I/ Uwagi wstępne II/ Formy krótkie II/ Prowincjałki i Myśli, Blaise Pascal III/ Maksymy, de La Rochefoucauld.

Slides:



Advertisements
Podobne prezentacje
Jak mówić o Bogu?.
Advertisements

Póki mego życia Panu śpiewać chcę Grać memu Bogu póki życia starczy mi
Twórca słynnego dzieła filozoficznego pt. Myśli
Jan Paweł II Jak być prawdziwie człowiekiem….
Leszek Mazurkiewicz Kamil Łukowski
Fragmenty z książki „Dobrego dnia”
Nie lękajcie się, otwórzcie drzwi Chrystusowi
JAN PAWEŁ II
SIOSTRA MIŁOSIERDZIA? KTO TO TAKI?.
Czym jest ZAPOMNIENIE:
16 września 2009 roku Pan powołał do siebie sługę swego Wojciecha.
SZLACHETNA PACZKA to ogólnopolska akcja świątecznej pomocy – realizowana od 2001 roku przez Stowarzyszenie WIOSNA. Głównym jej założeniem jest idea.
„Człowiek jest otwarty na Boga”
Jezus zachęca nas abyśmy pozostawili swoją grzeszność
Oto stoję u drzwi i kołaczę. Oto stoję u drzwi i kołaczę
FORMACJA DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ UCZNIÓW JEZUSA.
Garść poezji autorstwa Asi Lewandowskiej
Czy wiesz, co znaczy „zapomnieć” ?
Jestem sam Panie, tego wieczoru.
Miłość.
W CZAS ADWENTU z wiarą o wierze z miłością o miłości.
Modlitwa o Cud Madre Di Tutti Le Genti wyk. Jan Paweł II.
1.
Jan Paweł II Orędownik rodzin.
FILOZOFIA NOWOŻYTNA XVII-XVIII WIEK
HYMN „Un nuevo sol” „Naszą drogą miłość jest”
…– myślę o najbliższych
Pana Jezusa w Komunii Świętej sercem płonącym miłością
PSY.
w życiu św. Ludwiki de Marillac kliknij, aby przejść dalej.
Vincent van Gogh ekspresjonista.
Jan Paweł II odszedł od nas rok temu IV 2005 r.
DLA CIEBIE Myśli me , Serce Me Wszystkim jesteś Ty W mej głowie pejzaż gdy byliśmy razem ja i Ty.
P REZENTACJA Basta Kinga 1011a. Ż YCIORYS Urodziłam się w 1993 roku w Brzesku, niezwykle pięknej i malowniczej miejscowości. W 2000 roku poszłam do pierwszej.
Drogi Boże piszę chociaż kilka słów…
P atrick PawlowSki (Bronze : Ch. Pillet) Avis de Recherche.
Definicja zapomnienia : Definicja zapomnienia : 1. Skasowanie z pamięci tego co było. 1. Skasowanie z pamięci tego co było. 2. Sposób wymazania z pamięci.
Zatrzymaj się na chwilę, by przeczytać tę wiadomość - jest ważna
GWAŁTOWNIK KRÓLESTWA BOŻEGO KS. FRANCISZKA BLACHNICKIEGO
Stoisz u naszych drzwi Stoisz u naszych drzwi, kołaczesz długo, Słowa życia wiecznego masz, Kto Twój usłyszy głos i drzwi otworzy, Będzie trwał w Tobie,
r. VII Dzień Papieski w Polsce
List od Boga do Ciebie Projekt edukacyjny.
APEL TWOJEGO DZIECKA. NN ie psuj mnie, dając mi wszystko, o co cię proszę. Niektórymi prośbami wystawiam cię jedynie na próbę.  Nie psuj mnie, …wystawiam.
Adoracja II Niedziela Listopada 2015
I/ Barok: literatura „arystokratyczna” i „mieszczańska” II/ Formowanie się klasycyzmu: humanizm,teoria naśladowania, znaczenie literatury narodowej i języka.
KOCHAM CIĘ SERCE BYĆ PRZYJACIELEM PRAWDZIWY SKARB RAZEM NAJLEPIEJ PRAWDZIWI PRZYJACIELE KONIEC.
1 Gdybym mówił językami ludzi i aniołów, a miłości bym nie miał, stałbym się jak miedź brzęcząca albo cymbał brzmiący. 2 Gdybym też miał dar prorokowania.
„… myślmy o Nim jak o gwałtowniku Królestwa Bożego…” Jan Paweł II Mówi się o nim jak o proroku. Inni zauważali w Nim charyzmatyka i mistyka, dla wielu.
- Nie Klikaj OPERA w PARYŻU - Opera Narodowa Paryża, znana jest również jako Opera Garnier albo Pałac Gerniera, zbudowana została w latach 1862 i 1875.
Kobieta Kiedy Bóg tworzył kobietę, pracował do późna szóstego dnia.
118 Księga Psalmów Biblia Tysiąclecia.
Spotkanie ze Słowem Mt 7, 12 Z Ewangelii według świętego Mateusza:
Spotkanie ze Słowem Mt 7, 12 Z Ewangelii według świętego Mateusza:
Starożytne myśli (wciąż aktualne)
Spotkanie ze Słowem Łk 6, Z Ewangelii według świętego Łukasza:
Spotkanie ze Słowem Łk 6, Z Ewangelii według świętego Łukasza:
Prosiłem Cię Panie o siłę, abym mógł osiągnąć sukces
Spotkanie ze Słowem J 14, 1-6 Z Ewangelii według świętego Jana:
Kanonizacja bł. Jana Pawła II
35 Księga Psalmów Biblia Tysiąclecia.
Spotkanie ze Słowem Mt 7, 12 Z Ewangelii według świętego Mateusza:
KARTEZJUSZ i PASCAL
naszych Panów i Mistrzów
Vincent van Gogh ekspresjonista.
„Bóg widział, że były dobre.”
Histoire de la littérature française XVIIe-XVIIIe siècles
Spotkanie ze Słowem Mk 12, Z Ewangelii według świętego Marka:
Msza Święta 23 października 2016
Adoracja Najświętszego Sakramentu 7 stycznia 2017
Zapis prezentacji:

