Pobierz prezentację
Pobieranie prezentacji. Proszę czekać
1
Postępowania następcze
2
Postępowania po uprawomocnieniu się orzeczenia w ogólności
3
Istota i charakter Postępowania po uprawomocnieniu się orzeczenia są postępowaniami dodatkowymi następczymi. Ich istotą jest załatwienie kwestii związanych lub wynikających z prawomocnego orzeczenia. Nie mają charakteru postępowań kontrolnych i nie polegają na kontroli prawomocnego orzeczenia.
4
Katalog Podjęcie postępowania warunkowo umorzonego,
Odszkodowanie za niesłuszne skazanie, tymczasowe aresztowanie lub zatrzymanie, Ułaskawienie, Orzekanie kary łącznej.
5
Podjęcie postępowania warunkowo umorzonego
6
Warunkowe umorzenie postępowania jako instytucja prawa materialnego
Warunkowe umorzenie postępowania zostało uregulowane w art. 66 – 68 KK. Jest instytucją probacyjną, polegającą na umorzeniu postępowania na okres próby od roku do lat 3 od daty uprawomocnienia się orzeczenia, po spełnieniu przesłanek pozytywnej prognozy kryminologicznej, społeczna szkodliwość czynu nie jest znaczna a okoliczności jego popełnienia nie budzą wątpliwości i jeśli przestępstwo jest zagrożone karą do 5 lat pozbawienia wolności.
7
Podjęcie postępowania warunkowo umorzonego - definicja
Podjęcie postępowania warunkowo umorzonego to postępowanie następcze wynikające z negatywnego przebiegu próby (okres próby i do 6 miesięcy potem) przy stosowaniu warunkowego umorzenia postępowania.
8
Przesłanki podjęcia warunkowo umorzonego postępowania - definicja
Przesłankami podjęcia warunkowo umorzonego postępowania karnego są okoliczności, które warunkują wydanie orzeczenia o podjęciu postępowania. Dokładnie zostały one określone w art. 68 KK.
9
Przesłanki podjęcia warunkowo umorzonego postępowania
Obligatoryjne Fakultatywne Bezwzględnie: (Art. 68 § 1 KK) Sprawca w okresie próby popełnił umyślne przestępstwo, za które został prawomocnie skazany. Względnie: (Art. 68 § 2a KK) Okoliczności z art. 68 § 2 KK zaistnieją po udzieleniu sprawcy pisemnego upomnienia przez sądowego kuratora zawodowego, chyba, że przemawiają przeciwko temu szczególne względy. Art. 68 § 2 KK: Rażące naruszenie przez sprawcę w okresie próby porządku prawnego, w szczególności popełnienie innego przestępstwa. Uchylanie się od dozoru. Uchylanie się od wykonania nałożonego obowiązku lub orzeczonego środka karnego, środka kompensacyjnego lub przepadku. Niewykonanie zawartej z pokrzywdzonym ugody. Art. 68 § 3 KK: Rażące naruszenie porządku prawnego po wydaniu orzeczenia o warunkowym umorzeniu postępowania, ale przed jego uprawomocnieniem się.
10
Rozpoczęcie podjęcia postępowania warunkowo umorzonego
Art. 549 KPK: O podjęciu postępowania warunkowo umorzonego sąd orzeka: na wniosek oskarżyciela, pokrzywdzonego lub sądowego kuratora zawodowego albo z urzędu.
11
Sąd właściwy, forum, prawo udziału
Art. 550 § 1 i 2 KPK: W kwestii podjęcia postępowania warunkowo umorzonego orzeka sąd pierwszej instancji właściwy do rozpoznania sprawy. Sąd orzeka na posiedzeniu. W posiedzeniu ma prawo wziąć udział prokurator, oskarżony i jego obrońca oraz pokrzywdzony i jego pełnomocnik.
