Mięśnie   Wyróżnia się trzy typy tkanki mięśniowej: Mięśnie szkieletowe Mięsień sercowy Mięśnie gładkie Każdy z wymienionych typów mięśni posiada inną budowę morfologiczną i charakterystykę funkcjonalną.

Mięśnie szkieletowe składają się z włókien mięśniowych osiągających długość 30 cm. Są one wielojądrzaste a ich średnica waha się od kilku (2 μm w mięśniach okoruchowych ryb) do 150 μm w mięśniach płazów. Jądra leżą subsarkolemmalnie.  

Widoczne naczynia krwionośne nastrzykane tuszem

Organizacja włókien mięśni szkieletowych Na podłużnych przekrojach przez mięsień widać poprzeczne prążkowanie. Wynika ono z podjednostek budujących włókno mięśniowe tzw. sarkomerów.

Mięsień sercowy. Dorosłe komórki mięśnia sercowego mają około 15 μm średnicy i 85-100 μm długości. Włókna mięśnia sercowego posiadają 1 najwyżej 2 jądra umieszczone centralnie. Oprócz tego włókna zą rozgałęzione i łączą się ze sobą za pomocą dysków interkalarnych zwanych również wstawkami. W obrębie wstawek znajdują się połączenia typu nexus (z koneksonami). One są odpowiedzialne za przesyłanie pobudzenia z jednego węzła skurczu automatycznego do następnego. W obrębie wstawek znajdują się także desmosomy (macula adherens) oraz desmosomy pasmowe, które w sercu noszą nazwę fascia adherens zamiast zonula adherens jak to miało miejsce w komórkach nabłonkowych. Poza tym budowa mięśnia sercowego jest podobna do mięśnia szkieletowego. Występują tam również sarkomery i kanaliki transwersujące. Ponieważ jest mniej siateczki endoplazmatycznej niż w mięśniach szkieletowych, w mięśniu sercowym występują diady a nie triady. Mięsień sercowy posiada znacznie więcej mitochondriów aniżeli szkieletowy. Posiada więc znacznie większą pojemność oksydacyjną niż mięsień szkieletowy.

Mięśnie gładkie zbudowane są z wydłużonych, nieprążkowanych komórek Mięśnie gładkie zbudowane są z wydłużonych, nieprążkowanych komórek. Wiązki tych mięśni otoczone są błoną podstawną i sieć włókien retikularnych (kolagen III). Ich długość waha się od 20 μm w małych naczyniach krwionośnych do 500 μm w ciężarnej macicy ludzkiej. Mięśnie gładkie posiadają w cytoplazmie filamenty pośrednie desminowe (skeletynowe) i vimentynowe. Vimentyna dodatkowo stanowi komponentę naczyń krwionośnych oplatających wiązki mięśni gładkich. W cytoplazmie mięśni gładkich znajdują się dwa typy ciałek gęstych zbudowanych z alfa-aktyniny.Jedne z nich związane są z błoną komórkową a drugie występują wyłącznie w cytoplazmie. Obydwa rodzaje ciałek gęstych podobne są do linii Z mięśni poprzecznie prążkowanych. Mięśnie gładkie unerwione są przez nerwy układu autonomicznego i tym samym niezależne od naszej woli. Mięśnie gładkie syntetyzują kolagen, elastynę i proteoglikany, które sa produktami extracelularnymi i wytwarzanymi głównie przez fibroblasty.

Poprzeczny przekrój przez włókna gładkie Poprzeczny przekrój przez włókna gładkie. Włókna retikularne impregnowane srebrem. Widać, że włókna retikularne oplatają komórki mięśni gładkich.