I/ Uwagi wstępne II/ Formy krótkie II/ Prowincjałki i Myśli, Blaise Pascal III/ Maksymy, de La Rochefoucauld

Saint François de Sales (Franciszek Salezy), Introduction à la vie dévote [Wprowadzenie do życia pobożnego] (1608) Pierre de Bérulle Discours de l'état et des grandeurs de Jésus (1622) Saint Vincent de Paul (Wincenty a Paulo) założyciel szarytek, lazarystów, pionier misji, patron ubogich, więźniów, działań miłosiernych i Stowarzyszeń Miłosierdzia. Walka z ubóstwem, skromność. Jego „petite méthode”, głosić Ewangelię, przemawiać do serca, wpływ na Bossuet’a.

Bossuet (Jacques Bénigne) 1627 – 1704, biskup Meaux Mówca, teolog, filozof, mistrz języka francuskiego, mowy pogrzebowe, kazania Discours sur l’histoire universelle [Uwagi nad historią powszechną]1681 Méditation sur la brièveté de la vie [Medytacje o krótkotrwałości życia] (1648) Oraison funèbre d’Anne d’Autriche [Oracje pogrzebowe] (1667) Oraison funèbre d'Henriette de France (1669) Oraison funèbre d’Henriette d’Angleterre (1670) Exposition de la foi catholique [Wykład o wierze katolickiej] (1671) Traité de la connaissance de Dieu et de soi-même [Traktat o poznaniu Boga i siebie samego] (1677) Traité de la concupiscence [Traktat o pożądliwości] ( ) Maximes et réflexions sur la comédie [Maksymy i refleksje o komedii] ( ) Méditation sur l'Evangile [Medytacje o Ewangelii]( )

Jansenizm : nazwa pochodzi od nazwiska biskupa Ypres (Ieper), Corneliusa Jansena (Janseniusza), teologa, wyznawcy surowego augustynizmu, autora Augustinusa, wydanego po jego śmierci w Refleksja o łasce według Augustyna Opat Saint-Cyran, Port-Royal, les Solitaires [Samotnicy]: teolog i moralista Pierre Nicole, teolog Antoine Arnaud, adwokat Antoine Le Maître. Racine wychowanek Port-Royal, Pascal wyznawca od1648.