12
Kwestia szczegółowa właściwości sądu
Postanowienie SO w Krakowie a dnia 4 czerwca 2007 r., II Ko 103/07, KZS 2007, z. 7-8, poz. 139: Sąd Okręgowy właściwy do rozpoznania sprawy kilku oskarżonych wskutek łączności przedmiotowej ich przestępstw, nie ma kompetencji do decydowania o podjęciu postępowania warunkowo umorzonego o czyn niewymieniony w art. 25 § 1 KPK, mimo, że w ten sposób zakończył postępowanie. Właściwość tego sądu jako „sądu pierwszej instancji” (art. 550 § 1 KPK) wygasła z chwilą wydania prawomocnego wyroku.
13
Kazus 1 Kurator społeczny ma pełnić dozór nad skazanym Przemysławem P., wobec którego warunkowo umorzono postępowanie. Po kilkukrotnych nieudanych próbach skontaktowania się ze skazanym, postanowił skierować do sądu wniosek o podjęcie warunkowego umorzenia. Wskaż wymogi skutecznego złożenia wniosku, właściwość sądu oraz skład sądu w niniejszej sprawie.
14
Wynik postępowania Możliwe decyzje sądu w formie postanowienia:
oddalenie wniosku, pozostawienie wniosku bez rozpoznania, podjęcie postępowania. Zgodnie z art. 550 § 3 KPK za postanowienie o pozostawieniu wniosku bez rozpoznania oraz w kwestii podjęcia postępowania przysługuje zażalenie.
15
Po podjęciu postępowania
Art. 550 § 4 KPK: O podjęciu postępowania warunkowo umorzonego należy powiadomić poręczającego. Art. 551 KPK: W razie podjęcia postępowania warunkowo umorzonego, sprawa toczy się od nowa na zasadach ogólnych, przed sądem właściwym do jej rozpoznania.
16
Kazus 2 Sąd Rejonowy we Wrocławiu warunkowo umorzył postępowanie wobec Łukasza Ł., oskarżonego o czyn z art. 190 KK. W okresie próby Łukasz popełnił zbrodnię zabójstwa, tj. czyn z art. 148 § 1 KK. Sąd Okręgowy rozpoznając tę sprawę, wydał z urzędu na mocy art.549 KPK postanowienie o podjęciu postępowania warunkowo umorzonego. Powyższe orzeczenie doręczono jednie prokuratorowi. Oceń postępowanie sądu. Wskaż kto i w jakim terminie może złożyć zażalenie na to postanowienie.
17
Odszkodowanie za niesłuszne skazanie, tymczasowe aresztowanie lub zatrzymanie
18
Regulacja Odszkodowanie za niesłuszne skazanie, tymczasowe aresztowanie lub zatrzymanie zostało uregulowane w rozdziale 58 KPK, czyli w art. 552 – art. 558 KPK. Wynika także z uregulowań konstytucyjnych i konwencyjnych. Art. 558 KPK: W sprawach o odszkodowanie i zadośćuczynienie za niesłuszne skazanie i niesłuszne stosowanie środków przymusu przepisy Kodeksu postępowania cywilnego stosuje się tylko w kwestiach nieuregulowanych w niniejszym kodeksie.
19
Charakter prawny Roszczenie o odszkodowanie ma charakter cywilnoprawny, ale jest dochodzone w postępowaniu karnym. Skarb Państwa odpowiada na zasadzie ryzyka, a nie winy.
20
Roszczenia regresowe Art. 557 KPK: W razie naprawienia szkody oraz zadośćuczynienia za krzywdę Skarb Państwa ma roszczenie zwrotne do osób, które swoim bezprawnym działaniem spowodowały niesłuszne skazanie, zastosowanie środka zabezpieczającego, niewątpliwie niesłuszne tymczasowe aresztowanie lub zatrzymanie, czyli zdarzenia podlegające odszkodowaniu. Powództwo dotyczące tych roszczeń może wytoczyć w postępowaniu cywilnym prokurator lub organ, który jest powołany do reprezentowania Skarbu Państwa. Jeżeli prokurator nie dopatrzy się podstaw do wytoczenia powództwa, wydaje w tej kwestii postanowienie i zawiadamia o tym uprawniony organ.
