Pisarz Patron naszej szkoły

Prezentacja na temat: "Pisarz Patron naszej szkoły"— Zapis prezentacji:

1 Pisarz Patron naszej szkoły
Stefan Żeromski Pisarz Patron naszej szkoły Nadanie szkole imienia

2 Narodziny pisarza Stefan Żeromski urodził się 14 października 1864 roku w Strawczynie koło Kielc. Na obelisku wyryty jest napis: „Tu stał dom, w którym urodził się 1 listopada 1864 Stefan Żeromski”

3 w kościele w Strawczynie odsłonięta w 150 rocznicę urodzin pisarza.
Chrzest Stefan Żeromski przyjął sakrament chrztu świętego w kościele w Strawczynie 1 listopada 1864 roku Pamiątkowa tablica w kościele w Strawczynie odsłonięta w 150 rocznicę urodzin pisarza.

4 Rodzice pisarza Wincenty Żeromski Franciszka Józefa Katerlanka
Rodzina Żeromskich należała do najstarszych rodów w Polsce i posiadała herb szlachecki Jelita. Niestety nie posiadali własnej ziemi. Dzierżawili folwarki.

5 Wyprowadzka ze Strawczyna
Ojciec Stefana został aresztowany za pomoc niesioną powstańcom i osadzony w więzieniu w Kielcach. Aby uwolnić go z więzienia, rodzina zapłaciła wysoki okup, co pogorszyło ich sytuację materialną. Zostali oni zmuszeni do porzucenia dobrej dzierżawy w Strawczynie i przeniesienia się do Masłowa, potem Woli Kopcowej, Krajna, a w końcu do folwarku Ciekoty w 1868 roku. Kapliczka w Woli Kopcowej

6 Ciekoty Żeromski uważał Ciekoty za swoje rodzinne gniazdo, ponieważ tu spędził swoje dzieciństwo i okres młodzieńczy. Choć żyło im się biednie, to dla niego były to najszczęśliwsze lata życia. Stefan uwielbiał swoją mamę. To ona zaraziła go miłością do poezji i książki polskiej. Zrekonstruowany dworek w Ciekotach, w którym mieszkał Stefan Żeromski .

7 Góry Domowe Tak Stefan Żeromski nazywał pasmo Gór Świętokrzyskich z widoczną Górą Radostową, którą każdego dnia podziwiał ze swojego domu w Ciekotach i zachwycał się jej pięknem.

8 Puszcza Jodłowa Stefan Żeromski mieszkał u stóp Łysicy. Podziwiał krajobraz i piękno Gór Świętokrzyskich. Często wędrował na Łysą Górę – zwaną Świętym Krzyżem. Jej stoki porastają jodły, dlatego pisarz nazwał ją Puszczą Jodłową. Puszcza jest niczyja - nie moja ani twoja, ani nasza, jeno boża, święta!

9 Leszczyny Kościół pod wezwaniem Świętego Jacka w Leszczynach,
to kościół parafialny Żeromskich. W księgach parafialnych odnotowano losy rodziny pisarza.

10 Psary Stefan Żeromski jako dziewięcioletni chłopiec rozpoczął edukację w niedalekiej wsi Psary pod Bodzentynem, gdzie tamtejszy nauczyciel Paweł Strachowski przygotowywał uczniów z języka rosyjskiego i arytmetyki. Wyjazd do Psar został opóźniony o 4 miesiące, bo trudno było rodzicom rozstać się z synem. Opuściwszy Ciekoty, Stefan Żeromski rozpoczął samodzielne życie . Obelisk postawiony w miejscu szkoły

11 Gimnazjum w Kielcach Po rocznym przygotowaniu w szkółce wiejskiej w Psarach Stefan Żeromski jako dziesięcioletni chłopiec rozpoczął naukę w gimnazjum w Kielcach. Było to jesienią 1874 roku. Gimnazjum to było gimnazjum rosyjskim, w którego murach mówienie po polsku było zakazane. Obecnie w budynku gimnazjum znajduje się Muzeum Lat Szkolnych Stefana Żeromskiego.

12 Koledzy z gimnazjum Janek Strożecki kolegował się z Żeromskim od pierwszej klasy. Nazwiska obu są wydrapane na murze małej leśnej świątyni u podnóża Łysicy. Wacław Machajski, to kolega najbliższy i najserdeczniejszy, dusza artystyczna, rozmiłowana w poezji, posłużył za pierwowzór postaci Radka z „Syzyfowych prac”.

