Urząd Miasta w Piekarach Śląskich Ul. Bytomska 84 41-940 Piekary Śląskie.

Prezentacja na temat: "Urząd Miasta w Piekarach Śląskich Ul. Bytomska 84 41-940 Piekary Śląskie."— Zapis prezentacji:

1 Urząd Miasta w Piekarach Śląskich Ul. Bytomska 84 41-940 Piekary Śląskie

2 Prezentacja w przedmiocie omówienia ustawy z dnia 19 grudnia 2008r. o partnerstwie publiczno – prywatnym (dalej zwaną „PPP”)

3 PPP to forma (instrument) sprawnego wywiązywania się przez administrację z zadań publicznych, w tym świadczenia usług użyteczności publicznej we współpracy z partnerem prywatnym, sama budowa lub modernizacja danej infrastruktury jest jedynie konsekwencją lub warunkiem sprawnego wykonywania określonych zadań stawianych władzom lokalnym. Celem PPP jest zatem, co do zasady, sprawne wywiązywanie się z określonych zadań, a nie infrastruktura jako taka. Poszczególne warianty współpracy opartej na koncepcji PPP są środkiem (narzędziem) w ręku władz, za którego pomocą mogą się one wywiązać ze spoczywających na nich obowiązków wobec społeczeństwa. Wprowadzenie

4 Ustawa określa zasady współpracy podmiotu publicznego i partnera prywatnego w ramach partnerstwa publiczno- prywatnego. Przedmiotem partnerstwa publiczno-prywatnego jest wspólna realizacja przedsięwzięcia oparta na podziale zadań i ryzyk pomiędzy podmiotem publicznym i partnerem prywatnym. Informacje ogólne

5 a) jednostka sektora finansów publicznych w rozumieniu przepisów finansach publicznych, b) inna, niż określona w lit. a, osoba prawna, utworzona w szczególnym celu zaspokajania potrzeb o charakterze powszechnym niemających charakteru przemysłowego ani handlowego, jeżeli podmioty, o których mowa w tym przepisie oraz w lit. a, pojedynczo lub wspólnie, bezpośrednio lub pośrednio przez inny podmiot: - finansują ją w ponad 50 % lub - posiadają ponad połowę udziałów albo akcji, lub - sprawują nadzór nad organem zarządzającym, lub -mają prawo do powoływania ponad połowy składu organu nadzorczego lub zarządzającego, c) związki podmiotów, o których mowa w lit. a i b; Ustawa definiuje podmiot publiczny jako :

6 Zgodnie z przepisami PPP, partner prywatny to przedsiębiorca lub przedsiębiorca zagraniczny. Forma organizacyjno – prawna przedsiębiorcy nie wpływa na możliwość bycia partnerem prywatnym w PPP. Partnerem prywatnym może być: przedsiębiorca indywidualny (osoba fizyczna), osobowe i kapitałowe spółki Kodeksu spółek handlowych, fundacje i stowarzyszenia prowadzące działalność gospodarczą.

7 Według PPP, przedsięwzięcie to: a) budowa lub remont obiektu budowlanego, b) świadczenie usług, c) wykonanie dzieła, w szczególności wyposażenie składnika majątkowego w urządzenia podwyższające jego wartość lub użyteczność, lub d) inne świadczenie - połączone z utrzymaniem lub zarządzaniem składnikiem majątkowym, który jest wykorzystywany do realizacji przedsięwzięcia publiczno-prywatnego lub jest z nim związany; składnik majątkowy to nieruchomość, część składowa nieruchomości, przedsiębiorstwo w rozumieniu kodeksu cywilnego, rzecz ruchoma oraz prawo majątkowe;

8 Wybór partnera prywatnego uzależniony jest od przyjętej formuły finansowania. Jeżeli wynagrodzeniem partnera prywatnego jest prawo do pobierania pożytków z przedmiotu partnerstwa publiczno-prywatnego, albo przede wszystkim to prawo wraz z zapłatą sumy pieniężnej, do wyboru partnera prywatnego i umowy o partnerstwie publiczno-prywatnym stosuje się przepisy ustawy dnia 9 stycznia 2009 r. o koncesji na roboty budowlane lub usługi, w zakresie nieuregulowanym w ustawie o PPP. (Art. 4 ust. 1 PPP).