21
Zakres przedmiotowy odszkodowania
Odszkodowania i zadośćuczynienia można dochodzić za: Niesłuszne skazanie i związane z tym wykonanie względem skazanego w całości lub w części kary, której nie powinien był on ponieść (art. 552 § 1-2 KPK), Niesłuszne zastosowanie środka zabezpieczającego (art § 3 KPK), Niewątpliwie niesłuszne tymczasowe aresztowanie (art § 4 KPK), Niewątpliwie niesłuszne zatrzymanie (art. 552 § 4 KPK). W okolicznościach z pkt 1 i 2 prawo do odszkodowania i zadośćuczynienia przysługuje, jeżeli: W wyniku wznowienia postępowania lub kasacji oskarżony został uniewinniony lub skazany na łagodniejszą karę, Po uchyleniu skazującego orzeczenia postępowanie umorzono wskutek okoliczności, których nie uwzględniono we wcześniejszym postępowaniu.
22
Niewątpliwie niesłuszne tymczasowe aresztowanie
Niewątpliwie niesłuszne tymczasowe aresztowanie to aresztowanie, które zastosowano „z naruszeniem przepisów k.p.k., dotyczących tego środka zapobiegawczego albo okazało się niezasadne z punktu widzenia ostatecznego (prawomocnego) rozstrzygnięcia w przedmiocie odpowiedzialności karnej, w świetle całokształtu okoliczności ustalonych w tej sprawie, a także w toku postępowania w przedmiocie odszkodowania lub zadośćuczynienia za niesłuszne tymczasowe aresztowanie” (uchwała SN z r., I KZP 27/99, OSNKW 1999, Nr 11-12, poz. 72), było ono więc nielegalne lub bezzasadne.
23
Niewątpliwie niesłuszne zatrzymanie
Niewątpliwie niesłuszne zatrzymanie to zatrzymanie, które nastąpiło z obrazą przepisów rozdziału 27 KPK, było nielegalne lub bezzasadne.
24
Wyjątki: Art. 553 KPK: § 1. Roszczenie o odszkodowanie lub zadośćuczynienie nie przysługuje temu, kto w zamiarze wprowadzenia w błąd sądu lub organu ścigania złożył fałszywe zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa lub fałszywe wyjaśnienie i spowodował tym niekorzystne dla siebie orzeczenie w przedmiocie skazania, tymczasowego aresztowania, zastosowania środka zabezpieczającego albo zatrzymanie. § 3. W wypadku przyczynienia się przez oskarżonego do wydania orzeczenia, o którym mowa w § 1, przepis art. 362 Kodeksu cywilnego stosuje się odpowiednio Wyjątki od wyjątku: § 2. Przepisu § 1 nie stosuje się do osób składających oświadczenie w warunkach określonych w art. 171 § 4, 5 i 7 (pytania sugerujące, przymus, groźba bezprawna, hipnoza, narkoanaliza, poligraf, wyłączenie swobody wypowiedzi), jak również gdy szkoda lub krzywda powstała na skutek przekroczenia uprawnień lub niedopełnienia obowiązku przez funkcjonariusza publicznego.
25
Zakres podmiotowy Uprawniony do odszkodowania to osoba, wobec której zostały spełnione warunki przedmiotowe. Oskarżony ma prawo do odszkodowania i zadośćuczynienia. Art. 556 § 1 KPK: W razie śmierci oskarżonego prawo do odszkodowania przysługuje temu, kto wskutek wykonania kary lub niewątpliwie niesłusznego tymczasowego aresztowania utracił: należne mu od uprawnionego z mocy ustawy utrzymanie, stale dostarczane mu przez zmarłego utrzymanie, jeżeli względy słuszności przemawiają za przyznaniem odszkodowania. Osoby te mają swoje osobne roszczenie, a roszczenie uprawnionego nie jest dziedziczone. Osobom tym przysługuje tylko odszkodowanie, a nie zadośćuczynienie. Jeśli uprawniony umrze w trakcie postępowania to jest ono umarzane.
