Pobierz prezentację
Pobieranie prezentacji. Proszę czekać
1
Metody matematyczne w Inżynierii Chemicznej
Rozwiązywanie równań różniczkowych
2
Równanie różniczkowe rzędu n
Wzór ogólny
3
Cel rozwiązania równania różniczkowego
Matematyk: rozwiązanie analityczne w postaci funkcji Inżynier: rozwiązanie w postaci wartości funkcji dla kolejnych zmiennych niezależnych, czyli zbiór par (x1, y1), (x2,y1),...,(xn, yn) kiedy dana jest funkcja f(x, y, y', y",..,y(n) )=0
4
Warunki początkowe Zagadnienie początkowe Zagadnienie brzegowe
5
Warunki początkowe Zagadnienie początkowe – wszystkie równania warunków początkowych podane są dla tej samej zmiennej niezależnej Np. dla równania: Warunki początkowe:
6
Warunki początkowe Zagadnienie brzegowe –równania warunków początkowych podane są dla co najmniej dwóch wartości zmiennej niezależnej Np. dla równania: Warunki brzegowe: i i lub
7
Równania wyższych rzędów
Przekształca się do układów równań rzędu pierwszego Np. w równaniu: podstawmy: stąd:
8
Równania wyższych rzędów
Otrzymujemy układ równań pierwszego rzędu:
9
Równania wyższych rzędów
Dla równanie trzeciego rzędu
10
Równania wyższych rzędów
Równanie trzeciego rzędu przechodzi w układ 3 równań pierwszego rzędu
11
Rodzaje metod rozwiązywania r.r.
Metody wielokrokowe: yi+1 oblicza się na podstawie znanych yi, yi-1, yi-2,.., yi-p. Do wyliczenia punktu (xi+1, yi+1) wymagana jest znajomość p+1 punktów obliczonych wcześniej Metody klasy Rungego-Kutty: yi+1 oblicza się na podstawie yi i pewnych wartości pośrednich F(xi+a, yi+b), gdzie a należy do przedziału < xi, xi+1 > b oblicza się wg algorytmu danej metody
12
Metoda Eulera z warunkami początkowymi II rząd
13
Metoda Eulera dla równań 2-go rzędu
z warunkami początkowymi z warunkami początkowymi
14
Metoda Eulera dla równań 2-go rzędu
15
Metody wielokrokowe Typy
Wykorzystujące wzory na wartość pochodnej w punkcie Wykorzystujące wzory całkowania numerycznego
16
Zasada metod wielokrokowych
xi+1 xi-p xi-3 xi-2 xi-1 xi p – oznacza ilość punktów które trzeba mieć do dyspozycji przed obliczeniem punktu i+1 oprócz punktu i
17
Metody wielokrokowe typ 1.
Pochodną w równaniu: Podstawia się odpowiednim wyrażeniem. Jeżeli zastosować najprostszy wzór na pochodną w przód: Po podstawieniu: i przekształceniu: m. Eulera, p=0
18
Metody wielokrokowe typ 1.
Jeżeli zastosować dokładniejszy wzór na pochodną: Po podstawieniu: i przekształceniu: p=1
19
Metody wielokrokowe typ 1.
Jeszcze większą dokładność otrzyma się stosując wzór: Po podstawieniu: i przekształceniu: p=2
20
Metody wielokrokowe typ 1. Podsumowanie
Ogólny wzór metod wielokrokowych jawnych
21
Metody wielokrokowe typ 2.
Wychodzą z operacji całkowania równania: W granicach przedziału <i-p, i+1> Lewa strona jest dokładnie równa różnicy wartości funkcji między punktami i-p, i+1:
22
Metody wielokrokowe typ 2.
Prawą stronę oblicza się całkując numerycznie jedną z metod. Jeżeli zastosować metodę prostokątów to p = 0 m. Eulera!!
23
Metody wielokrokowe typ 2.
Jeżeli zastosować metodę trapezów to p = 0 Równanie to jest uwikłane ze względu na yi+1. Metody takie nazywane są niejawnymi
24
Metody wielokrokowe typ 2.
Ponieważ to wartość pochodnej w punkcie i Można ją oznaczyć , co upraszcza zapis Metodę wielokrokową bazującą na całkowaniu metodą trapezów można ostatecznie zapisać Rozwiązanie wymaga wykonania obliczeń iteracyjnych (w przypadku ogólnym)
25
Metody wielokrokowe typ 2.