„Największe sprawy wymagają prostego języka: przesada je niszczy. Trzeba mówić szlachetnie o najmniejszych sprawach: Tylko ekspresja, ton i sposób je podtrzymują" (La Bruyère, Les Caractères,"De la société")

Prowincjałki i Myśli, Blaise Pascal ( ) Lettres écrites à un provincial par un de ses amis sur des disputes présentes à la Sorbonne [Listy pisane do mieszkańca prowincji przez jednego z przyjaciół w przedmiocie obecnych sporów Sorbony],18 listów, publikacja: Les Pensées [Myśli ]- fragmenty Apologii religii chrześcijańskiej, nad którą Pascal pracuje od Publikacja pośmiertna Wydanie Brunschvicg (1897) – uporządkowanie tematyczne, ale arbitralne, wyd. Lafuma (1951) wydanie według jednej z kopii rękopisu, wyd. Ph. Sellier (Bordas 1991). „liasses”

I sekcja: 28 liasses w 2 częściach. 1/-obraz kondycji ludzkiej; sytuacja tragiczna człowieka we wszechświecie, niedola człowieka oszukanego przez wyobraźnię, rozum niezdolny, aby go prowadzić, bo uległy uczuciom. Człowiek nie może uciec przed lękiem, który budzi w nim własna kondycja stąd potrzeba rozrywek (divertissement). Trzeba założyć, że Bóg istnieje, bo nic się na tym nie traci, a można wszystko zyskać. Ta część ma przekonać niewierzącego do wiary. 2/ apologia religii chrześcijańskiej. II sekcja:31 liasses, rozwinięcie argumentacji z I sekcji III sekcja : „Cuda” uwagi o użyteczności cudów w celu apologetycznym. IV sekcja fragmenty z różnych źródeł.

François, książę de La Rochefoucauld ( ) Mme de Sablé i opat Jacques Esprit Mémoires [Pamiętniki], Réflexions ou Sentences et maximes morales[Refleksje albo sentencje i maksymy moralne],wydane anonimowo, 5 wydań (1665, 1666, 1671, 1675, 1678) „Czytaliśmy maksymy Pana de La Rochefoucauld. Ach,Pani! Jak trzeba być zdemoralizowanym, jak trzeba mieć zepsuty umysł i serce, aby to wszystko wymyślić! Jestem przerażona!” (Mme de Lafayette à Mme de Sablé décembre 1663)

"Nos vertus ne sont, le plus souvent, que des vices déguisés„[Nasze cnoty są najczęściej przebranymi przywarami]. "L'intérêt [...] joue toutes sortes de personnages, même celui de désintéressé„ [Interes przemawia wszystkimi językami i odgrywa wszystkie role, nawet rolę bezinteresowności]. „ Szczęście i nieszczęście dotyka nas nie wedle swych rozmiarów, ale wedle naszej wrażliwości” „Zazdrość rodzi się zawsze z miłości, ale nie zawsze z nią umiera”. „Zło, które czynimy, nie ściąga na nas tylu prześladowań i takiej nienawiści, co nasze przymioty” „Jeśli oceniać miłość według większości jej skutków, to trzeba uznać, że bliższa ona jest nienawiści niż przyjaźni”

I/ Charaktery, La Bruyère II/ Listy (Guez de Balzac, Vincent Voiture, Mme de Sévigné) III/ Pamiętniki (Tallemant des Réaux Mlle de Montpensier, Cardinal de Retz) III/ Spór starożytników z nowożytnikami

