Pokrzywdzony w prawie karnym Konwersatorium

Prezentacja na temat: "Pokrzywdzony w prawie karnym Konwersatorium"— Zapis prezentacji:

1 Pokrzywdzony w prawie karnym Konwersatorium

2 - Pokrzywdzonym jest osoba fizyczna lub prawna, której dobro prawne zostało bezpośrednio naruszone lub zagrożone przez przestępstwo,

3 - Pokrzywdzonym może być także instytucja państwowa, samorządowa lub społeczna, choćby nie miała osobowości prawnej,

4 -Za pokrzywdzonego uważa się zakład ubezpieczeń w zakresie, w jakim pokrył szkodę wyrządzoną pokrzywdzonemu przez przestępstwo lub jest zobowiązany do jej pokrycia,

5 -W sprawach o przestępstwa przeciwko prawom osób wykonujących pracę zarobkową, o których mowa w art oraz w art. 225 § 2 Kodeksu karnego, organy Państwowej Inspekcji Pracy mogą wykonywać prawa pokrzywdzonego, jeżeli w zakresie swego działania ujawniły przestępstwo lub wystąpiły o wszczęcie postępowania,

6 -W sprawach o przestępstwa, którymi wyrządzono szkodę w mieniu instytucji państwowej, samorządowej lub społecznej, jeżeli nie działa organ pokrzywdzonej instytucji, prawa pokrzywdzonego mogą wykonywać organy kontroli państwowej, które w zakresie swojego działania ujawniły przestępstwo lub wystąpiły o wszczęcie postępowania,

7 Podstawowym źródłem prawa regulującym status pokrzywdzonego jest kodeks postępowania karnego

8 Pokrzywdzony w postępowaniu przygotowawczym jest stroną uprawnioną do działania we własnym imieniu i zgodnie z własnym interesem (art. 299 § 1 kpk).

9 Jeżeli pokrzywdzonym jest małoletni albo ubezwłasnowolniony całkowicie lub częściowo prawa jego wykonuje przedstawiciel ustawowy albo osoba, pod której stałą pieczą pokrzywdzony pozostaje (art. 51 § 2 i 3 kpk).

10 Jeżeli pokrzywdzonym jest osoba nieporadna, w szczególności ze względu na wiek lub stan zdrowia, jego prawa może wykonywać osoba pod której pieczą pokrzywdzony pozostaje (art. 51 § 3 kpk).

11 Jeżeli pokrzywdzony nie ukończył 15 lat, czynności z jego udziałem powinny być, w miarę możliwości, przeprowadzone w obecności przedstawiciela ustawowego lub faktycznego opiekuna, chyba że dobro postępowania stoi na przeszkodzie (art. 171 § 3 kpk).

12 W razie śmierci pokrzywdzonego prawa, które by mu przysługiwały, mogą wykonywać najbliższe osoby, a w wypadku ich braku lub nieujawnienia - prokurator działając z urzędu (art. 52 § 1 kpk).

13 Za pokrzywdzonego, który nie jest osobą fizyczną czynności procesowych dokonuje organ uprawniony do działania w jego imieniu (art. 51 § 1 kpk).

14 Przesłuchanie pokrzywdzonego w charakterze świadka może nastąpić przy użyciu urządzeń technicznych umożliwiających przeprowadzenie tej czynności na odległość (art. 177 § 1a kpk).

15 Pokrzywdzonego, który nie może się stawić na wezwanie do stawiennictwa z powodu choroby, kalectwa lub innej nie dającej się pokonać przeszkody, można przesłuchać w miejscu jego pobytu (art. 177 § 2 kpk).

16 W sprawach o przestępstwa określone w rozdziale XXV i XXVI Kodeksu karnego (przeciwko wolności seksualnej i obyczajowości oraz przeciwko rodzinie i opiece) pokrzywdzonego, który w chwili czynu nie ukończył 15 lat, przesłuchuje się w charakterze świadka tylko raz, chyba że wyjdą na jaw istotne okoliczności, których wyjaśnienie wymaga ponownego przesłuchania lub zażąda tego oskarżony (podejrzany), który nie miał obrońcy w czasie pierwszego przesłuchania pokrzywdzonego (art. 185a § 1 kpk). .