26
Odszkodowanie i zadośćuczynienie
Odszkodowanie może obejmować zadośćuczynienie i odszkodowanie sensu stricto lub być używane na określenie tylko odszkodowania sensu stricto. Odszkodowanie (sensu stricto) dotyczy szkody materialnej, czyli poniesionych strat (damnum emergens) oraz utraconych korzyści (lucrum cessans). Zadośćuczynienie dotyczy szkody niemajątkowej w postaci krzywdy.
27
Problematyczna sytuacja prokuratora i Skarbu Państwa
Prokurator występuje jako rzecznik interesu publicznego, którego pozycja w II instancji staje się podobna do pozycji strony. Art. 554 § 3 KPK: O terminie rozprawy zawiadamia się prokuratora, przesyłając odpis wniosku. Skarb Państwa natomiast nie jest reprezentowany w postępowaniu o odszkodowanie i zadośćuczynienie za niesłuszne skazanie oraz niesłuszne stosowanie środków przymusu.
28
Kazus 3 Piotr P. zatrudniony u złośliwego teścia, właściciela zakładu naprawczego, chcąc mu dokuczyć, zgłosił w komisariacie Policji popełnienie przez niego przestępstwa oszustwa. W wyniku postępowania to Piotr P. został skazany, bowiem pracował u teścia w charakterze mechanika samochodowego. Dopiero w wyniku wznowienia postępowania, gdy ujawniono dowody przemawiające za tym, że Piotr P. nie dopuścił się żadnych czynów karalnych, został uniewinniony. Czy Piotr P. może domagać się odszkodowania za niesłuszne skazanie?
29
Kazus 4 Oskarżony Tomasz T. odbywał karę pozbawienia wolności o przestępstwo z art. 178a KK. W wyniku rozpoznania nadzwyczajnego środka zaskarżenia, został uniewinniony, a czas, jaki spędził w zakładzie karnym, został zaliczony na poczet orzeczonej w międzyczasie kary za prowadzenie pojazdu mimo orzeczonego zakazu. Tomasz T. domaga się odszkodowania za niesłuszne skazanie o czyn z art. 178a KK. Oceń zasadność roszczenia.
30
Właściwość i skład sądu, koszty sądowe
Art. 554.: Żądanie odszkodowania i zadośćuczynienia należy złożyć w sądzie okręgowym, w którego okręgu wydano orzeczenie w pierwszej instancji, a w wypadku określonym w art. 552 § 4 - w sądzie okręgowym właściwym ze względu na miejsce, w którym nastąpiło zwolnienie tymczasowo aresztowanego lub zatrzymanego. Sąd okręgowy orzeka wyrokiem na rozprawie w składzie jednego sędziego. Postępowanie jest wolne od kosztów sądowych. W razie uwzględnienia roszczeń choćby w części wnioskodawcy przysługuje od Skarbu Państwa zwrot uzasadnionych wydatków, w tym z tytułu ustanowienia jednego pełnomocnika.
31
Kryterium zmniejszenia odszkodowania
Art. 553a KPK: Ustalając wysokość odszkodowania, sąd uwzględnia zaliczenie oskarżonemu okresu niesłusznego stosowania kar, środków zabezpieczających, tymczasowego aresztowania lub zatrzymania, których dotyczy wniosek o odszkodowanie, na poczet kar lub środków zabezpieczających orzeczonych w innym postępowaniu.
32
Przedawnienie Art. 555 KPK: Roszczenia przewidziane w niniejszym rozdziale przedawniają się po upływie roku od daty uprawomocnienia się orzeczenia dającego podstawę do odszkodowania i zadośćuczynienia, w wypadku tymczasowego aresztowania – od daty uprawomocnienia się orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie, w razie zaś zatrzymania – od daty zwolnienia.