9 W przypadkach innych niż określone w ust. 1, w zakresie nieregulowanym w ustawie o PPP, do wyboru partnera prywatnego i umowy o partnerstwie publiczno-prywatnym stosuje się przepisy ustawy dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych. (Art. 4 ust. 2 PPP).

10 W przypadkach, w których nie ma zastosowania ustawa z dnia 9 stycznia 2009 r. o koncesji na roboty budowlane lub usługi ani ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych, wyboru partnera prywatnego dokonuje się w sposób gwarantujący zachowanie uczciwej i wolnej konkurencji oraz przestrzeganie zasad równego traktowania, przejrzystości i proporcjonalności, przy odpowiednim uwzględnieniu przepisów niniejszej ustawy, a w przypadku wniesienia przez partnera publicznego wkładu własnego będącego nieruchomością, także przepisów ustawy dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami. (Art. 4 ust. 3 PPP).

11 Najkorzystniejszą jest oferta, która przedstawia najkorzystniejszy bilans wynagrodzenia i innych kryteriów odnoszących się do przedsięwzięcia. Kryteriami oceny ofert są: 1) podział zadań i ryzyk związanych z przedsięwzięciem pomiędzy podmiotem publicznym i partnerem prywatnym; 2) terminy i wysokość przewidywanych płatności lub innych świadczeń podmiotu publicznego, jeżeli są one planowane.

12 Kryteriami oceny ofert mogą być również w szczególności: 1) podział dochodów pochodzących z przedsięwzięcia pomiędzy podmiotem publicznym i partnerem prywatnym; 2) stosunek wkładu własnego podmiotu publicznego do wkładu partnera prywatnego; 3) efektywność realizacji przedsięwzięcia, w tym efektywność wykorzystania składników majątkowych; 4) kryteria odnoszące się bezpośrednio do przedmiotu przedsięwzięcia, w szczególności jakość, funkcjonalność, parametry techniczne, poziom oferowanych technologii, koszt utrzymania, serwis.

13 Modele współpracy w ramach partnerstwa publiczno – prywatnego 1.Umowne partnerstwo publiczno – prywatne (UPPP) 2.Zinstytucjonalizowane partnerstwo publiczno – prywatne (ZPPP)

14 Przez umowę o partnerstwie publiczno-prywatnym partner prywatny zobowiązuje się do realizacji przedsięwzięcia za wynagrodzeniem oraz poniesienia w całości albo w części wydatków na jego realizację lub poniesienia ich przez osobę trzecią, a podmiot publiczny zobowiązuje się do współdziałania w osiągnięciu celu przedsięwzięcia, w szczególności poprzez wniesienie wkładu własnego. Wynagrodzenie partnera prywatnego zależy przede wszystkim od rzeczywistego wykorzystania lub faktycznej dostępności przedmiotu partnerstwa publiczno- prywatnego. Umowa o partnerstwie publiczno-prywatnym określa skutki nienależytego wykonania i niewykonania zobowiązania, w szczególności kary umowne lub obniżenie wynagrodzenia partnera prywatnego lub spółki, o której mowa w art. 14 ust. 1 PPP Umowne partnerstwo publiczno - prywatne wkład własny - świadczenie podmiotu publicznego lub partnera prywatnego polegające w szczególności na: a) poniesieniu części wydatków na realizację przedsięwzięcia, w tym sfinansowaniu dopłat do usług świadczonych przez partnera prywatnego w ramach przedsięwzięcia, b) wniesieniu składnika majątkowego.

15 Podmiot publiczny ma prawo do bieżącej kontroli realizacji przedsięwzięcia przez partnera prywatnego. Zasady i szczegółowy tryb przeprowadzania kontroli określa umowa o partnerstwie publiczno- prywatnym. Wniesienie wkładu własnego w postaci składnika majątkowego może nastąpić w szczególności w drodze sprzedaży, użyczenia, użytkowania, najmu albo dzierżawy. Jeżeli składnik majątkowy wniesiony przez podmiot publiczny jest wykorzystywany przez partnera prywatnego w sposób oczywiście sprzeczny z jego przeznaczeniem określonym w umowie o partnerstwie publiczno-prywatnym, partner prywatny jest zobowiązany przekazać ten składnik podmiotowi publicznemu na zasadach określonych w umowie o partnerstwie publiczno-prywatnym.

