Szko ł a Podstawowa im. … W W ę siorach Przedstawiamy Kandydatów

Hieronim Derdowski mieszkaniec Kaszub, często podpisywał się jako Janusz Dedowszczi. Urodził się 9 marca 1852 roku w Wielu.

Zasłynął w historii naszego narodu jako wybitny poeta kaszubski, humorysta, dziennikarz, wydawca prasy emigracyjnej w Stanach Zjednoczonych. Derdowski znany jest z powiedzenia, że… „ Nie ma Polski bez Kaszub, i Kaszub bez Polonii”.

Podnosił swoich rodaków na duchu, pisząc im o wielkim patriotyzmie polskim oraz o ich przynależności do Ojczyzny, mimo że zamieszkują oni z dala od niej. Był autorem,,Marsza Kaszubskiego”. W zamian za jego osiągnięcia został patronem I Liceum Ogólnokształcącego w Kartuzach. Z powodu szykan władz pruskich wyemigrował w 1885 roku do Stanów Zjednoczonych, gdzie w środowiskach polonijnych prowadził działalność społeczną i dziennikarską.

O Panu Czorlińścim co do Pucka po sece jachoł, Toruń 1880 Walek na jarmarku, Toruń 1883 Kaszube pod Widnem, Toruń 1883 Jasiek z Knieji, Toruń 1884 Jasiek z Knieji i Szymek z Wiela w podróży do Ameryki, Winona (USA) 1889 Nórcyk Kaszëbsczi, Winona (USA) 1897 Twórczo ść

Zmarł 13 sierpnia 1902 r. w Winonie, Minnesota, USA

Jan Tryba urodził się 27 stycznia 1957 w Węsiorach, - był polskim matematykiem. Maturę zdał w 1975 roku w Liceum Ogólnokształcącym w Kartuzach, a studia matematyczne ukończył z wyróżnieniem w 1980 roku na Uniwersytecie Gdańskim. Studiował w indywidualnym toku, w 1979 roku otrzymał nagrodę Polskiej Akademii Nauk.

Pracował w Instytucie Matematyki UG w Zakładzie Teorii Mnogości. Prowadził zajęcia m.in. ze wstępu do matematyki, logiki i teorii mnogości, którą najbardziej się interesował. Rozwiązał pewien problem dotyczący liczb Rowbottoma i rozstrzygnął hipotezę Shelaha. Za oba te dowody otrzymał w 1985 roku nagrodę Polskiego Towarzystwa Matematycznego dla Młodych Matematyków. W tym samym roku rozwiązał Zagadnienie Kanamoriego i na Uniwersytecie Warszawskim obronił pracę doktorską o Problemie Jonssona. Badał szczegółowe zagadnienia teorii modeli i podstaw teorii mnogości.

Był mężem Katarzyny Hall, z którą miał syna. Zmarł 27 stycznia 1992 roku w Gdańsku. Pochowany został 31 stycznia 1992 roku w Sulęczynie. Jego imieniem nazwano salę w budynku Wydziału Matematyki i Fizyki Uniwersytetu Gdańskiego i nagrodę dla Młodych Matematyków.

Ks. Bernard Sychta (kasz. Bernard Zëchta), urodził się 21 marca 1907 r. w Puzdrowie, w gm. Sierakowice. Był katolickim księdzem, działaczem kaszubskim, etnografem, językoznawcą, dramatopisarzem, autorem 7-tomowego „Słownika gwar kaszubskich na tle kultury ludowej”.

Pamięć o ks. dr Bernardzie Sychcie jest kultywowana, jego sztuki wystawiane, a jego imię upamiętniane na różne sposoby. Jest on m.in. patronem Szkoły Podstawowej w Puzdrowie, Szkoły Podstawowej nr 6 w Kościerzynie, Miejskiej Biblioteki Publicznej w Starogardzie Gdańskim (od 1992 r.) i katolickiej szkoły w Świeciu. Ulice ks. Sychty znajdują się m.in. w Sierakowicach, Jastarni, Luzinie, Starogardzie Gdańskim w Gdańsku, a tablice jego pamięci w Skórczu i Starogardzie. Przed jego domem rodzinnym w Puzdrowie ustawiono w 1992 r. głaz pamiątkowy z kaszubskim napisem. W ostatnich latach wydano m.in. jego rozprawę doktorską i listy oraz dwie obszerne książki biograficzno-wspomnieniowe.

Niewątpliwie największym dziełem ks. Bernarda Sychty jest wielki Słownik gwar kaszubskich.

Słownictwo kociewskie na tle kultury ludowej, t. I-III, Wrocław 1980–85 Kultura materialna Borów Tucholskich, Gdańsk 1998 Kaszubi – wierzenia i twórczość. Ze „Słownika” Sychty..., Gdańsk 2000 W wieczornej mgle. Niesamowite opowieści z Kaszub. Ze „Słownika” Sychty. W wieczórny dôce. Niestwòrzoné pòwiôstczi z Kaszëbsczi. Ze „Słowôrza” Zëchtë, Gdynia-Pelplin 2004 W świetle dnia. Anegdoty i bajki z Kaszub. Ze „Słownika” Sychty. W widze dnia. Gôdczi i bôjczi z Kaszëbsczi. Ze „Słowôrza” Zëchtë, Gdynia-Pelplin 2006

Szopka kaszubska (1925), We Gwiôzdkę, (1930), Duchy w klasztorze, (1934), Ksążę bez dzecy, Spiącé uejskue. Dramat kaszubski w czterech odsłonach, (1937) Hanka sę żeni. Wesele kaszubskie w pięciu aktach z muzyką i śpiewem, (1937), Dzéwczę i miedza. Dramat kaszubski w pięciu aktach, (1938) Gwiôzdka ze Gduńska. Dramat w czterech obrazach, (1939), Budzta spiącëch, (1939), Przebudzenie, (1939), Ostatna gwiôzdka Mestwina czyli Słoneczniécié pomorscié. Dramat w dwóch obrazach, Wesele kociewskie, (1959).

Pod koniec życia…… Ks. Sychta zebrał liczne nagrody i zaszczyty, m.in. Złoty krzyż zasługi i nagrodę im. K. Nitscha. 4 grudnia 1972 r. otrzymał jednogłośnie honorowe członkostwo Gdańskiego towarzystwa naukowego za promocję GTN i wkład w rozwój nauki. Za swą pracę leksykograficzną otrzymał w Pelplinie 21 maja 1974 r. specjalny srebrny medal od ZK – P z napisem Bernard Sychta. W 1975 r. B. Sychta otrzyma ł nagrod ę ministra kultury i sztuki.

"Kto chce rozpalić innych, musi sam zapłonąć. Staraj się uśmiechać z miłości do każdego przejawu woli bożej. Bądź tym, czym chciałby Bóg, żebyś był. Kochajmy Boga w ludziach. Najpiękniejszym słowem na świecie jest miłość, bo jest imieniem samego Boga. Każdego dnia trzeba coś czynić dla zbawienia duszy. Dewizą moją było i jest nie marnotrawić nigdy czasu. Nigdy nie bądźmy bezczynni". ks. Bernard Sychta Jak wielki by ł to cz ł owiek ś wiadcz ą jego pi ę kne s ł owa:

Zmarł 25 Listopada 1982 r. w Gdańsku. Pochowany został w Pelplinie.

„Piastun słowa. Ks. Bernard Sychta”, Jan Walkusz pl.wikipedia.org/wiki/ polski-bez-kaszub.html polski-bez-kaszub.html