33
Kwestia szczegółowa przedawnienia
Wyrok SN z dnia 14 stycznia 2004 r., III KK 207/03, Prok. i Pr. – wkł. 2004, nr 9, poz. 10: Przewidziane w art. 555 KPK terminy do zgłoszenia żądania odszkodowania i zadośćuczynienia są cywilnoprawnymi terminami przedawnienia i mają do nich zastosowanie rozwiązania przewidziane w art. 117 § 2 i art. 5 KC. Tak więc zgłoszenie żądania odszkodowawczego, po upływie wskazanych wyżej terminów, prowadzi do jego oddalenia tylko w razie podniesienia przez prokuratora zarzutu przedawnienia i to pod warunkiem, że podniesienie tego zarzutu nie zostanie uznane za sprzeczne z zasadami współżycia społecznego.
34
ułaskawienie
35
Ułaskawienie - definicja
Ułaskawienie to przysługujący Prezydentowi RP z mocy art. 139 Konstytucji RP indywidualny akt łaski wobec skazanego – prerogatywa. Zakres ułaskawienia pozostawiony jest uznaniu Prezydenta RP i nie jest ograniczony przepisami Kodeksu karnego. Przyjmuje się, że polega ono na: Darowaniu kary i środka karnego (łaska pełna), Darowanie tylko kary lub tylko środka karnego (łaska niepełna), Nie dotyczy środków zabezpieczających Złagodzeniu kary lub środka karnego, Złagodzenia tzw. karnych skutków skazania. Problem ułaskawienia po wydaniu wyroku nieprawomocnego.
36
Podział ułaskawień Ułaskawienie może być:
bezwarunkowe, kiedy darowanie lub złagodzenie kary nie jest uzależnione od zrealizowania przez skazanego jakichkolwiek warunków wstępnych, warunkowe, kiedy jest uzależnione od spełnienia określonych warunków.
37
Wszczęcie postępowania o ułaskawienie
Na wniosek: (art. 560 KPK) Z urzędu (art. 567 KPK): samego skazanego, osoby uprawnionej do składania na jego korzyść środków odwoławczych, krewnych w linii prostej, przysposabiającego lub przysposobionego, rodzeństwa, małżonka i osoby pozostająca ze skazanym we wspólnym pożyciu. Prośbę o ułaskawienie wniesioną przez osobę nieuprawnioną lub niedopuszczalną z mocy ustawy sąd pozostawia bez rozpoznania. Osoba, która wniosła prośbę o ułaskawienie, może ją cofnąć. z własnej inicjatywy Prokuratora Generalnego, § 1. Postępowanie o ułaskawienie może wszcząć z urzędu Prokurator Generalny, który może żądać przedstawienia sobie akt sprawy z opiniami sądów albo przedstawić akta Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej bez zwracania się o opinię. na żądanie Prezydenta RP: § 2. Prokurator Generalny przedstawia Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej akta sprawy lub wszczyna z urzędu postępowanie o ułaskawienie w każdym wypadku, kiedy Prezydent tak zadecyduje. Większość doktryny przyjmuje, że Prezydent RP może ułaskawić nie stosując się do tych postępowań.
38
Przerwa w odbywaniu kary na czas postępowania o ułaskawienie
Art. 568 KPK: Uznając, że szczególnie ważne powody przemawiają za ułaskawieniem, zwłaszcza gdy uzasadnia to krótki okres pozostałej do odbycia kary, sąd wydający opinię oraz Prokurator Generalny mogą wstrzymać wykonanie kary lub zarządzić przerwę w jej wykonaniu do czasu ukończenia postępowania o ułaskawienie.
