Kinematyka punktu materialnego.

Slides:



Advertisements
Podobne prezentacje
WYKŁAD 2 I. WYBRANE ZAGADNIENIA Z KINEMATYKI II. RUCH KRZYWOLINIOWY
Advertisements

Wykład 4 2. Przykłady ruchu 1.5 Prędkość i przyśpieszenie c.d.
Reinhard Kulessa1 Wykład Środek masy Zderzenia w układzie środka masy Sprężyste zderzenie centralne cząstek poruszających się c.d.
6. Układy kształtujące funkcje odcinkami prostoliniowymi
Zamiana GWIAZDA-TRÓJKĄT
KINEMATYKA Kinematyka zajmuje się związkami między położeniem, prędkością i przyspieszeniem badanej cząstki – nie obchodzi nas, skąd bierze się przyspieszenie.
Lekcja fizyki. Rzut ukośny ciała.
Nieinercjalne układy odniesienia
Moja droga do szkoły.
Jak powstaje wiatr ?.
Czyli jak zrobić prezentację komputerową?
Zastosowanie osi symetrii i wielokątów w przyrodzie
Co można zwiedzić w WIELKIEJ BRYTANII Pamiętajmy o miejscach które możemy zwiedzić na przykład w WIELKIEJ BRYTANII. I też czym różni się ta wyspa od naszego.
Ułamki dziesiętne.
OBLICZANIE SKALI MAPY Odległość między Ciechanowem a Kijowem w linii prostej wynosi 725 km. Oblicz skalę mapy, na której ta odległość wynosi 14,5 cm. Dane:
FIZYKA na służbie b’Rowersa ...krótki kurs.
Prezentację przygotowała Bożena Piekar
FUNKCJA L I N I O W A Autorzy: Jolanta Kaczka Magdalena Wierdak
Rodzaje układów równań
Dzień Jak będzie ładna pogoda, to zbiórka jest pod tunelem z rowerami o 9:40 Jeżeli pogoda nie dopisze, to zbiórka jest pod moim domofonem.
DYFRAKCJA ŚWIATŁA NA SIATCE DYNAMICZNEJ
Podstawy Fizyki Wykład 5 Ruch falowy.
Analiza matematyczna III. Funkcje Funkcje I – własności podstawowe
Analiza matematyczna III. Funkcje Funkcje II – własności podstawowe
Inżynieria Bezpieczeństwa
III. Proste zagadnienia kwantowe
Pomiar natężenia przepływu wody przy pomocy...linijki dr inż. Leszek Książek Katedra Inżynierii Wodnej
Prąd Elektryczny.
Każde twierdzenie można zapisać w postaci: "Jeśli a to b". a – nazywamy założeniem twierdzenia, b – nazywamy tezą twierdzenia. Jeśli zamienimy b z a miejscami,
Silnik kondensatorowy
Podstawy programowania
Symetria osiowa i środkowa
1.
1.
Analiza stanu naprężenia
Wykonała Sylwia Kozber
=> Zasada zachowania pędu
Pęd Wielkością charakteryzującą ruch ciała jest prędkość. Zmiana ruchu, tzn. zmiana prędkości, wymaga pokonania oporu bezwładności. Miarą bezwładności.
Dynamika bryły sztywnej
1 Oddziaływanie grawitacyjne. 2 Eliminując efekty związane z oporem powietrza możemy stwierdzić, że wszystkie ciała i lekkie i ciężkie spadają z tym samym.
Prezentacja dla klasy III gimnazjum Przedmiot: matematyka Dział: Funkcje Temat: Graficzna ilustracja układów równań (lekcja pierwsza)
Stojący pasażer Stojący pasażer w autobusie podczas gwałtownego hamowania „leci” do przodu.
Soczewka skupiająca Wiązka równoległa po przejściu przez soczewkę wypukłą skupia się w jednym punkcie. Ten punkt nazywa się ogniskiem soczewki F.
Ruch niejednostajny Wykres zależności Wykres w zależności od prędkości susającego zająca (1) i poruszającego się żółwia (2) od czasu trwania ruchu.
Ruch jednostajny po okręgu Ciało porusza się ruchem jednostajnym oraz torem tego ruchu jest okrąg.
T58 Zasady dynamiki 2x45 wykład 2x45 ćwiczenia. I zasada dynamiki I zasada dynamiki może być (jest) formułowana na kilka sposobów. Najczęściej ma ona.
TWORZYMY HIPERBOLĘ Z PŁASZCZYZNY STOŻKOWEJ TWORZYMY HIPERBOLĘ
SKALA.
RÓWNANIA Wprowadzenie.
KINECT – czyli z czym to się je?. Damian Zawada
Opracowała: Iwona Kowalik
BEZPIECZNY INTERNET. PRZEGLĄDANIE STRON INTERNETOWYCH.
SKALA MAPY Skala – stosunek odległości na mapie do odpowiadającej jej odległości w terenie. Skala najczęściej wyrażona jest w postaci ułamka 1:S, np. 1:10.
Ruch jednostajnie zmienny. 1. PRZYSPIESZENIE 2.Podział ruchów.
Metody geometrycznego dodawania wektorów. Metoda trójkątaMetoda równoległoboku Dane są dwa wektory: Szukamy wektora c : b a a a c c bb 1.Przerysuj pierwszy.
CIAŁO DOSKONALE CZARNE
BRYŁY OBROTOWE.
Prostokątny układ współrzędnych na płaszczyźnie
Łamana Anna Gadomska S.P. 79 Łódź.
Próbna matura z matematyki Piotr Ludwikowski. Rozporządzenie MEN z dnia 30 kwietnia 2007 w sprawie warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania.
KOŁA I OKRĘGI Autorzy: Konrad Z. Kacper M. Sebastian K.
Rzutowanie prostokątne
Programowanie ruchu narzędzia
Fizyka ruchu drogowego
DYNAMIKA NAUKA O SIŁACH Opracowała: mgr Magdalena Gasińska.
PLAN WYKŁADÓW Podstawy kinematyki Ruch postępowy i obrotowy bryły
Kinematyka zajmuje się ilościowym badaniem ruchu ciał z pominięciem czynników fizycznych wywołujących ten ruch. W mechanice technicznej rozważa się zagadnienia.
Ruch jednostajny prostoliniowy i jednostajnie zmienny Monika Jazurek
Elementy ruchu Względność ruchu.
Treści multimedialne - kodowanie, przetwarzanie, prezentacja Odtwarzanie treści multimedialnych Andrzej Majkowski 1 informatyka +
Zapis prezentacji:

Kinematyka punktu materialnego. Opis ruchu, prędkość, przyspieszenie, rzut pionowy i ukośny.

Punkt materialny – to ciało o znikomo małych rozmiarach charakteryzujące się ważkością (masą) i położeniem. Ciała rzeczywiste nie są punktami. Dla ruchu translacyjnego (postępowego) ciała można założyć, że punkt materialny to cząstka o masie równej masie obiektu umieszczonej w centrum jego masy.

Ciało odniesienia – ciało fizyczne względem którego dokonujemy określenia położenia badanych ciał Z ciałem odniesienia wiąże się układ współrzędnych z z P (x,y,z) Położenie punktu materialnego względem danego układu odniesienia podaje się przez podanie co najwyżej trzech współrzędnych y O y x x

Ruch ciała – jest to wzajemne przemieszczenie się w przestrzeni w miarę upływu czasu, jednych ciał względem drugich. Ruch jest zjawiskiem względnym. Opisujemy go podając położenie ciała w każdej chwili czasu względem ciała odniesienia Torem – nazywamy krzywą lub prostą utworzoną przez punkty określające kolejne położenia ciała w przestrzeni r(t) y O x

Położenie punku materialnego Jeżeli w odpowiednim układzie współrzędnych chcemy podać położenie punktu to możemy to uczynić definiując tzw. wektor wodzący, albo też wektor położenia. Układ kartezjański z P r z y O x x y

