Jan Walery Królikowski (ur. 4 kwietnia 1820 w Warszawie, zm. 11 września 1886 w Warszawie) – polski aktor i reżyser.

Prezentacja na temat: "Jan Walery Królikowski (ur. 4 kwietnia 1820 w Warszawie, zm. 11 września 1886 w Warszawie) – polski aktor i reżyser."— Zapis prezentacji:

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

14

15

16

17

18

19

20 Jan Walery Królikowski (ur. 4 kwietnia 1820 w Warszawie, zm. 11 września 1886 w Warszawie) – polski aktor i reżyser. Syn Józefa Franciszka, polskiego historyka literatury. Zdobył sławę i uznanie jako jeden z największych artystów scen polskich w rolach z wielkiego repertuaru. Debiutował w Lublinie w 1836 roku, następnie występował w zespole Tomasza Andrzeja Chełchowskiego. W latach 1840–1846 grał w Krakowie pod kierownictwem A. Meciszewskiego 1843–1845. Od 1846 mieszkał w Warszawie, gdzie do 1872 z przerwami był reżyserem. W latach 1848–1852 wykładał w Szkole Dramatycznej w Warszawie. Początkowo grywał role pierwszoplanowe amantów, później tzw. czarne charaktery. Grywał m.in. z Heleną Modrzejewską, którą np. jako Ofelię miał za partnerkę w swej roli tytułowej w „Hamlecie” Williama Szekspira. Najbardziej znaczące role: Franciszek Moor – Zbójcy i Miller – Intryga i miłość Friedricha Schillera, Wojewoda – Mazepa Juliusza Słowackiego, Rodin – Żyd wieczny tułacz Melville’a i J. Malliana; także role komediowe i charakterystyczne, m.in. Łatka – Dożywocie Aleksandra Fredry.

21

22

23 Dr Adam Kocur, burmistrz Katowic w latach 1928- 1939, był żołnierzem i powstańcem śląskim, działaczem politycznym i społecznym, zapisał sie również w pamięci rodaków jako prezydent Katowic w latach 1928-1939. Jako burmistrz Katowic dbał on szczególnie o rozwój kultury w mieście, popularyzował cywilizacyjny dorobek narodu polskiego, odrabiając tym samym zacofanie śląska w rozwoju życia intelektualnego, dziedziczone po pruskim zaborcy.

24 Pod koniec jego kadencji stolica województwa stała sie ważnym ośrodkiem o wielkomiejskim charakterze. Od 1928r, obok obowiązków prezydenta Katowic, sprawował dr. A. Kocur wiele funkcji społecznych. Praca społeczne była jego pasja. Będąc kawalerem, z cala swoboda mógł angażować się w działalność różnych stowarzyszeń kulturalnych i sportowych. Popierał inicjatywy zmierzające do rozwoju kulturalno-naukowego naszego regionu. Po burzliwej młodości i latach dojrzałych poświęcił sie, mając 57 lat, stanowi duchowemu i wytrwał w nim przez ostatnie kilkanaście lat swego życia, otaczając duchowa opieka Polaków na obczyźnie.