Podstawy analizy matematycznej I

Slides:



Advertisements
Podobne prezentacje
Przykład liczbowy Rozpatrzmy dwuwymiarową zmienną losową (X,Y), gdzie X jest liczbą osób w rodzinie, a Y liczbą izb w mieszkaniu. Niech f.r.p. tej zmiennej.
Advertisements

Opracowała: Iwona Bieniek
Wartość bezwzględna liczby rzeczywistej opracowała: monika kulczak, kl
Funkcje tworzące są wygodnym narzędziem przy badaniu zmiennych losowych o wartościach całkowitych nieujemnych. Funkcje tworzące pierwszy raz badał de.
Metody badania stabilności Lapunowa
Równanie różniczkowe zupełne i równania do niego sprowadzalne
CIĄGI.
Studia Podyplomowe „Informatyka” dla Nauczycieli
mgr inż. Ryszard Chybicki Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych
ATOM WODORU, JONY WODOROPODOBNE; PEŁNY OPIS
MATEMATYKA-ułamki zwykłe
Badania operacyjne. Wykład 2
Wykład no 11.
Materiały pochodzą z Platformy Edukacyjnej Portalu Wszelkie treści i zasoby edukacyjne publikowane na łamach Portalu
Liczby Pierwsze - algorytmy
ZLICZANIE cz. II.
Projekt „AS KOMPETENCJI’’
Pisemne mnożenie liczb naturalnych
Pisemne dodawanie i odejmowanie liczb naturalnych
ATOM WODORU, JONY WODOROPODOBNE; PEŁNY OPIS
WIELOMIANY HARALD KAJZER ZST NR 2 HARALD KAJZER ZST NR 2.
„METODA FOURIERA DLA JEDNORODNYCH WARUNKÓW BRZEGOWYCH f(0)=f(a)=0”
(dla szeregu szczegółowego) Średnia arytmetyczna (dla szeregu szczegółowego) Średnią arytmetyczną nazywamy sumę wartości zmiennej wszystkich jednostek.
Analiza Matematyczna część 2
Materiały pomocnicze do wykładu
Analiza matematyczna - Ciągi liczbowe wykład I
Analiza matematyczna - Funkcje jednej zmiennej wykład II
6. Pochodne cząstkowe funkcji n zmiennych
UŁAMKI ZWYKŁE KLASA IV.
Temat lekcji: GRANICA CIĄGU.
Stworzyli: Edyta Celmer I Marta Kałuża.
Metody numeryczne Wykład no 2.
Projekt Z kulturą na plus Nr POKL /11 Projekt Z kulturą na plus Nr POKL /11 Projekt współfinansowany przez Unię Europejską
Ułamki zwykłe i liczby mieszane.
Matematyka.
Układy równań 23x - 31 y = 1 x – y = - 8 x = -1 y - x = 1 x + y = 11
na poziomie rozszerzonym
Nierówności (mniej lub bardziej) geometryczne
Podstawy układów logicznych
Ciąg liczbowy Ciąg arytmetyczny Ciąg geometryczny
o granicy funkcji przy obliczaniu granic Twierdzenia
funkcji. Granice dalszych szczególnych Postaraj się przewidzieć
Granica funkcji.
szczególnych Granice ciągów. Postaraj się przewidzieć
Modele ze strukturą wieku
Wyrażenia algebraiczne
Podstawy analizy matematycznej III
Metody Lapunowa badania stabilności
Podstawy analizy matematycznej II
dla klas gimnazjalnych
MECHANIKA 2 Wykład Nr 11 Praca, moc, energia.
Elementy Rachunku Prawdopodobieństwa i Statystyki
Dane INFORMACYJNE Nazwa szkoły: ZESPÓŁ SZKÓŁ w BACZYNIE ID grupy:
II. Matematyczne podstawy MK
Wyrażenia algebraiczne
Liczby rzeczywiste ©M.