16 Po zakończeniu czasu trwania umowy o partnerstwie publiczno- prywatnym partner prywatny lub spółka, o której mowa w art. 14 ust. 1 PPP, przekazuje podmiotowi publicznemu składnik majątkowy, który był wykorzystywany do realizacji przedsięwzięcia, w stanie niepogorszonym, z uwzględnieniem jego zużycia wskutek prawidłowego używania, chyba że umowa o partnerstwie publiczno-prywatnym stanowi inaczej.

17 Umowa o partnerstwie publiczno-prywatnym może przewidywać, że w celu jej wykonania podmiot publiczny i partner prywatny zawiążą spółkę kapitałową, spółkę komandytową lub komandytowo-akcyjną. Podmiot publiczny nie może być komplementariuszem. Cel i przedmiot działalności spółki nie może wykraczać poza zakres określony umową o partnerstwie publiczno-prywatnym. Podmiotowi publicznemu przysługuje prawo pierwokupu akcji albo udziałów partnera prywatnego w spółce. Zgody wszystkich wspólników albo akcjonariuszy spółki wymaga zbycie lub obciążenie: 1) nieruchomości; 2) przedsiębiorstwa Zbycie przez partnera prywatnego akcji albo udziałów z naruszeniem powyższych zasad jest nieważne. Model zinstytucjonalizowanego partnerstwa publiczno - prywatnego

18 Dialog konkurencyjny to tryb udzielenia zamówienia, w którym po publicznym ogłoszeniu o zamówieniu zamawiający prowadzi z wybranymi przez siebie wykonawcami dialog, a następnie zaprasza ich do składania ofert. Zamawiający może udzielić zamówienia w trybie dialogu konkurencyjnego, jeżeli zachodzą łącznie następujące okoliczności: 1) nie jest możliwe udzielenie zamówienia w trybie przetargu nieograniczonego lub przetargu ograniczonego, ponieważ ze względu na szczególnie złożony charakter zamówienia nie można opisać przedmiotu zamówienia zgodnie z art. 30 i 31 UZP lub obiektywnie określić uwarunkowań prawnych lub finansowych wykonania zamówienia; 2) cena nie jest jedynym kryterium wyboru najkorzystniejszej oferty. Dialog konkurencyjny – jeden z trybów udzielania zamówienia publicznego

19 Zamawiający prowadzi dialog do momentu, gdy jest w stanie określić, w wyniku porównania rozwiązań proponowanych przez wykonawców, jeżeli jest to konieczne, rozwiązanie lub rozwiązania najbardziej spełniające jego potrzeby. O zakończeniu dialogu zamawiający niezwłocznie informuje uczestniczących w nim wykonawców. Zamawiający może przed zaproszeniem do składania ofert dokonać zmiany wymagań będących przedmiotem dialogu. Wraz z zaproszeniem do składania ofert, na podstawie rozwiązań przedstawionych podczas dialogu, zamawiający przekazuje specyfikację istotnych warunków zamówienia.

20 Wszelkie wymagania, wyjaśnienia i informacje, a także dokumenty związane z dialogiem są przekazywane wykonawcom na równych zasadach. Prowadzony dialog ma charakter poufny i może dotyczyć wszelkich aspektów zamówienia. Żadna ze stron nie może bez zgody drugiej strony ujawnić informacji technicznych i handlowych związanych z dialogiem.

