Pobierz prezentację
Pobieranie prezentacji. Proszę czekać
1
I SA/Po 703/16 z 19 kwietnia 2017 r. Wypłata nieopodatkowanego zysku
Michał Goj III Wiosenny Przegląd Orzecznictwa Podatkowego, UMK, Toruń, 10 marca 2018 r.
2
2000-2011 2012-XI.2013 X.2013-2017 Tło zagadnienia ZYSK 200 WYPŁATY
PODATEK 38 ZYSK 180 WYPŁATY 90 PODATEK 17,1 ZYSK 100 WYPŁATY 390 PODATEK ? s.j. SKA. s.k. 2012-XI.2013 X
3
Wyrok WSA W stanie prawnym obowiązującym do końca 2013 r. spółki komandytowo-akcyjne nie podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym, były neutralne podatkowo. Podmiotami podlegającymi opodatkowaniu byli natomiast wspólnicy tych spółek Z uwagi na fakt, że spółka komandytowo-akcyjna przestała istnieć w dniu [przed 1 stycznia 2014] r., w sprawie nie mają jednak zastosowania przepisy ustawy nowelizującej. Ewentualna wypłata zysku na rzecz obecnych wspólników spółki komandytowej nie może być oceniana przez pryzmat skutków wypłaty dywidendy przez spółkę komandytowo-akcyjną. Wprawdzie jest to zysk, który został wypracowany przez spółkę komandytowo – akcyjną, ale skutki podatkowe należy oceniać na moment wypłaty tego zysku przez spółkę komandytową. W przepisach obowiązujących przed tą datą nie było podstawy prawnej do opodatkowania tzw. niepodzielonego zysku istniejącego na moment przekształcenia spółki komandytowo-akcyjnej w spółkę komandytową, czyli przekształcenia spółki osobowej w inną spółkę osobową. Brak zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych na moment przekształcenia spółki komandytowo-akcyjnej w spółkę komandytową nie decyduje o powstaniu przychodu w momencie wypłaty środków przez spółkę komandytową powstałą z przekształcenia. Podstawą takiego opodatkowania nie może być – wbrew twierdzeniu organu – art. 9 ust. 1 u.p.d.o.f., ustanawiający zasadę powszechności opodatkowania. 1/11/2019
4
Granice wykładni profiskalnej
Takie wnioskowanie jest sprzeczne z art. 217 Konstytucji RP, zgodnie z którym nakładanie podatków, innych danin publicznych, określanie podmiotów, przedmiotów opodatkowania i stawek podatkowych, a także zasad przyznawania ulg i umorzeń oraz kategorii podmiotów zwolnionych od podatków następuje w drodze ustawy. Organy administracji publicznej nie mogą w drodze wykładni przepisów podatkowych modyfikować czy rozszerzać zakresu opodatkowania. Działania takie należą do władzy ustawodawczej. W związku z powyższym jeżeli przepisy ustaw podatkowych nie obejmują określonych stanów faktycznych obowiązkiem podatkowym, to przyjąć należy, że dany obszar jest wolny od opodatkowania, a zmiana stanu prawnego w tym zakresie należy do ustawodawcy. Sąd dostrzega, że ustawowe unormowania dotyczące opodatkowania akcjonariuszy spółek komandytowo-akcyjnych mogły w stanie prawnym przed 1 stycznia 2014 r. prowadzić w praktyce do unikania opodatkowania. Z tej perspektywy czytelna staje się motywacja, tkwiąca u podstaw rozumowania interpretacyjnego przedstawionego przez organ, którą było dążenie do wyeliminowanie tych niekorzystnych dla systemu podatkowego zjawisk. Nie można jednak zaakceptować sytuacji, w której w celu zapewnienia szczelności systemu podatkowego organy podatkowe w drodze wykładni prawa dokonują za ustawodawcę korekty unormowań podatkowych. Problem zarysowany w skarżonej interpretacji jest bowiem problem ustawodawcy, a nie praktyki stosowania prawa, której rolą jest wykładnia, a nie tworzenie, czy korekta przepisów prawa. Działania takie, zgodnie z art. 217 Konstytucji RP, należą do sfery wyłącznej kompetencji organów władzy ustawodawczej. Ponieważ powołany przepis, interpretowany łącznie z art. 2 i art. 7 Konstytucji RP, stanowi w polskim systemie prawa podatkowego fundament ochrony jednostki (czy szerzej podmiotów podległych władztwu podatkowemu) przed przejawami arbitralności władz podatkowych, należy mu przyznać bezwzględne pierwszeństwo w sytuacji kolizji z art. 32 ust. 1 i art. 84 Konstytucji RP (tak też NSA w wyroku z dnia 23 listopada 2016 r., sygn. akt II FSK 2992/14 i w wyroku z dnia 17 lutego 2016 r., sygn. akt II FSK 3627/13). 1/11/2019
Podobne prezentacje