17 Pokrzywdzonemu przysługuje prawo do
Zawiadomienia prokuratora lub Policji o przestępstwie ściganym z urzędu popełnionym na jego szkodę (art. 304 § 1 kpk);

18 Złożenia wniosku o ściganie w sprawach o przestępstwa ścigane na wniosek oraz cofnięcia takiego wniosku, za zgodą prokuratora w postępowaniu przygotowawczym albo za zgodą sądu do rozpoczęcia przewodu sądowego na pierwszej rozprawie głównej.

19 W razie złożenia wniosku o ściganie niektórych sprawców, obowiązek ścigania obejmuje również inne osoby, których czyny pozostają w ścisłym związku z czynem osoby wskazanej we wniosku. Przepis ten nie dotyczy najbliższych osoby składającej wniosek (art. 12 § 2 kpk); .

20 Złożenia zażalenia do prokuratora nadrzędnego albo powołanego do nadzoru nad organem, któremu złożył zawiadomienie o przestępstwie, jeżeli w ciągu 6 tygodni nie został powiadomiony o wszczęciu albo odmowie wszczęcia śledztwa lub dochodzenia (art. 306 § 3 kpk, art. 325a § 2 kpk).

21 Powiadomienia o wszczęciu, odmowie wszczęcia albo o umorzeniu śledztwa lub dochodzenia (art. 305 § 4 kpk, art. 325a § 2 kpk).

22 Ustanowienia pełnomocnika (art. 87 § 1 kpk)
Ustanowienia pełnomocnika (art. 87 § 1 kpk). Jeżeli pokrzywdzony wykaże, że warunki materialne nie pozwalają mu na poniesienie kosztów związanych z pełnomocnictwem bez uszczerbku dla siebie i rodziny, może złożyć do prokuratora (w postępowaniu przygotowawczym) lub do sądu (w postępowaniu sądowym) wniosek o wyznaczenie mu pełnomocnika z urzędu (art. 88 kpk); .

23 Składania wniosków o dokonanie czynności śledztwa lub dochodzenia (art
Składania wniosków o dokonanie czynności śledztwa lub dochodzenia (art. 315 § 1 kpk, art. 325a § 2 kpk).

24 Wzięcia udziału w czynności, o której dokonanie wnosił (art
Wzięcia udziału w czynności, o której dokonanie wnosił (art. 315 § 2 kpk) oraz w innych czynnościach śledztwa lub dochodzenia (art. 317 § 1 kpk, art. 325a § 2 kpk), z tym że w tym ostatnim wypadku prokurator może odmówić dopuszczenia do udziału w czynności ze względu na ważny interes śledztwa lub dochodzenia (art. 317 § 2 kpk, art. 325a § 2 kpk).

25 Uczestniczenia w czynnościach śledztwa lub dochodzenia, których nie będzie można powtórzyć na rozprawie, chyba że zachodzi niebezpieczeństwo utraty lub zniekształcenia dowodu w razie zwłoki (art. 316 § 1 kpk, art. 325a § 2 kpk). .

26 Zwrócenia się w toku śledztwa lub dochodzenia do sądu z żądaniem przesłuchania świadka, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo, że nie będzie można go przesłuchać na rozprawie (art. 316 § 3 kpk, art. 325a § 2 kpk.

27 Doręczenia postanowienia o dopuszczeniu dowodu z opinii biegłych albo instytucji specjalistycznej oraz wzięcia udziału w przesłuchaniu biegłych i zapoznania się z opinią złożoną na piśmie (art. 318 kpk).

28 Zastrzeżenia danych dotyczących miejsca zamieszkania do wyłącznej wiadomości prokuratora lub sądu w wypadku uzasadnionej obawy użycia przemocy lub groźby bezprawnej wobec pokrzywdzonego występującego w charakterze świadka lub osoby dla niego najbliższej w związku z jego czynnościami. W takim wypadku pisma procesowe doręcza się do instytucji, w której pokrzywdzony jest zatrudniony lub na inny wskazany przez niego adres (art. 191 § 3 kpk). .

29 Zgłoszenia zarzutów co do treści protokołu dokumentującego czynność procesową w której uczestniczył (art. 150 § 2 kpk).

30 Za zgodą prowadzącego postępowanie przygotowawcze przeglądania akt postępowania przygotowawczego i sporządzenia z nich odpisów i kserokopii oraz wystąpienia o wydanie odpłatnie uwierzytelnionych odpisów lub kserokopii (art. 156 § 5 kpk). Prowadzący postępowanie nie może odmówić pokrzywdzonemu sporządzenia odpisu protokołu czynności, w której pokrzywdzony uczestniczył lub miał prawo uczestniczyć, jak również dokumentu pochodzącego od niego lub sporządzonego z jego udziałem (art. 157 § 3 kpk). .