21 Podsumowanie. Uwagi ogólne. W przypadku PPP własność infrastruktury wykorzystywanej w ramach podjętej współpracy co do zasady pozostaje w rękach partnera publicznego lub też jedynie na pewien czas przechodzi we władztwo strony prywatnej. Po zakończeniu współpracy własność składników majątkowych wykorzystywanych w ramach PPP wraca do sektora publicznego. Jeśli współpraca zakłada wykorzystywanie infrastruktury (czy innych aktywów) znajdujących się przed jej nawiązaniem w gestii władz publicznych, powraca ona do pierwotnego dysponenta zazwyczaj w ulepszonym stanie. Jeśli (w innych modelach współpracy) infrastruktura zostanie zbudowana przez partnera prywatnego w ramach przyjętych przez niego zobowiązań i do czasu wygaśnięcia kontraktu pozostaje jego własnością, z zakończeniem współpracy przechodzi na rzecz strony publicznej, która w ten sposób staje się jej jedynym właścicielem. Możliwe jest także pozostawienie przedmiotu parnerstwa parnerowi prywatnemu. Jest to sytuacja zasadniczo odmienna od „codziennych” relacji między sektorami, w ramach których władza publiczna kupuje u przedsiębiorcy prywatnego określony produkt lub usługi dostarczane przez kontrahenta prywatnego dzięki infrastrukturze pozostającej zarówno przez cały okres współpracy, jak i po jej zakończeniu w wyłącznej dyspozycji podmiotu prywatnego. W tym przypadku strona publiczna jest klientem, a nie partnerem sektora prywatnego.

22 Partnerstwo publiczno-prywatne to nie prywatyzacja PPP nie powinno być utożsamiane z prywatyzacją podmiotów (spółek, w tym spółek komunalnych) świadczących usługi użyteczności publicznej. Choć PPP ze swej istoty opiera się na mechanizmach rynkowych i niekiedy wymaga powołania spółek kapitałowych specjalnego przeznaczenia, nie powinno prowadzić do ostatecznego przekazania własności infrastruktury służącej świadczeniu danych usług partnerowi prywatnemu, a tym bardziej nie polega na „prywatyzacji państwa”, czyli przekazaniu sektorowi prywatnemu odpowiedzialności za określoną dziedzinę życia obywateli. Co więcej, w wielu wariantach PPP przejęcie przez partnera prywatnego jakiegokolwiek majątku publicznego jest zbędne dla realizacji zadania. W większości rodzajów PPP wystarczy, że partner prywatny ma wpływ na proces wykorzystywania infrastruktury cały czas pozostającej własnością publiczną. Kontrakt, na podstawie którego konstruowane jest partnerstwo, zapewnia w większości wypadków jedynie odpowiednią eksploatację wykorzystywanej infrastruktury oraz sprawne zarządzanie procesem dostarczania konsumentom określonych w nim usług.

23 Nieporozumienia wokół partnerstwa publiczno-prywatnego Najbardziej rozpowszechnionym (szczególnie wśród przeciwników liberalizacji rynku) i jak się wydaje mylnym przekonaniem na temat PPP jest uznanie tego rozwiązania za zwyczajną prywatyzację „naszego wspólnego majątku”. Należy jednakże pamiętać, że we wszystkich zarysowanych powyżej wariantach PPP władza określa warunki, na jakich skłonna jest powierzyć partnerowi prywatnemu realizację zadań, za które ponosi odpowiedzialność. Kontrakt ustanawiający PPP powinien więc zawierać wszelkie możliwe zabezpieczenia interesu publicznego, mechanizmy kontroli i nadzoru nad jego zabezpieczeniem oraz ewentualną drogę odzyskania kontroli nad infrastrukturą powierzaną partnerowi prywatnemu.

