Committee of the Regions

Prezentacja na temat: "Committee of the Regions"— Zapis prezentacji:

1 Committee of the Regions
Комитет на регионите BG European Union Comité de las Regiones ES CS Výbor regionů Regionsudvalget DA Ausschuss der Regionen DE ET Regioonide Komitee Επιτροπή των Περιφερειών EL Committee of the Regions EN FR Comité des Régions Comitato delle regioni IT Reģionu komiteja LV LT Regionų komitetas Welcome to the Committee of the Regions HU Régiók Bizottsága MT Kumitat tar-Reġjuni NL Comité van de Regio's Komitet Regionów PL Comité das Regiões PT RO Comitetul Regiunilor SK Výbor regiónov SL Odbor regij FI Alueiden komitea SV Regionkommittén

2 Komitet Regionów Zgromadzenie polityczne przedstawicieli samorządów regionalnych i lokalnych Unii Europejskiej

3 Jaka jest rola Komitetu Regionów?
Pełnienie funkcji rzecznika samorządów lokalnych i regionalnych w procesie opracowywania prawodawstwa unijnego (70% przepisów wdrażanych jest na szczeblu lokalnym i regionalnym) Przybliżanie Unii obywatelom i rozpowszechnianie kultury pomocniczości Odgrywanie roli forum, na którym regiony i miasta mogą dzielić się wzorcowymi rozwiązaniami i uczestniczyć w dialogu z instytucjami europejskimi

4 KR w skrócie Utworzenie Komitetu na mocy traktatu z Maastricht (1993), pierwsza sesja plenarna w marcu 1994 r. 344 członków – przedstawicieli samorządów lokalnych i regionalnych, oraz 344 zastępców 27 delegacji krajowych 6 komisji tematycznych 4 grupy polityczne

5 Członkowie KR-u 344 członków i 344 zastępców
Francja, Niemcy, Wielka Brytania, Włochy Hiszpania, Polska Rumunia Austria, Belgia, Bułgaria, Czechy, Grecja, Holandia, Portugalia, Szwecja, Węgry Dania, Finlandia, Irlandia, Litwa, Słowacja Estonia, Łotwa, Słowenia Cypr, Luksemburg Malta Membres Le nombre de membres par pays est déterminé par le Traité sur l’Union européenne. La répartition des membres par État membre suit le même principe que celui observé pour la répartition des députés au Parlement européen ou pour le nombre de voix (majorité qualifiée) au sein du Conseil.

6 Członkowie KR-u Przedstawiciele samorządów lokalnych i regionalnych proponowani przez państwa członkowskie Formalne powołanie członków KR-u przez Radę Unii Europejskiej Pięcioletnia kadencja, odnawialny mandat Nomination sur proposition des États membres Il n’existe pas de procédure générale de sélection pour les membres du Comité des régions. Chaque État membre a sa propre procédure de désignation, qui est fonction de la division du pays en collectivités régionales et locales. Ces propositions sont ensuite confirmées officiellement par le Conseil. Délégations nationales Les membres de la même nationalité constituent une délégation nationale. Chaque délégation élit son Président. En outre, les délégations reçoivent habituellement l’aide d’un ou de deux coordinateurs, qui gèrent le secrétariat de la délégation. Les délégations nationales se réunissent avant chaque session plénière. Groupes politiques Chaque groupe dispose de son propre secrétariat. Les groupes se réunissent avant chaque session plénière. En outre, ils ont la possibilité de tenir deux réunions extraordinaires chaque année.