39
Kwestia szczegółowa przerwy w odbywaniu kary
Postanowienie SA we Wrocławiu z dnia 26 listopada 1998 r., II Akz 412/98, OSA 2000, z. 4, poz. 30: Na postanowienie sądu o zarządzeniu przerwy w odbywaniu kary pozbawienia wolności, podjęte na podstawie art. 568 KPK, zażalenie nie przysługuje.
40
Kazus 5 Obrońca skazanego Tomasza T. wniósł prośbę o ułaskawienie do sądu pierwszej instancji, który wydał wyrok skazujący. Równocześnie zawnioskował aby sąd wstrzymał wykonanie kary, ponieważ jego klient jest obłożnie chory. Sąd pierwszej instancji przekazał powyższy wniosek do rozpoznania sądowi wyższego rzędu, który wydał postanowienie o negatywnej treści. Adwokat zamierza złożyć zażalenie. Oceń postępowanie sądu oraz obrońcy.
41
Właściwość i skład sądu, termin rozpatrzenia w przypadku prośby o ułaskawienie
Art. 561 § 1 i 1a KPK: Prośbę o ułaskawienie przedstawia się sądowi, który wydał wyrok w pierwszej instancji. W wypadku wyroku przejętego do wykonania w Rzeczypospolitej Polskiej prośbę o ułaskawienie przedstawia się sądowi, który orzekł w pierwszej instancji o przejęciu wyroku do wykonania. Art. 562 KPK: Sąd rozpoznaje prośbę o ułaskawienie w takim samym składzie, w jakim orzekał. W skład sądu powinni w miarę możności wchodzić sędziowie i ławnicy, którzy brali udział w wydaniu wyroku. Art. 561 § 2 KPK: Sąd powinien rozpoznać prośbę o ułaskawienie w ciągu 2 miesięcy od daty jej otrzymania.
42
Kwestia szczegółowa właściwości sądu
Postanowienie SA w Krakowie z dnia 22 kwietnia 1999 r., II Ako 30/99, KZS 1999, z. 5, poz. 40: Wydanie opinii o ułaskawieniu należy do sądu wyrokującego, bez względu na późniejsze zmiany właściwości rzeczowej (art. 561 § 1 KPK).
43
Postępowanie z prośbą o ułaskawienie
Art. 564 KPK: § 1. Jeżeli w sprawie, w której wniesiono prośbę o ułaskawienie, orzekał tylko sąd pierwszej instancji i wyda on opinię pozytywną - przesyła Prokuratorowi Generalnemu akta sprawy lub niezbędne ich części wraz ze swoją opinią, a w razie braku podstaw do wydania opinii pozytywnej - pozostawia prośbę bez dalszego biegu. § 2. Jeżeli w sprawie, w której wniesiono prośbę o ułaskawienie, orzekał sąd odwoławczy, sąd pierwszej instancji przesyła mu akta lub niezbędne ich części wraz ze swoją opinią. § 3. Sąd odwoławczy pozostawia prośbę bez dalszego biegu tylko wtedy, gdy wydaje opinię negatywną, a opinię taką wydał już sąd pierwszej instancji; w innych wypadkach sąd odwoławczy przesyła Prokuratorowi Generalnemu akta wraz z opiniami. § 4. Opinie pozytywne nie są dostępne dla osób wymienionych w art. 560 (wnioskodawców).
44
Kryteria rozpoznawania prośby o ułaskawienie
Art. 563KPK: Rozpoznając prośbę o ułaskawienie sąd w szczególności ma na względzie: zachowanie się skazanego po wydaniu wyroku, rozmiary wykonanej już kary, stan zdrowia skazanego i jego warunki rodzinne, naprawienie szkody wyrządzonej przestępstwem, a przede wszystkim szczególne wydarzenia, jakie nastąpiły po wydaniu wyroku.
45
Postępowanie z prośbą o ułaskawienie c.d.