31 Przeglądania akt sprawy w wypadku wydania postanowienia o odmowie wszczęcia śledztwa lub dochodzenia oraz postanowienia o umorzeniu śledztwa lub dochodzenia (art. 306 § 1 kpk, art. 325a § 2 kpk).

32 Otrzymania na swój koszt po jednej kopii zapisu dźwiękowego lub obrazu utrwalonej w ten sposób czynności procesowej (art. 147 § 4 kpk).

33 Złożenia zażalenia na odmowę udostępnienia akt (art
Złożenia zażalenia na odmowę udostępnienia akt (art. 159 kpk), na postanowienie o odmowie wszczęcia śledztwa lub dochodzenia oraz postanowienie o umorzeniu śledztwa lub dochodzenia (art. 306 § 1 kpk, art. 325a § 2 kpk), na czynności inne niż postanowienia i zarządzenia naruszające jego prawa (art. 302 § 2 kpk), na postanowienie co do dowodów rzeczowych w razie umorzenia śledztwa lub dochodzenia (art. 323 § 1 kpk, art. 325a § 2 kpk); .

34 Złożenia wniosku o wyłączenie sędziego (prokuratora, innych osób prowadzących postępowanie przygotowawcze, oskarżyciela publicznego) jeżeli istnieje okoliczność tego rodzaju, że mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do jego bezstronności w danej sprawie (art. 42 § 1 kpk w zw. z art. 41 § 1 kpk oraz art. 47 kpk).

35 Niezwłocznego powiadomienia przez sąd lub prokuratora o uchyleniu tymczasowego aresztowania wobec podejrzanego, nieprzedłużeniu tymczasowego aresztowania lub o zmianie tymczasowego aresztowania na inny środek zapobiegawczy, chyba że pokrzywdzony oświadczy że rezygnuje z takiego uprawnienia (art. 253 § 3 kpk).

36 Złożenia wniosku albo wyrażenia zgody na złożony wniosek podejrzanego o skierowanie sprawy przez prokuratora do instytucji lub osoby godnej zaufania w celu przeprowadzenia postępowania mediacyjnego między nim a podejrzanym (art. 23a § 1 kpk).

37 Wniesienia do sądu aktu oskarżenia o przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego w razie powtórnego wydania przez prokuratora postanowienia o odmowie wszczęcia lub o umorzeniu postępowania przygotowawczego. Termin do wniesienia aktu oskarżenia wynosi miesiąc od doręczenia pokrzywdzonemu zawiadomienia o postanowieniu. Akt oskarżenia powinien być sporządzony i podpisany przez adwokata; jeżeli pokrzywdzonym jest instytucja państwowa, samorządowa lub społeczna, akt oskarżenia może sporządzić także radca prawny (art. 55 § 1 i 2 kpk).

38 Wystąpienia z powództwem cywilnym w toku postępowania przygotowawczego oraz żądania zabezpieczenia tego powództwa. Na postanowienie prokuratora co do zabezpieczenia roszczenia przysługuje zażalenie do sądu (art. 69 § 2 i 3 kpk). W razie umorzenia lub zawieszenia postępowania przygotowawczego, w którym zgłoszone było powództwo cywilne, pokrzywdzony, w terminie 30 dni od daty doręczenia postanowienia, może żądać przekazania sprawy sądowi właściwemu do rozpoznawania spraw cywilnych (art. 69 § 4 kpk). Jeżeli pokrzywdzony w terminie tym żądania nie zgłosi, zabezpieczenie upada, a wniesiony poprzednio pozew nie wywołuje skutków prawnych.

39 Złożenia - po wniesieniu do sądu aktu oskarżenia przez oskarżyciela publicznego aż do czasu rozpoczęcia przewodu sądowego - oświadczenia, że chce działać w charakterze oskarżyciela posiłkowego (art. 53 i 54 kpk) lub powoda cywilnego (art. 62 kpk). Pokrzywdzony, jako oskarżyciel posiłkowy ma prawo składać wnioski dowodowe, być obecnym na całej rozprawie, zadawać pytania przesłuchiwanym osobom oraz złożyć apelację od wyroku. Apelacja od wyroku sądu okręgowego,, powinna być sporządzona i podpisana przez adwokata, lub w przypadkach wymienionych w art. 88 ust 2i 3 kpk, radcę prawnego.

