Zespoły androgenne
HIPERANDROGENIZM objawy defeminizacja wirylizacja zmiany metaboliczne
DEFEMINIZACJA brak jajeczkowania zaburzenia miesiączkowania zanik gruczołów sutkowych zanik typowego dla kobiet rozmieszczenia tkanki tłuszczowej
WIRYLIZACJA owłosienie typu męskiego (hirsutyzm) łojotok i trądzik łysienie przerost łechtaczki obniżenie tembru głosu przyrost masy mięśniowej zmiany psychiczne wzrost lub obniżenie libido
ZMIANY METABOLICZNE hiperinsulinizm oporność tkanek na insulinę zaburzenia lipidowe otyłość
HIRSUTYZM Nadmierne owłosienie u kobiet w miejscach typowych dla mężczyzn Częstość występowania: 5 – 20% Hirsutyzm ≠ Hipertrichoza
Włosy- rodzaje LANUGO VELLUS (hipertrichoza) WŁOSY TERMINALNE (hirsutyzm)
HIPERTRICHOZA przyczyny niedoczynność tarczycy jadłowstręt psychiczny porfirie skórne hiperprolaktynemia LEKI: fenytoina cyklosporyna minoxidil
Włosy – działanie androgenów
Klasyfikacja hirsutyzmu wg Ferrimana-Gallwey’a
Klasyfikacja hirsutyzmu wg Ferrimana-Gallwey’a 8 - 16 punktów – hirsutyzm umiarkowany 17 - 36 punktów – hirsutyzm znacznego stopnia
Klasyfikacja hirsutyzmu wg Barona Stopień I 1.linia biała 2.wąsy 3.okolica okołobrodawkowa Stopień II 1, 2 ,3 4.podbródek 5.wewnętrzne powierzchnie ud Stopień III 1, 2, 3, 4, 5 mostek, pośladki, barki
TRĄDZIK patogeneza zwiększona produkcja łoju hiperkeratoza przewodów wydzielniczych gruczołów łojowych zaskórniki zagęszczenie łoju → uwalnianie się wolnych kwasów tłuszczowych przenikanie wolnych kwasów tłuszczowych do tkanek otaczających + reakcja na zasiedlenie bakteriami → zapalenie
TRĄDZIK czynniki wpływające hormony geny bakterie promieniowanie słoneczne leki i kosmetyki dieta
ŁYSIENIE ANDROGENOWE U KOBIET wg Ludwiga
ZESPÓŁ ANDROGENNY przyczyny nadmierne wydzielanie androgenów (jajniki, nadnercza, mieszany) wzrost wrażliwości receptorów wzrost aktywności 5-alfa-reduktazy leki zaburzenia funkcji wątroby
PRZYCZYNY JAJNIKOWE zespół policystycznych jajników przerost warstwy tekalnej jajników guzy hormonalnie czynne (np. androblastoma) stany związane z ciążą (luteoma, torbiele tekaluteinowe)
PRZYCZYNY NADNERCZOWE wrodzony przerost nadnerczy (WPN) niedobór 21 hydroksylazy niedobór dehydrogenazy 3-beta hydroksysteroidowej niedobór 11 hydroksylazy guzy wirylizujące nadnerczy (zespół Cushinga)
INNE PRZYCZYNY mieszany (jajnikowo-nadnerczowy) polekowy - diazoksydy - glikokortykoidy - cyklosporyna - fenytoina - anaboliki - progestageny - danazol
Polycystic Ovarian Syndrome (PCOS) PCOS został opisany pierwszy raz przez Steina i Leventhala w 1935 opisali grupę otyłych kobiet z powiększonymi jajnikami obecnie nie wszystkie cechy opisane przez Steina i Leventhala wchodzą w skład PCOS
Częstość występowania 7-10% populacji kobiet 65-80% populacji kobiet z klinicznym obrazem nadmiaru androgenów
Przyczyny powstawania PCOS genetyczne dziedziczenie autosomalne dominujace endokrynologiczne zwiększony stosunek LH/FSH zwiększone stężenie insuliny i androgenów metaboliczne insulinooporność obniżone stężenie SHBG