Art. 565 KPK: § 1. Jeżeli prośbę o ułaskawienie choćby jeden sąd zaopiniował pozytywnie, Prokurator Generalny przedstawia Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej prośbę o ułaskawienie wraz z aktami sprawy i swoim wnioskiem. § 2. Prośbę o ułaskawienie skierowaną bezpośrednio do Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej przekazuje się Prokuratorowi Generalnemu w celu nadania jej biegu zgodnie z art. 561 albo art. 567.
46
Kazus 6 W 2010 r. wobec oskarżonego Mikołaja M. został wydany wyrok skazujący przez Sąd Rejonowy w Nysie, pozbawiając go wolności na okres 25 lat. Od tego orzeczenia wniósł apelację jego obrońca, którą Sąd Okręgowy w Opolu pozostawił bez rozpoznania. W 2015 r. Mikołaj M. wniósł prośbę o ułaskawienie. Sąd rejonowy wydał opinię negatywną, po czym przesłał akta sprawy wraz z opinią do sądu okręgowego. Oceń przebieg postępowania ułaskawieniowego. Jaką decyzję powinien podjąć sąd odwoławczy.
47
Ponowna prośba o ułaskawienie
Art. 566 KPK: Ponowna prośba o ułaskawienie, wniesiona przed upływem roku od negatywnego załatwienia poprzedniej prośby, może być przez sąd pozostawiona bez rozpoznania.
48
Orzekanie kary łącznej
49
Kara łączna jako instytucja prawa karnego materialnego
Kara łączna została uregulowana w Rozdziale IX KK, czyli art. 85 i nast. KK. Art. 85 KK: Jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, sąd orzeka karę łączną. Podstawą orzeczenia kary łącznej są co do zasady wymierzone i podlegające wykonaniu, w całości lub w części kary lub kary łączne za przestępstwa. Jeżeli po rozpoczęciu, a przed zakończeniem wykonywania kary lub kary łącznej sprawca popełnił przestępstwo, za które orzeczono karę tego samego rodzaju lub inną podlegającą łączeniu, orzeczona kara nie podlega łączeniu z karą odbywaną w czasie popełnienia czynu. Jeżeli kara wykonywana lub orzeczona stanie się następnie podstawą orzeczenia kary lub kar łącznych, zakaz łączenia kar odnosi się również do tej kary lub kar łącznych.
50
Formy orzekania kary łącznej
Art. 568a § 1 KPK: Sąd orzeka karę łączną: 1) w wyroku skazującym – w odniesieniu do kar wymierzonych za przypisane oskarżonemu tym wyrokiem przestępstwa (jest to ten sam sąd, który wydaje wyrok skazujący), 2) w wyroku łącznym – w pozostałych wypadkach.
51
Wszczęcie postępowania
Art. 570 KPK: Wyrok łączny sąd wydaje z urzędu lub na wniosek: skazanego albo prokuratora.
52
Właściwość sądu Art. 569 KPK: Jeżeli zachodzą warunki do orzeczenia kary łącznej w stosunku do osoby, którą prawomocnie skazano lub wobec której orzeczono karę łączną wyrokami różnych sądów, właściwy do wydania wyroku łącznego jest sąd, który wydał ostatni wyrok skazujący lub łączny w pierwszej instancji, orzekający kary podlegające łączeniu. Jeżeli w pierwszej instancji orzekały sądy różnego rzędu, wyrok łączny wydaje sąd wyższego rzędu. W razie zbiegu wyroków sądu powszechnego i szczególnego, o karze łącznej orzeka ten z sądów, który wymierzył karę surowszą podlegającą łączeniu.
53
Postępowanie o wydanie wyroku łącznego
Art. 571 KPK: Sąd w razie potrzeby zwraca się do zakładów karnych, w których skazany przebywał, o nadesłanie opinii o zachowaniu się skazanego w okresie odbywania kary, jak również informacji o warunkach rodzinnych, majątkowych i co do stanu zdrowia skazanego oraz danych o wykonaniu kar orzeczonych w poszczególnych wyrokach. Wniosek o wydanie wyroku łącznego pochodzący od prokuratora powinien zawierać powyższe dane.