24 Innym zarzutem podnoszonym przez sceptyków jest związana z PPP rzekoma utrata przez władzę publiczną kontroli nad jakością infrastruktury, za pomocą której są dostarczane usługi, jak i samych usług świadczonych przez sektor prywatny. Tymczasem poprzez sam fakt zaangażowania w PPP władze publiczne nie tracą swoich publicznoprawnych prerogatyw związanych z kształtowaniem stosownej polityki w zakresie powierzonej im odpowiedzialności, a tym bardziej jej realizacji za pomocą środków władczych. Należy pamiętać, że obok ww. uprawnień władza publiczna dodatkowo zyskuje prawa wynikające z umowy cywilnoprawnej ustanawiającej PPP. Zachowując władcze atrybuty, publicznoprawna strona kontraktu otrzymuje dodatkowo prywatnoprawne instrumenty wpływu na kształt realizowanego przedsięwzięcia stosownie do celów, jakie chce osiągnąć. Jak podkreśla się w literaturze, mylne jest przekonanie jakoby władza publiczna po zawarciu dobrze zabezpieczającego jej interesy PPP miała mniejszy wpływ na realizację usług publicznych niż bez takiego umownego określenia obowiązków prywatnego usługodawcy czy inwestora. Naturalnie warunkiem zapewniającym utrzymanie odpowiedniej kontroli nad postępowaniem partnera prywatnego jest właściwe sformułowanie postanowień kontraktu ustanawiającego PPP.

25 Wśród opinii nieprzychylnych koncepcji PPP znaleźć można poglądy, zgodnie z którymi rzekomo musi spaść jakość usług świadczonych przez partnera prywatnego w zastępstwie władz publicznych. Wydaje się jednak, że jakość usług nie jest zależna jedynie od tego, czy dostarczane są one wedle „tradycyjnych” wzorców, czy na podstawie PPP. Co więcej, w ramach umowy konstruującej PPP władza publiczna może ustalić jakość usług świadczonych przez partnera prywatnego na określonym (stałym i pewnym) poziomie, nie niższym niż miało to miejsce poza partnerstwem, a ponadto uzyskuje (np. za pomocą kar umownych) możliwość ścisłej kontroli świadczeń dostarczanych obywatelom. Z samej istoty PPP wynika, że dzięki dostępowi do finansowych i organizacyjnych zasobów sektora prywatnego wzrasta ogólny standard infrastruktury i dostarczanych dzięki niej usług. W interesie partnera prywatnego przejmującego odpowiedzialność za jakość świadczonych usług leży zwiększenie wydajności oraz polepszenie jakości świadczonych usług w celu przyciągnięcia dostatecznej liczby konsumentów, co zapewni zwrot poniesionych nakładów.

26 W związku z powyższym mogą pojawić się zastrzeżenia, czy wzrost jakości świadczonych usług nie spowoduje wzrostu opłat ponoszonych przez ich odbiorców. Podnosi się jednak, że w interesie partnera prywatnego (konkurującego z innymi podmiotami) leży raczej utrzymanie lub obniżenie ceny świadczonych usług. Zawsze jednak w ramach kontraktów konstruujących PPP powinny znaleźć się stosowne zapisy chroniące konsumentów przed ewentualnymi nadmiernymi roszczeniami nowego usługodawcy. Biorąc pod uwagę bardziej wydajne metody pracy i elastyczność sektora prywatnego, wysoce prawdopodobne jest, że prywatny przedsiębiorca jest w stanie dostarczać określone usługi w cenie niższej niż sektor publiczny, i to bez szkody dla ich jakości. Co więcej, w razie odpowiedniego skonstruowania postanowień umowy o PPP jedynym sposobem osiągnięcia zysku przez partnera prywatnego będzie zwiększenie wydajności lub różnorodności usług.

27 Zalety współpracy z partnerem prywatnym. - wzrost wydajności zaangażowanych środków, - krótszy czas realizacji przedsięwzięcia, - udostępnienie obywatelom wyższej jakości usług, - wzrost różnorodności i nowoczesności proponowanych usług, a ostatecznie lepsza sytuacja konsumenta dzięki pojawieniu się konkurencyjnego rynku.

28 Dziękujemy za uwagę.

29 Wykorzystane źródła: 1.Partnerstwo publiczno-prywatne. Nowa forma realizacji zadań publicznych Strawiński Mariusz, Korbus Bartosz Piotr. 2.Komentarz do ustawy o partnerstwie publiczno – prywatnym Wojciech Gonet. 3.„Partnerzy prywatni mogą usprawnić działalność publicznych szpitali” Gazeta Prawna, Andrzej Chełchowski, 14.04.2009r. 4.Partnerstwo publiczno-prywatne, materiały na Europejski Kongres Gospodarczy 2009, Katowice, 15-17 kwietnia 2009r.