40 Wniesienia - jako oskarżyciel prywatny - do sądu i popierania oskarżenia o przestępstwa ścigane z oskarżenia prywatnego (art. 59 § 1 kpk). W sprawach ściganych z oskarżenia prywatnego prokurator wszczyna postępowanie albo wstępuje do postępowania już wszczętego, jeżeli wymaga tego interes społeczny. Postępowanie toczy się wówczas z urzędu, a pokrzywdzony, który przedtem wniósł oskarżenie prywatne, korzysta z praw oskarżyciela posiłkowego (art. 60 § 1 i 2 kpk); .

41 Złożenia do sądu - aż czasu zakończenia przesłuchania pokrzywdzonego na rozprawie głównej - wniosku o orzeczenie obowiązku naprawienia wyrządzonej szkody w całości lub części wobec sprawcy przestępstwa spowodowania śmierci, ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, naruszenia czynności narządu ciała lub rozstroju zdrowia, przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji lub przestępstwa przeciwko środowisku, mieniu i obrotowi gospodarczemu. Zamiast tego obowiązku sąd w razie skazania sprawcy przestępstwa może orzec na rzecz pokrzywdzonego nawiązkę w celu zadośćuczynienia za ciężki uszczerbek na zdrowiu, naruszenie czynności narządu ciała, rozstrój zdrowia, a także za doznaną krzywdę (art. 46 § 1 i 2 kk).

42 Złożenia do sądu wniosku o przyznanie świadczenia pieniężnego w trybie i na zasadach określonych ustawą z dn. 7 lipca 2005 r. o państwowej kompensacie przysługującej ofiarom niektórych przestępstw umyślnych (Dz. U. Nr 169 poz z dn. 6 września 2005 r.). .

43 Pokrzywdzony jest obowiązany:
Jako świadek stawić się na każde wezwanie organu prowadzącego postępowanie (art. 177 § 1 kpk). Na świadka - pokrzywdzonego, który bez usprawiedliwienia nie stawił się na wezwanie organu prowadzącego postępowanie albo bez zezwolenia tego organu wydalił się z miejsca czynności przed jej zakończeniem, może zostać nałożona kara pieniężna w wysokości do złotych, a ponadto może on zostać zatrzymany i przymusowo doprowadzony (art. 285 § 1 i 2 kpk);

44 W celu ograniczenia kręgu osób podejrzanych lub ustalenia wartości dowodowej ujawnionych śladów można pobrać od pokrzywdzonego odciski daktyloskopijne, wymaz ze śluzówki policzków, włosy, ślinę, próby pisma, zapach, wykonać fotografię osoby lub dokonać utrwalenia głosu; za jego zgodą biegły może również zastosować środki techniczne mające na celu kontrolę nieświadomych reakcji organizmu tej osoby (art. 192a § 1 i 2 kpk); .

45 Poddać się oględzinom i badaniom niepołączonym z zabiegiem chirurgicznym lub obserwacją w zakładzie leczniczym, jeżeli karalność czynu zależy od stanu zdrowia pokrzywdzonego (art. 192 § 1 kpk). W przypadku zaistnienia wątpliwości co do stanu psychicznego pokrzywdzonego, jego stanu rozwoju umysłowego, zdolności postrzegania lub odtwarzania przez niego postrzeżeń, sąd (prokurator) może zarządzić jego przesłuchanie z udziałem biegłego lekarza lub biegłego psychologa, a świadek nie może się temu sprzeciwić (art. 192 § 2 kpk). W pozostałych przypadkach świadka - pokrzywdzonego można poddać oględzinom ciała i badaniu lekarskiemu lub psychologicznemu jedynie za jego zgodą (art. 192 § 4 kpk).

46 Wskazać - jeżeli przebywa za granicą - adresata dla doręczeń w kraju; w razie nieuczynienia tego pismo wysłane na ostatnio znany adres w kraju albo, jeżeli tego adresu nie ma, załączone do akt sprawy uważa się za doręczone (art. 138 kpk).

47 Podać organowi prowadzącemu postępowanie swój nowy adres w wypadku zmiany miejsca zamieszkania lub nie przebywania pod wskazanym przez siebie wcześniej adresem; w razie nieuczynienia tego pismo wysłane pod wcześniej wskazany adres uważa się za doręczone (art. 139 § 1 kpk).Pouczenie o o podstawowych uprawnieniach i obowiązkach pokrzywdzonego.