7 Grupy polityczne EA NIEZRZESZENI ALDE PSE PPE PPE Europejska
Partia Ludowa PSE Partia Europejskich Socjalistów ALDE Porozumienie Liberałów i Demokratów na rzecz Europy EA Przymierze Europejskie Groupes politiques Les membres du CdR peuvent choisir d’adhérer à l’un des quatre groupes politiques présents au Comité, ou rester indépendants (environ 5%). Partis nationaux/régionaux faisant partie des groupes politiques: PSE: SPO (AT), Spa (BE), PS (BE), KISOS (CY), CSSD (CZ), SPD (DE), Socialdemokratiet (DK), Moodukad (EE), PASOK (EL), PSOE (ES), SDP (FI), PS (FR), MSZP (HU), The Labour Party (IE), SDI (IT) DS (IT), LSDP (LT), LSAP (LU), LSDSP (LV), Partit Laburista (MT), PvDA (NL), Unia Pracy (PL), SLD (PL), Partido Socialista (PT), Socialdemokratiska Arbetareparti (SE), ZLSD (SI), SDL (SK), SDSS (SK), The Labour Party (UK), SDLP (UK). PPE: ÖVP (AT). CD&V (BE), PSC (BE), CSU (DE), CDU (DE), Det Konservative Folkeparti (DK), ND (EL), Partido Polular (ES), Kansallinen Kokoomus (FI), Démocratie libérale (FR), UDF (FR), Fine Gael (IE), Partito Populare Italiano (IT), SVP (IT), CSV (LU), CDA (NL), Partido Social Democrata (PT), Moderat (SE), The Conservative Party (UK). ELDR: Liberales Forum (AT), Partei für Freiheit unde Fortschritt (BE), Parti Réformateur Libéral (BE), VLD (BE), Die Liberalen (DE), FDP (DE), Radikale Venstre (DK), Venstre (DK), Estonia Reform Party (EE), Free Citizens Movement (EL), AIC Coalición Canarias (ES), Convergència Democràtica de Catalunya (ES), Suomen Keskusta (FI), Svenska Folkpartiet I Finland (FI), Liberalerna på Åland (FI), Åländsk Center (FI), Parti Radical (FR), Szabad Demookratak Szövetsege (HU), Progressive Democrats (IE), I Democratici (IT), Parti Démocratique (LU), VVD (NL), D66 (NL), Folkpartiet Liberalerna (SE), Centerpartiet (SE), Liberal Democrats (UK), Scottish Liberal Democrats (UK) EA: SPIRIT (BE), EAJ-PNV (ES), Fianna Fáil (IE), Union Valdôtaine (IT), Scottish National Party (UK), Plaid Cymru (UK), 7

8 Przewodniczący Przewodniczący reprezentuje Komitet i nadzoruje jego prace, kieruje sesjami plenarnymi i reprezentuje Komitet na zewnątrz Obecna przewodnicząca (2010–2012): Mercedes BRESSO (PSE/IT), przewodnicząca włoskiego regionu Piemont Obecny pierwszy wiceprzewodniczący (2010–2012): Ramón Luis VALCARCEL SISO (PPE/ES), przewodniczący autonomicznego regionu Murcja Przewodniczący i pierwszy wiceprzewodniczący są wybierani przez członków Komitetu na dwuipółletnią kadencję Ponadto wybierany jest jeden wiceprzewodniczący z każdego państwa członkowskiego Mercedes Bresso Ramón Luis Valcárcel Siso 8 8

9

10 Prezydium W skład Prezydium wchodzi 60 członków (liczba przedstawicieli poszczególnych państw odzwierciedla ich demografię i układ sił politycznych): przewodniczący i pierwszy wiceprzewodniczący jeden wiceprzewodniczący z każdego państwa członkowskiego czterech przewodniczących grup politycznych 27 innych członków Prezydium organizuje prace KR-u: zbiera się siedem razy w roku ustala porządek obrad sesji plenarnych określa program polityczny KR-u przydziela opinie komisjom podejmuje decyzje o przygotowaniu opinii z inicjatywy własnej Les membres du Bureau sont élus par l’Assemblée plénière pour une période de deux ans. Bureau Les principales responsabilités du Bureau: Établissement du programme politique du CdR au début de chaque mandat et contrôle de sa mise en oeuvre. Préparation et organisation des travaux de l’Assemblée plénière et des commissions spécialisées; organisation de la structure interne du CdR. Responsabilité globale pour les questions financières, organisationnelles et administratives. Autorité investie du pouvoir de nomination pour le Secrétaire général et les hauts fonctionnaires.

