Astronomia nauka przyrodnicza, której przedmiotem badań są ciała niebieskie, ich rozkład i ruchy w przestrzeni, pochodzenie, budowa oraz ewolucja, a także.

Prezentacja na temat: "Astronomia nauka przyrodnicza, której przedmiotem badań są ciała niebieskie, ich rozkład i ruchy w przestrzeni, pochodzenie, budowa oraz ewolucja, a także."— Zapis prezentacji:

1 Astronomia nauka przyrodnicza, której przedmiotem badań są ciała niebieskie, ich rozkład i ruchy w przestrzeni, pochodzenie, budowa oraz ewolucja, a także Wszechświat jako całość.

2 Historia Astronomii: Ziemia widziana przez satelitę z 40000 km. Wyraźnie widać pod białymi chmurami Amerykę południową

3 * Pulsary W pulsarze oś pola magnetycznego jest nachylona pod pewnym kątem do osi obrotu. Gdy gwiazda wiruje, fale radiowe są wysyłane wzdłuż osi jej pola magnetycznego, opisując okrąg na niebie. Odbieramy pulsy, gdy snop fal radiowych trafia w Ziemię

4 * Czarne dziury Klatka z komputerowej symulacji czarnej dziury.

5 * Gwiazdy supernowe Wybuch supernowej zaobserwowany przez teleskop Hubble'a w 1995 roku. Widać, że po dwóch latach materia międzygwiazdowa jest już dość mocno rozrzedzona i rozrzucona po przestrzeni kosmicznej.

6 * Gwiezdne samobójstwo Wygląd Mgławicy Krab (oznaczenia: M1, NGC1952) położonej w gwiazdozbiorze Byka. Zdjęcie zostało wykonane 5-metrowym teleskopem znajdującym się na górze Palomar w Kaliforni (USA). Mgławica ta jest pozostałością po wybuchu gwiazdy supernowej.

7

8 Galileusz Galileusz jako jeden z pierwszych używał teleskopu do obserwacji nieba, a po skonstruowaniu teleskopu soczewkowego o 20-krotnym powiększeniu, w 1610 roku odkrył cztery największe księżyce Jowisza. Były to pierwsze obserwacje satelitów krążących wokół innych planet. Galileusz odkrył także kratery na Księżycu i jako pierwszy w Europie odkrył (i prawidłowo wyjaśnił) zjawisko plam słonecznych. Zauważył także fazy Wenus, przypominające fazy księżycowe. Galileusz utrzymywał, że te spostrzeżenia potwierdzają system kopernikański i są do pewnego stopnia sprzeczne z dotychczas obowiązującym systemem geocentrycznym z Ziemią jako środkiem kosmosu.

9 Apollo na Księżycu

10 Mikołaj Kopernik to bez wątpienia jeden z największych atronomów w historii, nie tylko Polski, ale i całego świata. Zmienił on całkowicie światopogląd ludzkości na sprawy świata, jego postrzegania, otworzył ludziom horyzonty, choć nie przyszło mu to łatwo. Z naszej perspektywy wydaje się, że dokonanie czegoś takiego było łatwe, wystarczyło wyciągnąć logiczne wnioski.

11 Pomniki Mikołaja Kopernika Pomnik Mikołaja Kopernika w ToruniuToruniu Pomnik Mikołaja Kopernika w Olsztynie

12 Układy podwójne gwiazd Kiedy jedna z gwiazd w układzie podwójnym jest gwiazdą neutronową, olbrzymia ilość energii wyzwalana jest w postaci promieni rentgenowskich w wyniku spływania materii na gwiazdę neutronową z jej towarzyszki. Znamy dwa rodzaje układów podwójnych gwiazd. W jednym - towarzyszem gwiazdy neutronowej jest biały karzeł, w drugim - masywny niebieski olbrzym. Na rysunku pokazano oba układy w podobnej skali. Dla lepszego porównania podany jest także rozmiar Słońca. Układ podwójny gwiazd, w którym towarzyszem jest biały karzeł, narysowany jest także w powiększeniu.

13 Conocna wędrówka gwiazd Gdy Ziemia biegnie o orbicie wokół Słońca, wygląd gwiezdnego nieba oglądanego z ustalonego na niej miejsca powoli zmienia się.

14 Czas gwiazdowy Gwiazdozbiory widoczne przez cały rok na półkuli północnej.

15 Ekliptyka Pojęcie sfery niebieskiej pomaga astronomom określać położenie gwiazd na niebie. Rektascensja jest mierzona od punktu barana - w marcu w tym miejscu Słońce przecina równik.

16 Astronomia arabska W II poł. X wieku w pobliżu Teheranu, w Iranie, astronom al-Khujandi wybudował duże obserwatorium, w którym zaobserwował szereg przejść południkowych Słońca. Obserwacje te pozwoliły mu obliczyć nachylenie osi obrotu do płaszczyzny orbity Ziemi. W Persji, Omar Chajjam opracował wiele tablic i przedstawił projekt reformy kalendarza, który był dokładniejszy od kalendarza juliańskiego i zbliżony dokładnością do kalendarza gregoriańskiego. Niesamowitym wyczynem było wyliczenie długości roku na 365,24219858156 dnia, co jest obliczeniem właściwym aż do szóstego miejsca po przecinku.

17 Ruchy planet Planety były podzielone na górne (zajmujące orbity w kolejności przed Słońcem) i dolne (zajmujące orbity w kolejności po Słońcu). Dla wyjaśnienia skomplikowanego ruchu planet na sferze niebieskiej, a szczególnie zakreślania przez nie pętli, Ptolemeusz przyjął założenie, że po kołowej orbicie ekscentrycznej – deferencie – porusza się ruchem jednostajnym nie sama planeta, ale środek innego, mniejszego koła zwanego epicyklem, a dopiero po obwodzie epicyklu porusza się ruchem jednostajnym planeta.

18 Droga Mleczna Przejście od modelu Drogi Mlecznej zaproponowanego przez Jacobusa Kapteyna (u góry) do współczesnej wizji (u dołu) zawdzięczamy badaniom Harlowa Shapleya. W pierwszej wersji modelu Galaktyki - z przełomu lat dwudziestych i trzydziestych - Shapley przyjmował, że średnica dysku Galaktyki może sięgać nawet 300 tysięcy lat świetlnych, jego grubość - 30 tysięcy lat świetlnych, a odległość Słońca od centrum układu wynosi 50 tysięcy lat świetlnych

19 WSZECHŚWIAT W 1926 roku pojawił się pierwszy numer naszego pisma, astronomowie dopiero od kilku miesięcy dysponowali dowodami, że Wszechświat rozciąga się poza granice Drogi Mlecznej.

20 „IGŁA” Obiekt: NGC4565 "Igła" Gwiazdozbiór: Warkocz Bereniki Optyka: TMB 105/6.2 CCD: SBIG ST- 2000XCM Montaż: Takahashi EM- 200 Ekspozycja: 12x15min (180 min) Data Eksp.: 22.04.2009r.

21 KONIEC Opracowała: Emilia Bojarska