48 Pokrzywdzony w postępowaniu przygotowawczym jest stroną uprawnioną do działania we własnym imieniu i zgodnie z własnym interesem (art. 299 § 1 kpk).

49 Jeżeli pokrzywdzonym jest małoletni albo ubezwłasnowolniony całkowicie lub częściowo prawa jego wykonuje przedstawiciel ustawowy albo osoba, pod której stałą pieczą pokrzywdzony pozostaje (art. 51 § 2 i 3 kpk).

50 Jeżeli pokrzywdzonym jest osoba nieporadna, w szczególności ze względu na wiek lub stan zdrowia, jego prawa może wykonywać osoba pod której pieczą pokrzywdzony pozostaje (art. 51 § 3 kpk).

51 Jeżeli pokrzywdzony nie ukończył 15 lat, czynności z jego udziałem powinny być, w miarę możliwości, przeprowadzone w obecności przedstawiciela ustawowego lub faktycznego opiekuna, chyba że dobro postępowania stoi na przeszkodzie (art. 171 § 3 kpk).

52 W razie śmierci pokrzywdzonego prawa, które by mu przysługiwały, mogą wykonywać najbliższe osoby, a w wypadku ich braku lub nieujawnienia - prokurator działając z urzędu (art. 52 § 1 kpk). .

53 Za pokrzywdzonego, który nie jest osobą fizyczną czynności procesowych dokonuje organ uprawniony do działania w jego imieniu (art. 51 § 1 kpk).

54 Przesłuchanie pokrzywdzonego w charakterze świadka może nastąpić przy użyciu urządzeń technicznych umożliwiających przeprowadzenie tej czynności na odległość (art. 177 § 1a kpk).

55 Pokrzywdzonego, który nie może się stawić na wezwanie do stawiennictwa z powodu choroby, kalectwa lub innej nie dającej się pokonać przeszkody, można przesłuchać w miejscu jego pobytu (art. 177 § 2 kpk).

56 W sprawach o przestępstwa określone w rozdziale XXV i XXVI Kodeksu karnego (przeciwko wolności seksualnej i obyczajowości oraz przeciwko rodzinie i opiece) pokrzywdzonego, który w chwili czynu nie ukończył 15 lat, przesłuchuje się w charakterze świadka tylko raz, chyba że wyjdą na jaw istotne okoliczności, których wyjaśnienie wymaga ponownego przesłuchania lub zażąda tego oskarżony (podejrzany), który nie miał obrońcy w czasie pierwszego przesłuchania pokrzywdzonego (art. 185a § 1 kpk).

57 WIKTYMOLOGIA

58 Wiktymologia to nauka o ofiarach przestępstw.

59 Rolę ofiary w przestępstwie można rozpatrywać w aspekcie wpływu na powzięcie zamiaru przestępczego i realizację zamiaru przestępczego.

60 Zadania wiktymologii można ująć w następujący sposób
Zadania ogólne: a. diagnoza sytuacji b. interpretacja sytuacji c. zapobieganie zjawiskom niepożądanym d. propozycje tworzenia sytuacji pożądanych.

61 Zadania szczegółowe: a. powszechna edukacja społeczna o potrzebie rozumienia stosunków społecznych, własnej roli w społeczeństwie, odpowiedzialności za nieostrożność i prowokację, ochrony samego siebie przed staniem się ofiarą

62 b. instytucjonalne, formalne i nieformalne zabezpieczenia pełnego powrotu poszkodowanej osoby do społeczeństwa (pomoc na rzecz ofiar). Braki w tym zakresie istotnie widać w przypadku ofiar przestępstw seksualnych,

63 c. proces psychoterapii i socjoterapii osób podatnych na uleganie sytuacjom zagrożenia.

64 Wiktymologia obok diagnozy w zakresie zagrożenia ogólnego dąży do formułowania wniosków dotyczących zagrożenia poszczególnych kategorii demograficznych. W tym zakresie istotne jest określenie zagrożenia jakie wynika np. z wieku, płci czy wyglądu zewnętrznego.

65 Przestępstwa bez ofiar

66 Przez to pojęcie rozumie się akt dobrowolnej wymiany między osobami dorosłymi, silnie pożądanych, lecz prawnie zakazanych dóbr i usług np. narkomania, prostytucja.