Wstępne oszacowanie wartości yi+1. Obliczenie pochodnej y'i+1=F(xi+1, yi+1) Obliczenie yi+1 z wybranego wzoru Porównanie oszacowanej i obliczonej wartości yi+1 . Jeżeli różnią się o więcej niż założona wartość e to powrót do punktu 2. Metody oparte o wzory całkowe mają większą dokładność niż bazujące na równaniach na obliczenie pochodnych
26
Metody wielokrokowe typ.2
Stosując wzór całkowy Simpsona (p = 1) Otrzymuje się wzór niejawny
27
Metody wielokrokowe typ.2 podsumowanie
28
Metody wielokrokowe wzór ogólny
Jest to ogólny wzór na metody wielokrokowe b0 = 0 to wzór jest jawny, b0 0 wzór jest niejawny
29
Metody wielokrokowe dwuetapowe
Pierwszy krok można wykonać stosując metodę jawną opartą o wzory na pochodną. Np.: 1. Pierwsze przybliżenie y*i+1 jest nazywane PROGNOZĄ (PREDICTOR) 2. Obliczenie pochodnej y'i+1=F(xi+1 , y*i+1 ) 3. Lepsze przybliżenie yi+1 Nazywane korektą (uściśleniem) - CORRECTOR
30
Metody wielokrokowe dwuetapowe
Punkty 2. i 3. powtarzane są iteracyjnie. Warunek zakończenia obliczeń iteracyjnych można przedstawić następująco: Ten sposób obliczeń nazywany jest metodą predictor-corrector. Przedstawiona metoda nosi nazwę zmodyfikowanej metody Eulera
31
Metody wielokrokowe predictor-corrector
Metoda Milne'a (1) Prognoza: Korekta:
32
Metody wielokrokowe predictor-corrector
Metoda Milne'a (2) Prognoza: Korekta:
33
Metody wielokrokowe predictor-corrector
Wzory Adamsa Prognoza (Adamsa-Bashfortha): Korekta (Adamsa-Moultona):
34
Obliczanie punktów początkowych w metodach wielokrokowych
Stosując metody wielokrokowe mamy dany warunek początkowy typu zagadnienie początkowe czyli współrzędne punktu początkowego x0 i y0. Aby wykonać obliczenia metodą o pewnej wartości p potrzeba jeszcze p par xi, yi. Np. W pierwszej metodzie Milne'a p = 3. Pierwszą wartość jaką możemy obliczyć jest y4 a innym sposobem trzeba obliczyć y1, y2, y3. Można wykorzystać rozwinięcie w szereg Taylora w otoczeniu punktu x0.
35
Stabilność i zbieżność obliczeń
x0 y0 y3 y2 Y x3 x2 x1 y1 h Zbieżność oznacza, że:
36
Stabilność i zbieżność obliczeń
We wszystkich wzorach błąd jest dodatnią potęgą kroku: Ponieważ krok jest bardzo mały h << 1 oraz stąd Przedstawione metody spełniają warunek zbieżności.
37
Stabilność i zbieżność obliczeń
Definicja stabilności Rozwiązanie numeryczne równania różniczkowego jest stabilne, jeżeli błąd wniesiony do obliczeń przez zaokrąglenie lub metodę zostanie w trakcie obliczeń stłumiony lub rośnie wolniej od obliczonych wartości (błąd względny maleje)
38
Stabilność i zbieżność obliczeń
Stabilność, tak jak zbieżność, zależy od kroku. Błąd k-tego kroku obliczeń numerycznych to suma błędów metody i zaokrąglenia:
39
Stabilność i zbieżność obliczeń
hopt
40
Algorytm rozwiązywania równań różniczkowych metodą jawną O(h3)
1. Czytaj parametry punktów startowych x0, y0, x1, y1 2. Czytaj końcową wartość xk i krok h 3. Podstaw za i wartość 2 4. Oblicz xi = x0+i*h 5. Oblicz yi = yi-2+2hF(xi-1, yi-1) 6. Zwiększ i o 1 7. Oblicz xi = x0+i*h 8. Jeżeli xi <= xk to idź do punktu 5 9. Podstaw za n wartość i-1 10. Podstaw za i wartość 0 11. Drukuj xi oraz yi 12. Zwiększ i o 1 13. Jeżeli i<=n to idź do punktu 11 14. Koniec
41
