Pobierz prezentację
Pobieranie prezentacji. Proszę czekać
1
Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym. (J 6,54)
2
Dzień bardzo oczekiwany. Wtedy po raz pierwszy przyjęliśmy Pana Jezusa – Boga do swego serca. Był to wielki dzień, gdyż Pan Jezus dał każdemu z nas siebie całkowicie. Ofiarując swoje ciało, stał się dla nas pokarmem na życie wieczne. Zwykle dzieci ogromnie cieszą się z przyjęcia Pana Jezusa i gorliwie się do tego dnia przygotowują, a potem przychodzą do kościoła przez cały tydzień, codziennie, aby Jezus mógł znowu do nich przyjść.
3
Wiele z tych radosnych dzieci z biegiem lat coraz rzadziej przyjmuje Boga do serca, coraz mniej za Nim tęskni. W ich sercach stopniowo zmniejsza się miłość do Jezusa, choć o tym nie wiedzą. Po latach mogą już w ogóle nie odczuwać pragnienia spotykania się z Nim na niedzielnej Eucharystii. Wielu, nawet jeśli w niej uczestniczy, nie przystępuje do Komunii Świętej. A Pan Jezus przypomina nam: Jam jest chleb życia. Kto do Mnie przychodzi, nie będzie łaknął; a kto we Mnie wierzy, nigdy pragnąć nie będzie. (J 6,35b)
4
Nie uczynił tego dla swojej przyjemności, ale dla dobra ludzi. Ofiarował im siebie, bo wie, że bez Niego nikt nie poradzi sobie w życiu. On czeka na nas w każdym tabernakulum na świecie. Czeka cierpliwie i pragnie, abyśmy otworzyli nasze serca dla Niego.
5
Jest to najpiękniejszy sposób zjednoczenia się z Bogiem. Komunia Święta oznacza zjednoczenie. W niej człowiek jednoczy się ze Zbawicielem najmocniej, jak to jest możliwe na ziemi. Święci bardzo cenili sobie ten moment.
6
Przeżywając każdą Mszę Świętą i przystępując w niej do Komunii Świętej, zawierzamy całe życie Chrystusowi. W ten sposób możemy przyjąć łaskę, jaką udziela nam Eucharystyczny Chrystus i odpowiedzieć na nią swoim życiem. Karmiąc się z gorącą wiarą Chrystusem, będziemy się do Niego upodabniali.
Podobne prezentacje