67 Proponuje się, aby przyjąć, że z przestępstwem bez ofiary mamy do czynienia wtedy, gdy:
a. ludzie wiedzą co czynią b. zgadzają się na to c. nikt albo przynajmniej nikt poza uczestniczącymi w danej aktywności nie jest poszkodowany a mimo to d. czyn jest zakazany przez ustawę karną.

68 Ofiara a sprawca przestępstwa

69 W oparciu o kryteria biologiczne, psychologiczne i socjologiczne można wyróżnić „ogólne” i psychologiczne typy ofiary, najbardziej narażone na pokrzywdzenie przestępstwem.

70 Typy ogólne ofiar: - ludzie młodzi - kobiety - ludzie starsi - osoby niedorozwinięte psychicznie lub wykazujące zaburzenia psychiczne - imigranci i mniejszości - osoby ociężałe umysłowo .

71 Do typów „psychologicznych” można zaliczyć ofiary:
depresyjne żądne zysku i zachłanne lubieżne i rozpustne terroryzujące otoczenie samotne uwikłane w szczególnie trudne sytuacje.

72 W literaturze znane jest także pojęcie „urodzonej ofiary”
W literaturze znane jest także pojęcie „urodzonej ofiary”. Urodzonymi ofiarami są jednostki, które jak gdyby przyciągają przestępców z powodu ich stałej predyspozycji do roli ofiary. Często jest to powodowane cechami biologicznymi, fizjologicznymi, społecznymi, moralnymi czy psychologicznymi

73 Czynniki ryzyka wiktymogennego

74 Są to czynniki które sprzyjają temu, że niektóre osoby częściej niż inne ulegają wiktymizacji.

75 a. czynniki przestrzenne – ciasna zabudowa, nieoświetlone ulice, duże blokowiska. Bloki z przechodnimi piwnicami i wieloma wyjściami. Taka architektura sprawia, że osoby tam przebywające częściej niż inne ulegają wiktymizacji. Istotne jest zatem takie planowanie, aby możliwa była większa obserwacja terenu i ludzi;

76 b. czynniki sytuacyjne związane ze stylem życia jednostki – osoby bardziej aktywne częściej stwarzają okazję do stania się ofiarą przestępstwa;

77 c. czynniki związane z charakterystyką fizyczną, psychiczną i społeczną jednostki – przyjmuje się, że potencjalny sprawca szuka potencjalnej ofiary. Wobec tego cechy fizyczne (np. wiek, płeć), psychiczne, czy społeczne są związane z ryzykiem wiktymizacji. Badania wskazują, że zwiększone ryzyko wiktymizacji dotyczy przede wszystkim ludzi młodych, zamożnych, mieszkających w miastach. .

78 Strach przed przestępczością

79 Obok zjawiska wiktymizacji badane jest również zjawisko strachu czy też lęku przed przestępczością.

80 Psychologia zna tak pojęcie lęku, jak i strachu
Psychologia zna tak pojęcie lęku, jak i strachu. Można przyjąć, że lęk jest reakcją emocjonalną nie związaną z określoną przyczyną czy sytuacją. Natomiast strach jest reakcją emocjonalną na obiektywne, rozpoznawalne, zewnętrzne zagrożenie.

81 - wiktymizacja wielokrotna
Czynniki wpływające na nasilenie strachu przed przestępczością i poczucie bezpieczeństwa: - płeć - wiek - wiktymizacja wielokrotna - prowadzenie towarzyskiego stylu życia, który zwiększa ryzyko wiktymizacji .

82 - przekonanie o nieskuteczności działań policji w walce z przestępczością
- wyższe wykształcenie – osoby lepiej wykształcone mają wyższą świadomość faktycznego zagrożenia - stan zdrowia fizycznego i psychicznego - znajomość z osobą, która była ofiarą przestępstwa.

83 Na zwiększenie poczucia bezpieczeństwa z kolei ma wpływ odpowiednie kształtowanie środowiska, tj.:
- organizacja przestrzeni, która daje możliwość kontroli miejsc - tworzenie możliwości dogodnego postrzegania sygnałów zagrożeń - gotowość zbiorowości do współpracy m.in. z policją - edukacja poprzez informowanie o zagrożeniach, o sposobach zapobiegania zagrożeniom i minimalizowania ich skutków oraz informowanie o postępowaniu w trakcie i po ustaniu zagrożenia

84 Dziękuję za uwagę