Algorytm rozwiązywania równań różniczkowych metodą typu predictor-corrector
1. Czytaj parametry punktów startowych x0, y0, x1, y1 2. Czytaj końcową wartość xk oraz krok h 3. Podstaw za i wartość 1 4. Oblicz xi+1 = x0+(i+1)*h 5. Oblicz yi+1 = yi-1+2hF(xi, yi) 6. Przyjmij y*= yi+1 7. Oblicz 8. Jeżeli |y* – yi+1|>h3 to idź do punktu 6 9. Zwiększ i o 1 10. Oblicz xi+1 = x0+(i+1)*h 11. Jeżeli xi+1 <= xk to idź do punktu 5
42
Algorytm rozwiązywania równań różniczkowych metodą typu predictor-corrector
12. Podstaw za n wartość i-1 13. Podstaw za i wartość 0 14. Drukuj xi oraz yi 15. Zwiększ i o 1 16. Jeżeli i<=n to idź do punktu 14 17. Koniec
43
Rozwiązywanie równań różniczkowych
Metody klasy Rungego-Kutty
44
Zalety metod klasy Rungego-Kutty
Brak konieczności stosowania dodatkowych algorytmów do obliczenia punktów początkowych Możliwość zmiany kroku w trakcie obliczeń
45
Zasada metod klasy Rungego-Kutty
Bezpośrednie zastosowanie rozwinięcia wymaga użycia trudnych do obliczenia pochodnych wyższych rzędów Metody klasy R-K polegają na podzieleniu odcinka h na N części i wykorzystaniu tylko pochodnych 1-go rzędu z zachowaniem założonej dokładności.
46
Zasada metod klasy Rungego-Kutty
Przyrost k aproksymuje się wyrażeniem liniowym o budowie zależnej od rzędu metody R-K Dla metody drugiego rzędu wyrażenie to ma postać: w którym: Parametry: a, b, m, n to stałe tak dobrane by błąd aproksymacji k przez K miał rząd 3 Składniki równania na K należy rozwinąć w szereg Taylora z 1 pochodną wokół punktu F(x0,y0)
47
Zasada metod klasy Rungego-Kutty
F(x0,y0) to środek rozwinięcia, możliwe jest tylko rozwiniecie k2: Po podstawieniu do wzoru na k2: I ostatecznie do wzoru na K
48
Zasada metod klasy Rungego-Kutty
Ponieważ: Aby wyznaczyć parametry a, b, n, m trzeba porównać z rozwinięciem k
49
Zasada metod klasy Rungego-Kutty
Można „dowolnie” przyjąć 1 wartość Przyjmijmy m=1 otrzymamy: b = ½ a= ½ n = 1
50
Zasada metod klasy Rungego-Kutty
Ogólnie:
51
Metoda Rungego-Kutty rzędu 4-tego (Rungego-Simpsona)
52
Zastosowanie metody Rungego-Kutty do układów rr. i rr. wyższego rzędu.
53
Zastosowanie metody Rungego-Kutty do układów rr. i rr. wyższego rzędu.
Wektor wartości w kroku i -tym
54
Zastosowanie metody Rungego-Kutty do układów rr. i rr. wyższego rzędu.
Funkcja wektorowa (prawe strony równań)
55
Zastosowanie metody Rungego-Kutty do układów rr. i rr. wyższego rzędu.
Wektory współczynników
56
Zastosowanie metody Rungego-Kutty do rr. drugiego rzędu.
Podstawmy
57
Zastosowanie metody Rungego-Kutty do rr. drugiego rzędu.
Funkcja wektorowa: i-ty wektor wartości
58
Zastosowanie metody Rungego-Kutty do rr. drugiego rzędu.
Wektory współczynników:
59
Zastosowanie metody Rungego-Kutty do rr. drugiego rzędu.
Wektory współczynników:
60
Zastosowanie metody Rungego-Kutty do rr. drugiego rzędu.
61
Metoda Rungego-Kutty algorytm
Czytaj punkt startowy x0, y0, xk i ilość podziałów n h=(xk - x0)/n. Przyjmij i=0 Oblicz k1=hF(xi,yi), k2=hF(xi+1/2h,yi+1/2k1), k3=hF(xi+1/2h,yi+1/2k2), k4=hF(xi+h,yi+k3) Oblicz K=1/6(k1+2(k2+k3)+k4) Oblicz yi+1=yi+K xi+1 = xi+h Zwiększ i o 1 Jeżeli i<n idź do punktu 4 Drukuj xj, yj Jeżeli i<=n idź do punktu11 Koniec
Podobne prezentacje
© 2024 SlidePlayer.pl Inc.
All rights reserved.