Reformy Gajusza Mariusza i podział jednostek rzymskich przed i po nich

Prezentacja na temat: "Reformy Gajusza Mariusza i podział jednostek rzymskich przed i po nich"— Zapis prezentacji:

1 Reformy Gajusza Mariusza i podział jednostek rzymskich przed i po nich
Oraz: „Skąd się wzięły te nazwy?”

2 Przed reformami

3 Hastati Nazwa pochodzi od łacińskiego słowa „hasta”, czyli „włócznia”
Lekkozbrojna piechota używana przez Rzymian „do zaczepki”. Ekwipunek: Włócznia Gladius Zakrzywiona tarcza Lekka zbroja 2 pila Byli to zazwyczaj mało utalentowani żołnierze

4 Nazwa pochodzi od łacińskiego słowa „principatus”, czyli „reguła”
Principes Była to ciężkozbrojna piechota, która stanowiła trzon armii rzymskiej. Używano jej do głównego uderzenia. Ekwipunek: Gladius Zakrzywiona tarcza Cięzka zbroja 2 pila Byli to przeciętni żołnierze

5 Triari Nazwa pochodzi od łacińskiego słowa „tertius”, czyli „trzeci”
Była to także ciężkozbrojna piechota. Gdy Principes zostali wycofani, w ostateczności, Triari zostali rzucani do boju. Ekwipunek: Włócznia Zakrzywiona tarcza Ciężka zbroja Kohorty Triari były złożone ze starszych obywateli Czasem, gdy ktoś coś robi na ostatnią chwilę, można także powiedzieć, że ktoś robi coś „na triari”

6 Welici Nazwa pochodzi od łacińskiego słowa „ velitatio”, czyli „potyczka” Welici była to jednostka rzucająca oszczepami. Na niej właśnie wzorowały się późniejsze jednostki szaserów. Wybiegali oni przed linię wojsk, obrzucali wroga oszczepami i wracali. Ekwipunek: 3 oszczepy Mała, okrągła tarcza Kohorty Welitów były tworzone z młodych, szybko biegających chłopców

7 Ekwici Nazwa pochodzi od łacińskiego słowa „ equitas”, czyli „sprawiedliwość” Ekwici była to lekkozbrojna kawaleria, która miała za zadanie razem z Hastati przyciągać wroga pod szeregi Principes. Ekwipunek: Duża, okrągła tarcza Długa włócznia Kawaleria zawsze była tworzona z bogatszych obywateli, których stać było choćby na zakup konia.

8 Gajusz Mariusz i jego reformy

9 Gajusz Mariusz Gajusz Mariusz (ur. 156 p.n.e. w południowolatyńskim Arpinum, zm. 13 stycznia 86 p.n.e.). Żonaty z Julią, ciotką Juliusza Cezara ze strony ojca, Gajusza Juliusza Cezara Starszego. Znany przede wszystkim jako reformator armii rzymskiej oraz mąż stanu w starożytnym Rzymie, przez długie lata, jako „homo novus” (czyli prowincjusz), związany ze stronnictwem popularów. W 105 p.n.e. pokonał króla numidyjskiego, Jugurtę (zobacz: wojna Rzymu z Numidyjczykami), w 104 p.n.e. Cymbrów a w ( p.n.e.) Teutonów. W „Żywotach” Plutarcha określony mianem „trzeciego założyciela Rzymu” (po Romulusie i dyktatorze Kamilusie). Pod koniec kariery politycznej przeciwnik Sulli, zwolennika optymatów. W latach p.n.e. przeprowadził reformę wojskową, przekształcając dotychczasową armię obywatelską w zawodową i przyjmując do armii ochotników. Służba w takiej armii trwała minimum 16 lat. Żołnierz otrzymywał żołd, i ekwipunek. Symbolem jednoczącym nowy legion stał się jego znak bojowy - orzeł (aquila). Stopniowo także zaczęły się tworzyć wyborowe oddziały gwardii (w odróżnieniu od armii) tzw. pretorianów (praetorium). Problemem stała się kwestia, co począć z weteranami: jakie źródło utrzymania im zapewnić po długoletniej służbie wojskowej, w czasie której nie mieli innego źródła utrzymania i z reguły nie zakładali rodzin.