La Bruyère ( ) Charaktery Teofrasta przetłumaczone z greki oraz Charaktery czyli obyczaje naszych czasów (1688), 9 wydań za życia autora, 16 rozdziałów „Nie idę żadną z tych dróg w moim utworze[...]; jest zupełnie inny od tych dwóch, które wymieniam: mniej wysublimowany niż pierwszy i mniej delikatny niż ten drugi, próbuję tylko sprawić, aby człowiek był rozsądny, ale sposobami prostszymi i zwyczajnymi, i inaczej analizując ludzką naturę, bez żadnej metody i tak jak prowadzą kolejne rozdziały, według wieku, płci i statusu społecznego, a także poprzez wady, słabości i śmieszności, które się z nimi wiążą”. (Rozprawa o Teofraście)

Charakter – opis zachowania, obyczajów człowieka lub grupy osób. Forma pokrewna bajki lub portretu: opis charakteru i wyglądu istoty żywej; czasem zawiera ocenę autora. Opowiadanie urozmaicone dialogiem. Refleksje, uwagi, maksymy, portrety i myśli

„Na dworze przypodobać się jest tak samo niebezpieczne jak się nie przypodobać” "Il est aussi dangereux à la Cour de faire les avances, qu'il est embarrassant de ne les point faire„ (O dworze,37 I). „ N… jest bogata, je dobrze, śpi dobrze; ale fryzury zmieniają się i kiedy najmniej się tego spodziewa i kiedy jest szczęśliwa, jej fryzura wyszła z mody ” „N... est riche, elle mange bien, elle dort bien; mais les coiffures changent, et lorsqu'elle pense le moins, et qu'elle se croit heureuse, la sienne est hors de monde" (O modzie, 13, VI ) „ Dîne bien, Cléarque, soupe le soir, mets du bois au feu, achète un manteau, tapisse ta chambre: tu n'aimes point ton héritier, tu ne le connais point, tu n'en a point" (Des biens de fortune, O dostatkach, 63, V) „Jeśli ktoś nie lubi tych Charakterów, to się dziwię, a jeśli lubi, to też się dziwię” „ Si on ne goûte point ces Caractères, je m'en étonne; et si on les goûte, je m'en étonne de même" (Des esprits forts, O wybitnych umysłach, 50,I). „Jesteś wielkim panem, jesteś wpływowy : to nie wystarczy, spraw, abym cię poważał i abym był smutny po utracie twoich łask, albo gdybym ich nie zdobył” "Tu es Grand, tu es puissant: ce n'est pas assez; fais que je t'estime, afin que je sois triste d'être déchu de tes bonnes grâces, ou de n'avoir pu les acquérir" (Des Grands, O wielkich panach 36, IV)

„Nie było moim celem napisanie maksym: one są jak prawa moralne i przyznaję, że nie mam ani wystarczająco autorytetu, ani wystarczająco geniuszu, aby być prawodawcą; […] maksymy, tak jak wyrocznie, powinny być krótkie i zwięzłe. Niektóre z tych uwag takie są, inne są bardziej rozbudowane: każdy myśli w inny sposób i każdy wyraża inaczej swoje przemyślenia..." (Charaktery, wstęp)

Guez de Balzac, Vincent Voiture i Pani de Sévigné Guez de Balzac, Listy, 1624, list krasomówczy, styl wyszukany: "de grandes idées avec de grands mots" (Bouhours) Vincent Voiture, Œuvres/ Dzieła, publikacja pośmiertna 1650, przykład stylu swobodnego "naturel".