Sterowanie – metody alokacji biegunów II
ZBIORY I DZIAŁANIA NA ZBIORACH
A kiedy dwa ułamki są sobie równe?
AM1 - wykład 2. SZEREGI LICZBOWE.
Szeregi funkcyjne dr Małgorzata Pelczar.
Ciągi i szeregi liczbowe
Metody nieinkluzyjne: Metoda iteracji prostej.
Rodzaje Liczb JESZCZE SA TAKIE
Rodzaje liczb.
Wykład Rozwinięcie potencjału znanego rozkładu ładunków na szereg momentów multipolowych w układzie sferycznym Rozwinięcia tego można dokonać stosując.
Wykład drugi Szereg Fouriera Warunki istnienia
© Prof. Antoni Kozioł, Wydział Chemiczny Politechniki Wrocławskiej MATEMATYCZNE MODELOWANIE PROCESÓW BIOTECHNOLOGICZNYCH Temat – 5 Modelowanie różniczkowe.
Wyrażenia algebraiczne
Zbiory – podstawowe wiadomości
Zapis prezentacji:

Podstawy analizy matematycznej I Andrzej Marciniak Zajęcia finansowane z projektu "Rozwój i doskonalenie kształcenia na Politechnice Poznańskiej w zakresie technologii informatycznych i ich zastosowań w przemyśle" POKL.04.01.02-00-189/10

Ciągi liczbowe Jeżeli każdej liczbie naturalnej n zostanie przyporządkowana jedna liczba rzeczywista an , to mówimy, że został określony nieskończony ciąg liczbowy. Ciąg nieskończony zapisuje się w postaci a1 , a2 , … , an , … lub {an}. Liczby a1 , a2 , … nazywamy wyrazami ciągu {an}, a symbol an – wyrazem ogólnym tego ciągu. Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Ciągi liczbowe Ciąg nieskończony {an} ma granicę g, jeżeli dla każdej liczby  > 0 istnieje taka liczba N, że dla każdej liczby n  N zachodzi nierówność | an  g | < . Zapisujemy an  g, gdy n   lub lim an = g. n   Ciąg nieskończony {an} ma granicę , jeżeli dla każdej liczby M > 0 istnieje taka liczba N, że dla każdej liczby n  N zachodzi nierówność an > M. Ciąg nieskończony {an} ma granicę , jeżeli dla każdej liczby M > 0 istnieje taka liczba N, że dla każdej liczby n  N zachodzi nierówność an < M. Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Ciągi liczbowe Nie każdy ciąg nieskończony ma granicę. Ciąg nieskończony, który ma granicę skończoną nazywamy ciągiem zbieżnym. Wszystkie inne ciągi nieskończone nazywamy ciągami rozbieżnymi. W szczególności o ciągu dążącym do + mówimy, że jest rozbieżny do plus nieskończoności. Podobnie mówimy o ciągu rozbieżnym do minus nieskończoności. Zmiana skończonej liczby wyrazów ciągu nieskończonego nie wpływa na istnienie granicy ciągu i na jej wartość. Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Ciągi liczbowe Przykład 1. Obliczyć granicę ciągu o wyrazie ogólnym an = (2n 2  3n + 5)/(3 + 7n  6n 2). Dzieląc licznik i mianownik przez n 2, otrzymujemy an = (2n 2/n 2  3n /n 2 + 5/n 2)/(3/n 2 + 7n /n 2  6n 2/n 2) = (2  2/n + 5/n 2)/(3/n 2 + 7/n  6). Zatem lim an = 2/(6) = 1/3 n   Ogólnie, prawdziwe jest poniższe twierdzenie. Jeżeli licznik i mianownik ułamka są wielomianami tego samego stopnia względem zmiennej naturalnej n, to granica takiego ułamka przy n   równa się stosunkowi współczynników przy najwyższych potęgach n. Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Ciągi liczbowe Przykład 2. Obliczyć granicę ciągu o wyrazie ogólnym an = (n 3 + 2n 2 + 4)1/3  (n 3 + 1)1/3. Bezpośrednie wnioskowanie z postaci wyrazu an jest trudne, bo zarówno odjemna, jak i odjemnik rosną nieograniczenie ze wzrostem n. Przekształćmy dane wyrażenie korzystając z rozkładu różnicy sześcianów a 3  b 3 = (a  b)(a 2 + ab + b 2), skąd a  b = (a 3  b 3)/(a 2 + ab + b 2). Otrzymujemy an = (n 3 + 2n 2 + 4)  (n 3 +1) /[(n 3 + 2n 2 + 4)2/3 + (n 3 + 2n 2 +4)1/3(n 3 + 1)1/3 + (n 3 + 1)2/3]. Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Ciągi liczbowe Po wykonaniu redukcji licznika i podzieleniu licznika i mianownika przez n 2 mamy an = (2 + 3/n 2) /[(1 + 2/n + 4/n 3)2/3 + (1 + 2/n + 4/n 3)1/3(1 + 1/n 3)1/3 + (1 + 1/n 3)2/3]. Przechodząc do granicy otrzymujemy ostatecznie lim an = 2/(1+1+1) = 2/3. n   Przykład 3. Obliczyć granicę ciągu o wyrazie ogólnym an = (3 2n + 1  7)/(9n + 4). Zauważmy, że an = (3 9n  7)/(9n + 4) Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Ciągi liczbowe i po podzieleniu licznika i mianownika przez 9n mamy an = (3  7/9n)/(1+4/9n), a więc lim an = 3/1 = 3. n   Przykład 4. Obliczyć granicę ciągu o wyrazie ogólnym an = (3n + 5n + 7n)1/n. Ponieważ 7n < 3n + 5n + 7n < 7n + 7n + 7n, więc 7n /n < (3n + 5n + 7n)1/n < (37n)1/n, czyli 7 < (3n + 5n + 7n)1/n < 731/n i możemy zastosować twierdzenie o trzech ciągach. Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Ciągi liczbowe Jeżeli wyrazy ogólne trzech ciągów {bn }, {an } i {cn } spełniają nierówności bn  an  cn i jeżeli ciągi {bn } i {cn } mają wspólną granicę g, to ciąg {an } ma tę samą granicę. W naszym przypadku bn = 7 i cn = 731/n. Ponieważ lim 1/n = 1 dla  > 0, n   więc lim cn = 71. Oczywiście lim bn = 7. Zatem także lim an = 7. n   n   n   Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Ciągi liczbowe Przykład 5. Obliczyć granicę ciągu o wyrazie ogólnym an = (1 + 4/n)n. Korzystamy z jednego z podstawowych wzorów teorii granic: lim (1 + 1/n)n = e n   lub z wzoru ogólniejszego: lim (1 + bn)1/bn = e, jeśli lim bn = 0 i bn  0. n   n   Jeżeli wyraz ogólny rozważanego ciągu zapiszemy w postaci an = [(1+4/n)n/4]4 i podstawimy w powyższym wzorze bn = 4/n, to otrzymamy, że granicą ciągu {an } jest e 4. Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Ciągi liczbowe Przykład 6. Obliczyć lim n 10/2n. n   Korzystamy z twierdzenia: jeżeli dla ciągu {an } istnieje granica lim | an+1 |/| an | = g < 1, to lim an = 0. n   n   Uwaga: gdy dla ciągu {an } istnieje granica lim | an+1 |/| an | = g > 1, to lim | an | = +, n   n   a więc ciąg {an } jest rozbieżny. W rozważanym przykładzie mamy an = n 10/2n oraz an+1 = (n + 1)10/2n+1. Ponieważ lim an+1/an = ½, więc na podstawie podanego n   twierdzenia granicą naszego ciągu jest 0. Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Szeregi liczbowe Przez szereg liczbowy nieskończony oznaczany symbolem   an n = 1 rozumiemy ciąg sum: s1 = a1 , s2 = a1 + a2 , …………………….. sn = a1 + a2 + … + an , ………………………………… Liczby a1 , a2 , … nazywamy wyrazami szeregu, a symbol sn nazywamy wyrazem ogólnym szeregu. Wyrazy ciągu {sn} nazywamy sumami częściowymi szeregu. Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Szeregi liczbowe Jeżeli ciąg sum częściowych jest zbieżny, czyli ma skończoną granicę s, to mówimy, że szereg jest zbieżny, a liczbę s nazywamy sumą szeregu nieskończonego. Warunkiem koniecznym zbieżności każdego szeregu jest to, by jego wyraz ogólny an dążył do zera. Ważniejsze szeregi: szereg geometryczny   aq n1, a  0 n = 1 jest zbieżny, gdy | q | < 1 i wówczas jego suma wynosi a/(1  q), Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Szeregi liczbowe szereg harmoniczny rzędu    1/n , gdzie  > 0, n = 1 jest zbieżny dla  > 1 i rozbieżny, gdy   1. Ze względu na metody badania zbieżności szeregów wyróżnia się dwie grupy: szeregi o wyrazach nieujemnych , szeregi przemienne . Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Szeregi o wyrazach nieujemnych Kryterium porównawcze zbieżności szeregów. Jeżeli dla szeregu   an , gdzie an  0, n = 1 można wskazać taki szereg zbieżny  bn , że począwszy od pewnego miejsca N, czyli dla każdego n  N, zachodzi nierówność an  bn, to pierwszy szereg jest równie zbieżny. Kryterium porównawcze rozbieżności szeregów. Jeżeli dla szeregu   an można wskazać taki szereg rozbieżny  bn , gdzie bn  0, Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Szeregi o wyrazach nieujemnych że począwszy od pewnego n  N zachodzi nierówność an  bn, to pierwszy szereg jest również rozbieżny. Kryterium d’Alemberta zbieżności szeregów. Jeżeli w szeregu   an , gdzie an  0, n = 1 począwszy od pewnego miejsca N, tzn. dla n  N, stosunek dowolnego wyrazu an+1 do poprzedzającego wyrazu an jest stale mniejszy od pewnej liczy p mniejszej od 1, tzn. jeżeli an+1/an  p < 1 dla każdego n  N, to szereg jest zbieżny. Gdy an+1/an  1 dla każdego n  N, to szereg jest rozbieżny. Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Szeregi o wyrazach nieujemnych Kryterium Cauchy’ego zbieżności szeregów. Jeżeli dla szeregu   an , gdzie an  0, n = 1 istnieje taka liczba p < 1, że począwszy od pewnego miejsca N, tzn. dla każdego n  N, zachodzi nierówność (an )1/n < p < 1, to szereg jest zbieżny. Gdy (an )1/n  1, to szereg jest rozbieżny. Uwaga: Kryterium Cauchy’ego jest mocniejsze niż kryterium d’Alemberta. Na przykład w szeregu 1 + 3/2 + 1/22 + 3/23 + … + 1/22n + 3/22n+1 + … kryterium d’Alemeberta nie prowadzi do rozstrzygnięcia, bo stosunek an+1/an jest na przemian większy i mniejszy od 1. Korzystając z kryterium Cauchy’ego mamy lim (an )1/n = ½ < 1, a więc szereg jest zbieżny. n   Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Szeregi o wyrazach nieujemnych Przykład 1. Zbadać zbieżność szeregu   6n/n!. n = 1 Korzystamy z kryterium d’Alemberta: an = 6n/n!, an+1 = 6n+1/(n+1)!, a więc an+1/an = 6n+1n!/[(n+1)!6n] = 6/(n+1)  0, gdy n  . Szereg jest zatem zbieżny. Przykład 2. Zbadać zbieżność szeregu  n 3/2n. Stosujemy kryterium Cauchy’ego. Mamy (an )1/n = (n 3/2n)1/n = (n 1/n)3/2. Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Szeregi o wyrazach nieujemnych Ale n 1/n  1, gdy n  , więc (an )1/n  ½ i szereg jest zbieżny. Przykład 3. Zbadać zbieżność szeregu   n!/n n. n = 1 Zauważmy, że wyraz ogólny an = n!/n n = 123 … n/(nnn … n) jest, zaczynając od czwartego miejsca, mniejszy od 2/n 2, tzn. jest mniejszy od ogólnego wyrazu szeregu    2/n 2 = 2  1/n 2, n = 1 n = 1 a ten szereg jest zbieżny jako iloczyn liczby 2 przez szereg harmoniczny rzędu wyższego od 1. Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Szeregi przemienne Kryterium Leibniza zbieżności szeregów. Jeżeli w szeregu przemiennym   an (1) n = 1 począwszy od pewnego miejsca N bezwzględne wartości wyrazów dążą monotonicznie do zera, tzn. dla każdego n > N spełnione są warunki: | an+1 |  | an |, lim an = 0, n   to szereg jest zbieżny. Kryterium bezwzględnej zbieżności szeregów. Jeżeli szereg  | an |, którego wyrazy są równe wartościom bezwzględnym wyrazów szeregu (1), jest zbieżny, to szereg (1) też jest zbieżny. Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Szeregi przemienne Szereg   an n = 1 nazywamy szeregiem bezwzględnie zbieżnym, gdy szereg  | an | jest zbieżny. Szereg zbieżny, który nie jest bezwzględnie zbieżny, nazywamy szeregiem warunkowo zbieżnym. Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Szeregi przemienne Przykład 1. Zbadać zbieżność szeregu   (1)n+1/n. n = 1 Jest to szereg przemienny. Bezwzględne wartości jego wyrazów dążą monotonicznie do zera: 1 > ½ > 1/3 > ¼ > … > 1/n > 1/(n+1) > … oraz lim 1/n = 0. Na podstawie kryterium Leibniza szereg jest zbieżny. n   Przykład 2. Zbadać zbieżność szeregu 1  ½ + 1/22  1/22 + 1/32  1/23 + 1/42  1/24 + … + 1/n 2  1/2n. Jest to szereg przemienny. Nie spełnia on kryterium Leibniza, gdyż mamy 1/62 > 1/26, 1/26 < 1/72, 1/72 > 1/27, 1/27 < 1/82, … Szereg jest jednak zbieżny i to bezwzględnie. Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Szeregi przemienne Oznaczmy przez Sn sumę wartości bezwzględnych jego n wyrazów i weźmy najpierw pod uwagę ciąg sum parzystych S2n. Łącząc w grupy odpowiednie wyrazy otrzymujemy S2n = (1 + 1/22 + 1/32 + … + 1/n 2) + (1/2 + 1/22 + 1/23 + … + 1/2n), czyli n n S2n =  1/k 2 +  1/2k. k = 1 k = 1 Granica pierwszej sumy jest równa sumie szeregu harmonicznego rzędu 2, a więc szeregu zbieżnego. Granica drugiej sumy może być obliczona na podstawie sumy szeregu geometrycznego (jest równa 1). Zatem  lim S2n =  1/n 2 + 1. n   n = 1 Ciąg sum cząstkowych parzystych jest zatem zbieżny. Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Szeregi przemienne Aby dowieść, że ciąg Sn jest zbieżny, należy jeszcze wykazać, że ciąg sum cząstkowych nieparzystych S2n+1 jest zbieżny (i to do tej samej granicy). Wynika to bezpośrednio z równości S2n+1 = S2n + a2n+1, wobec tego, że wyraz ogólny danego szeregu dąży do zera. Udowodniliśmy zatem zbieżność szeregu utworzonego z bezwzględnych wartości wyrazów danego szeregu, a więc tym samym wykazaliśmy bezwzględną zbieżność danego szeregu. Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego