Wykład 22 Modele dyskretne obiektów.

Slides:



Advertisements
Podobne prezentacje
I część 1.
Advertisements

Metody badania stabilności Lapunowa
Obserwowalność System ciągły System dyskretny
Systemy liniowe stacjonarne – modele wejście – wyjście (splotowe)
Przetwarzanie i rozpoznawanie obrazów
Rozdział V - Wycena obligacji
WYKŁAD 6 ATOM WODORU W MECHANICE KWANTOWEJ (równanie Schrődingera dla atomu wodoru, separacja zmiennych, stan podstawowy 1s, stany wzbudzone 2s i 2p,
TERMO-SPRĘŻYSTO-PLASTYCZNY MODEL MATERIAŁU
Filtracja obrazów cd. Filtracja obrazów w dziedzinie częstotliwości
KONKURS WIEDZY O SZTUCE
Systemy dynamiczneOdpowiedzi systemów – modele różniczkowe i różnicowe Kazimierz Duzinkiewicz, dr hab. inż.Katedra Inżynierii Systemów Sterowania 1 Systemy.
Systemy dynamiczne 2010/2011Odpowiedzi – macierze tranzycji Kazimierz Duzinkiewicz, dr hab. inż.Katedra Inżynierii Systemów Sterowania 1 System ciągły;
Systemy dynamiczne – przykłady modeli fenomenologicznych
Wstęp do geofizycznej dynamiki płynów. Semestr VI. Wykład
UKŁADY SZEREGOWO-RÓWNOLEGŁE
Przykładowe zastosowania równania Bernoulliego i równania ciągłości przepływu 1. Pomiar ciśnienia Oznaczając S - punkt spiętrzenia (stagnacji) strugi v=0,
RÓWNOWAGA WZGLĘDNA PŁYNU
Klasyfikacja systemów
Dyskretny szereg Fouriera
Transformacja Z (13.6).
Opis matematyczny elementów i układów liniowych
Automatyka Wykład 3 Modele matematyczne (opis matematyczny) liniowych jednowymiarowych (o jednym wejściu i jednym wyjściu) obiektów regulacji.
Teoria sterowania Wykład 3
Automatyka Wykład 4 Modele matematyczne (opis matematyczny) liniowych jednowymiarowych (o jednym wejściu i jednym wyjściu) obiektów regulacji (c.d.)
Automatyka Wykład 3 Modele matematyczne (opis matematyczny) liniowych jednowymiarowych (o jednym wejściu i jednym wyjściu) obiektów, elementów i układów.
Modele matematyczne przykładowych obiektów i elementów automatyki
Wykład 12 Metoda linii pierwiastkowych. Regulatory.
Wykład 5 Charakterystyki czasowe obiektów regulacji
Wykład 6 Charakterystyki czasowe obiektów regulacji
Wykład 5 Charakterystyki czasowe obiektów regulacji
Charakterystyki czasowe obiektów, elementów i układów regulacji
AUTOMATYKA i ROBOTYKA (wykład 4)
Podstawowe elementy liniowe
Metody Lapunowa badania stabilności
Wykład 25 Regulatory dyskretne
Obserwatory zredukowane
Podstawy automatyki 2012/2013Transmitancja widmowa i charakterystyki częstotliwościowe Mieczysław Brdyś, prof. dr hab. inż.; Kazimierz Duzinkiewicz, dr.
Rozważaliśmy w dziedzinie czasu zachowanie się w przedziale czasu od t0 do t obiektu dynamicznego opisywanego równaniem różniczkowym Obiekt u(t) y(t) (1a)
Wykład 21 Regulacja dyskretna. Modele dyskretne obiektów.
Automatyka Wykład 9 Transmitancja operatorowa i stabilność układu regulacji automatycznej.
Wykład 7 Charakterystyki częstotliwościowe
Kalendarz 2011 Real Madryt Autor: Bartosz Trzciński.
KALENDARZ 2011r. Autor: Alicja Chałupka klasa III a.
MECHANIKA 2 Wykład Nr 11 Praca, moc, energia.
Automatyka Wykład 27 Linie pierwiastkowe dla układów dyskretnych.
Karol Rumatowski d1.cie.put.poznan.pl Sterowanie impulsowe Wykład 1.
Analiza wpływu regulatora na jakość regulacji (1)
Stabilność dyskretnych układów regulacji
Automatyka Wykład 26 Analiza układu regulacji cyfrowej z regulatorem PI i obiektem inercyjnym I-go rzędu.
Sterowanie impulsowe Wykład 2.
Wykład 4 Modele matematyczne obiektów, elementów i układów regulacji.
Analiza wpływu regulatora na jakość regulacji
Dekompozycja Kalmana systemów niesterowalnych i nieobserwowalnych
Sterowanie – metody alokacji biegunów
Wykład 8 Charakterystyki częstotliwościowe
Zastosowanie metody równań Lagrange’a do budowy modeli matematycznych
Modele dyskretne obiektów liniowych
Wykład 5 Modele matematyczne obiektów regulacji
Wykład 23 Modele dyskretne obiektów
Teoria sterowania Wykład 13 Modele dyskretne obiektów regulacji.
Kalendarz 2011r. styczeń pn wt śr czw pt sb nd
Obserwowalność i odtwarzalność
Sterowanie – metody alokacji biegunów II
ISS – Synteza regulatora cyfrowego (minimalnoczasowego)
(C) Jarosław Jabłonka, ATH, 5 kwietnia kwietnia 2017
Teoria sterowania SN 2014/2015Sterowalność, obserwowalność Kazimierz Duzinkiewicz, dr hab. inż.Katedra Inżynierii Systemów Sterowania 1 Sterowalność -
Systemy dynamiczne 2014/2015Obserwowalno ść i odtwarzalno ść  Kazimierz Duzinkiewicz, dr hab. in ż. Katedra In ż ynierii Systemów Sterowania 1 Obserwowalność.
Kalendarz 2020.
Podstawy automatyki I Wykład /2016
Sterowanie procesami ciągłymi
Zapis prezentacji:

