Epilog. Zawodność rozpoznań i niepewność co do rokowania w różnych typach rozrostów tłumaczy nieprawidłowe leczenie: - niedoleczenie zmian dużego ryzyka.

Prezentacja na temat: "Epilog. Zawodność rozpoznań i niepewność co do rokowania w różnych typach rozrostów tłumaczy nieprawidłowe leczenie: - niedoleczenie zmian dużego ryzyka."— Zapis prezentacji:

1 Epilog

2 Zawodność rozpoznań i niepewność co do rokowania w różnych typach rozrostów tłumaczy nieprawidłowe leczenie: - niedoleczenie zmian dużego ryzyka lub - nadmierne leczenie zmian łagodnych Brak algorytmów diagnozowania i leczenia rozrostów endometrium powoduje, że lekarze praktycy nadal zdani są na podejmowanie ważnych decyzji klinicznych na podstawie słabo określonych kryteriów

3 W blisko 50% usuniętych macic nie potwierdza się podejrzewanej AH (Atypical hyperplasia), co świadczy o przediagnozowaniu. Można to wytłumaczyć małą ilością tkanek (brak reprezentatywności zmiany) uzyskanych w czasie zabiegów diagnostycznych lub przeciwnie doszczętnością zabiegów diagnostycznych. Niedoszacowanie AH może wynosić nawet 50%

4 Nadal toczy się debata na temat korzyści leczenia operacyjnego (histerektomii) w porównaniu z leczeniem zachowawczym progestagenami u kobiet z CAH (Complex Atypical Hyperplasia) Pacjentki z rozpoznaniem rozrostu bez atypii powinny być kwalifikowane do leczenia zachowawczego ( małe ryzyko progresji do raka). Dobrze dobrana terapia progestagenowa prowadzi najczęściej do całkowitego cofnięcia się zmian.

5 W rozroście endometrium powinna być przeprowadzona biopsja endometrium. Po 3–6 miesiącach leczenia rozrostów bez atypii powinna być przeprowadzona histeroskopia z ponowną biopsją endometrium, czy wystąpiła hormonalna ablacja. Przy braku poprawy u pacjentek w wieku rozrodczym należy zwiększyć dawkę gestagenów i przeprowadzić ponowną biopsję po 3 miesiącach. W przypadku utrzymywania się rozrostu (przetrwały rozrost) lub cech progresji choroby po kolejnych 6 miesiącach leczenia zalecana jest histerektomia z przydatkami.

6 Wnioski: Wybór leczenia rozrostów powinien być uzależniony od typu rozrostu, od wieku chorej, jej statusu menopauzal- nego, ewentualnych planów rozrodczych i chorób to- warzyszących. Właściwą terapią dla większości kobiet z EH bez atypii jest leczenie zachowawcze (progestagenami). Brak konsensusu, jak długo. Leczenie operacyjne (histerektomia z usunięciem przydatków) powinno być leczeniem z wyboru u kobiet z AH, (duże ryzyko współistnienia raka i progresji AH do EC) Akceptowaną formą terapii AH oraz EC w początkowym stopniu zaawansowania (Ia, G-1) u młodych kobiet jest pierwotna terapia progestagenami w wysokich dawkach.

7 Źródło: Leczenie rozrostów endometrium – kiedy nie operować The treatment of endometrial hyperplasia – when surgical treatment is unnecessary Anna Sobczuk Klinika Ginekologii Instytutu Centrum Zdrowia Matki Polki w Łodzi; kierownik Kliniki: prof. dr hab. n. med. Jacek R. Wilczyński Przegląd Menopauzalny 2011; 4: 295–301