"Bonjour, mon compère le Brochet! [...] Je m'étais toujours bien doutée que les eaux du Rhin ne vous arrêteraient pas; et connaissant votre force et combien vous aimez à nager en grande eau, j'avais bien cru que celles-là ne vous feraient point de peur [...] Quoique vous ayez été excellent jusqu'ici à toutes les sauces où l'on vous a mis, il faut avouer que la sauce d'Allemagne vous donne un grand goût et que les lauriers qui y entrent vous relèvent merveilleusement. [...] Il n'y a point d'étang, de fontaines, de ruisseaux, de rivières, ni de mers, où vos victoires ne soient célébrées; point d'eau dormante où l'on ne songe à vous; point d'eau bruyante où il ne soit bruit de vous... [...] Il nous dit ( Voiture dîne avec "quelques autres poissons d'eau douce" et on leur sert un saumon qui vante le brochet) [...] que les baleines de la mer Atlantique suaient à grosses gouttes et étaient toutes en eau dès qu'elles vous entendaient nommer. [...] votre très humble et très obéissante servante et commère, La Carpe." (1643)

Adresaci listów pani de Sévigné: kuzyn Bussy-Rabutin, rodzina Coulanges i córka pani de Grignan, korespondencja z nią (wydanie pośmiertne 1726) 1/Niewielka byłaby moja żałość, gdybym Ci potrafiła ją odmalować, toteż nie spróbuję nawet tego uczynić. Nadaremno szukam mojej córuchny, nie ma jej i z każdym krokiem oddala się ode mnie. Pojechałam do Sainte-Marie we łzach cała i półżywa, czułam się, jakby wydarto mi serce i duszę: w rzeczy samej jakże okrutne rozstanie! (6.II.1671, I, 149). « Żegnaj moja duszko. Jestem bezgranicznie smutna i samotna, bo Cię tu nie ma." ( 11.VI. 1677, II, 462).

2/ Proszę Cię, moje serce, nie licz na osobne łoża; diabeł nie śpi; niech jeszcze ktoś nocuje w waszym pokoju. Doprawdy, miej litość nad sobą, nad Twoim zdrowiem i nade mną. A Ty, panie hrabio, dasz mi dowód, czy chcesz ujrzeć mnie w Prowansji: nie rób żadnych niemądrych sztuczek. Zapewniam Cię, że moja córka jeszcze nie przyszła do siebie; ręczę Ci za to. Zajmij się sprawami prowincji albo pomyślę, że nie jestem „Twoją przezacną” i że chcesz zgubić matkę i córkę. (23.XII.1671, I, 398). 3/ Arcybiskup Reims wracał wczoraj spiesznie z Saint-Germain i pędził jak burza. O ile on sam ma się za wielkiego pana, to jego ludzie są tym bardziej o tym przekonani. Gdy Nanterre mijali „tratata, tratata”, spotkali człowieka konno „patataj, patataj”. Biedak chciał się usunąć, lecz koń jego nie chciał. Dość, że karoca i szóstka koni wywraca biedaka z koniem do góry nogami, przejeżdża po nim, i to tak, że karoca przewala się kilkakroć. Tymczasem człowiek i koń podnoszą się cudownym sposobem, nie czekają co będzie,

Wsiadają jeden na drugiego, biorą nogi za pas i zmykają, zaś lokaje, koniuszy i sam arcybiskup krzyczą za nim: „Łapaj, trzymaj hultaja, niech dostanie sto kijów!”. Opowiadając tę przygodę, arcybiskup dodał: „Gdybym schwytał tego włóczykija, kazałbym mu kości pogruchotać i poobcinać uszy”.(4.II.1674, I, 692). 4/ Przepych, świetność, cała Francja, szaty wyszywane i haftowane złotem, szlachetnymi kamieniami, klejnotami, żar ognia i kwiatów, nadmiar karoc, krzyki na ulicy, zapalone pochodnie, cofanie i ludzie pod kołami; istny wir, roztargnienie, pytania bez odpowiedzi, komplementy bez świadomości tego. co się mówi, grzeczności nie wiedząc do kogo się mówi, stopy zaplątane w treny (29. XI. 1679, II, 749).

