Feniks Aleksandra Rożek kl. I „a”.

Prezentacja na temat: "Feniks Aleksandra Rożek kl. I „a”."— Zapis prezentacji:

1 Feniks Aleksandra Rożek kl. I „a”

2 Feniks w mitologii Feniks to mityczny ptak, uznawany za symbol nieśmiertelności, wiecznego odradzania się życia. Był znany wszystkim pisarzom starożytności klasycznej, poczynając już od Herodota, według którego miał przybywać z Arabii co 500 lat. Według innych pisarzy był to ptak indyjski o purpurowo-złotym upierzeniu, który przebywał w powietrzu 500 lat, następnie miał przylatywać do Heliopolis w Egipcie, gdzie spalał się jakoby na ołtarzu świątyni na popiół. Już następnego jednak dnia miał się odradzać z popiołów (powiedzenie "jak feniks z popiołów"), a trzeciego - zupełnie dorosły - pozdrowiwszy kapłana, miał odlatywać na kolejne 500 lat. Według jeszcze innych pisarzy zjawiał się co: 1461 i 7006 lat.

3 Według niektórych to greckie podanie jest być może związane ze świętą egipską czaplą, która jest symbolem wiecznie się odradzającego wschodzącego Słońca. Jej złote i purpurowe upierzenie symbolizowało wschód słońca w Egipcie.

4

5 Fawkes Fawkes to feniks na pewno znany fanom Harry’ego Potter’a. Jest on ptakiem należącym do dyrektora Szkoły Magii i Czarodziejstwa Hogwart. Fawkes swoim delikatnym śpiewem uspokajał ludzi, a jego łzy leczą rany.

6

7 Feniks w piosenkach Ten ognisty ptak jest symbolem nieśmiertelności i wiecznie odradzającego się życia. Motyw odradzania się z popiołów jest często wykorzystywany, np. w piosenkach. Jedną z nich jest piosenka Kasi Cerekwickiej z jej nowej płyty. Tytuł piosenki brzmi „Feniks”

8 Myślałeś, że zniknęłam na zawsze
Twój plan nie wypalił jest inaczej Pięknym za nadobne się odpłacę Już nie zaśniesz spokojnym snem Jestem zdolna do wszystkiego i niczego się nie boję Zamiast alabastrowej skóry mam stalową zimną zbroję Nie zniszczysz mnie jak Feniks z popiołu wstanę Odrodzę się by wnieść w Twoje życie zamęt Możesz sypać solą moje rany Działania te nie zdadzą się na nic Tym razem nie wywieszę białej flagi Będę walczyć aż do krwi

9 Myślałeś że całkiem się załamię
Że ugnę pod krzywd Twoich ciężarem Ty nie znasz mnie nie znasz wcale Już dawno serce zmieniłam w kamień Jestem zdolna do wszystkiego i niczego się nie boję Zamiast alabastrowej skóry mam stalową zimną zbroję Nie zniszczysz mnie jak Feniks z popiołu wstanę Odrodzę się by wnieść w Twoje życie zamęt Kryształy moich łez o ziemię rozbijają się to moje katharsis zniewolenia nadszedł kres Przeszłam przez piekło lecz to nauczyło mnie że trzeba walczyć do utraty sił I nigdy nie poddawać się Możesz mnie męczyć dręczyć wykańczać Lecz pamiętaj co nie zabija wzmacnia Spadnę na Ciebie jak egipska plaga Przetrwam nawet koniec świata

10 Galeria

11 Koniec