11 Sesje plenarne Ogół członków KR-u zbiera się na sesjach plenarnych
Pięć razy w roku Przyjmowanie opinii oraz debaty polityczne

12 Komisje COTER – Komisja Polityki Spójności Terytorialnej
ECOS – Komisja Polityki Gospodarczej i Społecznej ENVE – Komisja Środowiska, Zmiany Klimatu i Energii EDUC – Komisja Kultury, Edukacji i Badań Naukowych CIVEX – Komisja Obywatelstwa, Sprawowania Rządów, Spraw Instytucjonalnych i Zewnętrznych NAT – Komisja Zasobów Naturalnych CAFA – Komisja Spraw Finansowych i Administracyjnych 12

13 Ekonomiczno-Społeczny
KR w unijnym procesie decyzyjnym KONSULTACJA WNIOSEK WSPÓŁDECYZJA DECYZJA Komisja Europejska Parlament Europejski Rada UE KONSULTACJA Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny

14 Konsultacja obowiązkowa
Konsultacja jest obowiązkowa w następujących dziedzinach: Spójność gospodarcza, społeczna i terytorialna Edukacja i młodzież Kultura Zdrowie publiczne Sieci transeuropejskie Ochrona ludności Transport Zatrudnienie Sprawy socjalne Ochrona środowiska Kształcenie zawodowe Energia Zmiany klimatyczne Turystyka

15 Konsultacja fakultatywna
Parlament Europejski, Rada lub Komisja mogą, jeśli chcą, zasięgać opinii KR-u również w wypadkach, gdy konsultacja nie jest obowiązkowa; opinia taka włączona zostanie do procedury prawodawczej KR może wydawać opinie z inicjatywy własnej, ilekroć uzna to za stosowne KR może postanowić o wydaniu opinii, jeśli zwrócono się o nią również do Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i jeśli uzna, że kwestia dotyczy szczególnych interesów lokalnych i regionalnych

16 Powstawanie opinii Wniosek Parlamentu Europejskiego, Rady lub Komisji o sporządzenie opinii Przydzielenie wniosku przez Prezydium właściwej komisji KR-u Wyznaczenie sprawozdawcy komisji KR-u i rozpoczęcie prac Przedstawienie pierwszego projektu opinii w komisji KR-u Dalsza praca sprawozdawcy nad opinią Dyskusja, wprowadzenie poprawek oraz przyjęcie opinii przez komisję KR-u Przyjęcie opinii na sesji plenarnej oraz publikacja w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej Durée du processus: entre un et six mois.

17 SIECI I DZIAŁALNOŚĆ KOMITETU REGIONÓW
1. PLATFORMA MONITOROWANIA PROCESU LIZBOŃSKIEGO Odnowienie strategii lizbońskiej na rzecz wzrostu i zatrudnienia w marcu 2005 r. Inauguracja Platformy Monitorowania Procesu Lizbońskiego przez KR w dniu 1 marca 2006 r. Cel: zapewnienie zaangażowania władz wszystkich szczebli w realizację strategii lizbońskiej Stanowi dla władz lokalnych i regionalnych platformę do dyskusji i wymiany wzorcowych rozwiązań w zakresie pobudzania wzrostu i tworzenia miejsc pracy Zdaje coroczne sprawozdanie podczas wiosennego szczytu Rady Europejskiej z postępów na szczeblu lokalnym i regionalnym

18 SIECI I DZIAŁALNOŚĆ KOMITETU REGIONÓW
2. SIEĆ MONITORUJĄCA PRZESTRZEGANIE ZASADY POMOCNICZOŚCI Zasada pomocniczości: podejmowanie decyzji na szczeblu możliwie najbliższym obywatelowi Bliskość obywatela główną troską przedstawicieli władz lokalnych i regionalnych W czerwcu 2007 r. KR ustanowił Sieć Monitorującą Przestrzeganie Zasady Pomocniczości w celu badania dokumentów legislacyjnych Komisji Europejskiej pod kątem ich zgodności z zasadą pomocniczości Interaktywny portal internetowy zapewniający władzom lokalnym i regionalnym dostęp do informacji na temat procedury prawodawczej UE, wymianę wzorcowych rozwiązań oraz przedstawianie stanowiska