54
Postępowanie o wydanie wyroku łącznego c.d.
Art. 573 § 1 i 2 KPK: Wyrok łączny wydaje się po przeprowadzeniu rozprawy. Stawiennictwo osobiste skazanego nie jest obowiązkowe, chyba że sąd postanowi inaczej. Art. 574 KPK: W kwestiach nieuregulowanych przepisami niniejszego rozdziału do postępowania o wydanie wyroku łącznego stosuje się odpowiednio przepisy o postępowaniu zwyczajnym przed sądem pierwszej instancji. Dowody dopuszcza się i przeprowadza na wniosek stron lub z urzędu.
55
Treść wyroku łącznego Art. 577 KPK:
W wyroku łącznym należy, w miarę potrzeby, wymienić: okresy zaliczone na poczet kary łącznej. Wydając wyrok łączny sąd jest związany prawomocnością łączonych wyroków. Art. 572 KPK: Jeżeli brak warunków do wydania wyroku łącznego, sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania.
56
Kwestia szczegółowa wyroku łącznego
Wyrok SN z dnia 15 października 2008 r., IV KK 113/08, LEX nr : Dopuścić należy co do zasady taki stan rzeczy, że wyrok łączny może pogorszyć sytuację skazanego (w szczególności przy łączeniu wyroków zawierających już kary łączne, a wprost przewiduje to art. 88 KK). Odmiennie np. Wyrok SN z dnia 19 marca 2008 r., IV KK 45/08, LEX nr , Wyrok SN z dnia 19 grudnia 2006 r., IV KK 446/06, OSNK 2006, nr 1, poz
57
Zaskarżenie wyroku łącznego
Jest możliwe apelacją. Uprawnieni do niej są: skazany i jego obrońca oraz prokurator.
58
Skutek wyroku łącznego
Art. 576 KPK: Z chwilą uprawomocnienia się wyroku łącznego, wyroki podlegające połączeniu nie ulegają wykonaniu w zakresie objętym wyrokiem łącznym. W wypadku wymierzenia w wyroku łącznym kary niższej od okresu odbytych i połączonych już kar pozbawienia wolności lub równej temu okresowi, przewodniczący niezwłocznie zarządza zwolnienie skazanego, jeżeli nie jest on pozbawiony wolności w innej sprawie. Przesyłając zarządzenie do wykonania, załącza się wydany wyrok łączny.
59
Wydanie nowego wyroku łącznego
Art. 575 KPK: Jeżeli po wydaniu wyroku łącznego zachodzi potrzeba wydania nowego wyroku łącznego, z chwilą jego uprawomocnienia się poprzedni wyrok łączny traci moc. Jeżeli choćby jeden z wyroków skazujących lub łącznych, stanowiących podstawę wyroku łącznego ulega uchyleniu lub zmianie, wyrok łączny traci moc, a sąd w miarę potrzeby wydaje nowy wyrok łączny.
60
Kazus 7 Adwokat Pawła K. złożył w jego imieniu wniosek o wydanie wyroku łącznego. Sąd wezwał go do uzupełnienia wniosku, ponieważ nie dołączył do niego upoważnienia od obrony. Adwokat bardzo się zdenerwował, ponieważ bronił Pawła K. przed sądem pierwszej instancji, więc stosowny dokument uprawniający go do występowania w imieniu klienta przed sądem już dawno jest w aktach sprawy. Oceń postępowanie sądu.
61
Bibliografia Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego(tekst jedn. Dz. U. z 2016 r. poz. 1749). Skorupka Jerzy (red.), Proces karny, Warszawa 2017. Skorupka Jerzy (red.), Postępowanie karne. Materiały do ćwiczeń, Warszawa 2011. Świda Zofia (red.), Postępowanie karne. Część szczególna, Warszawa 2011.
62
Dziękuję za uwagę.
Podobne prezentacje
© 2024 SlidePlayer.pl Inc.
All rights reserved.