„Lasy w mojej okolicy” "Płynie Noteć w Pradolinie i do Warty bieży na jej prawym brzegu piękna Biała leży„ Wieś Biała leżąca około 20 km od Piły- stolicy.

Prezentacja na temat: "„Lasy w mojej okolicy” "Płynie Noteć w Pradolinie i do Warty bieży na jej prawym brzegu piękna Biała leży„ Wieś Biała leżąca około 20 km od Piły- stolicy."— Zapis prezentacji:

1 „Lasy w mojej okolicy” "Płynie Noteć w Pradolinie i do Warty bieży na jej prawym brzegu piękna Biała leży„ Wieś Biała leżąca około 20 km od Piły- stolicy byłego województwa pilskiego była przed 1939 rokiem miejscowością graniczną. Naturalną granicą między Polską, a Niemcami stanowiła Noteć, a w samej Białej znajdował się budynek straży granicznej. Obecnie leży w powiecie czarnkowsko-trzcianeckim, województwie wielkopolskim, 5 km od Trzcianki. Symbolem miasta Trzcianki jest sarenka, posiada ona pewną legenda, która wpisała się w historię tego miasta. Sarenkę odlano z metalu i do dnia dzisiejszego istnieje przekonanie iż jej dotknięcie przynosi szczęście mieszkańcom Trzcianki Nazwa wsi może pochodzić (wg opinii prof. dr Józefa Kostrzewskiego) od przeważającej tu barwy ziemi lub też od pokrywającej ją roślinności. Na podstawie ustnej tradycji (częściowo popartej źródłami historycznymi) dawnych mieszkańców możemy stwierdzić, że była to znacząca miejscowość posiadająca własny szpital, tartak, cegielnię, kilka kościołów i cmentarzy. Biała słynęła jednak przede wszystkim z zamku wraz ze wspaniałym parkiem zajmowanym obecnie przez szkołę. Wieś Biała leży niedaleko przepięknych lasów sosnowych. Czasami pod oknem mojego pokoju przebiegnie sarenka, a w okolicy można spotkać wiele innych zwierząt.

2 Sosna zwyczajna – 80 % drzewostanu
W wielkopolskich lasach zdecydowanie przeważa sosna zwyczajna, która stanowi aż 80% przeciętnego drzewostanu, a w Puszczy Noteckiej nawet 95%.    

3 Lasy dębowe Po borach sosnowych, na wielkopolskiej ziemi najczęściej rosną lasy dębowe, tworzone głównie przez dwa rodzime gatunki – dąb szypułkowy i dąb bezszypułkowy.  

4 Krzewy i rośliny runa leśnego
Las to nie tylko drzewa, ale także krzewy i rośliny runa leśnego, których w Wielkopolsce występuje kilkaset gatunków. Spośród gatunków runa leśnego, będących osobliwościami wielkopolskich lasów są m.in. paprocie – długosz królewski i podejźrzon księżycowy - widłaki, skrzyp olbrzymi, a spośród roślin kwiatowych – lilia złotogłów, obuwnik pospolity, zawilec wielkokwiatowy, wawrzynek wilczełyko, rosiczki, sasanki, bażyna czarna, bagno zwyczajne, borówka bagienna. Naturalnym bogactwem trzcianeckich lasów są jagody(borówka, poziomki, maliny, żurawiny) oraz grzyby.

5 Mieszkańcy lasu Las zamieszkują m.in. dziki, lisy, zające, bobry, wydry, łosie.

6 Pomniki przyrody W powiecie czarnkowsko-trzcianeckim jest wiele pomników przyrody, wyróżniających się nie tylko w regionie, ale także w skali kraju. Na szczególną uwagę zasługują m.in. tak potężne okazy jak lipa drobnolistna w Połajewie i klon jawor w Leśnictwie Zacisze (Nadleśnictwo Krzyż, gm. Krzyż Wielkopolski) oraz sosna zwyczajna w Klempiczu (gm. Lubasz) uznawana za jedno z najstarszych drzew tego gatunku w Polsce.

7 Lipa drobnolistna w Białej - obwód 5,84 m, wysokość 24 m

8 Platan klonolistny – Biała, przed pałacykiem – obwód 4,04 i 4, 40, wysokość 25 m

9 Ścieżka Dydaktyczna Pańska Łaska
Ścieżka leśno-przyrodnicza w Nadleśnictwie Trzcianka ma długość 4 kilometrów, odcinek ten można pokonać pieszo lub rowerem. Trasa tworzy pętlę mającą swój początek i koniec przy leśniczówce Pańska Łaska. Na ścieżce znajduje się 20 tablic pokazujących życie w lesie, jego mieszkańców i ochronę przyrody.

10 Ścieżka Dydaktyczna Nad Bukówką
Ścieżka przyrodniczo-leśna „Nad Bukówką”, położona w pobliżu miejscowości Smolarnia, na obrzeżu Puszczy Drawskiej. Najbardziej atrakcyjny pod względem przyrodniczym fragment ścieżki prowadzi przez park podworski położony na obszarze wyraźnie wykształconego ozu (piaszczystego grzbietu), utworzonego podczas ostatniego zlodowacenia. Rosnący tutaj drzewostan posiada cechy lasu pierwotnego, a długoletnia, choć początkowo nieoficjalna ochrona, nadała parkowi charakter siedliska naturalnego. Rośnie tu wiele okazałych drzew, największy z nich to około 400-letni, pomnikowy dąb szypułkowy „Wojtek” o obwodzie 7,5 m i wysokości ok. 24 m.  Oprócz dębów rosną tu ponad 200-letnie okazy sosny, klony, jawory i lipy. Osobliwością dendrologiczną jest olsza czarna z trzema konarami zrośniętymi z jaworem.