10

11 Gaius Marius Gajusz Mariusz, podobno zgodnie z przepowiednią, był siedmiokrotnie wybierany konsulem: w latach 107, i 86 p.n.e.. W roku 101 p.n.e. zawiązał przymierze, triumwirat, choć w historiografii tak się go nie określa, z Saturninem i Glaucją na mocy którego Mariusz został wybrany na urząd konsula na rok 100 p.n.e., Glaucja na urząd pretora, a Saturnin - trybuna ludowego. Temu ostatniemu musiano utorować drogę do wyboru mordując Kwintusa Nunniusza, jednego z kontrkandydatów. Wspólnym celem wymienionej trójki było nadanie ziemi weteranom Mariusza. Chciano do przeprowadzenia tego nadania powołać komisję, na czele której stanąłby Mariusz. Senat pod przymusem zaakceptował ustawę. Jednak już w roku następnym Saturnin starając się o urząd, tym razem konsula, znów zamordował swojego przeciwnika ze stronnictwa popularów - Memmiusza. To już przebrało miarę cierpliwości senatu. Zażądał od konsula Mariusza podjęcia działań zbrojnych. Ten zaś, jako legalista, musiał wszcząć walkę z dawnymi sojusznikami. Armia pod dowództwem Skaurusa rozbiła w 100 p.n.e. broniących się na Kapitolu Saturnina i Glaucję. W rezultacie popularność Mariusza znacznie spadła, odwrócili się od niego jego dotychczasowi stronnicy i nie było mowy o następnym konsulacie. Mariusz wziął udział w wojnie ze sprzymierzeńcami (90 p.n.e.-88 p.n.e.), a po jej zakończeniu, wobec konfliktu z Sullą, musiał opuścić Rzym. Powrócił w 87 p.n.e., kiedy Sulla przebywał na wschodzie walcząc z Mitrydatesem VI Eupatorem. Pod nieobecność Sulli w Rzymie wybuchła tzw. pierwsza wojna domowa. Wraz z Cynną, stając na czele popularów, Mariusz wprowadził w Rzymie terror. Skazał wtedy na śmierć wielu przeciwników politycznych. Zmarł w 86 p.n.e.

12 Na czym polegały jego reformy?

13 Zamienił on dotychczasowe 5 rodzajów piechoty i 2 kawalerii na znacznie więcej formacji. Podobnie postąpił później Stefan Batory - zaczął wcielać chłopów i najemników do wojska, przez co powstały specjalnie dla nich utworzone jednostki.

14 Po reformach

15 Auxiliari (włócznicy i łucznicy)
Byli to półnajemni, lekkozbrojni żołnierze piechoty, którzy wraz z legionami szli na wojny. Ekwipunek Łuki i strzały lub oszczepy Broń biała wyniesiona z domu Ale dlaczego nazywamy ich półnajemnikami? Zgodnie z reformami Gaiusa Mariusa, żołnierze po służbie szesnastoletniej służbie dostawali swój kawałek ziemi, za to nie otrzymywali żołdu. Tak samo było z Auxiliari z tą różnicą, że oni byli rekrutowani nie spośród Rzymian, lecz spośród barbarzyńców. Nazwa pochodzi od łacińskiego słowa „auxiliari”, czyli „sprzymierzone armie”, lub od słowa „auxilium”, czyli „pomoc”

16 Wczesna kohorta legionu i kohorta legionu
Zwykła jednostka po reformach Gajusza Mariusza. Wczesna kohorta była rekrutowana w sytuacjach nadzwyczajnych. Byli oni (żołnierze wczesnej kohorty) zazwyczaj niedoszkoleni. Ekwipunek: Średnia zbroja Gladius Podłużny pawęż 2 pila

17 Pierwsza kohorta legionu
W każdym legionie była swego rodzaju elita. Po reformach Mariusza tą elitą byli żołnierze pierwszej kohorty legionu. Byli oni bardziej utalentowani, niż ich współwalczący. Ekwipunek: Półciężka zbroja Gladius Podłużny, wzmocniony pawęż 3 pila

18 Kohorta pretorianów Nazwa pochodzi od łacińskiego słowa „ Preator”, czyli „Pretor” Oryginalnie: milicja Pretora, czyli zarządcy miasta. Później: elitarna jednostka nie podlegająca legionowi. Ekwipunek: Ciężka zbroja Nagolenniki Gladius Nad wyraz wzmocniony pawęż 4 pila

19 Kohorta miejska Elitarna jednostka wybierana spośród Pretorianów. W otwartej walce występowała bardzo rzadko, ponieważ głównie była przeznaczona do obrony miast. Została zlikwidowana po pojawieniu się systemu limes Ekwipunek Ciężka zbroja Nagolenniki Gladius Nad wyraz wzmocniony pawęż 5 pil

20 Jazda rzymska Podstawowa lekka jazda. Po reformach zastąpiła Ekwitów. Na 1 legion piechoty, przypadał tylko 1 manipuł jazdy. Ekwipunek Lekka zbroja Eliptyczna tarcza jeździecka Długa włócznia

21 Jazda legionów Lepsza jazda z lepszymi końmi. Byli to bardziej uzdolnieni w jeździe żołnierze. Na 1 legion piechoty, przypadał tylko 1 manipuł jazdy. Ekwipunek: Średnia zbroja Sześciokątna tarcza jeździecka Długa włócznia

22 Płonące świnie i uwaga…
Strategia ta polegała na tym, iż rzymscy chłopi oblewali świnie smołą, podpalali je i gnali w stronę wroga (zazwyczaj szarżującej piechoty)

23 A teraz parę zadań… Kto to byli Auxiliari?
Skąd wybierano kohorty miejskie? Wymień 3 główne jednostki wojskowe piechoty przed reformami Ile razy Gajusz Mariusz był konsulem?

24 Dziękuję za uwagę Aleksander Mierzejewski
Dziękuję za uwagę