TO MOJA HISTORIA ZBAWIENIA
"Poczucie wewnętrznej siły tych spośród badanych, którzy przebaczyli drugiemu z serca, wraz z upływem czasu wzrastało. Czuli, że coraz bardziej panują nad swymi osobistymi decyzjami, finansami, uczuciami, jak i kontaktami z drugą stroną. Ci natomiast, którzy nie wybaczyli, lub którzy zrobili to ze strachu lub chęci zysku, stwierdzili, że ich wewnętrzne poczucie siły z czasem malało”. Peter Bliss (Jakie korzyści płyną z przebaczenia? D. Stoop, dostępne r. na stronie:

31 przywróceniem sobie wolności, jest kluczem w naszym ręku
Na zakończenie….. "Przebaczanie jest przywróceniem sobie wolności, jest kluczem w naszym ręku od własnej celi więziennej" prymas Stefan Wyszyński