Temat: Tworzenie dokumentów w edytorze tekstu Opracowała mgr inż. Sylwia Glińska

Edytory tekstu można podzielić na: notatniki – są to najprostsze spośród edytorów, zawierają tylko funkcje niezbędne do napisania tekstu. Nie mają żadnych funkcji formatowania. Zapisują tekst w formacie TXT. Do tej grupy należą między innymi programy: Notatnik, edit, vi edytory zawierające proste funkcje formatowania. Programy z tej grupy, oprócz najprostszych funkcji służących do wprowadzania tekstu, zawierają opcje ustawienia kroju, wielkości i koloru czcionki, wstawienia prostej grafiki, tworzenia prostych list wypunktowanych , definiowania wyrównań testu. Zapisują tekst w różnych formatach, między innymi e RTF, który pozwala na przechowywanie informacji o formatowaniu. Przykładem takiego edytora jest WordPad. procesory tekstu – są to bardzo rozbudowane narzędzia zawierające oprócz licznych opcji formatowania tekstu, funkcje automatyzacji pracy, tworzenie tabel, rysowania i opracowywania obszernych aplikacji. Obsługują wiele różnych formatów odczytu i zapisu plików. Przykładem jest MS Word, OpenOffice.org Writer

edytory dedykowane – mają niewiele funkcji związanych z formatowaniem tekstu , ale zawierają funkcje usprawniające wykonywanie konkretnych czynności, takich jak sprawdzenie poprawności składni poleceń tworzonego programu lub rozpoznawanie składni kodu źródłowego tworzonej strony internetowej , np.: HTMLpad, Notepad++

Okno edytora WORD

Pod pojęciem dokumentu tekstowego kryje sie każdy przygotowany tekst niezależnie od jego wielkości. Dokument może składać sie z jednej lub więcej stron. W ramach dokumentu możemy wyróżnić także sekcje. Każda sekcja charakteryzuje sie innymi ustawieniami dla strony – dotyczy to zwłaszcza rozmiaru, orientacji, marginesów, ale także treści nagłówków i stopek. Na stronie rozlokowujemy tekst złożony z akapitów, w których można wyodrębnić pojedyncze znaki. Kady z tych elementów stanowi jednocześnie pewien poziom redagowania dokumentu: Dokument -> strony -> akapity -> znaki. Dokument -> strony -> sekcje. Strona -> marginesy: lewy, prawy, górny, dolny, obszar roboczy dokumentu, nagłówek, stopka. Akapit -> wcięcie akapitowe, wcięcie lewe, wcięcie prawe, odstępy przed i po akapicie, odstępy miedzy wierszami akapitu, wyrównanie akapitu: do lewej, do prawej, do środka, do lewej i do prawej (justowanie). Znak (czcionka) -> krój, rozmiar, styl, efekty specjalne.

Struktur dokumentu tekstowego

Szewc Szewc to pojedynczy wiersz pozostały na końcu strony lub łamu Bękart Bękart to pojedynczy wiersz akapitu pozostały u góry strony lub łamu Wdowa Wdowa to bardzo krótka część ostatniego wiersza w akapicie lub tytule, która psuje prostokątne proporcje łamu i zaburza światło między blokami tekstu. Wdową może być pojedyncze słowo, przeniesiona część słowa lub przy większej szerokości kolumny kilka krótkich słów.

Sierota (błąd łamania tekstu) potoczne określenie wiszącego spójnika – błędu pozostawienia samotnego znaku na końcu wersu; jest to prawdopodobnie zjawisko określane jako błąd tylko w typografii polskiej i czeskiej, nieznane w językach, w których nie występują wyrazy jednoliterowe; (shift + enter)