13 Nauka w Gimnazjum W gimnazjum Żeromski przebywał od roku 1874 do 1886, czyli dwanaście lat, zamiast planowanych dziewięciu. Celująco uczył się z języka polskiego i rosyjskiego. Ogromny problem sprawiała mu matematyka. To przez nią powtarzał 1, II i VI klasę.

14 Śmierć rodziców Śmierć rodziców przyczyniła się do trudnej sytuacji materialnej Żeromskiego. By opłacić naukę w gimnazjum, musiał pracować. Mieszkając na stancji uczniowskiej, pełnił funkcję opiekuna najmłodszych, udzielał korepetycji. W czasie letnich wakacji przyjmował obowiązki guwernera po szlacheckich dworach. We wrześniu 1883 roku zmarł tato 15 sierpnia 1879 r. zmarła mama pisarza.

15 Pierwsze próby pisarskie
Żeromski bardzo dużo czytał. Niestety dostęp do książek i literatury był ograniczony. W Kielcach nie było żadnej biblioteki publicznej. Swoje pierwsze próby literackie zaczął w 1882 roku, kiedy to debiutował w „Tygodniku Mód i Powieści”.

16 Dzienniki „Dzienniki” pisarz prowadził w latach 1882-1891.
Utwory te stanowiły szlifowanie warsztatu pisarskiego. Żeromski opisywał w nich swoje emocje i przemyślenia, swoją tęsknotę za domem oraz lęk o własny byt. Poruszał również kwestie społeczne takie jak biedę ludu, koszmarne warunki życia najniższych warstw społecznych, brak dostępu do edukacji. W „Dziennikach” pojawiły się pierwowzory postaci, które można spotkać w późniejszych powieściach Żeromskiego.

17 Matura Trudności finansowe i początki gruźlicy spowodowały, że Żeromski ukończył gimnazjum bez uzyskania matury. Zaostrzone kryteria oceniania sprawiły, że z 36 abiturientów maturę zdało tylko 9 osób. Maturzyści z 1886 roku

18 Studia weterynaryjne Jesienią 1886 roku Stefan Żeromski jako absolwent kieleckiego gimnazjum rozpoczął naukę w Szkole Weterynaryjnej w Warszawie. Była to jedyna wyższa uczelnia, nie wymagająca świadectwa maturalnego. Niestety walka o byt, trudności w znalezieniu pracy spowodowane skłonnością do gruźlicy przyczyniły się do porzucenia nauki. Pamiątkowa tablica

19 Praca guwernera Po przerwaniu studiów weterynaryjnych pisarz na lat kilka musiał powrócić do pracy pedagogicznej po szlacheckich dworach. Marszruta owej guwernerskiej włóczęgi wiodła szerokim zakolem od stron rodzinnych, poprzez Mazowsze, Łysów na Podlasiu i Lubelskie. „Tu na Podlasiu, zyskałem sobie taką przyjaźń, że mogę być dumnym. Cudowny krajobraz. Drzew tyle, kwiatów, powietrza, zboża. Kocham te miejsca zaciszne, las, drożynki moje, drzewa i kwiaty, ciszę leśną. Czuję w piersiach, żem młody i Polak” Stefan Żeromski „Dzienniki” z pobytu na Podlasiu,

20 Pracownia pisarza – powstała w 1905 roku
Nałęczów Jesienią 1890 roku Żeromski opuścił Łysów na Podlasiu, przenosząc się do Nałęczowa, gdzie objął obowiązki nauczyciela czworga dzieci Michałostwa Górskich. Na nową posadę jechał ze szczególną ochotą, gdyż pobyt w nowym miejscu miał potrwać dłużej, co najmniej rok. Pracownia pisarza – powstała w 1905 roku

21 Pobyt w Nałęczowie Okres pobytu w Nałęczowie okazał się dla Stefana Żeromskiego bardzo owocny, wręcz przełomowy w jego karierze pisarskiej i w życiu osobistym. Debiutanckie nowele, m.in. “Siłaczka”, “Zmierzch”, “Zapomnienie” znalazły uznanie u wydawców warszawskiego czasopisma “Głos” i zainteresowały szerokie kręgi czytelników. Znajomość z poznaną w Nałęczowie Oktawią Rodkiewiczową uwieńczona została ślubem 3 września 1892 roku. Wkrótce potem małżonkowie wyjechali do Szwajcarii.

22 Powrót do kraju Po powrocie do kraju w 1896 roku Żeromscy zamieszkali w Warszawie. 8 września 1899 roku przyszedł na świat ich syn - Adam.

23 Dzieła pisarza z okresu warszawskiego
1897 rok – „Syzyfowe prace”, które były drukowane w odcinkach w czasopiśmie „Nowa Reforma”. 1900 rok – „Ludzie bezdomni” 1902 rok – „Popioły”. Sukces „Popiołów” spowodował zasadniczą zmianę w sytuacji materialnej pisarza. Jego pozycja literacka oraz materialna wzmocniły się. Mógł zatem dostosować tryb życia do potrzeb zdrowia.

24 Zakopane W 1904 roku państwo Żeromscy opuścili Warszawę, wybierając na miejsce nowego pobytu Zakopane. Klimat górski wpływał dobroczynnie na chore płuca syna. To tu powstała powieść „Dzieje grzechu”. Latem 1905 roku opuścił Żeromski Zakopane, aby osiedlić się wraz z rodziną w bliskim sobie Nałęczowie.

25 Pracownia w Nałęczowie

26 Choroba Adasia Choroba syna Adama sprawiła, że jesienią 1906 roku Żeromscy wyjechali na południe Włoch. Wypoczęty i napełniony nową energią i pomysłami powrócił do kraju wiosną 1907 roku.

27 Wyjazd do Francji Późną jesienią 1909 roku Żeromski wraz z rodziną udał się do Francji. Od dawna pociągał pisarza urok i wdzięk francuskiej kultury. Dziewięcioletni Adam – syn pisarza zaczął uczęszczać do francuskiego liceum. W wolnych chwilach zwiedzano najciekawsze miejsca we Francji. Wtedy to napisał dramat „Sułkowski”, a w 1912 „Urodę życia” i „Wierną rzekę”.

28 Narodziny córki W maju 1913 roku z nowego związku Żeromskiego z Anną Zawadzką urodziła się córka Monika.

29 Śmierć Adasia Adaś był skautem. Lubił sport, wędrówki w góry, narty, sanki. Niestety ujawniła się choroba serca i gruźlica. Mimo dobrej opieki lekarskiej chłopiec bardzo podupadał na zdrowiu. Osłabione serce źle znosiło wysokie ciśnienie górskie w Zakopanem. Wyjechał do Nałęczowa. Mimo to w nocy z 29 na 30 lipca 1918 roku zmarł. Grób Adasia w Nałęczowie

30 Działalność Żeromskiego
Po klęsce zaborców był jednym z pierwszych organizatorów władzy państwowej na Podhalu. W wolnej Polsce powołał do życia Związek Zawodowy Literatów oraz polski oddział PEN Clubu. W końcu maja 1920 r. wziął udział w akcji plebiscytowej na Warmii i Mazurach prowadzonej na rzecz powrotu tych ziem do Macierzy.

31 Uznanie zasług pisarza
„Nauka jest jak niezmierne morze(...) Im więcej jej pijesz, tym bardziej jesteś spragniony.” Stefan Żeromski Uznanie zasług pisarza W 1924 r. kandydował do literackiej Nagrody Nobla. W tym samym roku Polskie Towarzystwo Krajoznawcze nadało mu godność Członka Honorowego jako “Piewcy piękna ziemi polskiej”. W uznaniu zasług dla kraju pisarz uhonorowany został wielką wstęgą orderu “Polonia Restituta” I klasy.

32 „Puszcza jodłowa” Ostatnie dzieło pisarza
„Puszcza królewska, książęca, biskupia, świętokrzyska, chłopska ma zostać na wieki wieków jako las nietykalny, siedlisko bożyszcz starych, po których Święty Jeleń chodzi – jako ucieczka anachoretów, wielki oddech ziemi i żywa pieśń wieczności. Puszcza jest niczyja – nie moja ani twoja, ani nasza, jeno boża, święta!”

33 Śmierć pisarza Stefan Żeromski zmarł 19 listopada 1925 roku w Warszawie. Utwory Żeromskiego uczyły szacunku do historii, do przeszłości narodowej, rozwijały społeczną wrażliwość.

34 Pożegnanie pisarza Pogrzeb pisarza odbył się 23 listopada 1925 roku.
W kondukcie żałobnym zgromadziły się tysiące warszawiaków. Pisarza żegnano słowami Wacława Sieroszewskiego: „Gdy mówił, cały naród w cichym skupieniu słuchał słów jego”