Kryteria diagnostyczne (2 z 3) (Rotterdam 2003) brak jajeczkowania lub rzadkie jajeczkowanie kliniczne i/lub biochemiczne cechy hiperandrogenizmu wielotorbielowate jajniki i wykluczenie innych zaburzeń (wrodzony przerost nadnerczy, guzy produkujące androgeny, zespół Cushinga, hypotyreoza, hiperprolaktynemia)
Zaburzenia miesiączkowania opóźniona menarche przewlekły brak owulacji oligomenorrhoea lub amenorrhoea (50 - 90% chorych)
PCOS - profil hormonalny LH (LH/FSH > 2) E1 fT A DHEA- S (30%) PRL (10-40%) E2 (lub N) FSH (lub N) SHBG
Zaburzenia metaboliczne LDL cholesterol trójiglicerydy HDL cholesterol apolipoproteina A1 upośledzona tolerancja glukozy/DM typu 2 zaburzona fibrynoliza
Insulinooporność a PCOS nasilenie sterydogenezy w wyniku podwyższonego poziomu insuliny poprzez nasilenie działania ACTH poprzez wzrost uwalniania LH z przysadki leczenie zmniejszające insulinooporność przywraca regularne cykle i płodność defekt receptora insulinowego u 50 % kobiet nadmierna fosforylacja receptora insulinowego
PCOS a otyłość nadwaga i otyłość - 50% kobiet z PCOS otyłość o typie androidalnym zwiększony stosunek talia-biodra nasilenie insulinooporności zwiększenie ryzyka chorób metabolicznych
Obraz jajników w USG (PCO) powiększenie jajników objętość >10 cm3 (norma 4 - 5.7 cm3) 12 lub więcej pęcherzyków o średnicy 2 - 9 mm ułożonych obwodowo w jajnikach rozrost komórek podścieliska rozrost komórek tekalnych pogrubiała (porcelanowa) błona biaława jajników
Zwiększone ryzyko poronień cukrzycy typu 2 hiperlipidemii chorób układu krążenia nowotworów endometrium
DIAGNOSTYKA Badania hormonalne Ultrasonografia CT lub NMR PRL FSH, LH kortyzol - profil, test z deksametazonem testosteron całkowity (wolny) SHBG androstendion DHEAS 17-OH-progesteron ACTH TSH,FT4 Ultrasonografia narząd rodny nadnercza CT lub NMR jajniki przysadka
CELE LECZENIA (↓ objawów androgenizacji) zahamowanie syntezy i wydzielania androgenów przez nadnercza lub jajniki zwiększenie stopnia wiązania androgenów z białkami krwi zahamowanie obwodowej przemiany prekursorów androgenów w aktywne metabolity zmniejszenie oddziaływania androgenów na tkanki docelowe
CELE LECZENIA (powrót płodności) uzyskanie owulacji zakończonej ciążą zminimalizowanie ryzyka poronień zapobieganie ciąży wielopłodowej zmniejszenie ryzyka powstania zespołu hiperstymulacji jajników
Leczenie farmakologiczne cytrynian klomifenu (CC) ludzkie gonadotropiny przysadkowe hMG uFSH rec – FSH analogi GnRH
Leczenie farmakologiczne dwuskładnikowa antykoncepcja hormonalna antyandrogeny octan cyproteronu drospirenon flutamid spironolakton ketokonazol inhibitory 5- alfa reduktazy finasteryd analogi GnRH
Leczenie farmakologiczne pochodne biguanidu metformina tiazolidynodiony: troglitazon rozyglitazon minoxidil 2% – miejscowe leczenie łysienia
Leczenie chirurgiczne Laparoskopowa elektrokauteryzacja jajników