19 SIECI I DZIAŁALNOŚĆ KOMITETU REGIONÓW
3. GRUPA EKSPERTÓW DS. EUROPEJSKIEGO UGRUPOWANIA WSPÓŁPRACY TERYTORIALNEJ (EUWT) Nowy instrument prawny (z sierpnia 2007 r.) ułatwiający transgraniczną, międzyregionalną i transnarodową współpracę między władzami lokalnymi i regionalnymi Nadaje status prawny takim ugrupowaniom: możliwość ustanawiania sekretariatów oraz posiadania środków własnych KR informuje, propaguje i śledzi tworzenie EUWT; grupa ekspertów stanowi platformę wymiany doświadczeń oraz wzorcowych rozwiązań Pierwsze EUWT (styczeń 2008 r.): Eurometropolia Lille-Kortrijk-Tournai (francusko-belgijski rozwój regionalny)

20 SIECI I DZIAŁALNOŚĆ KOMITETU REGIONÓW
4. OPEN DAYS – EUROPEJSKI TYDZIEŃ REGIONÓW I MIAST Organizowany dorocznie w pierwszym tygodniu października wspólnie przez KR oraz Dyrekcję Generalną Komisji Europejskiej ds. Polityki Regionalnej Reprezentowanych jest ponad 200 regionów i miast; obecni są także przedstawiciele sektora bankowego, świata biznesu oraz społeczeństwa obywatelskiego – w sumie ok. 5 tys. uczestników Ok. 130 seminariów oraz innych wydarzeń w Brukseli, a ponadto 230 w regionach i miastach „Meeting Place”: specjalna wystawa oraz okazja do nawiązania kontaktów między przedstawicielami sektora prywatnego oraz miast i regionów

21 KR a traktat z Lizbony KR może wnieść do Trybunału Sprawiedliwości sprawę w obronie swych prerogatyw KR może wnieść sprawę o niezgodność aktu prawnego z zasadą pomocniczości Kadencja członków wydłuża się z 4 do 5 lat Poszerzenie zakresu dziedzin, w których zasięgana jest opinia Komitetu

22 Trochę historii 1992 Traktat z Maastricht: utworzenie KR-u
sesja plenarna w Brukseli 1995 Zwiększenie liczby członków KR-u ze 189 do 222 (po rozszerzeniu UE do 15 państw) 1997 Traktat z Amsterdamu: umocnienie roli KR-u (rozszerzenie zakresu konsultacji obowiązkowej oraz funkcja doradcza wobec Parlamentu Europejskiego) 2003 Traktat z Nicei: członkowie KR-u muszą posiadać mandat wyborczy lub być politycznie odpowiedzialni przed obieralnym zgromadzeniem 2004 Zwiększenie liczby członków KR-u z 222 do 317 (po rozszerzeniu UE do 25 państw) 2004 Traktat ustanawiający konstytucję dla Europy: umocnienie politycznej roli KR-u i jego pozycji wśród unijnych instytucji 2007 Zwiększenie liczby członków KR-u z 317 do 344 (po rozszerzeniu UE do 27 państw) 2009 Traktat z Lizbony wzmacnia status i rolę polityczną KR-u

23 PRZEWODNICZĄCY i Gabinet
Struktura organizacyjna PRZEWODNICZĄCY i Gabinet Służby wspólne (KR-u i EKES-u) Sekretarz generalny Sekretariaty grup politycznych Dyrekcja Administracji Dyrekcja Prac Konsultacyjnych Dyrekcja Kancelarii i Spraw Prawnych Dyrekcja Komunikacji, Prasy i Protokołu