Wykład 22 Modele dyskretne obiektów. Automatyka Wykład 22 Modele dyskretne obiektów. Metody wyznaczania transmitancji dyskretnej G(z) na podstawie znajomości transmitancji operatorowej G(s) (ciąg dalszy)

2. Metoda impulsowo-inwariantna Metoda impulsowo-inwariantna polega na: zastąpieniu odpowiedzi impulsowej g(t) obiektu dyskretną odpowiedzią impulsową g(nTp), określającej transmitancję dyskretną obiektu. wyznaczeniu transformaty Transmitancja dyskretna obiektu inercyjnego I rzędu Odpowiedź impulsowa obiektu inercyjnego I rzędu określona jest wzorem: Dyskretna odpowiedź impulsowa: Transmitancja dyskretna: (1)

Transmitancja dyskretna obiektu całkującego Transmitancja operatorowa: Odpowiedź impulsowa: Dyskretna odpowiedź impulsowa: Transmitancja dyskretna: (2)

Transmitancja dyskretna obiektu całkującego z inercją Transmitancja operatorowa: Odpowiedź impulsowa: Dyskretna odpowiedź impulsowa: Transmitancja dyskretna: (3)

Transmitancja dyskretna obiektu inercyjnego I rzędu z opóźnieniem Transmitancja operatorowa: Odpowiedź impulsowa: Dyskretna odpowiedź impulsowa: Transmitancja dyskretna: (4)

Transmitancja dyskretna obiektu oscylacyjnego Transmitancja operatorowa: Odpowiedź impulsowa: Dyskretna odpowiedź impulsowa: Transmitancja dyskretna: (5)

Przekształcenie delta (δ). 3. Metoda przekształcenia δ [ Feuer, Goodwin: „Sampling in Digital Signal Processing and Control” ] ( Metoda różnicy „w przód”). Definicja operatora delta: (6) Przekształcenie delta (δ). Przekształcenie Laplace’a: Dyskretne przekształcenie Laplace’a: Definicja nowej zmiennej : Przekształcenie delta: (7) (8)

Transmitancja dyskretna (transmitancja Z) obiektu inercyjnego I rzędu. (9) Transmitancja Z: (10) Z porównania (9) i (10) wynika: (11) Transmitancja dyskretna (transmitancja Z) obiektu inercyjnego I rzędu. Transmitancja operatorowa: Równanie obiektu zapisane za pomocą operatora δ: (12) - Impuls Diraca

Równanie (12) poddajemy przekształceniu δ: (13)

(14) Po podstawieniu do równania (13) i przyjęciu zerowych warunków początkowych otrzymujemy (15) Stąd transmitancja δ (16)

Uwzględniając (11) otrzymujemy transmitancję Z: (17)

Transmitancja dyskretna obiektu całkującego Transmitancja operatorowa: Transmitancja δ: Transmitancja dyskretna (Z): (18)

Transmitancja dyskretna obiektu całkującego z inercją Transmitancja operatorowa: Transmitancja δ: Transmitancja dyskretna: (19)

Transmitancja dyskretna obiektu oscylacyjnego II rzędu Transmitancja operatorowa: Transmitancja δ: Transmitancja dyskretna: (20)

4. Metoda przekształcenia δ- (metoda różnicy „wstecz”) Definicja operatora δ-: (21) Transmitancja dyskretna (transmitancja Z) obiektu inercyjnego I rzędu. Po transformacji D- otrzymamy Przy zerowych warunkach początkowych mamy (22)

Transmitancja dyskretna obiektu całkującego Pamiętając, że otrzymamy (23) Transmitancja dyskretna obiektu całkującego Transmitancja operatorowa: Transmitancja dyskretna: (24)

Transmitancja dyskretna obiektu całkującego z inercją Transmitancja operatorowa: Transmitancja dyskretna: (25)

5. Metoda Tustina Wiadomo, że Stąd Rozwijając funkcję logarytmiczną „ln z” w szereg potęgowy mamy (26) Metoda Tustina polega na uwzględnieniu jedynie pierwszego wyrazu z szeregu czyli (27)

Transmitancja dyskretna obiektu inercyjnego I rzędu Transmitancja operatorowa: Transmitancja dyskretna: (28)

Transmitancję dyskretną (28) otrzymamy również biorąc pod uwagę równanie wejścia-wyjścia obiektu inercyjnego I rzędu czyli równanie (29) Po scałkowaniu równania (29) mamy (30) Dysktretna forma równania (30), przy założeniu liniowej aproksymacji między kolejnymi próbkami, jest następująca: (31) Po transformacji otrzymujemy

(32) Z porównania (32) z transmitancją operatorową G(s) wynika, że (33)

Transmitancja dyskretna obiektu całkującego Transmitancja operatorowa: Transmitancja dyskretna: (34)

Transmitancja dyskretna obiektu całkującego z inercją Transmitancja operatorowa: Transmitancja dyskretna: (35)