Historiettes /Historyjki Tallemant des Réaux, lata (wyd.1834), zbiór anegdot, obserwator, ironiczny komentator. Mémoires / Pamiętniki Anne Marie Louise d'Orléans, księżna de Montpensier, córka Gastona Orleańskiego, brata Ludwika XIII, więc nosi tytuł„Grande Mademoiselle”, okres: (wyd. 1728), autobiografia kobieca, wyznania, a nie historia życia. Mémoires / Pamiętniki kardynał de Retz ( ), publikacja 1717: intrygi miłosne, Fronda, aresztowanie, ucieczka i wygnanie w Rzymie. Zredagowane w latach , historia życia do 1677r. Autobiografia. Obraz Francji epoki kardynała Mazariniego, maksymy, utwór o walorach literackich.

Starożytnicy: Boileau, La Fontaine, Racine, Bossuet, Fénelon, La Bruyère Nowożytnicy: Perrault, Fontenelle, Th. Corneille, Saint-Evremond, Benserade, Quinault Spór: początek od 1662 np. 1667, Le Laboureur, Les avantages de la langue française sur la langue latine/ Przewaga języka francuskiego nad j. łacińskim Desmarets de Saint-Sorlin, Le Triomphe de Louis et de son siècle/ Tryumf Ludwika i jego wieku i Défense du poèmes héroïque/ Obrona poematu heroicznego. Zasadniczy spór: 27 stycznia 1687 Charles Perrault, Le Siècle de Louis le Grand/ Wiek Ludwika Wielkiego Pierwszy spór ( ): reakcja starożytników: Boileau kilka epigramatów, La Fontaine Epître à Huet i La Bruyère ironiczny portret Fontenelle’a. Nowożytnicy: Fontenelle, Digression sur les Anciens et sur les Modernes/Dygresje o starożytnych i nowożytnych (1688), Perrault, Les Parallèles des Anciens et des Modernes/Paralele ( , 4 tomy). Boileau odpowiada w Réflexions sur Longin /Refleksje o Longinusie. Boileau i Perrault godzą się w Akademii Fr. w 1694 Drugi spór ( ): Houdart de La Motte przeciwko pani Dacier, tłumaczce Homera. Arbitraż Fénelon.

Charles Perrault: wiek Ludwika XIV przewyższa wiek Augusta Argumenty starożytników: Modele antyczne są niedoścignione, postęp w sztuce jest niemożliwy, wszystko już zostało powiedziane (La Bruyère) Imitacja starożytnych nie jest niewolnictwem, pozwala na oryginalność, ale chroni przed błędami i ekstrawagancją (np. la préciosité) Ideał piękna absolutnego Argumenty nowożytników : Twórcy mają prawo oceniać wartość utworów antycznych, potrzeba innowacji, postęp w sztukach ma miejsce, tak jak istnieje w naukach (Perrault, Parallèles) Skoro ideał piękna istnieje, to twórców nowożytnych nie można z niego wykluczyć Utwory antyczne mogą być nudne dla odbiorców salonowych i kobiet, trzeba pisać dla współczesnej publiczności.

„Gust naszego wieku jest zupełnie inny niż ten oparty na baśniach i nieprawdziwych cudach. Lubimy prawdy potwierdzone; zdrowy rozsądek jest ważniejszy niż iluzje fantazji; tylko umysł i rzetelność dziś nas zadowala. Dorzućcie do tej zmiany gustu postęp w poznawaniu. [...] Ziemia, kiedyś nieruchoma, kręci się dziś i nic nie jest w stanie zwolnić jej ruchu. Wszystko się zmieniło: Bogowie, natura, polityka, obyczaje, gust, maniery. Tyle zmian nie miałoby znaczenia dla naszych utworów? Gdyby Homer żył dziś, pisałby świetne poematy dostosowane do czasów, w których by je pisał. Nasi poeci piszą złe poematy, bo odwzorowują starożytnych i stosują reguły, które zniknęły, bo wraz z upływem czasu nie ma rzeczy, do których się odnosiły" (Saint-Evremond, Sur les poèmes des Anciens/ O poematach starożytnych, 1685)