Przemieszczenie z y Przemieszczenie x Interwał przestrzenny → Położenie początkowe r2 → r1 → r(t) → Położenie końcowe y Przemieszczenie x Interwał przestrzenny Przemieszczenie elementarne

Tor Torem (trajektorią) nazywamy linię zakreślaną przez cząstkę podczas ruchu Równanie toru Wektorowe równanie toru Parametryczne równanie toru r(t) → Postać jawna równania toru

Drogą nazywamy długość przebytego przez cząstkę odcinka toru 12 Droga Drogą nazywamy długość przebytego przez cząstkę odcinka toru 12 s12 r12 → r1 → r2 → Dla współrzędnych kartezjańskich

Prędkość średnia Średnią prędkością nazywamy wektor zdefiniowany następująco: r r1, t1 r2, t2 Kierunek tej prędkości jest zgodny z kierunkiem wektora r .

Prędkość (prędkość chwilowa) z P P3 r2 P2 r r3 r1 r2 P1 r1 y x

Dodawanie prędkości z x y z’ prędkość unoszenia r’ → r → y’ r0 → x’

Przyspieszenie średnie v1 P1 P2 tor v2 v r1 y x Średnie przyśpieszenie definiujemy jako:

Przyspieszenie W układzie współrzędnych kartezjańskim możemy wektor przyśpieszenia napisać jako sumę składowych.

Przyspieszenie styczne i normalne Wiemy, że więc stąd Co daje a an at Przyspieszenie styczne Przyspieszenie normalne

Ruch jednostajny Ruch jednostajny, jest to taki ruch, w którym prędkość jest stała x t x=x0 + v(t-t0) t0 x0 - droga

Ruch jednostajnie zmienny Ruch jednostajnie zmienny jest to ruch ze stałym przyśpieszeniem a = const. Gdy a > 0 ruch nazywamy przyśpieszonym, a gdy a < 0 ruch jest opóźniony.

- położenie - droga

v t v=v0 + a(t-t0) t0 v0 s a t a(t-t0) t0

Rzut ukośny y x v0  ymax g Składowe prędkości początkowej wynoszą: Składowe przyspieszenia:

Zależność prędkości od czasu Parametryczne równanie toru Postać jawna równania toru

Rzut ukośny charakteryzują następujące wielkości: Zasięg rzutu, Maksymalna wysokość Zasięg rzutu otrzymamy licząc odległość poziomą x dla y=0. Maksymalna wysokość ciała poruszającego się rzutem ukośnym wynosi: Czas trwania rzutu:

Widzimy z podanych wzorów, że zarówno maksymalny zasięg rzutu jak i maksymalna wysokość rzutu zależą od wartości i kierunku prędkości początkowej. Wysokość rz.: Zasięg rz.:

2.3.3 Ruch po okręgu Ruch po okręgu jest szczególnym przypadkiem płaskiego ruchu krzywoliniowego gdzie r=const y Ruch ciała określony jest przez funkcję  = (t), definiująca tzw. drogę kątową. r s  x Przebyta droga jest równa:

Różniczkując drogę s po czasie, otrzymujemy; v oznacza prędkość liniową(transwersalną), a  prędkość kątową. Jednostką prędkości kątowej jest s-1. Jeżeli prędkość kątowa =const ruch po okręgu nazywamy jednostajnym. Różniczkując prędkość v po czasie, otrzymujemy; at an a r Gdzie at jest liniowym przyśpieszeniem stycznym, a e nazywamy przyśpieszeniem kątowym.

Zależności wektorowe e  at r v Okres – czas potrzebny na przebycie drogi kątowej f=2p w ruchu jednostajnym po okregu gdzie, częstości jes równa:

Określanie zwrotu prędkości i przyspieszenia kątowego

Porównanie wielkości liniowych i kątowych kątowe liniowe x = rfv = r at = er